Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)
Permanent URI for this collection
Browse by
Recent Submissions
Item Open Access Καταστάσεις ΔυσφορίαςΒούλγαρης, Αλέξανδρος (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Το θέμα που διάλεξα να ασχοληθώ είναι η δυσφορία. Η εργασία «States of dysphoria» αποτελείται από μία σειρά έργων , που εξερευνούν προσωπικά βιώματα σε μία προσπάθεια καταγραφής και κατανόησης. Είναι ένας καθρέφτης που θίγει καταστάσεις με έμμεσο τρόπο. Η έκθεση εξερευνά τις συναισθηματικές καταστάσεις αποκοπής , ματαίωσης , απώλειας και εγκλωβισμού του ατόμου. Τέλος η έκθεση καλεί το θεατή να αντιμετωπίσει την εσωτερική δυσφορία - δυσαρμονία , που συχνά εκδηλώνεται ως μία ήσυχη, ανεπαίσθητη αλλά επιμονή αίσθηση.Item Open Access Πτυχιακή εργασία της Αρώνη ΜαγδαληνήςΑρώνη, Μαγδαληνή (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-02)Βασικός θεματικός άξονας της εικαστικής μου έρευνας, αποτελεί η έννοια της κίνησης που σχετίζεται με τη συμβολική διάσταση της τέχνης. Συγκεκριμένα, η εικαστική μου πρακτική δεν περιορίζεται στο τελικό έργο, αλλά αναδεικνύει την πορεία δημιουργίας της κίνησης της ίδιας της σκέψης, με στόχο την απομάκρυνση απ' την οικεία εικόνα. Με οδηγό τις ιδιότητες του νερού, όπως κίνηση, ρευστότητα και ασάφεια των ορίων και τον συσχετισμό τους με τη θεωρία του Χάους που δέχεται την τυχαιότητα ως βασικό στοιχείο, καλούμαι να δημιουργήσω μια οπτική σύνθεση με όχι τυχαία δομή, μέσα από απρόβλεπτες, χαοτικές και μη γραμμικές συμπεριφορές. Καταφεύγω λοιπόν, στα πρωτογενή οπτικά στοιχεία της ζωγραφικής, βάση της θεωρίας Kandinsky, το σημείο ως αρχικό κύτταρο της εικαστικής σύνθεσης, τη γραμμή ως τον απόηχο της κίνησης του και το επίπεδο ως το οπτικό υπόβαθρο, με σκοπό τη δημιουργία ενός χαοτικού κόσμου όχι ασύνδετου, αλλά με τάξη και αρμονία όπου χρώματα και σχήματα διαμορφώνονται από εσωτερική δομή. Οι ασύμμετρες διατάξεις και τα επαναλαμβανόμενα σχήματα όπως κύκλοι, γραμμές, σημεία έχουν στόχο τη δημιουργία ρυθμού και εσωτερικής μουσικότητας δημιουργώντας ένα Χάος λόγω πνευματικής ανάγκης που δίνει νόημα και συγκρότηση στο έργο, οδηγώντας το σε μια δομημένη εκφραστική απελευθέρωση. Τα υλικά που χρησιμοποιώ είναι μελάνια, μαρκαδόροι, κλωστές και κομμάτια υφάσματος μεγαλύτερου πάχους πάνω σε λεπτότερο ύφασμα χωρίς προετοιμασία της επιφάνειας. Τα μελάνια με τις ασταθείς ροές υποστηρίζουν το απρόβλεπτο της διαδικασίας. Οι μαρκαδόροι, οι κλωστές και τα παχύτερα υφάσματα, υλικά λιγότερο ρευστά έως σταθερά με καθορισμένα όρια, δηλώνουν την κυριαρχία πάνω στις μεταβολές και τις συνθήκες που οδηγούν σε απρόβλεπτες αλλαγές. Η δημιουργία, τέλος, του ψηφιδωτού, κατασκευασμένο από σμάλτα και γυαλί χρωματισμένο με μελάνι, ενισχύει την αντίθεση μεταξύ ρευστού - απρόβλεπτου και δομημένου - συμπαγούς.Item Open Access Το Κενό Πρόσωπο της ΜνήμηςΧαραλάμπους, Παναγιώτα (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Δεκαπέντε ζωγραφικά έργα με μολύβι 14b σε χαρτί μολυβιού μέσα σε κορνίζες με διαστάσεις 40 x 50 εκ. Το έργο μου αποτελεί μια βαθιά συναισθηματική καταγραφή της μνήμης και της απώλειας, την απουσία του ανθρώπινου προσώπου με επίκεντρο τον παππού μου που έχει πλέον φύγει από την ζωή. Μέσα από ρεαλιστικά σχέδια με μολύβι, βασισμένα σε σκηνές από οικογενειακές φωτογραφίες, αναπαρίσταται η καθημερινότητα, αλλά με ένα καθοριστικό κενό: την απουσία του προσώπου. Αυτή η απουσία, αντί για αισθητική επιλογή, αποτελεί συνειδητό μέσο για να αποδοθεί ο θάνατος, η