Κοινότητες στο ArtΙΑ
Επιλέξτε μια κοινότητα για να περιηγηθείτε στις συλλογές της.
- Πτυχιακές, Μεταπτυχιακές Εργασίες και Διδακτορικές Διατριβές
- Δημοσιεύσεις ή άρθρα (δημοσιευμένα ή μη) σε περιοδικά και συνέδρια, βιβλία ή κεφάλαια βιβλίων ανοιχτής πρόσβασης
- Έντυπες Εκδόσεις της ΑΣΚΤ (κατάλογοι εκθέσεων, τιμητικοί τόμοι, πρακτικά συνεδρίων κ.α.)
- Φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό που παράγεται από το ίδρυμα στο πλαίσιο διοργάνωσης εκδηλώσεων, εκθέσεων, ομιλιών, συνεδρίων κλπ.
Πρόσφατες Υποβολές
Digging
Διώτης, Θωμάς Γ. (Μεταπτυχιακή εργασία, 2023)
Το έργο Digging δημιουργήθηκε ως μια αποκαλυπτική έλλαμψη για την καθαρότητα και το σθένος των σύγχρονων δράκων. Ο δράκος ακροβατεί ανάμεσα την αλαζονεία του παρελθόντος που του πρόσδιδε μια τεκμηριωμένη ανικανότητα της ήττας και την εξοικείωση ως αποτέλεσμα της έντονης παρουσίας του στα τεχνολογικά gadgets. Το ανύπαρκτο του δράκου παρουσιάζεται ως υπαρκτό και θριαμβεύει ενάντια στην δύναμη της μάζας που τον θέλει εγκλωβισμένο στον δικό του μύθο. Φτιαγμένος από φωτιά και ξεθαμμένος από τον μηδενιστικό εκσυγχρονισμό παρουσιάζει ένα ψυχολόγημα φτιαγμένο από πλαστικό. Είναι ένας σύγχρονος δράκος αλλά φτιαγμένος από φωτιά, όπως αρμόζει σε κάθε μυθικόπλάσμα.
Κρούθις
Παπαδάκη, Χρυσή Ε. (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Η λέξη «κρούθις» επινοήθηκε αυθόρμητα στην προσπάθεια μου να επικοινωνήσω λεκτικά με το γάτο μου. Με το πέρασμα του χρόνου παρατήρησα ότι είναι μια λέξη που τη χρησιμοποιώ συχνά για να εκφράζω ένα αίσθημα τρυφερής αποδοχής απέναντι σε ότι νοιώθω ή θα ήθελα να νοιώσω ως οικείο. Η ενότητα σχεδίων «κρούθις» αποτελείται από μορφές που δημιουργήθηκαν προκειμένου να εκφραστούν και να διερευνηθούν μορφολογικά έννοιες όπως η επικοινωνία, η ένωση και η ερωτική αλληλοσυμπλήρωση. Τα πρώτα σχέδια υλοποιήθηκαν μέσω παρατηρήσεων που αφορούσαν τη μορφολογία των μονοκύτταρων οργανισμών αλλά και τη μελέτη απολιθωμάτων των αρχαϊκών μορφών ζωής. Στη συνέχεια, οι αρχικές μελέτες εξελίσσονται επηρεαζόμενες από τα μοτίβα τα οποία διακοσμούν τα αρχαία κεραμικά αγγεία, αλλά και τις φόρμες τους, παράγοντας μια γενεαλογία μορφών. Μέσω αυτής της διαδικασίας προκύπτει ένα πλήθος βιομορφικών αυτόνομων μορφών, που προσομοιάζουν με δοχεία που αναμένουν με κάποιο τρόπο τη πλήρωσή τους. Η ανάγκη αλληλοσυμπλήρωσης των μεμονωμένων μορφών εμφανίζεται σε αυτά με οδοντωτές εσοχές και προεξοχές, προκειμένου να μπορούν να ενώνονται μεταξύ τους δημιουργώντας ένα σύστημα συγκοινωνούντων δοχείων, εκπληρώνοντας αυτή την επιθυμία της αλληλοτροφοδότησης αλλά και της οργανικής συνύπαρξης των μορφών. Οι συνθετικές απόπειρες εκφράζονται με μια φρακταλική διάθεση διαμορφώνοντας περίπλοκα περιβάλλοντα. Αν χαρακτηριστικό των φράκταλ είναι η λεγόμενη αυτο-ομοιότητα (self-similarity) σε κάποιες δομές τους, τα «κρούθις» την υπονομεύουν, επιχειρώντας την συνθετική οργάνωση διαφορετικών μορφών και των παραγώγων τους. Τα «κρούθις» θα μπορούσαν να γίνουν αντιληπτά ως δίκτυα που αναπτυσσόμενα στον δισδιάστατο χώρο δημιουργούν σύνθετες δομές αποτελούμενες από ένα σύνολο εικονογραμμάτων. Εμφανίζουν ένα σύστημα γραφής, μια γλώσσα, αποτελούμενη από ιδιόμορφους χαρακτήρες-λέξεις, που δεν διαβάζεται με τους συνήθεις τρόπους, αλλά αναπτύσσεται και εκφράζεται χωρικά προς όλες τις διαστάσεις.
