ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ)
Permanent URI for this collection
Browse by
Recent Submissions
Item Open Access Κεφάλι εναντίον σώμαΒασιλείου, Φίλιππος Γ. (Μεταπτυχιακή εργασία, 2022)Το παρόν κείμενο γράφτηκε με αφορμή το έργο “Head vs Body” (κεφάλι αντίπαλο με σώμα). Το “Head vs Body” είναι ένα έργο στο οποίο στρέφω το βλέμμα προς στον εαυτό μου. Δημιουργώ ένα αντίγραφο του κεφαλιού μου και μπαίνω μέσα σε αυτό, ανοίγοντας ένα κομμάτι του και προσκαλώντας το κοινό να μπει και αυτό μέσα του. Με αυτό τον τρόπο πλοηγώ το κοινό στον κόσμο μου, και έτσι ο κόσμος μου γίνεται και δικός τους, καθώς ανήκει πλέον στο κεφάλι τους. Επικεντρώνομαι στο κεφάλι μου, κατασκευάζοντας ένα αντίγραφο αυτού από λατέξ, αλλά και στο σώμα διότι κάνω τόσο θεωρητική όσο και κινητική έρευνα με στόχο να ενσωματωθώ στο κεφάλι-αντικείμενο και να δημιουργήσω μια ζωντανή δράση. Παρακάτω αναπτύσσω τόσο το έναυσμα της ιδέας όσο και τη διαδικασία δημιουργίας του έργου και τους παράγοντες που επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα. Επίσης, γίνεται αναφορά σε έργα που υλοποιήθηκαν στη διάρκεια του Μεταπτυχιακού Εικαστικών Τεχνών 2020-2022 τα οποία είναι καθοριστικής σημασίας για την έρευνά μου και οδήγησαν στη σύλληψη και την παραγωγή του έργου που εκθέτω και αναλύω στη παρούσα εργασία.Item Open Access Η συνάρτηση μιας ατελέσφορης προσμονήςΠαπαδοπετράκης, Ευριπίδης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2020)The function of unfruitful expectations / η συνάρτηση μίας ατελέσφορης (άκαρπης) προσμονής, είναι μια εσωτερική περιήγηση πάνω σ’ ένα ερώτημα- γεγονός που προϋπάρχει της ανάγκης έκφρασής του. Πρόκειται για ένα σύνολο έργων που αρθρώνεται μέσα από αινιγματικούς συμβολισμούς. Το παρόν δοκίμιο επιχειρεί να ταξινομήσει παρατηρήσεις που ανάγονται σε εγγενή ζητήματα ή γρίφους. Κρίνεται σκόπιμο να επισημανθεί ότι πρόκειται για σώμα δουλειάς που αναπτύσσεται σε δύο διαδοχικά κεφάλαια βάσει χρονολογικής σειράς. Αρχικά μέσω ανάπτυξης των θεμάτων με ορισμούς και ερμηνείες, παρουσιάζεται το σημείο εκκίνησης αυτού του ‘’κύκλου’’. Ακολούθως η χρήση των συμβόλων, η απόδοσή τους μέσω της έννοιας της σύμπτωσης και των διακλαδώσεών της, στελεχώνουν το πρώτο μισό αυτής της μελέτης.[...] Ο Ευριπίδης Παπαδοπετράκης (γεν. 1988) είναι εικαστικός καλλιτέχνης με έδρα την Αθήνα. Έχει σπουδάσει χαρακτική, τέχνη του βιβλίου και ζωγραφική στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και έχει ολοκληρώσει το μεταπτυχιακό του στην ίδια σχολή ενώ παράλληλα παρακολούθησε σεμινάρια καλλιτεχνικής βιβλιοδεσίας. Το έργο του κινείται γύρω από κλασικές και πειραματικές μεθόδους εκτύπωσης και την κατασκευή υπερρεαλιστικών γλυπτών. Η έρευνα και οι αναφορές του σχετίζονται άμεσα με τις επιστήμες, τόσο από αισθητική άποψη όσο και ως σχόλιο μέσα από μια ανορθόδοξη σκέψη, βασισμένη στη σχέση λογικού - μεταφυσικού. Το 2021 πραγματοποίησε ατομική έκθεση με τίτλο ''Living Monuments'' στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής της Μεσογείου, ενώ έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ορισμένων εξ αυτών και ως επιμελητής. Έχει συνεργαστεί σε καλλιτεχνικές