φθορά του χρόνου και η συναισθηματική απώλεια. Οι μορφές γίνονται απρόσωπες, ενεργοποιώντας τον θεατή να προβάλει πάνω τους τις δικές του μνήμες και ιστορίες. Η πηγή έμπνευσής μου είναι οι στιγμές της ζωής που χάνονται, οι οικογενειακές αναμνήσεις και η ανθρώπινη ματαιότητα. Η διαδικασία βασίστηκε στη μελέτη και την επιλογή παλιών φωτογραφιών, από τις οποίες απομόνωσα τις μορφές, διατηρώντας τα περιβάλλοντα και τις συνθέσεις. Μέσα από αυτήν την αφαιρετική προσέγγιση, σχολιάζω την αναπόφευκτη φθορά της ύπαρξης και καλώ τον θεατή να "διαβάσει" το κενό, να το βιώσει. Το έργο λειτουργεί ως μνημείο για όσους έφυγαν, αλλά και ως ποιητική υπενθύμιση της εύθραυστης φύσης της μνήμης και της ανθρώπινης παρουσίας.Item Open Access Κ Υ Τ Τ Α Ρ ΟΣταματάκη, Αιθέρια (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Το ΚΥΤΤΑΡΟ είναι μια εικαστική εγκατάσταση. Ένα ενιαίο έργο αποτελούμενο από πολλά μικρότερα αυτόνομα έργα και υποέργα. Κυρίαρχο είναι το ίδιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο το οποίο έχει σχεδιαστεί στο χέρι παραπάνω από χίλιες φορές και είναι ένας κύκλος μέσα σε έναν άλλον μεγαλύτερο κύκλο. Αυτό το σύμβολο ονομάζω ΚΥΤΤΑΡΟ .Είναι το κύτταρο στην πιο απλή και αφαιρετική μορφή που θα μπορούσε να υπάρξει. Τα έργα αυτά είναι διάφορα ασπρόμαυρα σχέδια σε χαρτιά(γυαλιστερά/ματ) διαστάσεων περίπου Α5 /Α4 από υλικά όπως σινική μελάνη , graffity spray, ακρυλικοί μαρκαδόροι κ.α. και κάθε ένα από αυτά έχει τον δικό του μοναδικό όνομα . Τα χαρτιά Α4 έχουν κάποια ασπρόμαυρα σχέδια, ενώ τα Α5 έχουν το καθένα από ένα μοναδικό κύτταρο(σχεδιασμένο με σινική μελάνη) και ένα όνομα(από χρωματιστό ακρυλικό μαρκαδόρο). Πλησιάζοντας κοντά φαίνεται ότι κάθε Κύτταρο, αλλά και κάθε όνομα είναι διαφορετικό κι ας μοιάζουν ίδια από μακριά εκ πρώτης όψεως. Τα ονόματα των κυττάρων είναι γραμμένα σε διάφορες γλώσσες από όλον τον κόσμο. Επιπλέον υπάρχουν 5 μικρά κείμενα-φράσεις σε κορνίζες, τοποθετημένα διάσπαρτα μέσα στην εγκατάσταση με φράσεις από το πεδίο της επιστήμης της βιολογίας σε σχέση με το ΚΥΤΤΑΡΟ, την επιβίωση/εξέλιξή και άρα την συνέχεια της ύπαρξης του οργανισμού και της Ζωής. Ανάμεσά στα σχέδια και καρφωμένοι στον τοίχο,βρίσκονται 3 καμβάδες(σπρέυ ,ακρυλικά ,πλαστικό τοίχου ,μελάνη και μαρκαδόροι) οι δύο εκ των οποίων απεικονίζουν δύο ασπρόμαυρα χέρια να κρατάνε αντικριστά μισό κύτταρο ενώ ο τρίτος (τοποθετημένος πιο μακριά από τους άλλους δύο) δείχνει ένα μεγάλο κύτταρο ενωμένο και ολόκληρο.(Οι διαστάσεις τους είναι Υ=2,15 μ και Π=2,5 μ για τα δυο χέρια και Υ=2,15μ και Π=3μ για τον καμβά με το κύτταρο), Στον χώρο υπάρχει τραπέζι με κάποια χαρτιά Α5 με το ΚΥΤΤΑΡΟ αλλά χωρίς κάποιο όνομα γραμμένο πάνω τους και πολλές χρωματιστές πινέζες σε ένα μεγάλο μπωλ ώστε να μπορεί να τοποθετεί όποιος θεατής θέλει και ''το δικό του κύτταρο΄΄,το δικό του όνομα στην εγκατάσταση. Στον χώρο υπάρχει τραπέζι με κάποια χαρτιά Α5 με το ΚΥΤΤΑΡΟ αλλά χωρίς κάποιο όνομα γραμμένο πάνω τους και πολλές χρωματιστές πινέζες σε ένα μπωλ ώστε να μπορεί να τοποθετεί όποιος θεατής θέλει και ''το δικό του κύτταρο΄΄,το δικό του όνομα στην εγκατάσταση. Ως αποτέλεσμα, το έργο, αλλάζει καθώς περνάει ο χρόνος και ο κόσμος από μέσα του και ποτέ δεν μπορεί να είναι πάλι ίδιο με πριν- όπως ακριβώς συμβαίνει και με κάθε ζωντανό οργανισμό στην φύση που αλλάζει, εξελίσσεται, γερνάει, μεταβάλλεται και επηρεάζεται από ένα σωρό συνθήκες και παράγοντες. Στο κεντρικό σημείο της εγκατάστασης επί του δαπέδου βρίσκεται ένα μικρότερο υποέργο