Communities in ArtΙΑ
Select a community to browse its collections.
- Πτυχιακές, Μεταπτυχιακές Εργασίες και Διδακτορικές Διατριβές
- Δημοσιεύσεις ή άρθρα (δημοσιευμένα ή μη) σε περιοδικά και συνέδρια, βιβλία ή κεφάλαια βιβλίων ανοιχτής πρόσβασης
- Έντυπες Εκδόσεις της ΑΣΚΤ (κατάλογοι εκθέσεων, τιμητικοί τόμοι, πρακτικά συνεδρίων κ.α.)
- Φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό που παράγεται από το ίδρυμα στο πλαίσιο διοργάνωσης εκδηλώσεων, εκθέσεων, ομιλιών, συνεδρίων κλπ.
Recent Submissions
Κ Υ Τ Τ Α Ρ Ο
Σταματάκη, Αιθέρια (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)
Το ΚΥΤΤΑΡΟ είναι μια εικαστική εγκατάσταση. Ένα ενιαίο έργο αποτελούμενο από πολλά μικρότερα αυτόνομα έργα και υποέργα. Κυρίαρχο είναι το ίδιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο το οποίο έχει σχεδιαστεί στο χέρι παραπάνω από χίλιες φορές και είναι ένας κύκλος μέσα σε έναν άλλον μεγαλύτερο κύκλο. Αυτό το σύμβολο ονομάζω ΚΥΤΤΑΡΟ .Είναι το κύτταρο στην πιο απλή και αφαιρετική μορφή που θα μπορούσε να υπάρξει. Τα έργα αυτά είναι διάφορα ασπρόμαυρα σχέδια σε χαρτιά(γυαλιστερά/ματ) διαστάσεων περίπου Α5 /Α4 από υλικά όπως σινική μελάνη , graffity spray, ακρυλικοί μαρκαδόροι κ.α. και κάθε ένα από αυτά έχει τον δικό του μοναδικό όνομα . Τα χαρτιά Α4 έχουν κάποια ασπρόμαυρα σχέδια, ενώ τα Α5 έχουν το καθένα από ένα μοναδικό κύτταρο(σχεδιασμένο με σινική μελάνη) και ένα όνομα(από χρωματιστό ακρυλικό μαρκαδόρο). Πλησιάζοντας κοντά φαίνεται ότι κάθε Κύτταρο, αλλά και κάθε όνομα είναι διαφορετικό κι ας μοιάζουν ίδια από μακριά εκ πρώτης όψεως. Τα ονόματα των κυττάρων είναι γραμμένα σε διάφορες γλώσσες από όλον τον κόσμο. Επιπλέον υπάρχουν 5 μικρά κείμενα-φράσεις σε κορνίζες, τοποθετημένα διάσπαρτα μέσα στην εγκατάσταση με φράσεις από το πεδίο της επιστήμης της βιολογίας σε σχέση με το ΚΥΤΤΑΡΟ, την επιβίωση/εξέλιξή και άρα την συνέχεια της ύπαρξης του οργανισμού και της Ζωής. Ανάμεσά στα σχέδια και καρφωμένοι στον τοίχο,βρίσκονται 3 καμβάδες(σπρέυ ,ακρυλικά ,πλαστικό τοίχου ,μελάνη και μαρκαδόροι) οι δύο εκ των οποίων απεικονίζουν δύο ασπρόμαυρα χέρια να κρατάνε αντικριστά μισό κύτταρο ενώ ο τρίτος (τοποθετημένος πιο μακριά από τους άλλους δύο) δείχνει ένα μεγάλο κύτταρο ενωμένο και ολόκληρο.