Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.) by Title
Results 1 - 20 of 193
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access 12 ΦιγούρεςΚολοβού, Αθηνά (Πτυχιακή εργασία, 2023)Η πτυχιακή εργασία είναι μία σειρά από 12 έργα που πραγματεύονται τις πολλές μορφές, κομμάτια της ψυχής του ανθρώπου. Τα έργα δημιουργήθηκαν μέσα στους 4 τοίχους εν μέσω καραντίνας. Εκείνο το διάστημα, ο Covid ήταν σε έξαρση και η αίσθηση μιας γενικής αστάθειας απασχολούσε τους ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Επηρεασμένη από την κατάσταση που επικρατούσε στην Αθήνα, άρχισα να φαντάζομαι 12 φιγούρες. Φαίνεται πως όλες τους δεν είναι παρά ένα μόνο άτομο με δώδεκα διαφορετικές ψυχολογικές συμπεριφορές, καθεμία ξεχωριστή, ανεξάρτητη, με τον δικό της χαρακτήρα.Item Open Access A-maze-ing Adiadne*Σέργη, Εμμανουέλα (Πτυχιακή εργασία, 2022)Το έργο αποτελεί μια παραλλαγή του μύθου της Αριάδνης. Ο λαβύρινθος είναι φτιαγμένος από 160 πήλινα τούβλα τύπου λέγκο (leg godt σημαίνει στα δανέζικα ‘παίξε όμορφα’). Η Αριάδνη ‘πρωταγωνιστεί’ πάνω στα τούβλα, σε απεικονίσεις συναισθηματικών/ ψυχολογικών καταστάσεων σε νυχτερινό τοπίο με αστέρια (‘Αστέριος’ ήταν το όνομα του Μινώταυρου). Ο λαβύρινθος δεν έχει εμφανή έξοδο. Η Αριάδνη ως κυρίαρχη μορφή (από πηλό επίσης) βρίσκεται μέσα στον λαβύρινθο, από τον οποίο δεν μπορεί να βγει, ούτε με δράση (κομμένα χέρια), ούτε με φυγή (κομμένα πόδια), αλλά με υπέρβαση (κατοπτεύοντας από το κέντρο του λαβύρινθου τις ψυχολογικές/ συναισθηματικές καταστάσεις τις οποίες βιώνει). Σύμφωνα με τον μύθο, ο Θησέας φεύγοντας από την Κρήτη πήρε μαζί του την Αριάδνη, η οποία τον είχε βγάλει με τον μίτο της από τον λαβύρινθο του Μινώταυρου. Στη διαδρομή προς την Αθήνα το καράβι τους έκανε στάση στην Νάξο. Ο Θησέας συνέχισε για την Αθήνα και άφησε την Αριάδνη στην Νάξο, στον Διόνυσο ο οποίος την παντρεύτηκε και την ανέβασε στον Όλυμπο ανάμεσα στους θεούς. Στον μύθο η Αριάδνη, μεγάλωσε σε παλάτι, ερωτεύτηκε, μέσω του έρωτα δραπέτευσε, πρόδωσε και προδόθηκε, λάτρεψε και λατρεύτηκε. Είχε όμως τον έλεγχο της ζωής της; Κατάγομαι από την Νάξο όπου η Αριάδνη λατρεύτηκε ως θεά.Item Open Access Articulations of ChaosΣακλάς, Εμμανουήλ (Πτυχιακή εργασία, 2024)Όταν ακούμε τον παφλασμό της θάλασσας, το βουητό του ανέμου ή το τριζοβόλημα της φωτιάς, βιώνουμε έναν αισθητηριακό κορεσμό, συλλαμβάνοντας τέτοια φαινόμενα ως συνεχή, αντί γι αυτό που είναι στην πραγματικότητα: γαλαξίες αναρίθμητων γεγονότων πέραν του φάσματος της αντίληψης μας. Ο φιλόσοφος Michel Serres προσδιορίζει τον θόρυβο ως το μόνο πραγματικό συνεχές: μια «αρχέγονη σούπα» άπειρης πληροφορίας από την οποία αναδύονται όλες οι μορφές και τα σήματα. Η προσέγγιση του θορύβου ως εννοιολογικού πυρήνα μιας καλλιτεχνικής πρακτικής μοιάζει με οξύμωρο εγχείρημα, καθώς μόλις αποκτήσει μορφή, ο θόρυβος παύει να εκφράζει αυτή την κοσμική υπόκρουση απεριόριστων πιθανοτήτων