με τον τίτλο DUM SPIRUM ΣΠΕΙΡΑ και είναι μια εγκατάσταση από spray μπουκάλια σπρέυ τοποθετημένα σε σχήμα σπείρας(σαν σαλίγκαρος) τα οποία καταλήγουν σε ένα κιτς, υπερβολικό, φανταχτερό ,συλλεκτικό και εντυπωσιακό μπουκάλι μπράντυ με βελούδινο εξώφυλλο, ανάγλυφες Καρυάτιδες και χρυσά γράμματα, πολύ εντυπωσιακό και όμορφο αλλά κατά τα άλλα άχρηστο(καθώς όταν πλησιάσεις πολύ κοντά συνειδητοποιείς ότι το περιεχόμενο ''είναι σάπιο''(και έτσι είναι!) Λίγο παραπέρα ακουμπισμένη στο πάτωμα, στην είσοδο της σπείρας υπάρχει μια διαλυμένη κορνίζα Α3 με το κείμενο και την λογική γύρω από την εγκατάσταση ''DUM SPIRUM ΣΠΕΙΡΑ'' και ακουμπισμένο σε ένα μικρό τραπέζι εκεί κοντά βρίσκεται και το μικρότερο αυτόνομο έργο ,ένα κόκκινο βιβλίο(δεμένο χειροποίητα με παραδοσιακή τεχνική) που μέσα έχει ασπρόμαυρα σχέδια και στο εξώφυλλο γράφει με κεφαλαία χρυσά γράμματα: ''ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ'' και στο οπισθόφυλλό του: ''ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ''. Και ‘’ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ’’ είναι αφιερωμένη και η συγκεκριμένη έκθεση.Item Open Access ΜορφέςΑντωνόπουλος, Χρήστος (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)Το έργο μου ασχολείται και παρουσιάζει κατά κύριο λόγο τον άνθρωπο. Αυτός είναι και ο κύριος πρωταγωνιστής της μικρής μας πραγματικότητας. Έτσι κι εγώ με τη σειρά μου, θέλησα να τον αποτυπώσω δημιουργώντας κατά μία έννοια έναν δικό μου κόσμο, όχι και τόσο διαφορετικό από τον πραγματικό. Θέλησα να προσπαθήσω να δώσω στο «ψέμα» ψυχή, με τις εικόνες που παραθέτω να είναι μια δίοδος προς το συναίσθημα αυτού που θα σταθεί απέναντι τους καθώς τον παρασέρνουν σε μια πιο πνευματική και φιλοσοφική αναζήτηση, η οποία ίσως και να μείνει περισσότερο από το έργο αν όχι το ίδιο. Η αναζήτηση των όγκων, της φόρμας, του τόνου, του σχεδίου και ειδικά το κυνήγι της σύνθεσης, της στάσης και της κίνησης, ίσως να με έφερναν λίγο πιο κοντά στο να αναπαραστήσω τον άνθρωπο έτσι όπως τον έχω στο μυαλό μου. Στα ζωγραφικά έργα χρησιμοποιώ υλικά όπως το κάρβουνο, το μολύβι και τα χρωματιστά μολύβια. Στο χαρακτικό μέρος έχω επιλέξει το ξύλο ως υλικό καθώς θεωρώ ότι μπορεί να αντιπροσωπεύσει την ομορφιά και την ευαισθησία στην τεχνική πάρα την σκληρή επιφάνεια του και με αυτόν τον τρόπο αντανακλάται και η γενικότερη ερμηνεία του έργου. Η δραματικότητα ενός ασπρόμαυρου πίνακα και η ζωντάνια ενός χρωματιστού άλλα και η σύνθεση των δυο αυτών χαρακτηριστικών είναι κάτι που με απασχολούσε. Η επιλογή του υλικού έχει άμεση σχέση με τον σκοπό του κάθε έργου και συμβάλει και αυτό στη συνολική ερμηνεία και όψη. Σκοπός ήταν να αναπαραστήσω τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του ανθρώπου σε μια σειρά έργων όπου κυριαρχεί το στοιχείο του δράματος. Αυτά θεώρησα πως θα επιτευχθούν με τη σωστή διαχείριση και το συνδυασμό των παραπάνω τεχνικών χαρακτηριστικών. Απεικονίζονται φιγούρες είτε μόνες τους σαν απλά σχέδια ενός μοντέλου, κρατώντας όμως πάντα την ταυτότητα (προσωπική-πνευματική) του πραγματικού προσώπου ώστε να είναι όσο πιο αληθοφανές γίνεται εσωτερικά και εξωτερικά, είτε σαν ομάδα δύο ή περισσοτέρων σε μία πιο «ολοκληρωμένη» εικόνα, λέγοντας έτσι μια μικρή ιστορία. Η ύπαρξη και η ανυπαρξία ενός χώρου θα δούμε ότι διαφέρει ανά έργο με σκοπό την ανάδειξη ή όχι ενός ή διαφόρων στοιχείων μέσα σε αυτό. Πραγματεύονται με λίγα λόγια σκηνές της καθημερινότητας, αλλά και την επίδραση ορισμένων καταστάσεων αυτής στους χαρακτήρες του