Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)
Permanent URI for this collection
Browse by
Recent Submissions
Item Open Access Η θέση του ανθρώπουΣτυλιανίδου, Παναγιώτα (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-26)Με αυτό το έργο θέλησα να εμβαθύνω, με έναν τρόπο άμεσο και ευθύ, στη γλυπτική ως μια καλλιτεχνική πράξη με ισχυρά υλικό και τεχνικό χαρακτήρα. Πρωτίστως, θέλησα να αναμετρηθώ με τις προκλήσεις που εγείρει ένα τέτοιο πλησίασμα της γλυπτικής σήμερα, ως μια πρακτική δεμένη ισχυρά με τις διαστάσεις της υλικότητας και τεχνικής· να εξερευνήσω (όπως τόσες και τόσοι άλλοι, πριν από εμένα) τις δημιουργικές και κριτικές δυνατότητες μιας τέτοιας προσέγγισης. Αυτή η προτεραιότητα στην υλικότητα και την τεχνική σκόπιμο μοιάζει να τεθεί σε αντιδιαστολή με μια διαδεδομένη έμφαση στα κειμενικά και εννοιολογικά επίπεδα κατανόησης, μέσα από τα οποία τόσο συχνά πλησιάζονται τα έργα της τέχνης. Ασφαλώς, αυτό δεν σημαίνει πως απορρίπτω τη σπουδαιότητα των κειμένων και των εννοιών, το ρόλο των θεωρητικών ή ιδεολογικών κατασκευών, ευρύτερα των πολιτισμικών λόγων που πράγματι είναι αδιαχώριστοι από το πως τα έργα ιστορικά αναδίδουν τις δυναμικές σημασίες τους. Σημαίνει όμως ότι η ύλη και τα υλικά, με τα εγγενή τους γνωρίσματα και τις αδιόρατες δυνατότητες που ενέχουν, με τα μεταβαλλόμενα νοήματα που τα διαπνέουν καθώς η ιστορία διεξάγεται και τα πολιτισμικά συμφραζόμενα αλλάζουν – αυτή η παλλόμενη ύλη – συνιστά το επίκεντρο του έργου μου. Ανάμεσα στις αφετηρίες του έργου αυτού, μια που οφείλω να ξεχωρίσω είναι αυτή της αρχιτεκτονικής και της οικοδομικής διαδικασίας, απ’ τις οποίες το έργο δανείζεται αρχές σύνθεσης της δομής της ύλης. Ανάμεσα στις ερωτήσεις που έθεσα είναι το πως μπορούμε να δούμε το μπετόν, το κατεξοχήν υλικό μίας σύγχρονης οικοδομής (ιδιαίτερα στην Ελλάδα) και το σίδερο, τόσο πολύτιμο για το στατικό φορέα, στη σύγχρονη καλλιτεχνική πρακτική. Αυτό το ερώτημα με οδήγησε σε μια διερεύνηση γύρω από τη συμπεριφορά των υλικών και των διαφορετικών τρόπων που αυτά εκδηλώνουν την εργασιμότητά τους, στα διαφορετικά αυτά πεδία – της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής. Με οδήγησε επίσης σε μια εικασία και σε μια διερώτηση γύρω από τη σιγουριά με την οποία συζητούμε, γλύπτες μαζί και αρχιτέκτονες, ‘τον άνθρωπο’ ως μέτρο του κόσμου. Αυτό που αναζήτησα, ωστόσο, δεν ήταν το σώμα μιας τέχνης που στρέφεται μακριά από το ανθρώπινο. Η εικασία μου δεν είχε να κάνει με την ανακάλυψη μιας ‘μη-ανθρώπινης’ θέσης. Παρά τα ζητήματα που αναμφίβολα εγείρονται κάθε φορά που κάποιος ή κάποια επικαλείται τον άνθρωπο και την αλήθεια του, έχω επίσης στο νου μου τα λόγια του γλύπτη Ροντέν: “Μία τέχνη δεν είναι μία τέχνη γνήσια αν δεν ενέχει ως αίτημα την αλήθεια, πολύ περισσότερο από την