που τον συγκροτεί και μεταλλάσσεται σε ιδιομορφία.Item Open Access As above so below, as within so withoutΜπαντουράκης, Δημήτρης Κλάουντιο (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)15 έργα ζωγραφικής με λάδι σε καμβα.Item Open Access Black, Blacker than blackΤζανιδάκη, Χριστιάννα-Ίρμα (Πτυχιακή εργασία, 2022)Το μπάνιο, χώρος απόλυτα ιδιωτικός. Το σώμα εκεί σε μια ευάλωτη συνθήκη, που χαρακτηρίζεται από επαναληπτικότητα, πρωταρχικής αναγκαιότητας εκτίθεται σε μυστικές εσωτερικές διεργασίες. Η παρουσία του νερού, κυρίαρχη στο χώρο προσδιορίζει την πορεία της λειτουργίας της ανθρώπινης συνθήκης προς τη μεταμόρφωση. Το αποχωρητήριο, χώρος συγκέντρωσης και ταυτόχρονα απομάκρυνσης του περιττού. Εκεί όπου η κένωση μέσα από την υπερίσχυση, τον έλεγχο καθορίζει το τι είναι χρήσιμο και τι περιττό. Η απομάκρυνση αυτή επιτυγχάνεται μέσω ενός δικτύου σωληνώσεων, μέρος ενός ευρύτερου συστήματος οχετών και υπονόμων, που υπάρχει και αναπτύσσεται παράλληλα αλλά υπόγεια και υποχθόνια σε σχέση με ολόκληρη την ανθρώπινη δραστηριότητα και ζωή. Σαν ένας υπαρκτός Κάτω Κόσμος μη αποδεχτός, απεχθής αποκρουστικός. Το πλύσιμο, ενέργεια κάθαρσης και εξαγνισμού για να προσεγγίσουμε το Θείο. Στο δοχείο του νιπτήρα καθαρίζουμε τα χέρια μας και βλέπουμε το είδωλο μας. Σε ένα γεμάτο νιπτήρα θα βλέπαμε δύο εαυτούς, έναν στον καθρέφτη και έναν στο νερό. Η μπανιέρα και η βάπτιση. Η διείσδυση μέσω της βύθισης μας οδηγεί στο υποσυνείδητο και στα όνειρα. Μια βίαιη διαδικασία, σαν πνιγμός στον υγρό σάκο της εύθραυστης συνειδητότητας μέσα από την οποία έρχεται η μεταμόρφωση. Ο ψυχαναλυτής Carl Jung ονομάζει το υποσυνείδητο σκιά (shadow*) και γράφει πώς “όλοι κουβαλάμε μια σκιά και όσο λιγότερο ενσαρκώνεται στην συνειδητή ζωή, τόσο πιο μαύρη και πηχτή γίνεται”. Η συνειδητοποίηση, η αποδοχή της σκιάς και η εργασία πάνω σε αυτή συνδέονται με το αλχημικό nigredo*. Μια διαδικασία δύσκολη και επώδυνη, μια φοβερή μελαγχολία, το πιο μαύρο από όλα τα μαύρα (black, blacker than black). Περιλαμβάνει το mortificatio* και το putrifactio*. Για να επιτευχθεί η μεταμόρφωση πρέπει να έρθει πρώτα ο θάνατος μέσω του διαμελισμού, ο διαχωρισμός από το ανθρώπινο σώμα. Όλος ο πόνος έρχεται να μας ωφελήσει, το 99% της σκιάς είναι αγνό χρυσό, καθώς θα είμαστε πιο κοντά στην εξέλιξη της προσωπικότητας μας και στην επέκταση της συνειδητότητας. Η εκδορά, χωρίς μάτια έχει στρίψει το βλέμμα της προς τα μέσα, εκεί που κάποτε υπήρχαν τα όργανα και ψάχνει κάτι πιο βαθιά. *shadow(σκιά):ο ψυχαναλυτής Carl Jung είχε ονομάσει την δική του θεωρία για το υποσυνείδητο shadow(σκιά), όπου σκιά είναι όλες αυτές οι πτυχές της προσωπικότητας μας, που υπάρχουν μέσα μας αλλά ο συνειδητός εαυτός τις καταπιέζει γιατί δεν μπορεί να βρει καμία ταύτιση με αυτές. *nigredo(μαύρισμα) ο Jung μελετώντας αλχημικά κείμενα, τις αρχές των οποίων εφάρμοσε στον ψυχισμό, βρίσκει το nigredo. Το nigredo, στην αλχημεία, είναι το πρώτο στάδιο της παρασκευής της φιλοσοφικής λίθου, όπου τα υλικά βράζουν και δημιουργούν ένα πηχτό, μαύρο μίγμα.