παραγωγές και έχει πραγματοποιήσει εργαστήρια και διαλέξεις με φορείς στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ έχει υπάρξει μέλος και ιδρυτής καλλιτεχνικών ομάδων και καλλιτεχνικών χώρων. Το 2023 εξέδωσε μαζί με την Βίκυ Τσίρου το βιβλίο BURR (dolce publications) στα πλαίσια του ομώνυμου προγράμματος.Item Restricted access +1 Αποτυπώσεις του ΚαθημερινούΚοντοδήμος, Δημήτρης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2021)Η σύγχρονη πόλη αποτελεί ένα είδος δομής παρόμοιο με αυτής ενός οργανισμού. Μεταβάλλεται μέσα στο χρόνο και εξελίσσεται όπως οι ζωντανοί οργανισμοί. Νέες πολιτιστικές πραγματικότητες του χώρου και της εικόνας, έχουν επέμβει επίμονα από τα τέλη του 20ού αιώνα και να αναπτύξουν μια συνεχή και δυναμική παρουσία. Σχέσεις μεταβαλλόμενες προκύπτουν από μια πληθώρα παραγόντων που δρουν συμμετέχοντα και μετασχηματίζουν ολοένα τον χαρακτήρα της. Ο αστικός κοινωνιολόγος Robert Park αναφέρει πως ο άνθρωπος φτιάχνοντας την πόλη ξαναέφτιαξε τον εαυτό του, αφού αυτή αποτελεί την πιο συνεπή και συνολική προσπάθεια του ανθρώπου να ανακατασκευάσει τον κόσμο στον οποίο είναι καταδικασμένος να ζει.Item Restricted access Περπατώντας στη θάλασσα, κολυμπώντας στο βουνό. Η υλικότητα του ταξιδιού.Ραγκουζίνι, Ιρένε (Μεταπτυχιακή εργασία, 2020)Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα, μία χώρα με πλούσια μυθολογία, η γνωριμία με το έργο του Ομήρου γίνεται συνήθως σε μικρή ηλικία και η Οδύσσεια αποτελεί αποτελεί ένα βασικό αντικείμενο μελέτης. Ο Οδυσσέας και οι περιπέτειές του κατέκλιζαν το κόσμο μου ως παιδί και τον ακολούθησα νοερά, με την σειρά μου, στα ταξίδια μου μέχρι την πολύπαθη επιστροφή του στην πατρίδα του, την Ιθάκη. Στην μνήμη μου η Οδύσσεια είχε ολοκληρωθεί σε εκείνο ακριβώς το σημείο : Ο Οδυσσέας επέστρεψε σπίτι του.[...]Item Open Access Empty PlaygroundΧατζηαθανασιάδου Δέδε, Άρτεμις (Μεταπτυχιακή εργασία, 2024)Είναι δυστοπικό το παρόν μας ή μήπως είναι η ιστορία του πολιτισμού μας, που οδηγεί στο θάνατο κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα; Το βέβαιον είναι ότι το άτομο πολιορκείται σχεδόν πάντα «απ’ έξω κι από μέσα», βιώνοντας διαχρονικά τον πόλεμο και την καταστροφή. Είτε πρόκειται κυριολεκτικά για ένοπλες συρράξεις, είτε πρόκειται για τον εσωτερικό «πόλεμο» που προκαλούν οι φόβοι, τα τραύματα κι οι ανασφάλειες που βιώνει ο καθένας μας. Και μέσα σ’ αυτή την αέναη πάλη, και τις επαναλαμβανόμενες απειλές με ποιό τρόπο μπορεί η τέχνη να εκφράσει την κραυγή της απελπισίας και του φόβου; Και πώς μπορεί να συμβάλει στην επούλωση του τραύματος; Αυτή η προβληματική, για την «καταστροφή» και τον «πόλεμο», αλλά και για την «παιδικότητα» , την επιβίωση και τη μνήμη, είναι που αποτέλεσαν το κίνητρο για το έργο «empty playground», ένα ζωγραφικό περιβάλλον στο χώρο του ΜΕΤ. Μέσα από την αταξία και την τυχαιότητα αναδύεται ένα τοπίο που έχει υποστεί μια άγνωστης προέλευσης καταστροφή, σε άγνωστο τόπο και χρόνο. Οι ασπρόμαυρες μεγεθυμένες εικόνες στην εγκατάσταση λειτουργούν κατά μία έννοια ως ένα νοσταλγικό ισοζύγιο, για τις αυταπάτες του παρελθόντος και τις προσδοκίες του μέλλοντος. Τα ζωγραφικά παζλ που αποτελούν