αρμονία, τη συμμετρία ή την ισορροπημένη κατασκευή, ιδιότητες που από μόνες τους δεν οδηγούν παρά στον αισθητισμό και σε μία τέχνη διακοσμητικού χαρακτήρα.” Η καλλιτεχνική συμμετρία και αρμονία συχνά θεωρήθηκαν ομόλογες του ρητορικού τρόπου στον λόγο ή του ακαδημαϊσμού στην αρχιτεκτονική. Ο Ροντέν κατηγορήθηκε για το ατεκτονικό του ύφος, δηλαδή την μη – αρχιτεκτονική ένταξη των έργων του. Κι αυτό, ίσως επειδή ήξερε και ήθελε να τονίσει με το έργο του ότι η κίνηση προηγείται του μαρμάρου, η καθημερινότητα του μνημειακού ή σε μία τεχνικότερη γλώσσα, η ύπαρξη της ουσίας. Αυτή την αντίθεση υπογραμμίζει και ο Δανός Κίρκεγκωρ όταν μιλούσε στο αισθητικό επίπεδο, για την υπεροχή του χορευτή έναντι του αρχιτέκτονα – ο τελευταίος μπορεί να χτίζει οικοδομήματα που διατηρούνται περισσότερο από κάθε χορευτική σύνθεση, προορισμένη να διαρκέσει ελάχιστα. Ωστόσο η ανθρώπινη κίνηση, είναι πρότερη της αρχιτεκτονικής και τελικώς, θα αποβεί μακροβιότερη του οιουδήποτε αρχιτεκτονήματος. Λιγότερο λογισμένη ως ετυμηγορία του νου για τα πράγματα, και περισσότερο ως μουσική που βγαίνει απ’ τα σώματα, μια τέτοια – διαφεύγουσα – έννοια αλήθειας, μοιάζει ακόμη να προσφέρει ένα γνήσιο ζητούμενο της τέχνης. Αυτό το γλυπτό λοιπόν, που φέρει τον τίτλο «Η θέση του ανθρώπου», αναζητά την αλήθεια του, στη γυναικεία τούτη μορφή: στην αιώρηση, την πίστη και την αμφιβολία της, την αποδοχή, τη μέθεξη αλλά και τις ρωγμές της· τις πληγές, την αντοχή και την ευθραυστότητα της.Item Open Access Το κίτρινο παιδίΠαναγιωτοπούλου, Θεοδώρα (Πτυχιακή εργασία, 2022-09-25)΄Το κίτρινο παιδί βαρέθηκε να περιμένει και άρχισε να χορεύει’. Αλλάζει πόζες, κάθε μία από τις οποίες αποτελούν ξεχωριστή υπερδύναμη και καλεί τους επισκέπτες να ποζάρουν μαζί του. Το κίτρινο παιδί βρισκόταν εγκλωβισμένο στο σπίτι-λαβύρινθο μέσα στο κρυμμένο δωμάτιο και περίμενε κάθε απόγευμα τον μουσικό του δρόμου με το ακορντεόν του, για να ζωντανέψει. Το έργο αποτελείται από δύο βιβλία-κόμικ ‘Το κρυμμένο δωμάτιο’ και το ‘Ακορντεόν’ και 7 ξεχωριστά έργα που παρουσιάζον ‘Το Κίτρινο παιδί’. Πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη performance και το έργο ήταν διαδραστικό.Item Open Access Αγκάθια από μέσαΛαμπρινίδη, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-14)Η εργασία μου αποτελείται από έργα τα οποία συνθέτουν έναν χώρο αλλά μπορούν να υπάρξουν και αυτόνομα . Ενδύματα , γλυπτά και ορθογώνιες πλαστικές φόρμες γίνονται αλληλένδετα κομμάτια μιας καινούργιας γλώσσας έκφρασης . Το μέσω που απασχόλει την πρακτική μου είναι η πλαστική διαφάνεια στην οποία ενσωματώνω αντικείμενα της καθημερινότητας μου , αποσπάσματα από γραπτά , σκουπίδια και οργανικά στοιχεία όπως μαλλιά και φυτά με έναν ημερολογιακό χαρακτήρα . Ο φωτισμός και τα εργαλεία μου πλέον γίνονται