Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)
Μόνιμο URI για αυτήν τη συλλογή
Περιηγούμαι
Πρόσφατες Υποβολές
Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση The Future Belongs to the BraveΡόχας-Κουτσουμάνη, Ονίτα-Ανδρομάχη (Πτυχιακή εργασία, 2025-02-24)Η παρούσα εργασία αποτελείται από ένα σύνολο έργων τα οποία αποσκοπούν στην παραστατική απόδοση των μπλε χρωστικών που δημιουργήθηκαν χρονολογικά ανά τους αιώνες, από αρχαίους και ύστερης εποχής πολιτισμούς παγκοσμίως, μέσα από τα μάτια των δικών μου μυθοπλαστικών χαρακτήρων. Η πραγματική αφορμή για την επιλογή αυτή ήταν ο διαβόητος μύθος πίσω από την δημιουργία του κυανού της Πρωσίας, όσο και ο εκκεντρικός δημιουργός του, η ιστορία του οποίου μού κίνησε το ενδιαφέρον και την περιέργεια. Βάση της εργασίας αποτέλεσε μια έρευνα πάνω στην ιστορία και τη σημασία αυτών των χρωμάτων για τους εκάστοτε πολιτισμούς, τη χρήση τους στην τέχνη, τις θρησκευτικές απεικονίσεις, τη χημική τους σύσταση μέχρι και τους αστικούς μύθους, ώστε να καταλήξω στη βάση της ιστορίας μου. Ξεκινώντας από την ολοκλήρωση του κόμικ και έχοντας ξεκαθαρίσει την αρχική δομή της εργασίας, επέλεξα να αποδώσω εικαστικά ένα αντιπροσωπευτικό αντικείμενο ή έργο τέχνης που αντιστοιχεί σε κάθε απόχρωση που αναφέρεται από τους χαρακτήρες μου στην αφήγηση, συγχρόνως δοκιμάζοντας διάφορες τεχνικές προσεγγίσεις πέραν της σχεδιαστικής αναπαράστασης. Εκτός από το ιστορικό αρχείο και τα έργα των πολιτισμών που αποτέλεσαν βασικό σημείο αναφοράς, καθοριστικό ρόλο στην εργασία μου έπαιξε επίσης το σκηνογραφικό έργο του Franco Zeffirelli, η όπερα “Aida” του Giuseppe Verdi, τα έργα των Romain de Tirtoff (Erté), Lilia de Nobili και Alphonse Mucha μεταξύ άλλων.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Αυτοεκπληρούμενη προφητείαΡάλλη, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2021-06-21)Εγκατάσταση, ζωγραφικό έργο, γλυπτό, zineΤεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση 'ΑτιτλοTsano, Klajdi Nicolas (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-21)Εγκατάσταση 6.5x5 m | Γυψοσανίδα, φωτογραφία, μικρο γλυπτά, καλλιτεχνικά ευρήματα Στο έργο μέσα από την έννοια της τομής και την πρακτική της συνάντησης, αναπτύσσεται το θεματικό τρίγωνο της συνύπαρξης - ματαίωσης - απουσίας. Ένα αρχιτεκτονικό σχέδιο του 1965 αξιοποιείται καλλιτεχνικά ως ένα αυστηρό ανάπτυγμα στο χώρο, συνιστώντας το σώμα της εγκατάστασης. Η πλευρά της τομής είναι το πρώτο σημείο συνάντησης και είσοδος στο έργο. Το σχέδιο σωματοποιείται και παροντικοποιείται. Διαισθάνομαι και συνειδητοποιω την απουσία μεσα απο τον χώρο. Η απουσία προϋποθέτει τον χώρο, ως ένα όριο. Αυτή η ιδέα είναι θεμελιακή για το ανάπτυγμα του σχεδίου. Τεκμήρια της εμπειρίας αφηγούνται την παρατεταμένη ύπαρξη τους στο παρόν.