μεγάλο μέρος του εικαστικού έργου, προσομοιάζουν με τα «ερείπια» που αφήνει πίσω της μια καταστροφή, αλλά και με τα θραύσματα ενός εαυτού πληγωμένου, διαμελισμένου από τον φόβο και την ανασφάλεια. Αλλά αυτά τα παζλ από καουτσούκ ξυπνούν και παιδικές μνήμες από παιδότοπους. Μπορεί η «παιδικότητα» να είναι η απάντηση σ’ ένα αβέβαιο μέλλον; Όπως το θέτει ο Βιμ Βέντερς στο τελευταίο του ντοκιμαντέρ «Anselm» (για τον Anselm Kiefer) : «Η παιδική ηλικία είναι ένας άδειος χώρος. Όπως και η αρχή του κόσμου» !Item Restricted access Ιερά Οδός RevisitedΕυσταθίου, Ειρήνη (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Ανάμεσα τον Οκτώβριο και το Μάρτιο του 2010 άρχισε η τρόπον τίνα <<διαμονή>> μου στον δημόσιο χώρο της Ιερά Οδού. Σκοπός μου ήταν να διαγράψω μερικές στρατηγικές και ζητήματα που γεννιούνται από αυτό το φευγαλέο πρόσκαιρο είδος διαμονής. Σε μία πρώτη ματιά, η Ιερά Οδός δίνει την εικόνα ενός χώρου απαρχαιωμένου, παρακμιακού βιομηχανικού καπιταλισμού. Ο δρόμος μοιάζει να προέκυψε τυχαία, αν και σε γενικές γραμμές είναι οργανωμένος τμηματικά με βάση τη εκάστοτε χρήση σε κέντρα διασκέδασης και νυχτερινής ζωής, καταστήματα με αναλώσιμα υπολογιστών και ανταλλακτικά αυτοκινήτων, σούπερ μάρκετ κλπ. / τρέλα / βιομηχανία/ κατοικίες / αρχαιότητες γενικά μία αφιλόξενη περιοχή για κατοίκηση που βρίθει από δυνατότητες χρήσης.[...]Item Restricted access Η Εικαστική Προσέγγιση της Φυλακής - Μια Διαδρομή από τη Φυλάκιση στην ΑπόδρασηΠαπανικολάου, Μαρία (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Η φυλάκιση είναι ένα άβατο. Βρίσκεται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Εκεί στο σκοτάδι και τη σιωπή, κλέφτες και αστυνόμοι παίζουν ένα ένα παιχνίδι διόλου αθώο, διόλου εύκολο. Η φυλάκιση είναι μια άγνωστη πραγματικότητα. Υπάρχει, ενίοτε, στα όνειρα μας, στους εφιάλτες μας. Δεν τη βλέπουμε στην καθημερινότητα δεν είναι στο δρόμο, στα αμφιθέατρα, δεν συζητιέται, δεν επιτρέπεται να συζητηθεί. Που και που τη βλέπουμε σε κινηματογραφικά έργα, αλλά και πάλι είναι απόμακρη και έξω από εμάς. Δεν τη βλέπουμε τη φυλακή. Βλέπουμε μόνο ντουβάρια και συρματοπλέγματα. Εκεί σταματάει η ματιά μας. Δεν μπορεί να εισχωρήσει στα ενδότερα. Δεν φτάνουν έξω οι κραυγές, οι ψίθυροι, η σιωπή.[...]Item Restricted access Η ΧείραΚαραβέλα, Αλεξία (Μεταπτυχιακή εργασία, 2015)Στην αρχή του 21ου αιώνα μοιάζει να έχει επέλθει μια αφομοίωση των περισσότερων διακριτικών χαρακτηριστικών της λαϊκής τέχνης, όπως αυτά εμφανίζονται στην αρχή της βιομηχανικής εποχής από τη δυτική μεταβιομηχανική τέχνη, η οποία, μέσα από την πορεία της ιστορίας της, αναδεικνύεται τελικά : σε "μια σύνθετη και πολλαπλή, οργανικά αξεδιάλυτη ενότητα του εργαλείου και του προϊόντος του, του οργάνου και της ενέργειας του - της αιτίας πιο πέρα και του αποτελέσματος της". Μέσα από λειτουργίες όπως η επανάληψη, η επανάχρηση, η οικειοποίηση, η αντιγραφή και η συλλογικότητα, οι πρακτικές ενός ανοιχτού συστήματος πολιτισμού, όπως η λαϊκή τέχνη. Η μοναδική ιδέα αντικαθίσταται από τα συμπλέγματα ιδεών και η πνευματική ιδιοκτησία από το πρόσταγμα μίας κοινοκτημοσύνης των πνευματικών αγαθών, ως πρώτη ύλη για εκ νέου επεξεργασία. Μέσα