κομμάτι της εγκατάστασης με αυθόρμητο τρόπο καταλαμβάνοντας χώρο και δημιουργώντας μια πιο βιομηχανική ατμόσφαιρα που έρχεται σε αντίθεση με την ευαισθησίας των έργων. Η θεματική που με απασχολεί είναι η παροδικότατα της σύγχρονης εποχής και το έργο μου είναι ένα σχόλιο πάνω σε αυτό . Προσπαθώ να δώσω μια παραπάνω διάρκεια στην σκέψη της στιγμή και το συναίσθημα εγκλωβίζοντας το σε ένα τόσο ανθεκτικό υλικό το οποίο ταλαιπωρεί την εποχή μας αντέχοντας παραπάνω από τι θα έπρεπε στον χρόνο . Τέλος στην πρακτική μου έχω εντάξει το στοιχείο της μόδας και του ενδύματος σαν μια ευκαιρία κάποιος άλλος να μπορέσει να «φορέσει» αυτό που νιώθω . Κάτι τόσο προσωπικό να φύγει από μένα και να αποκτήσει ζωή στο σώμα αυτού που το φοράει . Την τελευταία μέρα τις έκθεσης πραγματοποιήθηκε μια performance με χαρακτήρα fashion show η οποία ξεκινούσε από την κεντρική αίθουσα της Κεσσανλη και κατέληγε στο σκοτεινό δωμάτιο οπού εκθέτονταν τα έργα μου.Item Open Access Πτυχιακή εργασίας 'Ελενας ΑναγνωστάκηΑναγνωστάκη, Έλενα (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Το έργο είναι αποτέλεσμα της ερευνητικής μου προσπάθειας κατανόησης της έννοιας της εικόνας και του μηχανισμού παραγωγής της. Τι είναι στην πραγματικότητα μια εικόνα; Πόσο διαφέρει από το πραγματικό; Πόση από την αλήθεια του πραγματικού μεταφέρει και πόσο αλλοιώνει το ίδιο το υποκείμενο; Πόσο καθοριστική είναι η διαμεσολάβηση του μέσου όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα, όταν άλλοτε προσθέτει και άλλοτε αφαιρεί πληροφορίες; Η μηχανή μπορεί και μας εκθέτει με εικόνες άγνωστες προς εμάς και αμφίσημες ως προς την ερμηνεία τους.Item Open Access ΑΝΘΡΩΠΟ-ΙΣΟΤΟΠΑΣμυρλή, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)Πρόκειται για μια περιπατητική εγκατάσταση η οποία περιλαμβάνει γλυπτά τα οποία τοποθετούνται σε διαφορετικά ύψη. Διαστάσεις μεταβλητές. Η εγκατάσταση αποτελείται από τα παρακάτω έργα: (i) Κορμοί σώματος (torsos), κεραμικά πάνω στο έδαφος, διάσταση φυσική, πλήθος 6. (ii) Μέρη σώματος, κεραμικά σε βάσεις από μέταλλο, πλήθος 2. Για τα κεραμικά οι διαστάσεις είναι φυσικού μεγέθους, ενώ οι διαστάσεις των βάσεων είναι: (α) Μήκος 80 cm, Πλάτος 40 cm, Ύψος 70 cm και (β) Μήκος 30 cm, Πλάτος 30 cm, Ύψος 80 cm. (iii) Μικρά γλυπτά, διάφορα υλικά, στερεωμένα το καθένα σε βάση, πλήθος 10. Η βάση είναι από μεταλλική βέργα καλλιμπρέ διατομής <= Φ5. Διαστάσεις, για κάθε γλυπτό μαζί με την βάση, κατ' εκτίμηση, Μήκος 20 cm, Πλάτος 40 cm, Ύψος 170-180 cm. (iv) Μικρά γλυπτά, διάφορα υλικά, κρεμαστά, πλήθος 3. (v) Μικρά γλυπτά σώματα, πάνινα, ύψη περίπου 45-60 cm, στηριγμένα σε κατασκευή, πλήθος 6. Η κατασκευή συνίσταται από 2 μεταλλικούς στήλους (Ύψους 235 cm) και 2 αντηρίδες τοποθετημένες στο έδαφος, με συνολικό μήκος περίπου 6,5 -7 m.Item