(Οι διαστάσεις τους είναι Υ=2,15 μ και Π=2,5 μ για τα δυο χέρια και Υ=2,15μ και Π=3μ για τον καμβά με το κύτταρο), Στον χώρο υπάρχει τραπέζι με κάποια χαρτιά Α5 με το ΚΥΤΤΑΡΟ αλλά χωρίς κάποιο όνομα γραμμένο πάνω τους και πολλές χρωματιστές πινέζες σε ένα μεγάλο μπωλ ώστε να μπορεί να τοποθετεί όποιος θεατής θέλει και ''το δικό του κύτταρο΄΄,το δικό του όνομα στην εγκατάσταση. Στον χώρο υπάρχει τραπέζι με κάποια χαρτιά Α5 με το ΚΥΤΤΑΡΟ αλλά χωρίς κάποιο όνομα γραμμένο πάνω τους και πολλές χρωματιστές πινέζες σε ένα μπωλ ώστε να μπορεί να τοποθετεί όποιος θεατής θέλει και ''το δικό του κύτταρο΄΄,το δικό του όνομα στην εγκατάσταση. Ως αποτέλεσμα, το έργο, αλλάζει καθώς περνάει ο χρόνος και ο κόσμος από μέσα του και ποτέ δεν μπορεί να είναι πάλι ίδιο με πριν- όπως ακριβώς συμβαίνει και με κάθε ζωντανό οργανισμό στην φύση που αλλάζει, εξελίσσεται, γερνάει, μεταβάλλεται και επηρεάζεται από ένα σωρό συνθήκες και παράγοντες. Στο κεντρικό σημείο της εγκατάστασης επί του δαπέδου βρίσκεται ένα μικρότερο υποέργο με τον τίτλο DUM SPIRUM ΣΠΕΙΡΑ και είναι μια εγκατάσταση από spray μπουκάλια σπρέυ τοποθετημένα σε σχήμα σπείρας(σαν σαλίγκαρος) τα οποία καταλήγουν σε ένα κιτς, υπερβολικό, φανταχτερό ,συλλεκτικό και εντυπωσιακό μπουκάλι μπράντυ με βελούδινο εξώφυλλο, ανάγλυφες Καρυάτιδες και χρυσά γράμματα, πολύ εντυπωσιακό και όμορφο αλλά κατά τα άλλα άχρηστο(καθώς όταν πλησιάσεις πολύ κοντά συνειδητοποιείς ότι το περιεχόμενο ''είναι σάπιο''(και έτσι είναι!) Λίγο παραπέρα ακουμπισμένη στο πάτωμα, στην είσοδο της σπείρας υπάρχει μια διαλυμένη κορνίζα Α3 με το κείμενο και την λογική γύρω από την εγκατάσταση ''DUM SPIRUM ΣΠΕΙΡΑ'' και ακουμπισμένο σε ένα μικρό τραπέζι εκεί κοντά βρίσκεται και το μικρότερο αυτόνομο έργο ,ένα κόκκινο βιβλίο(δεμένο χειροποίητα με παραδοσιακή τεχνική) που μέσα έχει ασπρόμαυρα σχέδια και στο εξώφυλλο γράφει με κεφαλαία χρυσά γράμματα: ''ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ'' και στο οπισθόφυλλό του: ''ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ''.
Και ‘’ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΠΝΙΓΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΟΥΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ’’ είναι αφιερωμένη και η συγκεκριμένη έκθεση.
Μορφές
Αντωνόπουλος, Χρήστος (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)
Το έργο μου ασχολείται και παρουσιάζει κατά κύριο λόγο τον άνθρωπο. Αυτός είναι και ο κύριος πρωταγωνιστής της μικρής μας πραγματικότητας. Έτσι κι εγώ με τη σειρά μου, θέλησα να τον αποτυπώσω δημιουργώντας κατά μία έννοια έναν δικό μου κόσμο, όχι και τόσο διαφορετικό από τον πραγματικό. Θέλησα να προσπαθήσω να δώσω στο «ψέμα» ψυχή, με τις εικόνες που παραθέτω να είναι μια δίοδος προς το συναίσθημα αυτού που θα σταθεί απέναντι τους καθώς τον παρασέρνουν σε μια πιο πνευματική και φιλοσοφική αναζήτηση, η οποία ίσως και να μείνει περισσότερο από το έργο αν όχι το ίδιο.