από τη λειτουργία του διαδικτύου (web), οι ιδέες αυτής της παγκόσμιας κοινότητας συνυφαίνονται, δημιουργώντας έναν νέο συμπυκνωμένο κώδικα επικοινωνίας. Αυτή η διαδικασία αναδιοργάνωσης, θα μπορούσε να ιδωθεί και ως η δυναμική τάση ενός αυτού- οργανωμένου συστήματος (self - organazing system) ενώ οι χρήστες / δημιουργοί του πιο μεγάλου υφαντού, του internet, ως το σύγχρονο παράλληλο του προβιομηχανικού χειροτέχνη, με την επιστροφή σε μία παραγωγική διαδικασία όπου συνυπάρχουν ταυτόχρονα προϊόν, εργαλείο και μέσο (medium) σε μία διαρκή κυκλική κίνηση. Το έργο "η Χείρα" είναι διαρκής προσπάθεια του εντοπισμού μίας φόρμας, που ενοποιεί ετερόκλητες πληροφορίες, αντικείμενα και εμπειρίες.[....]Item Restricted access The crocodile says the worst liesΔεληδήμος, Χρήστος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Η καθημερινή μου επαφή με μια διαχείριση - τακτοποίηση ενός προσωπικού αρχείου (ηλεκτρονικός υπολογιστής) ουσιαστικά η μηχανιστική διαχείριση μια δεύτερης μνήμης είχε ως αποτέλεσμα την αρχική σύλληψη αυτού του έργου. Μετέπειτα ακολούθησε μια δεύτερη και ίσως η πιο σημαντική ιδέα, πως η μη υλικότητα, για την ακρίβεια, η μη απτότητα του φωτός, μπορεί να γίνει φορέας νοημάτων και ιδεών. Με γνώμονα αυτές τις προσωπικές μου σκέψεις, θεώρησα δεδομένο το τεχνολογικό μέσο (projection) που θα χρησιμοποιούσα, συνεπώς το εικαστικό και θεωρητικό μου ενδιαφέρον επικεντρώθηκε, καθαρά και μόνο, στη δημιουργία μιας <<εικόνας φωτός>> υπαρξιακού περιεχόμενου. Ορμώμενος από αυτές τις σκέψεις προσπάθεια να περιγράψω την πολυδιάστατη αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπινου υποκειμένου σε σχέση με το περιβάλλον που τον περιβάλλει.[...]Item Restricted access Μεταπτυχιακή εργασία της Καρατζά ΆνναςΚαράτζα, Άννα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Στην έκθεση ιδεών με θέμα <<το σπίτι μου>> στις πρώτες τάξεις του δημοτικού είχα ξεκινήσει με την πρόταση <<το σπίτι μου είναι πολυκατοικία>>, για να μου επιστραφεί διορθωμένη ως εξής: <<το σπίτι μου είναι σε πολυκατοικία>>. Αυτή ήταν και η αρχή της συνειδητοποίησης της σχέσης μέρους- όλου. Στο παιδικό μυαλό που λειτουργεί με εικόνες στερεότυπα υπήρχαν δύο ειδών σπίτια με δύο αντίστοιχα βασικά σχήματα. Η μονοκατοικία, το τετράγωνο σπίτι με την τριγωνική σκέπη με τα κεραμίδια και η πολυκατοικία, το όρθιο ορθογώνιο που διακόπτεται από τις οριζόντιες των κιγκλιδωμάτων και μπαλκονιών. Η δήλωση μου ήταν σαφής: το δικό μου σπίτι είναι το ορθογώνιο με τις οριζόντιες. Όμως η διόρθωση ακυρώνει την απλή αναγωγή μου και με πληροφορεί πως το παιδί μου δεν ταυτίζεται με το σχήμα που είχα κατά νου. Είναι μονάχα μέρος αυτού και ονομάζεται διαμέρισμα....Item Restricted access Traumgeschichte: Η ιστορία ως όνειροΛάμπρου, Δημήτρης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2013)Σε μια εποχή βαθιάς κρίσης όχι μόνο οικονομικής όπως αυτή που οδυνηρά βιώνουμε σήμερα, αλλά πολιτιστικής και ιδεολογικής κατά την οποία ο άνθρωπος αισθάνεται διάχυτη γύρω του τη μελαγχολία, τη θλίψη και την πλήξη την αβεβαιότητα και την αδυναμία του κυρίως να προσδιορίσει το εφαλτήριο για το άλμα ανάτασης και αναστήλωσης του καταβαραθρωμένου ατομικού και εθνικού του γοήτρου επιζητείται περισσότερο από ποτέ ο επαναπροσδιορισμός ενός επαναστατικού, ανατρεπτικού πνεύματος.