Open Access Cakes, Dolls and ConformityΑρβανίτη Αψωκάρδου, Μαρία Άρτεμις (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Εγκατάσταση που περιλαμβάνει γλυπτά, σχέδια, κεντήματα, εκτυπωμένες φωτογραφίες, βρώσιμα αξεσουάρ και όπλα αυτοάμυνας και βίντεο.Item Open Access Διαδικασία σε εξέλιξηΧατζηδημητρίου, Άγγελος (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-04)Η κεντρική ιδέα του έργου είναι η “Διαδικασία σε εξέλIξη” . Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο είναι να δείξω τη διαδικασία μέσω της οποίας δούλεψα κι όχι τόσο το τελικό αποτέλεσμα . Η παρουσίαση της πτυχιακής μου χωρίστηκε σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αφορούσε την μελέτη και την έρευνα πάνω στο περιεχόμενο και τα υλικά που θα χρησιμοποιούσα. Το δεύτερο μέρος αφορούσε περισσότερο μια συγκεκριμένη τεχνική, την τεχνική της μεταξοτυπίας την οποία χρησιμοποίησα για να αναπαράγω σε πολλαπλά αντίτυπα ένα από τα έργα μου. Η τελική μορφή της εργασίας μου ήταν ένα ανοιχτό εργαστήριο σε οριζόντια διάταξη. Σε πρώτη φάση υπήρχαν οι σημειώσεις και η μελέτη των υλικών. Σε δεύτερη φάση υπήρχε ένα τραπέζι με τα υλικά της μεταξοτυπίας όπου, σε τρίτη φάση τυπωνόντουσαν τα αντίτυπα του έργου που επέλεξα.Item Open Access ΦωςKυριακίδου-Κρυστάλλη, Ειρήνη (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Η θεματική των έργων μου είναι το φως. Το φως του ουρανού ή και το φως του σύμπαντος. Αυτό που τα κινεί όλα. Επέλεξα αυτό το θέμα έτσι ώστε να εκφράσω έντονα συναισθήματα διαφορετικά σε κάθε έργο. Στόχος μου ήταν να δημιουργήσω συναισθηματικές διακυμάνσεις μέσω των σχημάτων και των χρωμάτων. Σαν μια κραυγή στο φως. Στο κάθε έργο αποτυπώνεται και ένα διαφορετικό συναίσθημα όπως και το φως έχει πολλές διαφορετικές εκφάνσεις. Κάποια έργα αφορούν την ελπίδα που αντλεί ο άνθρωπος από το φως ως κάτι το μεταφυσικό. Κάποια μιλούν για γαλήνη, κάποια για δύναμη, κάποια για πόνο. Σκοπός μου ήταν να αναφερθώ όχι μόνο στο φως έξω από τον άνθρωπο αλλά και σε αυτό εντός του, την ψυχή. Ο άνθρωπος ζωντανεύει το κάθε τι μέσω της ψυχής του και διαμορφώνει την πραγματικότητα ανάλογα με την συναισθηματική του αντίληψη. Στα έργα ο άνθρωπος απουσιάζει παρ’ ολ’ αυτά η παρουσία του είναι αισθητή λόγω του συναισθήματος που προσδίδει στο φυσικό περιβάλλον του. Ο άνθρωπος είναι μικρός μπροστά στο θαύμα της φύσης ή είναι αυτός που δίνει αξία στην ύπαρξη μέσω του ψυχικού του κόσμου; Υπάρχει αλληλεξάρτηση μεταξύ της φύσης και του ανθρώπου; Ο άνθρωπος είναι αυτός που αναγνωρίζει την αξία της ύπαρξης της φύσης και προσδίδει συναίσθημα σε αυτήν μέσω του ψυχικού του κόσμου;Item Open Access Σημείο θέασηςΠαχής, Χρήστος (Πτυχιακή εργασία, 2024-02)Η πτυχιακή εργασία αποτελείται από τέσσερα έργα διάστασης 330 εκατοστά επί 210 εκατοστά.Item