*mortificatio( σκότωμα)*putrifactio (σάπισμα)Item Open Access Blue IkebanaΡίστα, Κωνσταντίνα (Πτυχιακή εργασία, 2022)Ο όρος «ταυτότητα» είναι εξαιρετικά σύνθετος και πολυεπίπεδος, καθώς μπορεί να ερμηνευθεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους και να περιγράφει διαφορετικά πράγματα ή διαδικασίες και καταστάσεις. Χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις αναφερόμενος σε ένα σύνολο χαρακτηριστικών που έχουν αποδοθεί σε κάποιο άτομο από τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας, αλλά μπορεί και να αναφέρεται σε κάτι διαφορετικό, όπως στην ατομική σύλληψη του εαυτού, στον τρόπο δηλαδή με τον οποίο τα ίδια τα άτομα, βασιζόμενα σε διάφορους παράγοντες, αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους και στη συνέχεια προβάλλουν την προσωπική αυτή εικόνα που έχουν σχηματίσει στα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας. Η Φύση μας διδάσκει ότι το φυσιολογικό είναι η πολυμορφία. Κάθε βιολογικό είδος που χάνει την πολυμορφία του και ομογενοποιείται, το καταστρέφει και το αντικαθιστά με κάτι άλλο που χαρακτηρίζεται ξανά από πολυμορφία. Ο νόμος της πολυμορφίας δεν αφορά μόνο τα βιολογικά είδη. Αφορά και τις κοινωνίες των ανθρώπων και τα πολιτισμικά δημιουργήματά τους, δηλαδή τους τρόπους ζωής τους, τις παραδόσεις τους και τις θρησκείες τους. Η φύση με την ανθρώπινη υπόσταση έχουν πολλούς κοινούς παρονομαστές. Η ταυτότητα του κάθε ατόμου είναι μοναδική, όπως μοναδικά είναι και τα φυτά όπου το καθένα από αυτά έχει δική του ονομασία, χρώμα, μυρωδιά αλλά και τόπο προέλευσης. Οι φωτογραφικές μου συνθέσεις που ενσωματώνονται στην εικαστική εγκατάσταση BLUE IKEBANA έχουν επιρροές από την Ιαπωνική ανθοδετική τέχνη ΙΚΕΒΑΝΑ, μια από τις αρχαιότερες του κόσμου. Σε όλους τους πολιτισμούς η ανθοδετική τέχνη γεννήθηκε σαν μια προσφορά στους θεούς και οι πρώτες συνθέσεις τοποθετήθηκαν σαν θυσία στους βωμούς. Είναι η θυσία του ωραίου, η προσφορά της ζωής που ανανεώνεται κυκλικά και συνεχόμενα. Είναι το σύμβολο του εύθραυστου και του εφήμερου που, όμως, έχει μέσα του τη δύναμη της ανανέωσης, όπως είναι η ίδια η ζωή και η ανθρώπινη ύπαρξη. Στην ΙΚΕΒΑΝΑ το άνθος είναι το σύμβολο της αρμονίας που αναζητά το φως σε μια προσπάθεια απελευθέρωση, τα “όντα φωτός”, όπως τα αποκάλεσε ο Jung. Στην εγκατάσταση BLUE IKEBANA το άνθος εμφανίζεται ως το σύμβολο της αρμονίας όπως και το μπλε χρώμα που φωτίζει το χώρο. Το φωτεινό άνθος εκφράζει μια προσπάθεια απελευθέρωσης, όπως και την αποδοχή της ταυτότητάς μου. Τα σύμβολα στο σώμα μου αρχίζουν να αποδομούν τα χαρακτηριστικά μου με διάφορους τρόπους ,είτε με την εμφάνιση φανταστικών λουλουδιών, είτε με τυχαίες γραμμές που επικοινωνούν και περνούν μέσα από κάθε σχέδιο, σαν ένα δίκτυο.Item Open Access Bordel du coqΔαμιράλη, Αλεξάνδρα