[...]Item Restricted access Ηδονή εν ΟδύνηΠιπερίδου, Χαρά (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Ανιχνεύοντας την κύρια φυσιογνωμία της σύγχρονης εποχής, αναδύονται ερωτήματα που αφορούν στην ίδια την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Στις συνθήκες ενός διαρκώς μεταβαλλόμενου περιβάλλοντος της ύστερης νεωτερικότητας, η αναζήτηση της πρακτικής ταυτότητας, το αίτημα του "πραγματικού εαυτού" καταλαμβάνουν κεντρική θέση.[...]Item Restricted access Beneath the SurfaceΦλέσσα, Δέσποινα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2015)Το μέσο του σχεδίου και της ζωγραφικής είναι ειδωμένο ξανά ως ένα πεδίο που διανοίγεται χωρικά και διανοητικά, διατηρώντας παράλληλα τις αρχικές αξίες και ποιότητες του. Μέσα από το συγκεκριμένο εγχείρημα, συντάσσεται μια προσπάθεια επαναδιαχείρισης του μέσου και του λόγου με τον οποίο εκφράζεται, αναζητώντας διαρκώς τα όρια του. Ένας λόγος που επεκτείνεται πέραν της επιφάνειας του χαρτιού και εμβαθύνει στις πραγματικές λειτουργίες του σχεδίου. Η θραυσματοπόιηση, η διάλυση και η διαγραφή επαναδιατυπώνουν νέες έννοιες και συνδέσεις σε σχέση με την έννοια του σχεδίου. Η αντίληψη γι' αυτό βρίσκεται πέραν της επιφανείας ως ένας διαρκής πειραματισμός με τις μορφές και τις υλικότητες παράγοντας αινίγματα αντικείμενα που ισορροπούν ανάμεσα στην γλυπτική και την απεικόνιση.[...]Item Restricted access "Συνθέτειν": Το Χρονικό Πράγμα μέσα από τις τρεις σπουδέςΧρίστου, Στέλλα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2019)Αναφέρομαι στη Μουσική. Τη μουσική ως μια χρονική τέχνη. Ως την εκδήλωση, όπως λέει ο Στραβίνσκι, ενός στοχασμού περί του ήχου και του χρόνου. Κάθε μουσική σύνθεση μπορεί να ορισθεί και ως χρονικό αντικείμενο. Κράτησα τη λέξη αντικείμενο. Τι είναι αυτό που βρίσκεται <<απέναντι>>μου και ακούω αλλά δε βλέπω; Ακολουθώντας μια σειρά ανησυχιών επί των σύγχρονων τεχνικών σύνθεσης της μουσικής, οδηγήθηκα στη Σχολή Καλών Τεχνών έχοντας την επιθυμία να διερευνήσω τη δημιουργία της μουσικής έτσι όπως δύναται να συμβεί εστιάζοντας στον χώρο και στην ύλη. Επιθύμησα δηλαδή , ξεκινώντας από το αόρατο της ηχητικής εντύπωσης και την οργανωμένη δυτική σημειογραφία του, να φθάσω σε μια χειροπιαστή πραγματοποίηση του. Να γίνει πράμα.[...]Item Restricted access Οριοτροφία - Κομβοτροφία: Cognito confusa et distincta - Μια παιγνιώδης διάθεσηΜεθενίτη, Ρενάτα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2019)Αφορμή για το έργο Cognito confusa et distincta - Μια παιγνιώδης διάθεση, υπήρξε το ενδιαφέρον μου για τα αχανή πεδία και τους ερημικούς τόπους, που βρίσκονται στο παρόριο κατοικημένων περιοχών ή σε απόλυτα απομακρυσμένα σημεία. Αυτοί οι μη-τόποι, σύμφωνα με τον όρο του Marc Auge, συχνά αφημένοι στην εγκατάλειψη, -τώρα διακρίνω- μου ασκούσαν πάντα σαγήνη και μια ακαθόριστη απορία. [...]Item Restricted access Μεταπτυχιακή εργασία της Δανάης ΔαμιανόγλουΔαμιανόγλου, Δανάη (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Επιχειρώντας να μιλήσω για μια τυφλότητα