Open Access Πτυχιακή εργασία της Λορίνας ΚαρατζάΚαρατζά, Λαυρεντία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-24)Το έργο αποτελείται από οκτώ υφασμάτινα γλυπτά τα οποία έχουν κεντηθεί και τοποθετούνται σαν εγκατάσταση στον χώρο. Ως ανθρώπινο μέτρο το ρούχο γίνεται δεύτερο δέρμα και αφηγηματικός καμβάς, που δέχεται πάνω του μικρές ή μεγάλες, πυκνά ή αραιά αποτυπωμένες ιστορίες, βγαλμένες μέσα από την αποθήκη προσωπικών σκέψεων. Μέσω της κλωστής και του υφάσματος ξεκινάει μια αφήγηση μνήμης και συναισθημάτων, με την κάθε εικόνα να αντηχεί σε έναν συγκεκριμένο τόπο, τρόπο και χρόνο που είτε έχει παρέλθει είτε πρόκειται να 'ρθει.Item Open Access Πτυχιακή εργασία της Ελένης ΑηδονίδουΑηδονίδου, Ελένη (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Θεματικά, η ενότητα των έργων της Ελένης Αηδονίδου, που αφορούν στην πτυχιακή της εργασία, συνιστά μια περιήγηση σε ένα προσωπικό μικρόκοσμο που κινείται μεταξύ του διφορούμενου και του συγκεκριμένου, του ορατού και του κεκαλυμμένου, του υλικού και του υπερβατικού, με τα ρεαλιστικά στοιχεία να αποκτούν συμβολικό ή ποιητικό χαρακτήρα και να μην εκφυλίζονται σε πεζή διακόσμηση. Διακρίνονται κλιμακούμενη χρωματική αλλά και τονική διαστρωμάτωση, που συντελούν στην εκφορά ενός συγκροτημένου και συνεκτικού εικαστικού λόγου, ενώ παράλληλα εντοπίζονται περιβαλλοντικές αναφορές και συναισθηματικοί υπαινιγμοί. Από άποψη τεχνικής, η συνεπής χρήση της λαζούρας, οι λεπτές αποχρώσεις, ο υφολογικός πλούτος και η ρευστότητα της φόρμας, προσιδιάζουν στο ενδιαφέρον για το διαυγές ή το ομιχλώδες και ασαφές ,το εύθραυστο αλλά και αινιγματικό, όπου ήχοι και εκλάμψεις παραπέμπουν σε ένα άχρονο σύμπαν, εκεί που κατά τον Tanizaki:“το μουντό ημίφως ή το θολό φως που απλώνεται, προκαλεί συνειρμούς”.Τέλος, καταγράφεται (διαπιστώνεται) απουσία ανθρώπινου στοιχείου, χωρίς αυτό να συνεπάγεται την ανυπαρξία του, καθώς κατά τον Derrida: “μπορεί να μην είναι παρόν, αλλά το σημαίνον μιας απουσίας”.Item Open Access ΑφηγήσειςΣκανδάμη, Φωτεινή (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Είμαι η Φωτεινή Σκανδάμη. Από πολύ μικρή ξεκίνησα να ζωγραφίζω και να γράφω παραμύθια. Είχα όνειρο να μπω σε σχολή καλών τεχνών και με την πρώτη προσπάθεια που έκανα κατάφερα να περάσω στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Οι καθηγητές μου με βοήθησαν πάρα πολύ να ξεκινήσω να ζωγραφίζω, να μάθω να κάνω σύνθεση και να ζωγραφίζω τις λεπτομέρειες που με ενδιαφέρουν. Κατάφερα να ζωγραφίζω σιγά-σιγά μόνη μου με το δικό μου τρόπο. Το πρώτο όνειρό μου είναι να γίνω επαγγελματίας ζωγράφος και το δεύτερο όνειρό μου να γίνω επαγγελματίας συγγραφέας. Θα ήθελα τα παραμύθια που γράφω να εκδοθούν και να μεταφραστούν σε πολλές άλλες γλώσσες ώστε να τα διαβάσουν όλα τα παιδιά του κόσμου. Σημείωση Διδάσκουσας Ουρανίας Αναστασιάδου, Μέλος Ε.