Α. (Πτυχιακή εργασία, 2024)Περιήγηση σε ένα περιβάλλον-εγκατάσταση από μια ενότητα έργων τα οποία προκύπτουν από φόρμες βγαλμένες από ευρήματα της ζώσας φύσης, όπου στην παιγνιώδη ανάλυση των ορίων της δομής τους μετασχηματίζονται διαρκώς. Σαν σημειώσεις μιας εξελικτικής πορείας και περιπέτειας, η ζωγραφική χειρονομία αδιαφορεί για τα πιθανά ατυχήματα πάνω στις επιφάνειες, ρευστοποιεί τις φόρμες οι οποίες στη διαρκή τους ανάγκη για επιβίωση εκτοξεύονται στο τρισδιάστατο χώρο. Ως αποσπασμένα μέλη ενός σώματος, οι γλυπτικές μορφές αναπτύσσονται με μουσικότητα και επιβάλλονται μέσα από την ποταπότητα των υλικών τους δημιουργώντας έναν τόπο όπου εμπεριέχει τον θεατή. Ένας κόκορας εγκλωβισμένος στα όρια μιας προβολής ενός βίντεο, ως μια σημείωση απέναντι στην εικαστική περιπέτεια που τον περιβάλλει.Item Open Access Burn in heavenΚορδολαίμης, Λάμπρος (Πτυχιακή εργασία, 2022)Στα έργα μου πάντα υπήρχε ως αφετηρία η παιδική ηλικία και η γέννηση. Επικεντρώνομαι στην πορεία διαμόρφωσης μιας οντότητας και τους παράγοντες που λειτουργούν απελευθερωτικά η κατασταλτικά πάνω της. Τα γεμάτα απωθημένα κομμάτια του παρελθόντος καταπνίγουν την εξέλιξη και την αυτοδιάθεση. Με ενδιαφέρει η μίξη μιας συντηρητικής - θρησκευτικής εικονογραφίας με αυτό που οι υποστηρικτές της φοβούνται περισσότερο, την ελεύθερη έκφραση και τη ποικιλομορφία της σεξουαλικότητας. Αντίστοιχα με ενδιαφέρει και η συνύπαρξη αντιθετικών στοιχείων, όπως η ανθρώπινη βιαιότητα μέσα σε ένα αρμονικό φυσικό τοπίο, είτε η νοσταλγία και το τραύμα.Item Open Access Butterfly in my roomΜονιάκη, Αικατερίνη Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)Η πεταλούδα μπήκε στο δωμάτιό μου. Είχαν περάσει πολλές ώρες να κάθομαι στο κρεβάτι. Όταν ήρθε η ώρα να ανάψω το φως, την πήρα χαμπάρι. Δεν είχα καταλάβει τι ήταν αυτό που πετούσε προς τη λάμπα και τρόμαξα προς στιγμήν. Δεν ήξερα πώς να τη βοηθήσω να βγει έξω, άνοιξα το παράθυρο αλλά δεν βγήκε. Είχε επικεντρωθεί στο να πετάει γύρω από το φως. Φοβήθηκα μην καεί και το έκλεισα, έμεινα με το φως της οθόνης του λάπτοπ. Σίγουρα ο ερχομός της πεταλούδας είχε περισσότερο ενδιαφέρον από τη μούφα ταινία που έβλεπα. Μα καλά πώς γίνεται σε όλα τα λαβ στόρι οι χαρακτήρες να είναι τόσο φλατ; Εγώ νομίζω ότι η διαδικασία του έρωτα είναι ένας κύκλος γεγονότων που ακόμα και εάν ολοκληρωθεί είναι προορισμένος να ξαναπαίξει σε λούπα στις ζωές μας. Κάθε φορά που εισχωρούμε στον κόσμο ενός άλλου γινόμαστε καινούρια άτομα, χτίζουμε μαζί έναν νέο κόσμο, που είτε γκρεμιστεί είτε όχι κουβαλάμε πάντα καμμάτια του στις τσέπες μας. Έναν κόσμο ‘δικό μας’, μυστικό και προστατευμένο καλά, που οι δικές μας λέξεις βγάζουν νόημα και έχουν πλάκα. Σίγουρα δεν είμαστε τόσο φλατ. Πάλι δεν βγήκε. Έκατσε στον τοίχο από πάνω μου. Δεν μπορούσα να την πιάσω γιατί φοβόμουν μην κάνω σκόνη τα φτερά της. Κάποια στιγμή ξεχάστηκα και άναψα το φώς, μόνο τότε ξανάρχισε να