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση ΈνστικταΝτε Πίντο, Παναγιώτης (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-31)Η τέχνη μου στη γλυπτική είναι κυρίος παραστατική γλυπτική και αναδύει μια σουρεαλιστική πραγματικότητα, με στοιχεία από τη θεωρία των ενστίκτων. Εργάζομαι κυρίως με πηλό, γύψο και κερί, δημιουργώντας γλυπτά που αποτυπώνουν μια ροή συνθηκών, αυτοματισμού και εμπνεύσεων. ΕΝΣΤΙΚΤΑ: Η βάση της δουλειάς μου ορίζεται από τη θεωρία των ενστίκτων, εστιάζοντας στους φυσικούς αυτοματισμούς του μυαλού και του σώματος. Κάθε γλυπτό αντικατοπτρίζει μια συνθήκη που βίωσα κατά τη δημιουργία του. Κάθε έργο είναι αυτοτελές, σαν ένα κεφάλαιο στην προσωπική μου αναζήτηση. Κάθε ένα αντικατοπτρίζει την όρμη του ανθρώπου προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, ως αντίδραση σε συγκεκριμένες συνθήκες που έζησα.Η τέχνη μου είναι μια διαδρομή στον κόσμο των αυτοματισμών, μια αναζήτηση των ενστίκτων και μια εξερεύνηση της εσωτερικής μου ροής σκέψεων και συναισθημάτων.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση ΙσορροπίεςΣουλιώτη, Σοφία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-16)Η παρούσα διπλωματική εργασία με τίτλο "ισορροπίες" αποτελείται από ζωγραφικές αφηγήσεις. Οι αφηγήσεις-παραμύθια είναι ιστορίες όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν. Πραγματεύεται χαρακτηριστικά ζητήματα της ζωής μέσα από τα οποία ο καθένας παίρνει κυρίως τα μηνύματα που τον ενδιαφέρουν, καθώς εστιάζει σε διαφορετικά σημεία δίνοντας τη δική του ερμηνεία. Στόχος της εργασίας είναι η δημιουργία ονειρικών σκηνικών, που συνδυάζουν εικόνες από τον κόσμο που μας περιβάλλει δημιουργώντας καινούργιες ανατρεπτικές παραστάσεις. Έννοιες όπως η αγάπη, ο έρωτας, η συνύπαρξη, η ειρωνεία, η καταπίεση ερμηνεύονται εικαστικά. Ένα παιχνίδι εικόνων, μια συνάντηση ετερόκλητων θεμάτων με σκοπό την μεταξύ τους πλοκή και ισορροπία. Θέματα από την σύγχρονη πραγματικότητα παρουσιάζονται με τη μορφή παραμυθιού. Κάθε έργο είναι και μια "ισορροπία" ανάμεσα στο γνωστό και το άγνωστό, στο προσωπικό και το κοινωνικό. Συναισθήματα και επιθυμίες καταγράφονται με τρόπο συμβολικό που προκαλούν το θεατή να δώσει την προσωπική του εκδοχή. Το έργο έχει επιρροές από τους: De Chirico, Neo Rauch, Dorothea Tunning Georgia o Keeffee, καθώς και από σπουδές που έχουν προηγηθεί στην Αρχιτεκτονική.Τεκμήριο Embargo Ανείπωτη ΕπαφήAλβέρτης, Νικόλαος (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-23)Ανείπωτη επαφή Το περιεχόμενο αυτών των ζωγραφικών έργων αφορά στη σωματική επαφή και την αναπαρασταση των κινήσεων. Σε συναισθήματα που προκαλούνται από το άγγιγμα και καταλήγουν μέσα από τις κινησεις να δημιουργουν μια ιστορία ή μια σκηνή. Ετσι αποτυπώνω με ένα “δραματικό” ζωγραφικό τρόπο την ανείπωτη επαφή.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Ιστορίες χωρίς ΤέλοςΣτεφάνου, Γαρυφαλλιά-Αλεξία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)Το σύνολό των έργων αυτών αναφέρεται σε εμπειρίες , σκέψεις , συνήθειες και καταστάσεις της καθημερινότητάς μας που άλλες φορές τα κάνουμε μηχανικά και άλλες φορές καταλαμβάνουν όλη τη σκέψη μας. Χαρακτικά έργα μικτής τεχνικής ξυλογραφίας και οξυγραφίας με επιρροές από εικονογράφηση, comic , animation. Η χαρακτική είναι ένα μέσο με πολλές δυνατότητες , και στο έργο αυτό μας δείχνει το πώς η ιστορία μένει πάνω στη μήτρα και συνεχίζει να υπάρχει και αφού το έργο έχει ‘’τελειώσει΄’.