Ε.Π. του Τ.Ε.Τ. της Α.Σ.Κ.Τ.: Η Φωτεινή Σκανδάμη είναι κάτοικος ενός εικαστικού σύμπαντος ατελεύτητης και λεπτομερούς δημιουργικής έκφρασης. Το έργο της ανήκει χωρίς καμία επιτήδευση σε μία φυσική μετασύγχρονη οπτική μετεωριζόμενο μόνο του άνευ εικαστικών ή αισθητικών δανείων. Προς όφελος της αμεσότητας υπάρχει μία εμφατικότητα στην ακραία σύνθεση που υπερβαίνει την αναπαράσταση εμπεριέχοντάς την. Η εικαστική πράξη γίνεται ευεργετική για τη νεαρή καλλιτέχνιδα δίνοντάς της τη δυνατότητα να αναπτύξει ένα απόλυτα ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα με έργα ελεύθερης ροής αυξημένων οπτικοακουστικών αντιλήψεων. Η Φωτεινή είναι ακούραστη εργάτρια, ικανή να εκδιπλώνει τις δομικές ικανότητές της υποστηρίζοντας ψυχή τε και σώματι ότι η νευροδιαφορετικότητα δύναται να παράγει μαγικά εικαστικά αφηγήματα.Item Open Access Η σφάιρα, ο γείτονας, η γιαγιά μου και ένα καρπούζιΚερεφιάδου, Ιωάννα (Πτυχιακή εργασία, 2024)Γλυπτική, εγκατάσταση, βίντεο, φωτογραφία.Item Open Access ΖουγκεστίφΛουλές, Βασίλειος (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Η σύλληψη και η έμπνευση του έργου έγινε με αφορμή ένα δυσάρεστο γεγονός, έντονα δραματικό σε προσωπικό επίπεδο, στις 3 Ιανουαρίου 2024. Η προδοσία, ο ξαφνικός χωρισμός από τον άνθρωπο που αγάπησα με όλη μου τη καρδιά, αποτέλεσε έμπνευση και ανάγκη, να δημιουργηθεί το «ζουγκεστίφ» (zuggestiv). Ένα video art που διαρκεί όσο ένα πρωτοχρονιάτικο πυροτέχνημα.Item Open Access Πτυχιακή εργασία της Αλιαΐτζε ΌλγαςΑλιαΐτζε, Όλγα (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-24)Η εργασία αποτελείται από πίνακες ζωγραφικής (υλικά: λάδια, ακρυλικά χρώματα) και κατασκευές (υλικά: γύψος, μελισσοκέρι, πίσσα, καθρέφτης, plexiglass, υγρά, κινητικοί μηχανισμοί ( αντλίες νερού)) και θα μπορούσε να ονομάζεται "Αρχιτεκτονική Εσωτερικών Χώρων" ή "Τομές στα δομικά στοιχεία της συνείδησης και του υποσυνείδητου"...Item Open Access Πτυχιακή εργασία της Ειρήνης ΦύκιρηΦύκιρη, Ειρήνη (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)Σαν μια σύντομη περιγραφή της θεματικής μου θα έλεγα πως μέσω αυτής της χειρονομιακής ζωγραφικής προσπαθώ να εκφράσω διάφορα συναισθήματα και γεγονότα της καθημερινότητας. Αυτό όμως συμβαίνει χωρίς άμεσο τρόπο, καθώς δεν ορίζω ένα έργο σαν ένα συναίσθημα συγκεκριμένο ή σαν ένα γεγονός μεμονωμένο. Αυτό που προσπαθώ να αποτυπώσω είναι την επίγευση των διάφορων συναισθημάτων που μπορεί να σου αφήνουν γεγονότα και καταστάσεις καθημερινά. Έτσι με αυτόν τον τρόπο αφού δεν μπορώ να τα εκφράσω, τα “σημειώνω” σαν καταγραφή, όπως θα λειτουργούσε κι ένα ημερολόγιο. Η χειρονομία και το χρώμα σε κάθε έργο διαφέρει, για την ακρίβεια προκύπτει. Σαν χειρονομία ξεκινάω να δουλεύω με μια τυχαιότητα