Communities in ArtΙΑ
Select a community to browse its collections.
- Πτυχιακές, Μεταπτυχιακές Εργασίες και Διδακτορικές Διατριβές
- Δημοσιεύσεις ή άρθρα (δημοσιευμένα ή μη) σε περιοδικά και συνέδρια, βιβλία ή κεφάλαια βιβλίων ανοιχτής πρόσβασης
- Έντυπες Εκδόσεις της ΑΣΚΤ (κατάλογοι εκθέσεων, τιμητικοί τόμοι, πρακτικά συνεδρίων κ.α.)
- Φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό που παράγεται από το ίδρυμα στο πλαίσιο διοργάνωσης εκδηλώσεων, εκθέσεων, ομιλιών, συνεδρίων κλπ.
Recent Submissions
Στο λαιμό
Παπαδοπούλου, Βέρα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2023-06-23)
Η διπλωματική εργασία μου, με τίτλο «Στο Λαιμό», αποτελεί μια διεπιστημονική εξερεύνηση που συνδυάζει την καλλιτεχνική δημιουργία με τη θεωρητική ανάλυση. Περιλαμβάνει δύο διακριτά μέρη: την πειραματική ταινία μικρού μήκους, βασισμένη στο σενάριο μεγάλου μήκους «Στο Λαιμό», και το θεωρητικό κείμενο που εξετάζει θέματα που αναδύονται από τη δημιουργική διαδικασία. Αποσκοπεί να διερευνήσει τη σύνδεση του άγχους με το σώμα, τον χώρο και την αφήγηση, μέσα από μια συνδυαστική προσέγγιση θεωρίας και καλλιτεχνικής πρακτικής. Κεντρικός στόχος είναι να εξεταστεί πώς οι προσωπικές εμπειρίες και τα συναισθήματα μπορούν να μετασχηματιστούν σε καλλιτεχνικό υλικό,
αναδεικνύοντας τις ψυχοσωματικές πτυχές της δημιουργικής διαδικασίας. Μεθοδολογία Η μεθοδολογία περιλαμβάνει έναν διττό άξονα: την παραγωγή μιας πειραματικής ταινίας μικρού μήκους και τη συγγραφή θεωρητικού κειμένου.
1. Καλλιτεχνική Δημιουργία: Η ταινία βασίζεται στο σενάριο μεγάλου μήκους «Στο Λαιμό». Οι κινηματογραφικές επιλογές αντλούν έμπνευση από τη δουλειά του Alain Resnais, χρησιμοποιώντας κοντινά πλάνα και αφηρημένα
χρονικά πλαίσια για να μεταδώσουν ένταση και υπαρξιακή αβεβαιότητα. 2. Θεωρητική Προσέγγιση: Στο κείμενο, αναλύεται η σχέση του άγχους με το σώμα και ιδιαίτερα με τον λαιμό, ως κόμβο συναισθηματικής καταπίεσης και
εκτόνωσης. Η εργασία ενσωματώνει βιωματικά στοιχεία, όπως η δημιουργία ενός παιχνιδιού που αφορά το βιβλίο της Πέπης Ρηγοπούλου “Σώμα, Ικεσία και Απειλή” για τη διαχείριση του άγχους, και εξετάζει τη δυναμική της
μυθοπλασίας στη διαπραγμάτευση προσωπικών σχέσεων. 3. Επιρροές και Τεχνικές: Αναλύονται οι μέθοδοι γνωστών καλλιτεχνών, όπως η Abramović και ο Τερζόπουλος, και το πώς αυτές ενσωματώθηκαν στην
πρακτική μου. 4 Κυριότερα Αποτελέσματα • Διαχείριση του Άγχους: Το άγχος, αρχικά εμπόδιο, μετατράπηκε σε εργαλείο δημιουργικής έκφρασης. • Σύνδεση Τέχνης και Ζωής: Μέσα από τη διαδικασία, αναδείχθηκε η
αλληλεπίδραση μεταξύ μυθοπλασίας και πραγματικότητας. • Επαναπροσδιορισμός της Ασφάλειας: Το έργο ανέδειξε τη σημασία του «σπιτιού» ως σύμβολο ασφάλειας και τον ρόλο του σώματος ως χώρου
συναισθηματικής μνήμης. • Εμπλουτισμός της Δημιουργικής Μεθοδολογίας: Η εργασία ανέπτυξε νέες προσεγγίσεις στην αφήγηση, όπου οι κινηματογραφικές πρακτικές και η θεωρητική σκέψη συνυφαίνονται.