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Φωτεινός ΚήποςΓαβριήλ, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-26)Η διπλωματική εργασία «ΦΩΤΕΙΝΟΣ ΚΗΠΟΣ» , είναι μια γλυπτική και ηχητική εγκατάσταση εμπνευσμένη από το ρομαντικό μύθο της Λίμνης των Κύκνων και αναδημιουργημένη από το τέλος της τελευταίας πράξης του έργου όπου δίδεται η εικαστική εκδοχή –πινελιά της δημιουργού. Μεταφερόμαστε στην τελευταία πράξη της λίμνης των κύκνων όπου λίγο πριν πεθάνει ο κύκνος και παραδοθεί στο χαμό , τα μάγια λύνονται ,το φώς υπερισχύει του σκότους ,το καλό νικάει το κακό και όλη η πλάση παίρνει ξανά ζωή στον κήπο του δάσους . Η φύση ζωντανεύει , χαίρεται και συμπάσχει με το γεγονός του θριάμβου της αγάπης . Ο κύκνος (η ίδια η ρίζα της αρχαίας ελληνικής λέξη «κύκνος», είναι ο ινδοευρωπαϊκός όρος «keuk», που σημαίνει «λάμπω, είμαι φωτεινός») , ιερό πτηνό του Απόλλωνα , αρχαίο σύμβολο του φωτός ,της πίστης και της αγνότητας , λάμπει και εξουδετερώνει με το φώς του τον κακό μάγο Ρόθμπαρτ που μεταμορφώνεται σε αράχνη… Ο κύριος προβληματισμός που διακατέχει το έργο αυτό, εναλλάσσεται γύρω από τη δυαδικότητα φώς και σκότος , καλό και κακό ,αγάπη και θλίψη . Η επιλογή του κύκνου ως συμβόλου δεν έγινε τυχαία, καθώς ο κύκνος είναι μια δημιουργική δύναμη στενά συνδεδεμένη με την ποίηση και τη λογοτεχνία και τη μουσική ανά τους αιώνες, όπως για παράδειγμα στον αρχαιοελληνικό μύθο του Δία και της Λήδας, όπου εκεί αποκτά τις έννοιες της αποπλάνησης , του ερωτισμού και της ερωτικής έκστασης. Ένα ακόμα αξιοσημείωτο στοιχείο είναι η σύνδεση με την πνευματικότητα, με το «θείο», καθώς λίγο πριν το θάνατο ο κύκνος ένα πουλί με δυσάρεστο κελάηδημα (κρώξιμο), όταν διαισθανθεί τον επερχόμενο θάνατό του, κελαηδά με πολύ γλυκιά φωνή , το επονομαζόμενο «κύκνειο άσμα». Αυτή την παράδοση την αναφέρει και ο Πλάτωνας, στο έργο του «Φαίδων», αν και ο μεγάλος φιλόσοφος δίνει μια διαφορετική αιτία αυτού του κύκνειου άσματος , ότι δηλαδή, οι κύκνοι δεν τραγουδούν όμορφα από λύπη γιατί σε λίγο θα πεθάνουν, αλλά από χαρά, γιατί νιώθουν ότι όπου να’ ναι θα πάνε κοντά στον θεό Απόλλωνα, στον οποίο είναι αφιερωμένα, αυτά τα θεϊκά και μαντικά πουλιά. Τέλος, χαρακτηριστική είναι η σχέση του έργου με το δράμα από το οποίο αντλεί έμπνευση και χαρακτηριστικά, διότι οι μύθοι αποτελούν την αρχή των πάντων και επειδή το καλλιτεχνικό δράμα του Τσαϊκόφσκι η Λίμνη των κύκνων ενσαρκώνει όσο κανένα άλλο όλο το εύρος των ανθρωπίνων συναισθημάτων, από την ελπίδα μέχρι την απόγνωση, από τον τρόμο μέχρι την τρυφερότητα, από τη μελαγχολία και τη θλίψη μέχρι την έκσταση..Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση La meduseΚούκιου, Νικολία (Πτυχιακή εργασία, 2024-02)Η εγκατάσταση περιλαμβάνει ένα ανθρωπίνων διαστάσεων γλυπτό-κουστούμι, το οποίο φωτίζεται δημιουργώντας μια δραματική αίσθηση στο χώρο και φωτογραφίες 50*70 τυπωμένες σε μακετόχαρτο, στις οποίες απεικονίζεται φορεμένο από εμένα την ίδια.Τεκμήριο Embargo Στους ίδιους τόπουςΧρυσού, Γεωργία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-26)Εκπαιδεύοντας την ματιά σε έναν εμπειρικό κόσμο μετατοπίζω και τροποποιώ τα τραχυά και αδιέξοδα, αλλά ποικίλα, στοιχεία της φυσικής ζωής, δανειζόμενη από τα χωμάτινα θρυματισμένα σώματα σχήματα και μορφές. Αφηγούμαι ένα ζωγραφικό περιεχόμενο κάνοντας αναδρομές από το ελάχιστα περιγραφικό σε κάτι που υποδηλώνεται αντιπαραβάλλοντας απεικονίσεις που αντανακλούν μια εσώτερη στιγμή. Μέσω της αναζήτησης των καθαρών τεχνικών της ζωγραφικής και της παρατήρησης του εξωτερικού κόσμου που καταλήγει να μεταφράζεται σε άλλη διάσταση του χώρου. Η θεματική με βάση την φύση ξεκινά από μια διαδικασία πειραματισμού για τις δυνατότητες του ίδιου του εικαστικού μέσου και πώς αυτό συνδέεται με την καθοριστική σφραγίδα της φύσης στην ύπαρξη του ανθρώπου, που στην συνέχεια μεταβάλλεται σε μια ερώτηση για την παρέμβασή του ανθρώπου σε αυτήν, που οδηγεί σε οδυνηρά αποτελέσματα και συγκρουσιακές καταστάσεις εκφράζοντας την σκοτεινή και ορμητική της δύναμη.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση ROOMS TO LET (GO)Χαμακιώτη, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-16)Η πτυχιακή εργασία αποτελείται από ένα τετράπτυχο χαρακτικών έργων σε ξύλο και διαστάσεων 50χ60 και 50χ40 ,με διχρωμια ,τριχρωμία και ασπρόμαυρο. Στην συνέχεια μια εγκατάσταση η οποία περιλαμβάνει ένα μονό παιδικό πάπλωμα με κεντήματα και φτιαγμένο απο ανακυκλωμένα υφάσματα. Μαζί με ένα μαξιλάρι επίσης απο ανακυκλωμένα υφάσματα. Tέλος άλλη μια επιδαπέδια εγκατάσταση η οποία αποτελείται απο 16 κεραμικά γλυπτα και σεμεδάκια η οποία μιμείται το σχήμα του στρογγυλου τραπεζιού.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Side storiesΜπαρτατίλα, Μελίνα-Γεωργία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10)Το Side Stories είναι ένα μικρού μήκους animation, όπου παρακολουθούμε την πορεία καθημερινών ανθρώπων στην πόλη της Αθήνας μέσα από μια σειρά από στιγμιότυπα, συνειρμικές μεταβάσεις και μεταμορφώσεις, συναντήσεις και παράλληλους βίους. Δημιουργείται έτσι, ένα συλλογικό πορτρέτο της πόλης της Αθήνας, που στο έργο αποκτά έναν πληθυντικό χαρακτήρα, Αθήναι. Η αφήγηση επικεντρώνεται στην εξερεύνηση της κίνησης των ανθρώπων μέσω της ακινησίας, με την τεχνική του stop motion να μετατρέπει σκίτσα και ζωγραφιές σε αμέτρητα καρέ. Τα στιγμιότυπα αυτά, μέσα από αργή και αναλυτική επεξεργασία, δημιουργούν μια κινούμενη σύνθεση που αποδίδει τον παλμό και τη καθημερινότητα της πόλης. Ένας περαστικός, ένας άστεγος, ένας σερβιτόρος, ένας συλλέκτης χαρτόκουτων, και ένας καθαριστής τζαμιών αποτελούν με έναν τρόπο, ορόσημα της σύγχρονης Αθήνας. Οι άνθρωποι αυτοί, που μένουν σταθεροί