κάνει βόλτες γύρω από τη λάμπα. Το έκλεισα γρήγορα, δεν την έβλεπα πια, σκάναρα με τα μάτια μου όλο το δωμάτιο και τελικά την εντόπισα. Ήταν πάνω στο αγαπημένο μου φλοράλ φόρεμα, μέσα στη μισάνοιχτη ντουλάπα. Γέλασα, μάλλον την ξεγέλασαν τα λουλούδια αλλά αφού της αρέσει ΟΚ. Μου έκανε παρέα για περίπου τρεις μέρες, παρ’ότι το παράθυρο ήταν ανοιχτό. Μια την έβλεπα στον τοίχο ψηλά, μία κρυβόταν στη ντουλάπα. Χάρηκα με την επίσκεψη, πάντα ήθελα να κάνω τατού μια πεταλούδα. Η πεταλούδα είναι η ελπίδα, πετάει στο φως, είναι πολύχρωμη και εύθραυστη. Ζει στην καλοκαιρία, είναι στιγμή. Το πέταγμά της είναι μονοπάτι γύρω από το φως και ανάλαφρο σαν τον αέρα, στο δρόμο της είναι τα λουλούδια. Όταν ερωτευόμαστε έχουμε πεταλούδες στο στομάχι. Η πεταλούδα μεταμορφώνεται, βγαίνει από το κουκούλι της - εξέλιξη. Από την άλλη, πάνω απ’όλα μια πεταλούδα πρέπει είναι ελεύθερη, ίσως δεν έχει καμία δουλειά ακίνητη πάνω στο σώμα μου. Πώς θα φαίνονται άραγε τα τατού μου επάνω μου όταν μεγαλώσω; Δεν ξέρω αν κατάφερε να φύγει ποτέ, ή αν έμεινε για πάντα στη ντουλάπα και θα τη βρω όταν μαζέψω τα καλοκαιρινά μου ρούχα. Πάντως στο τέλος της τρίτης μέρας δεν την ξανασυνάντησα. Αναρωτιέμαι τι σκέψεις θα μου πυροδοτήσει η επόμενη πεταλούδα στο δωμάτιό μου, αν μπειItem Open Access Cakes, Dolls and ConformityΑρβανίτη Αψωκάρδου, Μαρία Άρτεμις (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Εγκατάσταση που περιλαμβάνει γλυπτά, σχέδια, κεντήματα, εκτυπωμένες φωτογραφίες, βρώσιμα αξεσουάρ και όπλα αυτοάμυνας και βίντεο.Item Open Access CapriciousΚασαρά, Παρασκευή Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)Ένα μυθικό υβρίδιο υπό εξαφάνιση διασπάται σε αστέρια στον ουρανό, ένα μοναδικό μετεμφυλιακό λογοτεχνικό πλάσμα της Λατινικής Αμερικής απάγεται από έναν φωτεινό αέρα, ένα κινηματογραφικό μύθευμα πολλαπλών συνειδήσεων χάνεται στη μέση μιας πεζοπορίας. Tο Capricious (εγκατάσταση - συλλογή κειμένων) διαγράφει μια πορεία από τη νοσταλγία και τη μνήμη στον αμνησία και τον διαμελισμό, από τη μοναξιά και την αποταύτιση στον εξαφανισμό, μελετώντας την ιδιότροπη τάση μυθευμάτων - παράλογων, φανταστικών αντικειμένων- , να εξαφανίζονται αυθόρμητα. Με βάση την ετυμολογική συσχέτιση των λέξεων remember [(re + member): θυμάμαι, ανακαλώ, (κυριολεκτικά) ανασυντάσσω, ενώνω] και dismember [(dis+member): διαμελίζω, χωρίζω, διαιρώ)] παρακολουθούμε τρία παράλογα αντικείμενα να χάνουν σταδιακά την ακεραιότητα και την ταυτότητά τους και να οδηγούνται μοιραία στον χαμό. Τι συμβαίνει στα πλασματικά όντα όταν τελειώνει η ιστορία; Η μυθική φύση τους τα καθιστά ήδη εφήμερα και φευγαλέα. Σε μετα-ανάλυσή της, φαίνεται ότι η ύπαρξή τους εξαρτάται άμεσα από την εξωτερική παρατήρηση, που θέτει σε κίνηση τον πλαστό κόσμο που τα φιλοξενεί. Στην περίπτωση των μυθευμάτων, η παρατήρηση επηρεάζει το αποτέλεσμα στον βαθμό που του επιτρέπει να συμβεί, έστω κι αν