έργου και κατ’ επέκταση στον θεατή. Επιδιώκοντας λοιπόν τα παραπάνω, τον λόγο έχει η αντίθεση του συνόλου του έργου, που μας βοηθάει να συμπεράνουμε με έναν τρόπο, πως μέσα από κάτι δραματικό ίσως και να γεννηθεί κάτι όμορφο.Item Embargo Ενσώματα άρχειαΑργύρη, Αγγελική (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Επιτοίχια ζωγραφικα έργα και γλυπτικές προτομές. Αυτή η ενότητα έργων αποτελεί προϊόν των προσωπικών μου στοχασμών ως προς το άτομο , όχι απλώς ως αισθητικό "αντικείμενο" αλλά ως φορέα ιστορικής μνήμης και πολιτισμικής συνέχειας. Η μορφή δεν λειτουργεί μόνο ως αναπαράσταση αλλά ως ενεργό μέσο σύνδεσης μνήμης και ύλης. Με ενδιέφερε να αποτυπώσω ,μέσω μιας υλικο-στοχαστικής πρακτικής, το πώς η μνήμη μπορεί να δώσει μορφή στο υλικό. Η αισθητική γλώσσα αντλεί ταυτόχρονα από τις αρχαϊκές τοιχογραφίες, τα πορτραίτα Φαγιούμ και την γλυπτική της κλασσικής αρχαιότητας , την υπαρξιακή μελαγχολία του Picasso ,την υλικότητα των έργων των Kieffer και Freud, καθώς και τον εσωτερικό ρυθμό του κορεάτικου κινηματογράφου. Τα έργα , μέσα από την πύκνωση των χρωμάτων που παραπέμπουν στην τεχνική των νωπογραφιών και τα έντονα και άλλοτε απόντα περιγράμματα , πλάθονται με σκοπό να "διασώσουν" όσο και να "αφαιρέσουν". Η υλική προσέγγιση σε συνάρτηση με τις υπαινικτικές σκηνές λειτουργούν ως αποσπασματικές αφηγήσεις, αναμνήσεις αποκομμένες από χρονική και χωρική συνοχή. Ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με μορφές που δεν του αποκαλύπτονται άμεσα, αλλά αφήνουν χώρο για μια ενσώματη θέαση. Οι φιγούρες δεν "αφηγούνται" αλλά "συμβαίνουν".Item Open Access Το Άσωτο ΓίδιΓλαμπεδάκη, Πολύμνια (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν διάφοροι ‘’διάσημοι’’ ήταν θεότητες σε ένα παράλληλο σύμπαν; Αν μια άσχετη παρέα βρισκόταν στη μέση μιας διαμάχης που δεν καταλαβαίνουν; Υποθέστε ότι καμία από αυτές τις ερωτήσεις δεν λυνόταν ποτέ, και αυτό το κόμικ υπάρχει μόνο και μόνο για να μην βγάζει νόημα, ακριβώς όπως η ελληνική τηλεόραση. Η κουλτούρα των διασημοτήτων μας παροτρύνει να θαυμάζουμε ανθρώπους που εκφέρουν τις δικές τους απόψεις, ακόμα και όταν αυτές δεν είναι πάντα σωστές. Μερικές φορές, μέσω ενός συγκεκριμένου γεγονότος, έρχονται στη δημοσιότητα άτομα που είναι εξίσου επιρρεπείς στις ασυναρτησίες όσο και οι υπόλοιποι από εμάς. Μόνο που στην περίπτωση των ‘’διασήμων’’, αυτές οι στιγμές έχουν απαθανιστεί και προβάλλονται συνέχεια για δική μας διασκέδαση. Χρησιμοποιώντας το χιούμορ και τα παράλογα στοιχεία στα μιμίδια για να χλευάσουμε αυτήν την κουλτούρα, μπορούμε να αναδιατυπώσουμε αυτές τις στιγμές και να βρούμε κοινά σημεία με άλλους ανθρώπους μέσω του γέλιου.Item Open Access Κόσμος αρχέγονος: αέναη εξέλιξηΦωτοπούλου, Θεώνη (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Η εργασία αποτελείται από 13 ξυλογραφίες και 3 ψηφιδωτά. Κόσμος αρχέγονος: αέναη εξέλιξη Από την εκθαμβωτική δύναμη της ζωής και την αδιάκοπη κίνηση του σύμπαντος, μια ωδή στο μεγαλείο της δημιουργίας. Το έργο στρέφει το βλέμμα στην ανεξάντλητη, αυτοδύναμη ροή της ύπαρξης. Ένα διαρκές θαύμα που ξετυλίγεται μπροστά μας, αέναο και ανεξάρτητο. Η θεματική της έκθεσης βαθιά επηρεασμένη από τη μεταμορφωτική εμπειρία της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Μέσα από αυτή τη βιωματική σύνδεση με την αρχέγονη δύναμη της δημιουργίας, έρχονται στην επιφάνεια πανάρχαια σύμβολα και φόρμες που αναδύονται μέσα από τη μήτρα της δημιουργίας. Κάθε έργο αντανακλά τη θαυμαστή, αέναη κίνηση του κόσμου, μια