στο πόστο τους όλο τον χρόνο, γίνονται κομμάτι του αστικού τοπίου με ρόλους που θυμίζουν σχεδόν αυτούς των αγαλμάτων. Παράλληλα, σε μια άλλη πλευρά της πόλης, στη περιοχή της Ακρόπολης, ένας μίμος δίνει τη δική του παράσταση προκαλώντας μια παιγνιώδη αλληλεπίδραση με τους περαστικούς. Οι ενδιάμεσοι χώροι μεταξύ της ιδιωτικής και της δημόσιας σφαίρας προσφέρουν το έδαφος για πολλαπλές αφηγήσεις. Σε αυτούς τους χώρους, η σχέση με την πόλη και τους κατοίκους της δοκιμάζεται, ιδιαίτερα στην περίπτωση του άστεγου, του οποίου η παρουσία, ενώ φαινομενικά κινητική, είναι ταυτόχρονα ακινητοποιημένη από τις συνθήκες της ζωής του. Η αντίστιξη αυτής της πραγματικότητας παρουσιάζεται συμβολικά μέσω μιας Καρυάτιδας, που, αν και προορισμένη να προκαλεί το θαυμασμό στηρίζοντας μια στέγη που πια δεν υπάρχει, αποφασίζει να εγκαταλείψει αυτή τη περίοπτη θέση και να ενσωματωθεί με το ανώνυμο πλήθος. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι η αφήγηση μέσω οικείων μέσων και διαύλων, τα οποία γίνονται άμεσα κατανοητά μέσω της αναπαράστασης. Ωστόσο, μέσα από αυτά, επιδιώκω να δημιουργήσω εναλλακτικές αφηγήσεις, να προκαλέσω μια ρωγμή μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, επιτρέποντας την ύπαρξη της μυθοπλασίας μέσα στο αστικό τοπίο.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Πτυχιακή εργασία του Ιωάννη ΒλαχογιάννηΒλαχογιάννης, Ιωάννης (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-07)Η βυζαντινή εικονογραφία είναι η υπέρτατη μορφή ζωγραφικής. Είναι αψεγάδιαστη και απόλυτη στο νόημα της. Είναι επαναλαμβανόμενη μα δυναμική στα ενδεχόμενα και τις παραλλαγές της. Είναι το απόσταγμα της τέχνης. Από αυτή την παράδοση αντλώ τις αναφορές μου και συγκεκριμένα από το format της φορητής εικόνας. Η αγιογραφία όμως παρουσιάζει και προϋποθέτει ένα ολόκληρο νόημα, ένα δόγμα, μια κοσμοθεωρία. Το ακούω. Γλυκοκοιτάζω την παράδοση, μα είμαι πλανεμένος. Δεν είναι εφικτό να ακουμπήσω και να προτείνω το υπέρτατο νόημα, μπορώ μόνο να μιλήσω για την έρευνα του ανθρώπου που ψάχνει να βρει το θείο. Για αυτό τον λόγο τα έργα ενώ βασίζονται στις παραδομένες σε εμάς παραστάσεις και χειρονομίες, και παρόλο που χρησιμοποιούνται βιβλικά πρότυπα αγίων και συμβάντων, διαστρεβλώνονται. Μερικές φορές μικρά πράγματα λειτουργούν ως το κεντρικό θέμα κυριαρχώντας στη σύνθεση, άλλες φορές επιστρατεύομαι την σχέση του βλέμματος στην οποία βασίζονται οι βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες. Ο θεατής δεν έρχεται αντιμέτωπος με αγίους, αλλά με ανθρώπους σαν και αυτόν με πάθη και επιθυμίες που δεν ξέρει τι να τα κάνει. Σε μια οριακή κατάσταση που είναι η έρημος κάνουμε όλοι την θητεία μας. Η ανάβαση αβέβαιη και όλη την ώρα πάμε πάνω για να πέσουμε μερικά σκαλιά κάτω την επόμενη στιγμή. Παρουσίαση επιτοίχιων ζωγραφικών έργων πάνω σε ξύλο, συνοδευόμενα από αρκετά προσχέδια, χρωματικές μακέτες και σπουδές.