Ο έρωτας στις λογοτεχνικές δυστοπίες: Καταστροφή ή ανατροπή
Διβάνη, Βαΐα Σπ. (Μεταπτυχιακή εργασία, 2023)
Στην παρούσα µεταπτυχιακή εργασία θα µελετηθούν τρία χαρακτηριστικά παραδείγµατα δυστοπικών κειµένων της παγκόσµιας λογοτεχνίας και θα περιγραφεί το πέρασµα από την πειθαρχία και την επιβαλλόµενη οµοιοµορφία των δυστοπικών κοινωνιών στη συναισθηµατική αφύπνιση και την απόπειρα εξέγερσης. Πρόκειται για τα δυστοπικά λογοτεχνικά έργα Εµείς, Θαυµαστός Καινούργιος Κόσµος και 1984 των Yevgeny Zamyatin, Aldous Huxley και George Orwell, αντίστοιχα. Αφού παρουσιαστούν συνοπτικά οι κεντρικοί ήρωες και η πλοκή των εν λόγω δυστοπιών, θα αναλυθεί ο ρόλος της σεξουαλικότητας και των συναισθηµάτων σε καθένα από αυτά αλλά και συγκριτικά, για να καταλήξουµε στην περιγραφή των διαφορετικών µορφών του έρωτα των πρωταγωνιστών και του τρόπου που αυτός λειτουργεί στην πλοκή ώστε να προκαλέσει ανατροπές. Η συνύπαρξη της απειλής του θανάτου και του έρωτα στις λογοτεχνικές δυστοπίες αποτελεί ένα ενδιαφέρον πεδίο µελέτης, ικανό να εγείρει ερωτήµατα και να διευρύνει τον διάλογο στις εν λόγω θεµατικές. Ως ερευνητικά εργαλεία προσφέρονται σηµαντικοί στοχαστές του 20ου αιώνα που έθεσαν τις βάσεις στην σύγχρονη σκέψη. Ανάµεσα σε άλλους, θα µας απασχολήσουν κυρίως ο Michel Foucault, ο Sigmund Freud και ο Herbert Marcuse, µε έργα σταθµούς για τη σκέψη της ανθρωπότητας όπως το Επιτήρηση και Τιµωρία, το Πέρα από την αρχή της ηδονής ή το Έρως και Πολιτισµός.
Στασιμότητα
Καλπακίδης, Βαγγέλης (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)
Η εργασία αποτελείται από δύο βιντεοεγκαταστάσεις και μία βιντεοπροβολή που πραγματεύονται την έννοια της στασιμότητας μέσα απο την κοινωνία και την ανθρώπινη αντίληψη.