ασταμάτητη παλίρροια ζωής. Τα έργα πλέουν μέσα σε έναν απέραντο, φωτεινό καμβά. Ένας μεγάλος λευκός χώρος, προσκαλεί τον θεατή να βυθιστεί σε έναν κόσμο όπου τον περιβάλλουν αέρινες μορφές, διαφανείς και άυλες, χωρίς φόντο ή προοπτική, δημιουργώντας την αίσθηση ότι ο χώρος διαστέλλεται και συστέλλεται με την αναπνοή του σύμπαντος. Μια υπενθύμιση του ασύλληπτου μεγαλείου της φύσης και της αέναης, αδιάκοπης ροής του κόσμου. Μια πρόσκληση να σταθεί κανείς μπροστά στο θαύμα της δημιουργίας και να αναγνωρίσει τη δική του θέση μέσα σε αυτή την ατελείωτη, μαγευτική κίνησηItem Open Access ΣύγχυσηΚούκκου, Αικατερίνη (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-02)Μια σειρά 6 έργων, κατασκευές από μεταλλικές ή ξύλινες βάσεις και γυαλί. Συνολική εγκατάσταση, η οποία αποτελείται από μια συλλογή έργων τέχνης κυρίως από επαναχρησιμοποιημένο γυαλί. Τονίζοντας πόσο πολυπρόσωπο είναι στη φύση του το γυαλί ως υλικό, από την εξαιρετική του ικανότητα να προκαλεί σκέψεις και συναισθήματα μέσω της τέχνης, στην ποικιλία στις υφές, στη μακρά ιστορική του σημασία, στην αξιοσημείωτη ανακυκλωσιμότητά του.Item Open Access ΕγκατάλειψηΒλάχος, Βασίλειος (Πτυχιακή εργασία, 2025-07)Το θέμα με το οποίο επέλεξα να ασχοληθώ, είναι η εγκατάλειψη. ΄Ηταν, και παραμένει, ένα θέμα επίκαιρο, με αφορμή την φτώχια, και τον πόλεμο, καθώς οι εικόνες των ερειπωμένων σπιτιών παραμένουν ζωντανές και επίκαιρες.Item Open Access AgnesΒεργίνη, Κωνσταντίνα (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-02)Η παρούσα πτυχιακή εργασία έχει ως βάση της το ταξίδι στον Κάτω Κόσμο. Το συγκεκριμένο αφήγημα έχει υπάρξει σε κάποια μορφή στις μυθολογίες όλων των πολιτισμών του κόσμου, με πιο σύνηθες σκοπό της «επίσκεψης» του εκάστοτε πρωταγωνιστή η διάσωση κάποιου αγαπημένου προσώπου από τον θάνατο. Κύρια έμπνευση μου για την εργασία αυτή αποτέλεσαι ο μύθος του Ορφέα και της Ευρυδίκης. Μέσα από αυτό το αφηγηματικό πλαίσιο, επιθυμία μου ήταν να εξερευνήσω την αυτοθυσία και τα άκρα στα οποία μπορεί να φτάσει κάποιος άνθρωπος για χάρη κάποιου άλλου. Το περιβάλλον στο οποίο ακολουθούμε την κεντρική χαρακτήρα, που οδηγεί την εξερεύνηση, είναι ξεχασμένα γοτθικά μνημεία. Η φύση έχει εδώ και καιρό αρχίσει την επαναπροσάρτηση τους, όμως η παρουσία και το μεγαλείο τους είναι κάτι που δύσκολα αγνοείται, όταν επιτέλους ανακαλυφθεί. Ο μυστικισμός που περιτριγυρίζει τον Μεσαίωνα είναι κάτι που πάντα με συνάρπαζε, όπως και πολλούς άλλους καλλιτέχνες ανά τα χρόνια, με τρανταχτό παράδειγμα το κίνημα του Βικτωριανού Μεσαιωνισμού και συγκεκριμένα τους προ-Ραφαηλίτες, από όπου έχω εμπνευστεί μεγάλο κομμάτι της αισθητικής που ακολουθώ. Η γοτθική αρχιτεκτονική παίζει πρωταρχικό ρόλο στην αισθητική αυτή, λόγω του ότι εκφράζει την περιπλοκή αλλά και το αίσθημα του μυστηρίου και του δέοντος που θέλω να ενσωματώσω στο έργο μου. Η λήθη είναι επίσης ένα σημαντικό κομμάτι αυτού που θέλω να εξερευνήσω μέσω της πτυχιακής μου εργασίας. Τα ανθρώπινα κατασκευάσματα τα οποία φαντάζουν αέναα και άφθαρτα, με το πέρασμα του χρόνου καταλήγουν εξαιρετικά πολύ εύκολα διαλυμένα και εγκαταλελειμμένα, παρά τις πεποιθήσεις των ανθρώπων που τα χτίσανε. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω ως μέσο απόδοσης το 2d animation σε συνδυασμό με την ψηφιακή εικονογράφηση. Τα τυπώματα και οι εικονογραφήσεις από τον 19ο και τις αρχές του 20ου αιώνα σε συνδυασμό με ιαπωνικά τυπώματα και μετέπειτα anime, ιδιαιτέρως της δεκαετίας του ‘90, αποτελούν το κύριο στυλ που επιθυμώ να επικαλεστώ, κάτι το οποίο μέσω των ψηφιακών μέσων μπορώ να κάνω χωρίς περιορισμούς. Η χρήση της γραμμής και των πλακάτων σκιών αποτελεί συνδετικό κρίκο των δύο τεχνοτροποιών. Με την ολοκλήρωση, λοιπόν, αυτής της εργασίας, στόχος μου είναι η κινητοποίηση του θεατή προς τα συναισθήματα που περιέγραψα παραπάνω. Η επίκληση του μυστικισμού, της λήθης αλλά και η γέννηση του ερωτήματος «Μέχρι που θα έφτανες για κάποιον;».Item Open Access ΔιαδρομήΜπαλοπούλου, Πολυτίμη (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-02)Η διαδρομή για μένα αποτελεί την πορεία μου στον χρόνο, τα στιγμιότυπα αναμνήσεων και συναισθημάτων, τα διαδοχικά σταθερά σημεία που στάθηκα σε αυτά και με απασχόλησαν και που συνθέτουν την ίδια τη ζωή. Στο έργο μου έχω προσπαθήσει να δημιουργήσω εικόνες που έχουν πραγματική αναφορά, παραλλαγμένες υπό το πρίσμα μιας προσωπικής εμπειρίας. Είναι εικόνες τοπίου που έχω απαθανατίσει εγώ, από πραγματικές διαδρομές που έχω διανύσει με το αυτοκίνητο κυρίως. Σκοπός μου δεν είναι η ρεαλιστική απεικόνιση του τοπίου αλλά μια πιο ελεύθερη απόδοση του, σε μια προσπάθεια διαφυγής από την άκαμπτη πραγματικότητα. Τα δέντρα στα έργα μου πρωταγωνιστούν και αποκτούν ανθρώπινες διαστάσεις. Σε όλα σχεδόν τα έργα επίσης, υπάρχει το στοιχείο του άκαμπτου, του ορίου σε αντιπαράθεση με τη ρευστότητα. Το ζωντανό σε αντιπαράθεση με το άψυχο. Η κίνηση με την στατικότατα. Φόρμες γεωμετρικές και διαγώνιοι άξονες, τα κιγκλιδώματα του δρόμου εν προκειμένω, που κρατούν το θεατή σε απόσταση από την ρευστότητα του φυσικού τοπίου. Επεξεργάζομαι τις φωτογραφίες ψηφιακά και έπειτα ζωγραφίζω με λάδι σε καμβά ή ξύλο, κυρίως σε αποχρώσεις του μπλε, προσπαθώντας να αναγάγω τις φόρμες σε απλούστερα χρώματα. Ασήμαντα πράγματα που απεικονίζονται στις φωτογραφίες χάνονται στον αρνητικό χώρο φωτίζοντας τες όλο και περισσότερο κατά την ψηφιακή επεξεργασίαItem Open Access Υδροβιότοποι: τόποι μυστηρίου ομορφιάς και ζωήςΓιαβάση, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)Υγροβιότοποι: τόποι μυστηρίου, ομορφιάς και ζωής «Και να! Μες στον ύπνο μου την έφερε όνειρο κοντά μου και πάλι τη θάλασσα εκεί, τη ρηχή και την ήρεμη, τη θάλασσα εκεί, την πλατιά, την μεγάλη.» — Κωστής Παλαμάς Όπως στην ονειρική επιστροφή του Παλαμά στην ήρεμη, πλατιά θάλασσα, κάπως έτσι αναζήτησα — μέσα από τα έργα μου — την επιστροφή στον υγροβιότοπο έναν χώρο αληθινής φύσης, σιωπής και ζωής. Οι υγροβιότοποι είναι ζωντανές οάσεις παραγωγικών και σπάνιων βιοτόπων. Αποτελούν υδάτινα, σύνθετα, «εύθραυστα» οικοσυστήματα με μεγάλη περιβαλλοντική αξία, λόγω της βιοποικιλότητας και των βιοκοινοτήτων τους· μα και αστείρευτη πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες. Το σύνολο των έργων μου προσεγγίζει εικαστικά τον υγροβιότοπο ως χώρο που συνδυάζει τη φυσική παρατήρηση και την καλλιτεχνική σύνθεση. Επιθυμώ να μεταφέρω τον θεατή σε ένα περιβάλλον όπου η φύση παρατηρείται και, τελικά, αναπαρίσταται με σεβασμό και ενσυναίσθηση. Μέσα από τη χρήση της χαρακτικής ως εικαστικού μέσου, προσπάθησα να αναδείξω τόσο την αισθητική του τοπίου όσο και την εύθραυστη σχέση του ανθρώπου με αυτό. Επιχείρησα τη δημιουργία ενός περιβάλλοντος που δεν αναπαριστά απλώς τον υγροβιότοπο, αλλά αποτυπώνει τον χαρακτήρα του ως ενδιάμεσου και ευάλωτου χώρου. Ας αφήσουμε τη φύση να μιλήσει — κι ας της δώσουμε εμείς τη φωνή που χρειάζεται, για να συνεχίσει να υπάρχει…Item Open Access ArbitraryΔιβόλη, Ελένη-Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2025-06)Η σειρά