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση 2½ ήλιοι τουλάχιστονΒλάχος, Χαράλαμπος (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-23)Ζωγραφική, video-εγκατάσταση, ζωντανά γλυπτάΤεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Θραύσματα ονείρωνΝτόκου, Νίκη (Πτυχιακή εργασία, 2024-10)Περιγραφή : Σύμφωνα με τον Φρόιντ τα όνειρα ποτέ δεν ασχολούνται με κοινοτοπίες. Η ερμηνεία των ονείρων είναι η βασική οδός προς μια γνώση των ασυνείδητων δραστηριοτήτων του μυαλού. Τα όνειρα δεν είναι μόνον εκπλήρωση επιθυμιών αλλά και εκδήλωση υστερικών κρίσεων. Τα όνειρα είναι σύντομα φτωχά και λακωνικά σε σύγκριση με το εύρος και την αφθονία των σκέψεων του ονείρου. Είναι απολύτως αλήθεια ότι τα όνειρα περιέχουν συμβολισμούς των σωματικών οργάνων και λειτουργιών. Κουτιά, κιβώτια, μπαούλα, ντουλάπια και φούρνοι αναπαριστούν την μήτρα όπως και βαθουλωτά κοίλα αντικείμενα. Με βάση τα όνειρα του Φρόιντ δημιουργήθηκαν κάποια κεραμικά σε πολλά κομμάτια, κοίλα αντικείμενα, σαν θραύσματα , θραύσματα ονείρων. Αυτά τα θραύσματα είναι τοποθετημένα έτσι ώστε στην κορυφή να βρίσκεται αυτός που ονειρεύεται και τα υπόλοιπα κομμάτια διαδοχικά σε βαθουλωτά κοίλα αντικείμενα αναπαριστούν τα όνειρα.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση CLITORIAΛεουνάκη, Βασιλική (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)Clitoria Ternatea είναι η επιστημονική ονομασία του φυτού γνωστού και ως Butterfly pea flower, Asian pigeon wings ή Aparajita. Βρέθηκε καταγεγραμένο για πρώτη φορά το 1678 απο τον Jakób Breyne με την περιγραφή ‘’Flos clitoridis ternatensibus’’. Το συγκεκριμένο φυτό ανήκει στην οικογένεια Fabacae, αλλιώς, η οικογένεια των ‘’μπιζελιών’’. Χαρακτηριστικό αυτής, το σύνθετο φύλλωμα και η παραγωγή καρπών γνωστών και ως όσπρια. Η Clitoria Ternatea, παρουσιάζει συχνά ένα μπλε άνθος το οποίο αποτελείται απο μια περίπλοκη σύνθεση πετάλων, η οποία μορφολογικά θυμίζει το θηλυκό αναπαραγωγικό σύστημα. Όχι αναίτια λοιπόν, η επιστημονική του ονομασία επηρεάστηκε απο τη συγκεκριμένη ομοιότητα. Η ονοματοδοσία του φυτού, την εποχή που κατεγράφη σήκωσε έντονες αντιδράσεις, παρ’ όλα αυτά έμεινε ως έχει. Το ζήτημα αυτό, αποτελεί έναν απο τους κύριους λόγους που βασίστηκε η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία εξ ολοκλήρου στο φυτό Clitoria Ternatea. Το άνθος της clitoria ternatea έχει ταυτιστεί σε αρκετές θρησκείες με την θηλυκότητα, την ηρεμία και τη γαλήνη. Έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται σε τελετές και φαρμακευτικές πρακτικές λαών. Πρόκειται για ένα φυτό με προκαθορισμένο ρόλο πριν προλάβουν να ερευνηθούν τα χαρακτηριστικά του απο την επιστημονική κοινότητα. Η κύρια χρήση του άνθους αυτού πριν μελετηθεί αφορούσε αποκλειστικά το γυναικείο φύλο μόνο και μόνο λόγω της μορφολογικής ομοιότητας του με την κλειτορίδα. Στον Ελλαδικό χώρο, το συγκεκριμένο φυτό είναι δυσεύρετο καθώς ευδοκιμεί κυρίως στη Νοτιοανατολική Ασία. Τα άνθη της Clitoria Ternatea είναι όμως διαθέσιμα και κατάλληλα για κατανάλωση είτε ως ρόφημα σε μορφή τσαγιού είτε