η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Πρόκειται για μια πορεία αποκάλυψης του μηχανισμού της μυθοπλασίας, που εμφανίζει ένα περαιτέρω σημείο ταύτισης με το κοινό: Όταν λείπουν οι μάρτυρες, η απώλεια της ταυτότητας φαίνεται ξαφνικά πολύ εύκολη και η εξαφάνιση, έστω δυνητικά ή και για μια στιγμή, είναι ένας τόπος όπου ο καθένας μπορεί να βρεθεί. Η πράξη της γνώσης, της μαρτυρίας, της συνηγορίας ανασύρει την ανεπιβεβαίωτη ύπαρξη, το ανεπιβεβαίωτο γεγονός από την ανυποστασία. Τα συμβάντα του παρελθόντος, οι εμπειρίες του παρόντος ρευστοποιούνται, όταν επικυρώνονται μόνο από την αυτοπαραδοχή τους. Η μνήμη είναι κάτι που μοιράζεται. Μια εκτίμηση που μυθοποιεί το πραγματικό και απομυθοποιεί το μυθικό.Item Open Access Cheat engineΜπουχλαριώτου, Ολυμπία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)“Cheat Engine” * Τα έργα παρουσιάζουν φανταστικά τοπία, που συνδυάζουν γεωμετρικά στοιχεία και οργανικές μορφές. Οι λείες καθαρές επιφάνειες, έρχονται σε αντιπαράθεση με τις δυναμικές χειρονομιακές γραφές. Δημιουργείται έτσι, η αίσθηση της ισορροπίας και της σύγκρουσης ταυτόχρονα. Κυριαρχεί η δυναμική των χρωμάτων, που δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης, ενέργειας και μυστηρίου. Κάθε έργο, έχει δημιουργηθεί, μέσω της προσθαφαίρεσης, η οποία οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα. Τα έργα ενσωματώνουν ένα δικό τους γεωμετρικό κώδικα, που παραμορφώνει και ανασυνθέτει, νέα οργανικά στοιχεία. Κώδικες που δημιουργούν συγκρουσιακές καταστάσεις του φαινομενικού με το πραγματικό και ξεκλειδώνουν αποκαλύπτοντας έτσι, νέους κόσμους, πιο αληθινούς, πέρα από ψευδαισθήσεις. Κώδικες που δείχνουν τον τρόπο εξερεύνησης των ορίων και δυνατοτήτων, προάγοντας την ιδέα μιας πραγματικότητας, που μπορεί να διαμορφωθεί μέσω παρεμβάσεων. *Cheat Engine Πρόγραμμα ανοιχτού κώδικα (open source), για videogames, που δίνει τη δυνατότητα στον gamer, να χακάρει τη λειτουργία του παιχνιδιού, αποκτώντας πρόσβαση σε άπειρα πλεονεκτήματα, με τελικό στόχο την νίκη.Item Open Access Content 49,99Καράκου, Ελένη (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-31)Η πτυχιακή μου εργασία, με τίτλο CONTENT 49,99, είναι μια βίντεο-εγκατάσταση και βιντεο-περφόρμανς που διερευνά τη σχέση καπιταλισμού, γυναικείας ταυτότητας και της εμπορευματοποίησης του καλλιτέχνη στη σύγχρονη εποχή. Μέσα από πέντβιντεο-προβολές, παρουσιάζομαι να ποζάρω, σατιρίζοντας τη συνεχή ανάγκη αυτοπροβολής και την "πώληση" της καλλιτεχνικής περσόνας στα κοινωνικά δίκτυα. Η ειρωνεία του έργου έγκειται στην αυτοδιαφήμιση, όπου η καλλιτέχνις γίνεται προϊόν, σχολιάζοντας την πίεση που ασκείται στις γυναίκες δημιουργούς να συμμορφωθούν με συγκεκριμένα πρότυπα για να πετύχουν.Item Open Access Cozy Companions for Dreamy NightsΠελεκάνου, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-23)Στο έργο Cozy Companions for Dreamy Nights (Άνετοι σύντροφοι για ονειρεμένες