Αντλώντας στοιχεία από την καθημερινή εμπειρία, η στασιμότητα εξετάζεται ως μία κατάσταση που αναδύεται μέσα από την επανάληψη, τους περιορισμούς του χώρου και τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τα έργα μου επικεντρώνονται στην αναπαράσταση αυτών των εννοιών, αποδομώντας την ιδέα της κίνησης ως κάτι αδιάκοπο και αποκαλύπτοντας τις στιγμές αδράνειας που διαμορφώνουν την εμπειρία της πραγματικότητας. Η στασιμότητα διερευνάται εικαστικά μέσω τριών έργων. Ένα 3D animation παρουσιάζει ¨Πέντε παράθυρα¨ εμφωλευμένα το ένα μέσα στο άλλο, δημιουργώντας ένα Droste effect. Αντί να προσφέρει πρόσβαση στον ορίζοντα, το κάθε παράθυρο πλαισιώνει τη θέα του επόμενου παραθύρου. Το έργο δίνει την αίσθηση της ζωής σε μία πυκνοκατοικημένη πόλη, όπου ο ορίζοντας εμποδίζεται από το αστικό τοπίο. Το παράθυρο, σύμβολο σύνδεσης του ατόμου με τον έξω κόσμο, εδώ αντικατοπτρίζει την κλειστοφοβική στρωμάτωση της αστικής ζωής. Η ¨Διελκυστίνδα¨ είναι μια βιντεοεγκατάσταση που αποτελείται από δύο βιντεοπροβολές, τοποθετημένες η μία απέναντι από την άλλη, και από το σχοινί της διελκυστίνδας που τις συνδέει. Το έργο εξετάζει κατά πόσο υπάρχει ουσία στη σύγκρουση, όταν ο μόνος παράγοντας είναι η ύπαρξη της άλλης πλευράς. Παραμένοντας ακίνητοι, ωθούμε τους άλλους να αλλάξουν, ενώ η απλή συμμετοχή στη διαμάχη, από τη μία ή την άλλη πλευρά, οδηγεί στην ακινησία. Τέλος, η ¨Μέδουσα¨ απεικονίζει την εσωτερική πλευρά μιας μάσκας με κενά μάτια, πίσω από τα οποία προβάλλεται βίντεο μιας σκαθαροφάγου σφήκας που χτίζει τη φωλιά της στο υπέδαφος. Η μάσκα φαίνεται καλυμμένη με σκόνη, δημιουργώντας την αίσθηση επιστροφής σε μια προηγούμενη κατάσταση. Η συσσώρευση σκόνης αντικατοπτρίζει τη στασιμότητα της αστικής ρουτίνας.
Μέσα από την ανάλυση αυτών των έργων, η εργασία αναδεικνύει τη στασιμότητα όχι μόνο ως φυσική κατάσταση αλλά και ως κοινωνική και ψυχολογική εμπειρία, καλώντας τον θεατή να στοχαστεί πάνω στη σχέση του με τον χώρο, τον χρόνο και την κίνηση.
Παιχνίδι
Χρίστου, Χρίστος (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-11)
Ο αυθορμητισμός της παιδικής ηλικίας αποτελεί κύρια πηγή της έμπνευσης μου. Ο χαρακτήρας και η στάση των παιδιών δεν αλλοιώνονται από την κάμερα. Και οι μεγάλοι, για να ελευθερωθούν και να ρίξουν το προσωπείο τους, πρέπει να ξεχάσουν την παρουσία της. Για αυτό, για να δημιουργήσω ένα έργο, σκηνοθετώ ένα παιχνίδι ρόλων. Βάζω τα μοντέλα μου μπροστά στη κάμερα, και τους δίνω κάποιες πρώτες ιδέες μέχρι να αφεθούν και να αρχίσουν να παίζουν ελεύθερα. Μετά, κάνω ένα κολάζ από όλη τη διαδικασία και δημιουργώ μια ζωγραφική εικόνα εκ νέου, με στοιχεία κωμικότητας και θεάτρου του παραλόγου. Με τα έργα μου, οδηγώ τον θεατή να κάνει μια βουτιά στην ανάμνηση των παιδικών του χρόνων. Μια περίοδο που έβλεπε τον κόσμο σαν να ήταν ένα θαύμα, χωρίς άμυνες, γεμάτη ανακαλύψεις, εκπλήξεις, παιχνίδι και αυθορμητισμό.