ως χρωστική στην μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και την ποτοποιεία. Η ζωγραφική σειρά Clitoria αποτυπώνει φαντασιακές συνθέσεις του φυτού Clitoria Ternatea και δημιουργήθηκε με χειροποίητα υδατοχρώματα από την χρωστική των άνθεων του. Τα μωβ άνθη βράζονται σε νερό και απελευθερώνουν μπλε χρωστική ουσία. Η προσθήκη όξινης ουσίας, όπως πχ λεμόνι, στο μείγμα, αλλάζει το ph του νερού και προσδίδει μωβ αποχρώσεις στο διάλυμα. Η παρασκευή ενός απολαυστικού και ευεργετικού αφεψήματος εξελίσσεται σε διαρκές πείραμα παραγωγής υδροχρώματος. Ο χρόνος βρασμού, η ποσότητα των άνθεων, η όξινη ουσία, ο χρόνος συντήρησης είναι παράγοντες που επηρεάζουν το τελικό υδρόχρωμα όπως και η εφαρμογή αυτού σε διαφορετικές επιφάνειες και ποιότητες χαρτιού. Μελετώντας την μακρόχρονη ιστορία του φυτού, τη φαρμακευτική και λατρευτική του χρήση σε διάφορους πολιτισμούς, αναπτύσσεται μια προσωπική αφαιρετική αφήγηση επιχειρώντας να ανασυνταχθεί μέσω της εικαστικής πρακτικής η ιστορία του άνθους. Προτάσσεται πλέον μια νέα λατρευτική πράξη πέρα από την οικεία σημειολογία. Για τους λατρευτικούς σκοπούς και διαδικασία, έχουν δημιουργηθεί χρηστικά σκεύη (τσαγιέρα και ποτηράκια απο λευκό πηλό) που αφορούν την παραγωγή και την προσφορά αφεψήματος διακοσμημένα με το ίδιο το αντικείμενο της λατρείας .Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Η παρτίδαΚρητικού, Νιόβη Ελένη (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-21)Η πτυχιακή μου εργασία με τίτλο "Η παρτίδα" είναι μια γλυπτική εγκατάσταση 25 τετραγωνικών μέτρων. Πρόκειται για ένα σκάκι στο οποίο τα πιόνια αποτελούνται από λεπτές γλυπτικές φιγούρες από λεπτό κόντρα πλακέ θαλάσσης. Τα μάυρα τετράγωνα του σκακιού είναι από καθρέφτη ενώ λευκά είναι το κενό τους δηλαδή το ίδιο το πάτωμα.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Το ΚτήνοςΦραγκαθούλα, Ναταλία (Πτυχιακή εργασία, 2024-01)To “κτήνος" είναι μια εγκατάσταση που αποτελείται από: Γλυπτά/κατασκευές από ύφασμα, Σχέδια, φωτογραφίες, Έγχρωμο βίντεο σε επανάληψη, Σακούλες vacuum. Η εγκατάσταση αποτυπώνει συμβολικά, ιστορίες κακοποίησης των ζώων από ανθρώπινα όντα., από ανθρώπινη αμέλεια.Ράβω βουβά σώματα/πτώματα ζώων που άφησαν την τελευταία τους ανάσα από ανθρώπινο χέρι, από χέρι εξουσίας. Μιλώ για άγριες δολοφονίες αδέσποτων σκυλιών και για οδικά φονικά. Μιλώ για τα δηλητηριασμένα ζώα, τα ζώα που πολλές φορές βρίσκονται βασανισμένα, κρεμασμένα σε ένα δέντρο, πνιγμένα σε μια σακούλα σκουπιδιών,χτυπημένα από κάποιο όχημα. Μιλώ για τον άνθρωπο “κτήνος”, για τον άνθρωπο βασανιστή. Οι αναφορές μου είναι πραγματικά γεγονότα κακοποίησης,δολοφονίας, τραυματισμού και εγκατάλειψης αδέσποτων και οικόσιτων ζώων. Η θεματολογία μου προέρχεται από προσωπικές εμπειρίες, βιώματα και εικόνες. Σχετίζομαι άμεσα με φιλοζωικά σωματεία και διασώσεις ζώων τόσο σε συνθήκες φυσικής καταστροφής όσο και σε συνθήκες ανθρώπινης και κρατικής αμέλειας.