η οποία στη πορεία γίνεται ελεγχόμενη και διαφέρει ανάλογα με τα συναισθήματα που θέλω να εκφράσω. Όπως επίσης και το χρώμα του οποίου η επιλογή γίνεται σύμφωνα με το πως αισθάνομαι. Επιδιώκω κάποιες αντιθέσεις όπως για παράδειγμα στο πάχος των πινελιών ή που θα επιλέξω να διατηρήσω τη χειρονομία και που θα τη διαλύσω. Στα έργα μου όμως προσπαθώ να βρω την ισορροπία ανάμεσα σε αυτές τις αντιθέσεις, η οποία μπορεί να βρίσκεται στους συνδυασμούς χρωμάτων, στις ποιότητες, στις πινελιές, στο χώρο ή και στο σχέδιο. Η δουλειά μου χαρακτηρίζεται από τη δυναμική χρήση της κίνησης και του χρώματος κι έτσι κάθε έργο λειτουργεί ως ένα καλλιτεχνικό ημερολόγιο όπου δημιουργείται κι ένας χώρος για προσωπική ερμηνεία.Item Open Access m.otherΠατάκα, Κατερίνα (Πτυχιακή εργασία, 0026-06-24)Η πτυχιακή μου εργασία αφορά μία έρευνα σχετική με τη δημιουργία ενός ιδρύματος συμβουλετικού χαρακτήρα, από καλλιτέχνες για καλλιτέχνες. Mία έρευνα για την διαμόρφωση μελλοντικών προγραμμάτων, βασισμένη σε δύο πυλώνες, τους καλλιτέχνες του αύριο και τους καταρτισμένους ανθρώπους στο εμπόριο της σύγχρονης τέχνης του σήμερα. Συμπέρασμα αυτής, το χάσμα ανάμεσα στον δημιουργικό κόσμο και τον κόσμο του εμπορίου, με τελικό στόχο να διερευνηθεί εάν η ανάγκη μιας “ενδιάμεσης” πρακτικής που θα ενώνει με διαφάνεια τον δημιουργό με το εμπόριο της τέχνης είναι τελικά ζωτικής σημασίας. Η έρευνα παίρνει μορφή στην εφημερίδα μαζί με όλα τα πορίσματα αυτής και πλαισιώνεται με το μέσο της εγκατάστασης στον εκθεσιακό χώρο της "Νίκος Κεσσανλής" στην Ανωτάτη Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας, με την διαμόρφωση ενός "lobby" του ιδρύματος m.other.Item Open Access Πτυχιακή εργασία της Ειρήνης ΜουράντΜουράντ, Ειρήνη (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-19)Συνθήκες: Βρισκόμαστε σε μια μεταβαλλόμενη εποχή που οι εξελίξεις καθημερινά διαφοροποιούνται μέσα σε ένα ασταθές και ευαίσθητο παγκόσμιο σκηνικό. Μέσα στο κλίμα αυτό παρατηρώντας τα γεγονότα, φιλοτέχνησα την πτυχιακή μου εργασία, η οποία στρέφεται γύρω από την επανάληψη, τον ρυθμό, την δημιουργία και την καταστροφή. Κεντρικό θέμα της εργασίας μου είναι οι συνθήκες. Η επιλογή μου να ασχοληθώ με εικόνες οι οποίες έχουν τελεστεί και παγώσει στον χρόνο μόνο τυχαία δεν είναι, καθώς προσπάθησα να μεταφέρω την αίσθηση των στιγμών του παρελθόντος συνδέοντας τες με το σήμερα. Η ζωή αποτελείται από έναν κύκλο διαρκών επαναλήψεων, ρυθμού, συχνότητας, αυστηρότητας και ευαισθησίας μέσα σε έναν κόσμο αντιθέσεων. Παρόλο που υπάρχει εξέλιξη είναι σχεδόν αδύνατο να μην βιώνουμε επαναληπτικές καταστάσεις· η κάθε πράξη του παρελθόντος έχει αντίκτυπο στο σήμερα και η κάθε πράξη του σήμερα έχει αντίκτυπο στο αύριο. Χτίζουμε καθετί χωρίς αυτό να σημαίνει ότι αργότερα δε θα το