Communities in ArtΙΑ
Select a community to browse its collections.
Results 1 - 4 of 4
Γκρίζα βιβλιογραφία Πτυχιακές, Μεταπτυχιακές Εργασίες και Διδακτορικές ΔιατριβέςΔημοσιεύσεις Δημοσιεύσεις ή άρθρα (δημοσιευμένα ή μη) σε περιοδικά και συνέδρια, βιβλία ή κεφάλαια βιβλίων ανοιχτής πρόσβασηςΕκδόσεις ΑΣΚΤ Έντυπες Εκδόσεις της ΑΣΚΤ (κατάλογοι εκθέσεων, τιμητικοί τόμοι, πρακτικά συνεδρίων κ.α.)Οπτικοακουστικό υλικό Φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό που παράγεται από το ίδρυμα στο πλαίσιο διοργάνωσης εκδηλώσεων, εκθέσεων, ομιλιών, συνεδρίων κλπ.
Recent Submissions
Item
Restricted access
Διερευνώντας την έννοια της πλαστικότητας του εγκεφάλου στα πλαίσια της χωροκρατικής αντίληψης βεβαιότητες και αβεβαιότητες του χώρου
Γερογιάννη, Γεωργία (Μεταπτυχιακή εργασία, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, 2016)
Η μελέτη του ανθρώπινου εγκεφάλου του πολυπλοκότερου αντικειμένου στο σύμπαν, αναμφισβήτητα αποτέλεσε και αποτελεί μια από τις κορυφαίες αναζητήσεις στην αιχμή της επιστημονικής έρευνας, με τα αποτελέσματα των εργασιών αυτών να μας εκπλήσσουν διαρκώς. Η πλαστικότητα του εγκεφάλου, η προσαρμοστικότητα το, ο τρόπος που μαθαίνει, δημιουργώντας καινούργιες συνάψεις μεταξύ των νευρωτικών δικτύων, ο τρόπος που αλλάξει προσπαθώντας κάθε φορά να κατανοήσει και να ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα, αποκαλύπτει ένα δυναμικό και διαρκώς μεταβαλλόμενο πεδίο αλληλεπίδρασης, που οπωσδήποτε όση γνώση και να κατακτήσει η ανθρωπότητα, δεν θα μπορέσει να εξαντλήσει.
Item
Embargo
Luna Meta Park
Φλέσσας, Εμμανουήλ (Πτυχιακή εργασία, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, 2022)
Το Luna Meta Park είναι ένα μετα- βατικό πάρκο, που αποτελείται από βιο- παιχνίδια. Τα βιο- παιχνίδια αναφέρονται στην απεδαφικοποίηση ή εδαφικοποίηση σε άλλους τόπους. Κατασκευάσαμε αυτή την έννοια για να μιλήσουμε για την μετα- μόρφωση του φυσικού για την μετάβαση στο ψηφιακό για τις μεταστάσεις του ανθρώπινου.
Item
Embargo
Σβήνουν τέχνη δόξα λευτεριά μα η φύση μένει ωραία ... Λόρδος Βύρων
Τριανταφυλλόπουλος, Γεώργιος (Πτυχιακή εργασία, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, 2022)
Σβήνουν Τέχνη, Δόξα, Λευτεριά, μα η Φύση μένει ωραία… λόρδος Βύρων Την εποχή του ρομαντισμού όπου διατύπωσε τη φράση αυτή ο λόρδος Βύρων, ο ηρωισμός στη μάχη είχε ως ύψιστη ανταμοιβή τη Δόξα και επιδιωκόμενο στόχο τη Λευτεριά. Οι καταστροφές που επιφέρει ο πόλεμος στη φύση και στο περιβάλλον, δεν υπήρχε καν ως σενάριο φαντασίας στη συλλογική συνείδηση της κοινωνίας, ωστόσο στις μέρες μας, η κλιματική και ενεργειακή κρίση, αποτελέσματα της μόλυνσης του περιβάλλοντος, δεν αφήνουν πλέον κανένα περιθώριο αναβολής της αντιμετώπισης τους. Στο έργο ‘’Αστροναύτης που κατεβαίνει τη σκάλα’’ επισημαίνεται το τέλμα αυτό της οικολογικής καταστροφής, που οδηγεί όλο και πιο σταθερά την εναπόθεση των ελπίδων της ανθρωπότητας στην ανάπτυξη της δορυφορικής τεχνολογίας και σε προσδοκώμενες νέες επιστημονικές ακόμη και διαστημικές ανακαλύψεις. Το αιθέριο γυμνό του Μarcel Duchamp, που