έργων με τίτλο Arbitrary αναπτύχθηκε μέσω καλλιτεχνικής έρευνας που εστίασε στις φυσικές και χημικές ιδιότητες των υλικών του μελανιού και του αλατιού καθώς και των απεικονιστικών δυνατοτήτων που η ανάμειξη τους δύναται να παράγει.Item Open Access ΑυτορρύθμισηΡώση, Χριστίνα (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Μια προσωπική τελετή φροντίδας. Ένας τρόπος να μείνω στο παρόν. Μια αντίσταση στο τραύμα και στο χάος. Δουλεύω με καμβά πάνω σε ξύλο. Άλλες φορές η διαδικασία είναι ανάλαφρη και γρήγορη. Άλλες το ξύλο βαραίνει, όπως εγώ. Όμως δεν χρειάζεται να βρίσκομαι σε μια συγκεκριμένη συναισθηματική κατάσταση για να δράσω. Απλώς ακολουθώ το πρωτόκολλο που έχω θεσπίσει. Αυτό που κάνω με χωρά όπως είμαι, με τον ρυθμό που αντέχω κάθε φορά. Δεν χρειάζεται να παίρνω αποφάσεις, απλώς υπάρχω μέσα στη διαδικασία. Το έργο δεν ζητά ερμηνεία. Δεν επιβάλλει κάτι. Είναι μια πράξη αυτορρύθμισης, μια άσκηση παρουσίας.Item Embargo ΧάδιΚουκουτσάκη, Αικατερίνη Εκάτη (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)Η ταινία εστιάζει στη συνύπαρξη ενός ανθρώπινου και ενός ημιανθρώπινου υποκειμένου. Ο χώρος όπου εκτυλίσσεται η δράση είναι ένα οικείο και περιορισμένο σπίτι δίπλα στη θάλασσα, επιλεγμένος ώστε να επιτρέπει την παρατήρηση των λεπτομερειών της καθημερινής τους αλληλεπίδρασης. Ο χαρακτήρας της Cyborg λειτουργεί ως σημείο στοχασμού γύρω από τις έννοιες της εκπαίδευσης, της συμπεριφοράς και της πιθανής συναισθηματικής ανταπόκρισης ενός τεχνητού οργανισμού. Κεντρικό ερώτημα αποτελεί το κατά πόσον η συγκεκριμένη οντότητα μπορεί να υπερβεί τον αρχικό της προγραμματισμό και, μέσω της αλληλεπίδρασης με τον άνθρωπο, να αναπτύξει στοιχεία αυτονομίας και να παραγάγει κάτι απρόβλεπτο, έξω από το προκαθορισμένο μοντέλο. Ιδιαίτερη βαρύτητα αποδίδεται στη σιωπή ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες. Η μεταξύ τους σχέση παρουσιάζεται ως μια διαδικασία σταδιακής μετατόπισης — από την αποστασιοποίηση και την αμηχανία προς την εξοικείωση και την αμοιβαία αποδοχή — όχι μέσω του λόγου, αλλά μέσα από τον ρυθμό, τον κοινό χώρο και την επαναλαμβανόμενη καθημερινή παρουσία.Item Open Access ΑργάΘεοδοσιάδου, Στέλλα (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)Ο χρόνος κοστίζει. Η αδράνεια γεννά ενοχή. Η απουσία προγράμματος προκαλεί στρες. Αυτό το έργο επιχειρεί να μιλήσει για την αμηχανία που νιώθουμε όταν δεν είμαστε παραγωγικοί. Σκηνοθετώ ένα χώρο οργανωμένο, βγαλμένο από την καθημερινότητα. Κάθομαι αργά στην καρέκλα του γραφείου Αφαιρούμαι γρήγορα Κοιτάω την ώρα.. είναι πέντε Να είμαστε απλά παρόντες στο χώρο και το χρόνο, δεν μπορεί αυτό να είναι το έργο; Σε προσκαλώ να ξοδέψεις λίγα λεπτά εδω. Δε θα συμβεί τίποτα. Με το παραπάνω συνοδευτικό κείμενο του έργου καλώ τον/την θεατή να είναι αργός/ή, να κωλυσιεργήσει, σε μια πραγματικότητα που όλα είναι γρήγορα και λειτουργούν βάση προγράμματος, σε μια πραγματικότητα όπου κάθε λεπτό μετράει και πρέπει να είσαι αποδοτικός/ή. Ωστόσο ο κόσμος γύρω μας παραμένει απρόβλεπτος και μέσα στο χάος του απολαυστικός. Η δουλειά μου έχει ως αφετηρία μια ανάγκη αντίστασης στον επιβεβλημένο ταχύ ρυθμό της καθημερινότητας. Ξεκινάει από τα βίντεο όπου σκηνοθετώ άτομα σε εργασιακούς χώρους να κάνουν κάτι μη παραγωγικό. Εικαστική μου αναφορά γι αυτά τα βίντεο αποτελούν οι μινιμαλιστικές αφηγήσεις της κινηματογραφίστριας Chantal Akerman. Εξελίσσοντας το έργο μου θέλησα απέναντι από τα βιντεο να στήσω μια μικρή εγκατάσταση σκηνογραφώντας ένα εργοτάξιο