Η αναζήτηση των όγκων, της φόρμας, του τόνου, του σχεδίου και ειδικά το κυνήγι της σύνθεσης, της στάσης και της κίνησης, ίσως να με έφερναν λίγο πιο κοντά στο να αναπαραστήσω τον άνθρωπο έτσι όπως τον έχω στο μυαλό μου. Στα ζωγραφικά έργα χρησιμοποιώ υλικά όπως το κάρβουνο, το μολύβι και τα χρωματιστά μολύβια. Στο χαρακτικό μέρος έχω επιλέξει το ξύλο ως υλικό καθώς θεωρώ ότι μπορεί να αντιπροσωπεύσει την ομορφιά και την ευαισθησία στην τεχνική πάρα την σκληρή επιφάνεια του και με αυτόν τον τρόπο αντανακλάται και η γενικότερη ερμηνεία του έργου. Η δραματικότητα ενός ασπρόμαυρου πίνακα και η ζωντάνια ενός χρωματιστού άλλα και η σύνθεση των δυο αυτών χαρακτηριστικών είναι κάτι που με απασχολούσε. Η επιλογή του υλικού έχει άμεση σχέση με τον σκοπό του κάθε έργου και συμβάλει και αυτό στη συνολική ερμηνεία και όψη. Σκοπός ήταν να αναπαραστήσω τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του ανθρώπου σε μια σειρά έργων όπου κυριαρχεί το στοιχείο του δράματος. Αυτά θεώρησα πως θα επιτευχθούν με τη σωστή διαχείριση και το συνδυασμό των παραπάνω τεχνικών χαρακτηριστικών. Απεικονίζονται φιγούρες είτε μόνες τους σαν απλά σχέδια ενός μοντέλου, κρατώντας όμως πάντα την ταυτότητα (προσωπική-πνευματική) του πραγματικού προσώπου ώστε να είναι όσο πιο αληθοφανές γίνεται εσωτερικά και εξωτερικά, είτε σαν ομάδα δύο ή περισσοτέρων σε μία πιο «ολοκληρωμένη» εικόνα, λέγοντας έτσι μια μικρή ιστορία. Η ύπαρξη και η ανυπαρξία ενός χώρου θα δούμε ότι διαφέρει ανά έργο με σκοπό την ανάδειξη ή όχι ενός ή διαφόρων στοιχείων μέσα σε αυτό. Πραγματεύονται με λίγα λόγια σκηνές της καθημερινότητας, αλλά και την επίδραση ορισμένων καταστάσεων αυτής στους χαρακτήρες του έργου και κατ’ επέκταση στον θεατή. Επιδιώκοντας λοιπόν τα παραπάνω, τον λόγο έχει η αντίθεση του συνόλου του έργου, που μας βοηθάει να συμπεράνουμε με έναν τρόπο, πως μέσα από κάτι δραματικό ίσως και να γεννηθεί κάτι όμορφο.
Ενσώματα άρχεια
Αργύρη, Αγγελική (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)
Επιτοίχια ζωγραφικα έργα και γλυπτικές προτομές. Αυτή η ενότητα έργων αποτελεί προϊόν των προσωπικών μου στοχασμών ως προς το άτομο , όχι απλώς ως αισθητικό "αντικείμενο" αλλά ως φορέα ιστορικής μνήμης και πολιτισμικής συνέχειας. Η μορφή δεν λειτουργεί μόνο ως αναπαράσταση αλλά ως ενεργό μέσο σύνδεσης μνήμης και ύλης. Με ενδιέφερε να αποτυπώσω ,μέσω μιας υλικο-στοχαστικής πρακτικής, το πώς η μνήμη μπορεί να δώσει μορφή στο υλικό. Η αισθητική γλώσσα αντλεί ταυτόχρονα από τις αρχαϊκές τοιχογραφίες, τα πορτραίτα Φαγιούμ και την γλυπτική της κλασσικής αρχαιότητας , την υπαρξιακή
μελαγχολία του Picasso ,την υλικότητα των έργων των Kieffer και Freud, καθώς και τον εσωτερικό ρυθμό του κορεάτικου κινηματογράφου. Τα έργα , μέσα από την πύκνωση των χρωμάτων που παραπέμπουν στην τεχνική των νωπογραφιών και τα έντονα και άλλοτε απόντα περιγράμματα , πλάθονται με σκοπό να "διασώσουν" όσο και να "αφαιρέσουν". Η υλική προσέγγιση σε συνάρτηση με τις υπαινικτικές σκηνές λειτουργούν ως αποσπασματικές αφηγήσεις, αναμνήσεις αποκομμένες από χρονική και χωρική συνοχή. Ο θεατής έρχεται αντιμέτωπος με μορφές που δεν του αποκαλύπτονται άμεσα, αλλά αφήνουν χώρο για μια ενσώματη θέαση. Οι φιγούρες δεν "αφηγούνται" αλλά "συμβαίνουν".