κατεβαίνει αγέρωχα τα σκαλοπάτια, αντικαθίσταται εδώ από την βαριά πατημασιά (στη σελήνη;), της αρβύλας μιας Καραγκιοζόμορφης φιγούρας ενός στρατιώτη, που αψηφώντας την έλλειψη βαρύτητας, πολλαπλασιάζει τα μέλη του, προσαρτίζοντας επιπρόσθετο βάρος (της ύπαρξης του;) στην καμπούρα του. Το χέρι επεκτείνεται, κι εκείνο παραπέμποντας στο σπαστό χέρι του καραγκιόζη, σε μια προσπάθεια εναπόθεσης ενός στεφανιού, που παραμένει μετέωρο στο διάστημα, καθώς ο άγνωστος ήρωας για τον οποίον προοριζόταν φαίνεται να λησμονήθηκε στην πορεία του διηνεκούς ταξιδιού. Εντούτοις τα χέρια στις φιγούρες της ανθρωποκεντρικής αφήγησης των έργων μου παρουσιάζονται ατροφικά και αδύναμα και οι μορφές μοιάζουν εγκλωβισμένες στις αλληγορίες της καθημερινότητας που δημιουργώ. Αδυνατούν τα χέρια να αγγίξουν τις ουσιαστικές έννοιες και αξίες της ζωής, να βιώσουν πρωτογενείς απολαύσεις και τη ψυχαγωγία της φύσης. Στη γλυπτική σύνθεση ‘’Μην μ’ αγγίζεις’’, χαρακτηριστικό έργο αυτής της ενότητας, τα χέρια παρουσιάζονται αφοπλισμένα, αφού και το άγγιγμα ακόμη, είχε ενοχοποιηθεί στην περίοδο της καραντίνας. Αντίθετα, το πόδι παρουσιάζεται ακμαίο να πατά αποφασιστικά, πλην όμως όχι τη φύση αλλά ένα τεχνητό χορτάρι έγκλειστου κήπου. Στην τεχνητή φύση, αλλά και τις κατευθύνσεις εφ’ όλης της ύλης που παρέχονται από τους οικιακούς μας τηλεπομπούς, άλλο ένα καθοριστικό γνώρισμα της έγκλειστης περιόδου της πανδημίας, αλλά και του εσωτερικού εγκλεισμού που επιφέρει η σύγχρονη καθημερινότητα, αναφέρεται και το έργο ‘’Rotating landscape window ‘’ (περιστρεφόμενο παράθυρο τοπίου), αντικατοπτρίζοντας την ολοένα αυξανόμενη δύναμη επιβολής που απόκτησε η τηλεόραση, ιδιαίτερα την περίοδο των περιοριστικών μέτρων, αποτελώντας κυριολεκτικά τη μόνη διασύνδεση μας με το ευρύτερο εξωτερικό περιβάλλον.
Item
Embargo
Πτυχιακή εργασία της Ουρανίας Ν. Σπανού
Σπανού, Ουρανία Ν. (Πτυχιακή εργασία, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, 2022)
Στην πτυχιακή μου εργασία προσπάθησα να παρουσιάσω συνολικά την δουλειά που έχω συγκεντρώσει όλα τα χρόνια της φοίτησης μου. Συνεπώς διαμορφώθηκε μία εγκατάσταση περιβάλλον που περιείχε βίντεο και performance. Προσπάθησα να δημιουργήσω ένα περιβάλλον συνθέτοντας διαδικασίες και πράξεις της καθημερινής ζωής αναφερόμενη σε έννοιες όπως πραγματικότητα-μη πραγματικότητα, εργαστήριο-σπίτι όπως και στα όρια που δημιουργούνται ή δεν δημιουργούνται. Αυτό μπορούσε κανείς/μία να το παρατηρήσει και να το αντιληφθεί μέσα από readymades ή και τροποποιημένα αντικείμενα (από μεγάλα έπιπλα π.χ γραφείο, συρταριέρα έως και πολύ μικρά π.χ ένα πόμολο επίπλου). Ο/η θεατής μπορούσε να περιηγηθεί στο περιβάλλον και μέσω του επαναπροσδιορισμού των αντικειμένων να διαπιστωθεί πώς αυτά γίνονται αντιληπτά από τον άνθρωπο μέσω των αισθήσεων, των συναισθημάτων και της νόησης. Αυτή η σκέψη που εξελίχθηκε σε έργο προέκυψε από την πρωινή μου εργασία ως φυσιοθεραπεύτρια με ηλικιωμένους ανθρώπους σε γηροκομεία και δομές, συνεπώς έρχομαι αντιμέτωπη καθημερινά με την άνοια, πάθηση η οποία αποδομεί τις έννοιες και