το οποίο περικλείει ένα καλά οργανωμένο γραφείο, πάνω από αυτό κρέμεται ένα γκρίζο βαρύ σύννεφο. Το γραφείο λειτουργεί ως σύμβολο μιας πραγματικότητας που φτιάχνουμε ώστε να νιώθουμε αποδοτικοί/ές ενώ το εργοτάξιο ως σύμβολο της ζωής που συνεχίζεται. Δίνω τη δυνατότητα στον/στην θεατή να μπει σε αυτό το χώρο, να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου και από εκεί να “χαζέψει” τα βίντεο. Προσεγγίζω το θέμα με χιούμορ και υπερβολή ώστε ο/η θεατής να νιώσει οικεία ανακαλύπτοντας στοιχεία του δικού του βιωματος.Item Open Access Χωρικοί & μορφολογικοί αναστοχασμοίΧιωτίδης, Θεόδωρος (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)Οι Χωρικοί Αναστοχασμοί αποτελούν μια ενότητα έργων που διερευνά το αστικό και φυσικό τοπίο μέσα από μορφολογικές, χρωματικές και ενεργειακές προσεγγίσεις. Έμφαση δίνεται στις αντιθέσεις και τις λεπτομέρειες, στον διάλογο φωτός και σκιάς, και στον κατακερματισμό της φόρμας. Η σειρά προσκαλεί τον θεατή να έρθει σε επαφή με την πολυπλοκότητα, την ένταση και τη λεπτή γοητεία του αστικού περιβάλλοντος. Κάθε έργο λειτουργεί ως αφετηρία για έναν στοχασμό – οπτικό και συναισθηματικό. Στον πυρήνα της, η συλλογή στοχεύει σε μια πολυεπίπεδη εμπειρία, αναδεικνύοντας την τέχνη ως εργαλείο εξερεύνησης, έκφρασης και αναστοχασμού.Item Open Access Φέρσου Σαν ΚορίτσιΓεωργίτση, Αναστασία (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)Ο μύθος της Γυναίκας, αυτό το ακατοίκητο πια οίκημα, γίνεται για μένα τόπος δημιουργίας: εκεί όπου διαφορετικές γυναίκες μπορούν να ξεγυμνώσουν τα στερεότυπα που τις πνίγουν και να αποκαλύψουν τη βία που κουβαλούν μέσα τους οι λέξεις, “πρέπει” και “μη”. Το ότι ακόμα και σήμερα, γυναίκες σε όλο τον κόσμο στερούνται βασικές ελευθερίες, από το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση έως την πρόσβαση σε ασφαλείς αμβλώσεις, αποτελεί κοινό τόπο. Παρά τα επιτεύγματα, οι ζωές μας εξακολουθούν να ορίζονται από κοινωνικά όρια, ενοχές και ντροπή. Όπως πολλές άλλες δημιουργοί πριν από μένα επιχειρώ να αναστοχαστώ τον μύθο της Γυναίκας ως ένα πεδίο αντίστασης και επαναδιεκδίκησης. Με επιρροές από καλλιτέχνιδες όπως η Paula Rego, η Judy Chicago, η Nancy Spero, η Ana Mendieta και η Kiki Smith, δημιουργώ μια σειρά έργων που οικειοποιούνται τις εικαστικές πρακτικές της Pop Art, αντιμετωπίζοντας τη γυναίκα ως προϊόν προς κατανάλωση. Κομψά γυναικεία χέρια κρατούν “ασήμαντα” αντικείμενα — κραγιόν, μανό, κλειδιά, κρεμάστρες — τα οποία μεταμορφώνονται σε όπλα. Δεν στρέφονται πια σε εμάς, αλλά μας θυμίζουν πως τίποτα δεν είναι τόσο ρηχό όσο φαίνεται.Item Open Access Ζωγραφική της φύσηςDhima, Irini (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-02)Στην παρουσίαση της διπλωματικής μου εργασίας θα έρθετε σε επαφή με ζωγραφικά έργα “φτιαγμένα από την φύση”. Η ζωγραφική έχει γίνει πάνω σε χαρτί και καμβά απο τα αποτυπώματα διαφόρων φυτών που παράγουν λαχανικά ή χρησιμοποιούνται για παραγωγή φαγητού. Η διαδικασία έχει γίνει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου μέσα στην Αθήνα. Τα χαρτιά ήταν τοποθετημένα για μερικούς μήνες στον πάτο των γλαστρών ή πλάι απο τα φυτά. Στον χώρο μπορείτε να δείτε και τα ίδια τα φυτά στα διάφορα στάδια της ανάπτυξης τους καθώς και ένα βίντεο με την διαδικασία παραγωγής των έργων. Στα έγχρωμα έργα έχει χρησιμοποιηθεί χρώμα ζαχαροπλαστικής και μελάνι τα οποία δεν έχουν βάλει το φυτό ή εμάς σε κίνδυνο. Στόχος είναι ο θεατής να ευαισθητοποιηθεί και να εντάξει τα φυτά στην καθημερινότητα του .