Συνολικά, η εργασία καταλήγει ότι το άγχος μπορεί να λειτουργήσει όχι μόνο ως πρόκληση αλλά και ως κινητήρια δύναμη για προσωπική και καλλιτεχνική εξέλιξη, παρέχοντας ένα πλαίσιο για την κατανόηση του πώς το σώμα και η τέχνη αλληλεπιδρούν στο παρόν.
Μετά
Ηλιοπούλου, Παρασκευή (Πτυχιακή εργασία, 2023-10)
1. Τίτλος έργου: Μετά
Έτος δημιουργίας: 2023
Υλικά έργου : Μέταλλο
Διαστάσεις έργου: 230 x 300 εκ.
Το έργο με τίτλο Μετά αποτελεί μια εξερεύνηση της εξελικτικής διαδικασίας, που αλλάζει τις υπάρχουσες δομές και οδηγεί, μέσα από ένα μυστηριακό κάλεσμα, στη μεταμόρφωση. Στον πυρήνα του έργου βρίσκεται η έννοια της αλλαγής ως φυσική ροή της ζωής, μια ακατάπαυστη κίνηση που μας καλεί να εγκαταλείψουμε το γνώριμο και να διαβούμε το πέρασμα προς το άγνωστο.
Το έργο περιστρέφεται γύρω από το σημείο συγκέντρωσης, τον κεντρικό άξονα όπου συναντιούνται οι διαφορετικές εμπειρίες, αντιλήψεις και προοπτικές που καθορίζουν τη μετάβαση. Εκεί, το παλιό και το νέο συνυπάρχουν προσωρινά, πριν ολοκληρωθεί η μεταμόρφωση. Μια διαδικασία φυσικής ροής που άλλοτε εξελίσσεται ομαλά και άλλοτε συγκρούεται με τις αντιστάσεις του ανθρώπου ή της κοινωνίας.
Το Μετά θέτει ερωτήματα για τη φύση του καλέσματος που οδηγεί στη μεταμόρφωση. Είναι ένα εσωτερικό ένστικτο, μια βαθιά επιθυμία για ανανέωση ή μια εξωτερική δύναμη που μας ωθεί σε αλλαγές;
Η έννοια της μεταμόρφωσης παρουσιάζεται όχι μόνο ως αποτέλεσμα αλλά και ως μια συνεχής πορεία. Η αλλαγή δεν είναι στιγμιαία, αλλά μια αδιάκοπη σύνθετη διαδικασία που περιλαμβάνει το πέρασμα από την αβεβαιότητα στη διαύγεια, από τη σύγκρουση στην αρμονία. Ένα κάλεσμα για αλλαγή που επαναλαμβάνεται διαρκώς, προσκαλώντας μας να συμμετέχουμε στη δημιουργία ενός νέου εαυτού ή μιας νέας πραγματικότητας.
Με αυτόν τον τρόπο, το Μετά λειτουργεί ως ένα βαθύ ταξίδι αυτογνωσίας και συλλογικής συνειδητότητας, αναδεικνύοντας ότι η μεταμόρφωση δεν είναι μόνο ένας προορισμός αλλά και μια διαδικασία που αποκαλύπτει την ουσία της ύπαρξης.
Παραίσθηση
Ξυνογαλάς, Ανδρέας (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-15)
Τα σχέδια αναφέρονται σε αναμνήσεις και φαντασιακές καταστάσεις, ένας συνδυασμός εξπρεσσιονισμού και ψυχεδέλειας. Βασίζεται κυρίως σε σκέψεις του συνειδητού και ασυνείδητου σε συνδυασμό με εικόνες της πραγματικότητας και του ονείρου, μιας σύμπλεξης του ορατού και του αόρατου, μια σύλληψη της ιδεατής πραγματικότητας, η πίσω πλευρά της πραγματικής εικόνας που προσλαμβάνει η όραση, η ίσαλος γραμμή του πραγματικού με το φανταστικό – το αόρατο, του φωτός και του σκότους, του επιθυμητού και του εφικτού. Με άλλα λόγια, είναι εικόνες που ο εγκέφαλος εικονοποιεί τη στιγμή την οποία ξυπνάει ή προσπαθεί να ξυπνήσει και βλέπει αυτό που νομίζει, δηλαδή συνεχίζει να βλέπει το όνειρο μέσα στην πραγματικότα. Με αυτό τον τρόπο η όραση παίζει παιχνίδια με το φως και το σκοτάδι. Το μάτι πρωτού εικονοποιήσει αυτό που βλέπει, βλέπει αυτό που πιστεύει πως θα δει με βάση τις βασικές φόρμες του περιβάλλοντος που βρίσκεται. Όταν όμως παρατηρήσει καλά (δηλαδή ξυπνήσει) όλα είναι κανονικά. Οι εικόνες που παρουσιάζω βασίζονται σε διάφορους χώρους που θα έχω βρεθεί, σκιές φαντασμάτων με ιδιαίτερα contrast. Αυτό μου συνέβαινε από πολύ μικρή ηλικία. Ξαφνικά μεγαλώνοντας έμαθα και είδα από άλλους ανθρώπους πως δεν είμαι ο μόνος που το παθαίνει αυτό. Γι αυτό και εγώ στον χώρο της τέχνης προσθέτω στοιχεία και από τον πραγματικό κόσμο, μιας και πολλά πράγματα ήδη έχουν περπατηθεί και τα διαμορφώνω, τα ξαναπλάθω σαν μια νέα κατάσταση ή πραγματικότητα. Ο φυσικός χώρος μαζί με τον υπερφυσικό υπάρχουν μέσα στον πραγματικό κόσμο και βοηθούν στην σύνθεση. Η φύση ή τα κτήρια αποτελούν το πλαίσιο μέσα στο οποίο μορφές εξωπραγματικές διαδραματίζουν σκηνές της πραγματικής ζωής. Το συναίσθημα ποικίλει ανάλογα με τον εσωτερικό μου κόσμο και παρουσιάζεται μέσα από τις χρωματικές εναλλαγές και τη διάχυση το φωτός στο έργο.