ο ασθενής χάνει την επαφή με την πραγματικότητα και κάποιες έννοιες παύουν να ισχύουν ή επαναπροσδιορίζονται σε νέες. Στην εγκατάσταση υπήρχε η χρήση συγκεκριμένης παλέτας χρωμάτων σε οποιαδήποτε μορφή υγρή ,στερεή (βαμμένα αντικείμενα , υγρό με χρώμα, σκόνη , ζελές) την οποία χρησιμοποίησα ως σύνδεση, ώστε να οριοθετήσω ή αντίθετα να αφήσω ελεύθερα τα όρια. Συνεπώς το χρώμα χρησιμοποιείται ως γλώσσα και μέσο σύνδεσης σύνθεσης. Η επιλογή της παλέτας δεν είναι τυχαία καθώς αυτά τα χρώματα (παστέλ) τα συναντάμε σε γηριατρικά είδη (νυχτικά, παντόφλες, υφαντά, βάζα) και νοσηλευτικά ρούχα από το ένα άκρο, και σε βρεφικά είδη από το άλλο άκρο (αρχή-τέλος). Ολοκληρώνοντας προσπάθησα να καλύψω τις διαστάσεις όπου αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την πραγματικότητα μέσα από άψυχα αντικείμενα έως την ανθρώπινη παρουσία-ζωή ( performance).
Item
Embargo
Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία Χάρης Σουόρτς
Σουόρτς, Χαράλαμπος (Μεταπτυχιακή εργασία, Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, 2022)
Το κείµενο που ακολουθεί επιχειρεί να πλαισιώσει και να εδραιώσει το θεωρητικό υπόβαθρο της εικαστικής µου έρευνας. Η δοµή της εργασίας αναπτύσσεται σε δύο ενότητες. Μια υποστήριξη που αφορά την θεµατική από την οποία προέρχεται το έργου και µια που αφορά την τεχνική δόµηση και ανάπτυξη του έργου. Το κείµενο σχολιάζει τον τρόπο που διερευνώ και αφουγκράζοµαι τα κτίσµατα, τα οποία προκαλούν το έναυσµα για την δηµιουργία του έργου µου. Στην διατύπωση της εργασίας επιλέγω να µιλήσω για τον απόηχο, του συνόλου των έργων µου και όχι αναλυτικά για το κάθε έργο. Θεωρώ πως το έργο µου, στο σύνολο του, εµπεριέχει ένα αινιγµατικό στοιχείο, το οποίο επιλέγω να διατηρήσω και στην θεωρητική έρευνα. Το κείµενο ξεκινάει µε µια βιωµατική ανάλυση, για το πως αντιλαµβάνοµαι την είσοδο των πολυκατοικιών, Ανατολικής Θεσσαλονίκης, της εποχής του 1950-1980. Ένα πέρασµα, µε µια συγκεκριµένη µορφολογία και αισθητική. Θέτω το έναυσµα από το οποίο πηγάζει και δηµιουργείται η ανήσυχη µου στάση, που θα οδηγηθεί στο έργου. Η υποκειµενική µου οπτική, η οποία δεν κουβαλάει το αρνητικό πρόσηµο της συµβατικής κριτικής, ερευνητών και αναλυτών, του αρχιτεκτονικού κύκλου, της Ελλάδας. Ακολουθεί η προσωπική µου αποδοχή, εκτίµηση και προσδιορισµός της µεταλλαγµένης αισθητικής των εισόδων, στο πέρασµα των χρόνων, ορίζοντας τα κτίσµατα ως, σύγχρονα ενεργά αποµεινάρια. Εισχωρώντας στην δεύτερη ενότητα, ξεκινάει η ανάλυση και πλαισίωση του µέσου καταγραφής και επεξεργασίας του πρωταρχικού υλικού καταγραφής. Ο τρόπος µε τον οποίο, η πρώτη ύλη οδηγείται και προορίζεται για την δηµιουργία του έργου. Ακολουθεί, η επίκληση που πραγµατεύοµαι, για το ποιος είναι ο στόχος του έργου και η νοηµατοδότηση περιήγησης και συλλογής υλικού. Σχολιάζω, τη λειτουργικότητα του έργου, πως συγκροτείται, πως δοµείται και πως διατυπώνεται. Τέλος γίνεται µια τεχνική συσχέτιση του έργου, µε το αντικείµενο αναφοράς. Η επιδίωξη του συσχετισµού, της δηµιουργίας του έργου, µε την κατασκευή των κτισµάτων-αναφοράς.