νύχτες) ,μετατρέποντας τον σκύλο μου σε πρωταγωνιστή του έργου , τοποθετώ στο επίκεντρο της διπλωματικής ένα κομμάτι του εαυτού μου. Η σχέση σκύλου -ανθρώπου, σε αντιδιαστολή με τη σχέση με άλλα κατοικίδια, διέπεται από ορισμένα χαρακτηριστικά που ανέκαθεν με συγκινούσαν και με προβλημάτιζαν, ωθώντας με να ερευνήσω αυτή την ανεξήγητα έντονη αγάπη μεταξύ τους. Στο Cozy Companions for Dreamy Nights ακολουθώ μια υπερβολή στα μεγέθη, μεγεθύνω τα αντικείμενα στο χώρο ώστε να γίνει πιο έντονο το αίσθημα της ασφάλειας (ή της ανησυχίας), της αμφίθυμης ανάγκης να αγγίξεις το υπερμέγεθες ζώο. Η κατασκευή ακολουθεί τη δομή ενός πραξινοσκόπιου (praxinoscope), το οποίο απεικονίζει ένα σκύλο να τρέχει διαρκώς, δίνοντας στον θεατή χρόνο να εξοικειωθεί με την εικόνα και την κίνηση του ζώου. Η χρήση του εν λόγω εργαλείου έχει ρόλο καθησυχαστικό/νανουριστικό. Η παρουσία της γούνας ωθεί στο άγγιγμα του ζώου. Το περιβάλλον του έργου έχει ως στόχο να σκεφτούμε τον ρόλο των ζώων στην ικανοποίηση της ανθρώπινης ανάγκης για ηρεμία και ασφάλεια – κάτι που και εγώ βιώνω μέσα από την καθημερινή σχέση με τον σκύλο μου. Ο σκύλος που τρέχει, ή ονειρεύεται ότι τρέχει, μετατρέπεται σε μέτρο και σύμβολο της δικής μας ελευθερίας.Item Open Access CrossoverΜυλωνάς, Αθανάσιος (Πτυχιακή εργασία, 2023)11 Μαρτίου 2018 11.43 περιπλανώμενος στο παζάρι ρακοσυλλεκτών του Ελαιώνα, εντόπισα ένα κουτί. Το άνοιξα και αντίκρισα για πρώτη φορά Slides. Με εντυπωσίασαν οι μικρές φωτογραφίες με τα έντονα χρώματα, που πάνω τους είχαν καταγεγραμμένες ζωές άλλων. Εκείνη την ημέρα ξεκίνησα ένα κυνήγι θησαυρού και συλλογής πεταμένων αναμνήσεων άλλων ανθρώπων, ελπίζοντας πως θα βρω ένα slide που θα απεικονίζει κάτι εξωπραγματικό. Κάποιος ίσως ένας χρονοταξιδιώτης σαν τον Τζον Τιττορ, να ήταν παρών σε ένα απίθανο γεγονός, να το κατέγραψε με τη φωτογραφική του μηχανή και μετά από πολλά χρόνια αυτό το slide να κατέληγε στο παζάρι όπου θα το έβρισκα εγώ. Όταν η συλλογή μου έφτασε να αριθμοί 2.140 slides αποφάσισα ότι πρέπει να φτιάξω εγώ τις εξωπραγματικές εικόνες που έλπιζα να βρω στις αναζητήσεις μου στον Ελαιώνα, χρησιμοποιώντας τα slides από το αρχείο μου. Ξεκίνησα τοποθετώντας την μια διαφάνεια πάνω στην άλλη, κάνοντας διπλοτυπίες. Έπειτα μελετώντας τις ζωές των άλλων μέσα από τα slides και προσθέτοντας ημερομηνίες και σημειώσεις που έβρισκα γραμμένες επάνω στα προστατευτικά πλαίσια τους, έπλαθα δικές μου ιστορίες.Item Open Access Deleted ScenesΒλάχου, Σοφία (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-24)3 Βίντεο-προβολές 11 φωτογραφίες (εκτύπωση σε ακριλυκό) 1 ΒιβλίοItem Open Access DiveΒασιλειάδου, Θεοδώρα (Πτυχιακή εργασία, 2022)Αφετηρία της αναζήτησης μου είναι η βιωματική μου σχέση με τον χώρο της κολύμβησης. Μέσα από την καθημερινή ρουτίνα των προπονήσεων παρατήρησα τις ιδιότητες του νερού και του σώματός μου μέσα σε αυτό. Οι εικόνες που δημιουργώ, στιγμιότυπα της κίνησης