αποδομήσουμε, δεν θα το αναιρέσουμε, δεν θα το μεταβάλουμε, δεν θα το τροποποιήσουμε, δεν θα το καταστρέψουμε και δεν θα το ξαναδημιουργήσουμε από την αρχή. Η αίσθηση της παρουσίας και συγχρόνως της απουσίας υπάρχει μέσα σε ένα κόσμο που διαρκώς μεταβάλλεται και η κάθε δράση τροφοδοτεί την εξέλιξη της ζωής. H πτυχιακή εργασία αποτελείται από επτά έργα ζωγραφικής τα οποία δημιουργήθηκαν κυρίως από ακρυλικά χρώματα, γραφίτη και σε ορισμένα υπάρχουν και στοιχεία κάρβουνου.Item Open Access RestroomΧατζησπύρου, Γεώργιος (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-26)Ο χώρος τής τουαλέτας, ως χώρος δείξης και σήμανσης, αποτελεί το αντικείμενο της γλυπτικής μου εγκατάστασης Rest Room. Μέσω της εικαστικής γλώσσας, δημιουργώ-ορίζω ορατούς διαύλους/εξόδους συγκινησιακών καταστάσεων, με κύριο στόχο την αποφόρτιση τους. "... η αφόδευση για το μικρό παιδί, αλλά και για τον ενήλικα σε οριακές καταστάσεις, είναι ένας από τους τρόπους σήμανσης –άμεσης, δεικτικής σήμανσης– συγκινήσεων, λ.χ. χαράς, φόβου. H –συγκριτικά– «ψυχρή», αφαιρετική και γενικευτική σήμανση της εμπειρίας μοιάζει να προϋποθέτει την καταστολή της «θερμής», άμεσης, αδιαμεσολάβητης, δεικτικής σήμανσης. Kαι η αφόδευση, όπως και η φωνή, είναι μια μορφή δεικτικής σήμανσης. H καταστολή, με τον έλεγχο των σφιγκτήρων, αυτού του –δεικτικού– τρόπου σήμανσης της εμπειρίας συγχρονίζεται με τη διάνοιξη ενός άλλου «υπόγειου διαύλου» επικοινωνίας νου και σώματος," Αναστάσιος-Φοίβος ΧριστίδηςItem Open Access Cheat engineΜπουχλαριώτου, Ολυμπία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)“Cheat Engine” * Τα έργα παρουσιάζουν φανταστικά τοπία, που συνδυάζουν γεωμετρικά στοιχεία και οργανικές μορφές. Οι λείες καθαρές επιφάνειες, έρχονται σε αντιπαράθεση με τις δυναμικές χειρονομιακές γραφές. Δημιουργείται έτσι, η αίσθηση της ισορροπίας και της σύγκρουσης ταυτόχρονα. Κυριαρχεί η δυναμική των χρωμάτων, που δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης, ενέργειας και μυστηρίου. Κάθε έργο, έχει δημιουργηθεί, μέσω της προσθαφαίρεσης, η οποία οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα. Τα έργα ενσωματώνουν ένα δικό τους γεωμετρικό κώδικα, που παραμορφώνει και ανασυνθέτει, νέα οργανικά στοιχεία. Κώδικες που δημιουργούν συγκρουσιακές καταστάσεις του φαινομενικού με το πραγματικό και ξεκλειδώνουν αποκαλύπτοντας έτσι, νέους κόσμους, πιο αληθινούς, πέρα από ψευδαισθήσεις. Κώδικες που δείχνουν τον τρόπο εξερεύνησης των ορίων και δυνατοτήτων, προάγοντας την ιδέα μιας πραγματικότητας, που μπορεί να διαμορφωθεί μέσω παρεμβάσεων. *Cheat Engine Πρόγραμμα ανοιχτού κώδικα (open source), για videogames, που δίνει τη δυνατότητα στον gamer, να χακάρει τη λειτουργία του παιχνιδιού, αποκτώντας πρόσβαση σε άπειρα πλεονεκτήματα, με τελικό στόχο την νίκη.