Κύκλος
Γεωργίου, Σταυρούλα (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-16)
Κύκλος
Όταν θέλεις να μείνεις μόνος σου χάραξε γύρο σου ένα κύκλο. Έχεις το δικαίωμα. Εκεί θα νιώσεις προστατευμένος, πως τίποτα δεν μπορεί να σε πειράξει.
Προσοχή!
Μόλις νιώσεις εγκλωβισμένος κάνε μια με το χέρι σου και σβήσε τη γραμμή που έχεις χαράξει. Βρες ένα άλλο ζωντανό πλάσμα για να αγκαλιάσεις. Πρέπει να νιώσεις τον χτύπο μιας άλλης καρδιάς. Που θα σου θυμίσει την ζωή.
Μνημειακή ζωγραφική του 15ου αιώνα στην βενετοκρατούμενη Κρήτη: τρία τοιχογραφημένα μνημεία στην Επισκοπή Πεδιάδος
Σταυρουλάκη, Ιωάννα Έλλη (Πτυχιακή εργασία, 2024-10)
Η παρούσα πτυχιακή εργασία μελετά τη μνημειακή ζωγραφική του 15ου αιώνα στην Κρήτη, εστιάζοντας σε τρεις ναούς της Επισκοπής Πεδιάδος: Άγιο Αντώνιο, Άγιο Γεώργιο και Αγία Παρασκευή. Αντικείμενο της έρευνας είναι η ανάλυση των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών, της εκκλησιαστικής ιστορίας και των καλλιτεχνικών επιρροών της εποχής, καθώς και η λεπτομερής παρουσίαση των εικονογραφικών προγραμμάτων των ναών. Ο πρώτος ναός, ο Άγιος Αντώνιος, χαρακτηρίζεται από τοιχογραφίες υψηλής ποιότητας, όπως ο Παντοκράτορας και οι συλλειτουργούντες ιεράρχες, οι οποίες ανήκουν στην Παλαιολόγεια ζωγραφική. Οι σκηνές από το Δωδεκάορτο, όπως η Κοίμηση της Θεοτόκου και η Σταύρωση, μαρτυρούν την τεχνοτροπική συνάφεια με την τέχνη του Μυστρά. Στον ναό του Αγίου Γεωργίου, οι τοιχογραφίες περιλαμβάνουν σκηνές από τη ζωή του Χριστού και των αγίων. Η καλλιτεχνική απόδοση των μορφών αποκαλύπτει επιρροές τόσο από τη Βυζαντινή όσο και από τη δυτική τέχνη, ενώ η εικονογραφία αποτυπώνει τη σύνθεση των δύο παραδόσεων. Η Αγία Παρασκευή παρουσιάζει σημαντικά εικονογραφικά θέματα. Οι τοιχογραφίες δείχνουν τη μετάβαση από τη Βυζαντινή στην κρητική σχολή, διατηρώντας στοιχεία και από τις δύο παραδόσεις. Η εργασία καταλήγει στη σύγκριση των τριών ναών, αναδεικνύοντας τις θεματογραφικές και τεχνοτροπικές τους ομοιότητες και διαφορές. Εξετάζεται η αλληλεπίδραση με τη δυτική τέχνη και η τοπική απόκριση σε αυτή. Συνολικά, η έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία των μνημείων ως παραδείγματα της καλλιτεχνικής παραγωγής της περιόδου, συμβάλλοντας στην κατανόηση της πολιτισμικής ταυτότητας της Κρήτης του 15ου αιώνα.