Το Άσωτο Γίδι
Γλαμπεδάκη, Πολύμνια (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ αν διάφοροι ‘’διάσημοι’’ ήταν θεότητες σε ένα παράλληλο σύμπαν;
Αν μια άσχετη παρέα βρισκόταν στη μέση μιας διαμάχης που δεν καταλαβαίνουν;
Υποθέστε ότι καμία από αυτές τις ερωτήσεις δεν λυνόταν ποτέ, και αυτό το κόμικ υπάρχει μόνο και μόνο για να μην βγάζει νόημα, ακριβώς όπως η ελληνική τηλεόραση. Η κουλτούρα των διασημοτήτων μας παροτρύνει να θαυμάζουμε ανθρώπους που εκφέρουν τις δικές τους απόψεις, ακόμα και όταν αυτές δεν είναι πάντα σωστές. Μερικές φορές, μέσω ενός συγκεκριμένου γεγονότος, έρχονται στη δημοσιότητα άτομα που είναι εξίσου επιρρεπείς στις ασυναρτησίες όσο και οι υπόλοιποι από εμάς. Μόνο που στην περίπτωση των ‘’διασήμων’’, αυτές οι στιγμές έχουν απαθανιστεί και προβάλλονται συνέχεια για δική μας διασκέδαση.
Χρησιμοποιώντας το χιούμορ και τα παράλογα στοιχεία στα μιμίδια για να χλευάσουμε αυτήν την κουλτούρα, μπορούμε να αναδιατυπώσουμε αυτές τις στιγμές και να βρούμε κοινά σημεία με άλλους ανθρώπους μέσω του γέλιου.
Κόσμος αρχέγονος: αέναη εξέλιξη
Φωτοπούλου, Θεώνη (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-09)
Η εργασία αποτελείται από 13 ξυλογραφίες και 3 ψηφιδωτά.
Κόσμος αρχέγονος: αέναη εξέλιξη Από την εκθαμβωτική δύναμη της ζωής και την αδιάκοπη κίνηση του σύμπαντος, μια ωδή στο μεγαλείο της δημιουργίας. Το έργο στρέφει το βλέμμα στην ανεξάντλητη, αυτοδύναμη ροή της ύπαρξης. Ένα διαρκές θαύμα που ξετυλίγεται μπροστά μας, αέναο και ανεξάρτητο. Η θεματική της έκθεσης βαθιά επηρεασμένη από τη μεταμορφωτική εμπειρία της εγκυμοσύνης και του θηλασμού. Μέσα από αυτή τη βιωματική σύνδεση με την
αρχέγονη δύναμη της δημιουργίας, έρχονται στην επιφάνεια πανάρχαια σύμβολα και φόρμες που αναδύονται μέσα από τη μήτρα της δημιουργίας. Κάθε έργο αντανακλά τη θαυμαστή, αέναη κίνηση του κόσμου, μια ασταμάτητη παλίρροια ζωής. Τα έργα πλέουν μέσα σε έναν απέραντο, φωτεινό καμβά. Ένας μεγάλος λευκός χώρος, προσκαλεί τον θεατή να βυθιστεί σε έναν κόσμο όπου τον περιβάλλουν αέρινες μορφές, διαφανείς και άυλες, χωρίς φόντο ή προοπτική, δημιουργώντας την αίσθηση ότι ο χώρος διαστέλλεται και συστέλλεται με την αναπνοή του σύμπαντος. Μια υπενθύμιση του ασύλληπτου μεγαλείου της φύσης και της αέναης, αδιάκοπης ροής του κόσμου. Μια πρόσκληση να σταθεί κανείς μπροστά στο θαύμα της δημιουργίας και να αναγνωρίσει τη δική του θέση μέσα σε αυτή την ατελείωτη, μαγευτική κίνηση