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση ΜορφέςΧαραλαμπίδη Ταλιαδώρου, Αλεξία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-19)Αέναες μορφές από κερί, διάχυτες στον χώρο προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τον εαυτό τους, το περιβάλλον τους και τον περίγυρό τους. Βρίσκονται ακόμη στη διαδικασία της μορφοποίησης, προσπαθούν να δημιουργηθούν από την μάζα τους και να υπάρξουν στον κόσμο. Κατά την διαδικασία της δημιουργίας υποφέρουν. Ο εσωτερικός τους κόσμος βγαίνει προς τα έξω, οι ψυχές τους είναι εκτεθειμένες. Το μελισσοκέρι χρησιμοποιήθηκε ως υλικό λόγω της Πλαστικής και της ρευστότητας του. Το χρώμα μπορεί να αποδοθεί πηγαία γιατί ενσωματώνεται με το μείγμα. Επίσης είναι ένα ζωντανό και ευμετάβλητο υλικό το οποίο ανάλογα με το σημείο τήξης του βγάζει άλλη υφή και ποιότητα. Το κερί είναι τρωτό υλικό, δεν ζει για πάντα, επέρχεται ο θάνατος όπως και στην ανθρώπινη ψυχή.Τεκμήριο Ανοιχτή πρόσβαση Ο γιος της κυδωνιάςΜουτσολάρι, Κέβιν (Πτυχιακή εργασία, 2019)Ο τίτλος "Quince Tree Son" είναι παράφραση του "Quince Tree Sun", ενός ντοκιμαντέρ στο οποίο πρωταγωνιστεί ο Ισπανός ζωγράφος Antonio Lopez Garcia. Σε αυτό καταγράφεται η προσπάθειά του να ζωγραφίσει μία κυδωνιά. Ο "Γιός της κυδωνιάς" είναι μια ομάδα ψηφιακών έργων που έφτιαξα καθώς προσπαθούσα να επαναπροσδιορίσω την θέση που έχω μέσα στην οικογένειά μου. Επίσης ήθελα να επανεξετάσω το πως αντιλαμβάνομαι την έννοια της οικογένειας. Τα περισσότερα έργα σε αυτήν την ενότητα αντλούν στοιχεία από την παιδική μου ηλικία. Από μικρός ζωγράφιζα κυδώνια επειδή ο όγκος τους μου θύμιζε ανθρώπινο σώμα, η επιδερμίδα τους μου θύμιζε ανθρώπινο δέρμα και τότε δεν είχα την δυνατότητα να ζωγραφίσω ανθρώπινο μοντέλο. Για εμένα σημαντικό ρόλο έπαιζε η γνώμη της μητέρας μου και προσπαθούσα να την εντυπωσιάσω. Η μητέρα μου έμπαινε στο δωμάτιο όπου ζωγράφιζα και μου έλεγε εάν τις άρεσε το αποτέλεσμα ή όχι. Κατά την διάρκεια αυτής της πτυχιακής προσπάθησα να καταλάβω τι είναι αυτό που με γοητεύει στην μορφολογία του κυδωνιού και τι με συνδέει με αυτό το φρούτο πέρα από τις αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Κατάλαβα ότι αναγνωρίζω ένα μέρος του εαυτού μου σε αυτό το σχήμα, σε αυτό το σημείο όπου το κυδώνι στρέφεται προς τον εαυτό του. Έτσι συνάντησα την έννοια της εσωστρέφειας, την οποία παρατηρώ ως μορφολογικό στοιχείο στο κάτω μέρος του κυδωνιού και ως στοιχείο χαρακτήρα σε εμένα. Επίσης όταν ήμουν μικρός η μητέρα μου ετοίμαζε ένα γεύμα με γάλα ψωμί και ζάχαρη και συνήθως μου το σέρβιρε σε ένα κίτρινο πιάτο. Είναι ένα παραδοσιακό φαγητό που φτιάχνουν συνήθως στα μικρά παιδιά στην Αλβανία. Έτσι είχα συνηθίσει στα φαγητά που έφτιαχνε κάθε μέρα η μητέρα μου και μου έλειπαν όταν ήρθα στην Αθήνα. Πολλές φορές νιώθω ότι θέλω να πω πράγματα στην οικογένειά μου αλλά δεν μπορώ να το κάνω. Ο ήχος δεν καταφέρνει να βγει από το στόμα μου. Για αυτόν τον λόγο προσπαθώ μέσω αυτών των εικόνων να επικοινωνήσω με τους γονείς μου και να τους μεταφέρω το πώς νιώθω.