του νερού, συνθέτουν ένα περιβάλλον που «συνομιλεί» με τις διαφορετικές καταστάσεις και τις συνεχόμενες μεταβολές του νερού. Εξερευνούν τη σχέση μεταξύ της επιφάνειας και του πυθμένα. Αποτυπώνουν την αίσθησης της άνωσης, της έλλειψης βαρύτητας, την εμπειρία των στιγμών που το νερό σε περιβάλλει. Κατά την διάρκεια της ζωγραφικής πράξης η εκμετάλλευση του τυχαίου στοιχείου παίζει καθοριστικό ρόλο καθώς και το ίδιο το νερό αλλάζει διαρκώς, αφομοιώνοντας το χρώμα και το σχήμα του περιβάλλοντα χώρου. Το περιβάλλον που προκύπτει, αποτελεί μία επιστροφή σε έναν οικείο χώρο, ένα προσωπικό καταφύγιοItem Open Access Eat me, Drink meΣτελλάτου, Αικατερίνη (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-19)Αφορμή για τη δημιουργία της πτυχιακής μου υπήρξαν μια μακέτα, ένα κλιμακόμετρο και ένα τυχαίο κομμάτι φελιζόλ. Αρχικά, δημιούργησα την ομάδα των μικρογλυπτών κλίμακας 1:100. Η προβολική τους εικόνα σε επίπεδη επιφάνεια (4 προφίλ) οδήγησε στη δημιουργία των μεγεθύνσεων. Το ενδιαφέρον μου εστιάστηκε στις αλλαγές που υφίσταται η φόρμα στη διαδικασία αυτή: Στην αντίληψη, η μεγέθυνση ενός σχήματος αλλάζει ορισμένες παραμέτρους που σχετίζονται με τα ανθρώπινα μεγέθη. Το οικείο μετατρέπεται σε ανοίκειο όχι μέσω της παραμόρφωσης αλλά μέσω της αλλαγής κλίμακας. Για την υλοποίηση των γλυπτών συνέλεγα για 1,5 χρόνο κομμάτια φελιζόλ από συσκευασίες ηλεκτρικών ειδών. Το υλικό, η φόρμα και η κλίμακα, παραπέμπουν συνειρμικά σε μια σειρά από δίπολα.Item Open Access Einstein - Rosen GateΓιαμπάνης, Νικόλαος (Πτυχιακή εργασία, 2022)Μια πύλη στο άγνωστο, το ξεκίνημα μίας διαδρομής σε ένα κόσμο όπου η ύλη δεν είναι πλέον φυσικό αντικείμενο , είναι απλά μία έννοια που μπορεί να εκφραστεί μόνο με την μαθηματική γλώσσα. Ένα περιβάλλον που λειτουργεί ως Καθαρτήριο για αυτούς που θα περάσουν στην άλλη πλευρά, αλλά και ως τόπος απόθεσης αναθημάτων προς αυτούς που έκαναν το μεγάλο βήμα. Το πέρασμα από την φαινομενικά σταθερή ροή του χρόνου και την φθορά της ύλης σε έναν κόσμο αέναης ενέργειας και απόλυτης συλλογικότητας , χωρίς τοπικούς και χρονικούς προσδιορισμούς. Υλικά έργου: εφυαλωμένος άργυλος, ρητίνες, ελαιοχρώματα, μέταλλο, φώτα LED, ηχητική σύνθεσηItem Open Access EmbryoΤσοπαναργιά, Αθανασία (Πτυχιακή εργασία, 2022)Η πτυχιακή μου αποτελείτε από δύο ταυτόχρονα live performances όπου και στις δύο διαδραματίζεται το (γυμνό) σώμα με το νερό. Η σύλληψη αυτών προήλθε από το δεύτερο έτος της σχολής μέσα από ένα πειραματικό μάθημα performance με την Κυρία Αιμιλία Μπουρίτη. Στόχος του μαθήματος να βρούμε και νιώσουμε με κάθε τρόπο, ένα αγαπημένο μας αντικείμενο. Επιλέγοντας τα κύμβαλα(μουσικό όργανο) το οποίο το χρησιμοποιούσα σε ανατολικούς χορούς όπου και χόρευα - χορεύω αρκετά συχνά σύντομα στο δεύτερο πειραματισμό κιόλας, αντιλήφθηκα ότι το "αγαπημένο μου αντικείμενο" ήταν η ίδια μου η κοιλιά όπου ασυναίσθητα δε παραλείπω να τη κουνώ μέσα στην ημέρα μου.