του υποκειμένου -η οποία δεν με αφορά, όμως, αυτή των ματιών- στρέφομαι κατ'αρχάς στην κοινωνιολογία της γνώσης των P. Berger και T. Luckmann, οι οποίοι παρουσιάζουν διεξοδικά τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την κατασκευασμένη, από εμάς τους ίδιους, κοινωνική πραγματικότητα. [...]Item Open Access Σπουδή πάνω στο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι: Η Παρθένος και ο µικρός Ιησούς µε την Αγία ΆνναΑθανασιάδης, Αθανάσιος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2024)Σκοπός της εργασίας είναι να αναλύσει την έννοια του Χρόνου µέσω της γεωλογίας του τοπίου στο έργο του Λεονάρντο ντα Βίντσι ‘΄Η Παναγία και ο µικρός Ιησούς µε την Αγία Άννα΄. Στην ανάλυση του έργου αναφέρονται πληροφορίες και ιστορικά στοιχεία όπως οι συνθήκες υπό τις οποίες δηµιουργήθηκε , καθώς και οι καινοτοµίες που εισήγαγε ο Λεονάρντο στην αναγεννησιακή ζωγραφική. Στη συνέχεια ακολουθεί η ανάλυση της γεωλογίας στο έργο του Λεονάρντο. Οι αναζητήσεις του τελευταίου στο πεδίο της επιστή µης της γεωλογίας και οι ανακαλύψεις και τα συµπεράσµατα του όπως αυτά αναφέρονται στις πολυάριθµες σελίδες των σηµειώσεων του. Στη συνέχεια αναλύεται η τεχνική του ftottage όπως αυτή επινοήθηκε στις αρχές του εικοστού αιώνα και η επίδραση της στη ζωγραφική. Η εργασία ολοκληρώνεται µε την ανάλυση των έργων που αποτελούν την ερµηνεία του έργου του Λεονάρντο.Item Restricted access Exceptional Athens: culture & tourism in times of exception: Προσεγγίσεις στο θέμα της υπερταύτισης. Ένα παράδειγμα εντός του σύγχρονου πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού συγκειμένου της πόλης της ΑθήναςΓρηγοριάδου, Σοφία (Μεταπτυχιακή εργασία, 2015)Στην πτυχιακή μου εργασία εξετάζω την καλλιτεχνική πρακτική της υπερταύτισης τόσο στις συνθήκες που τη γέννησαν όσο και στο πλαίσιο των σύγχρονων μεταφορντικών καθεστώτων όπου έχει πλέον μετοικήσει. Ξεκινώντας από παρατηρήσεις που αφορούν στις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η ριζοσπαστική τέχνη να δράσει κριτικά στο σύγχρονο συγκείμενο, επικεντρώνομαι στη συνέχεια σε διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις στην πρακτική της υπερταύτισης. [...]Item Restricted access Απόπειρα ηχητικής και χωρικής προσέγγισης της δράσης των σαϊτώνΒορριάς, Παναγιώτης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2011)Η νεωτερικότητα είχε υποσχεθεί ότι θα εξαλείψει οριστικά τη μάστιγα του φόβου ότι θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από τους πιο τρομακτικούς κινδύνους. Όπως ισχυρίζεται και ο Zigmunt Bauman, η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα που χαρακτηρίζουν τις κοινωνίες του καιρού μας είναι οι κυριότερες πηγές των πιο τρομερών και ανυπόφορων φόβων μας. Ο φόβος παίρνει τις μεγαλύτερες του διαστάσεις όταν είναι θολός διασκορπισμένος, μετέωρος, δίχως ξεκάθαρη αιτία, δίχως ξεκάθαρη αναφορά και προέλευση. Πλούτος , φτώχεια, δυστυχία, διασκέδαση, μιζέρια, εργατικότητα, απραξία, οικονομική τρομοκρατία, η καταστροφή του πλανήτη, οι προαποφασισμένες αποφάσεις, η εκμετάλλευση, το διαδίκτυο, η τρέλα των μίντια, η διάφανη αρχιτεκτονική με τζάμια, ο αόρατος μεγάλος αδελφός, η διάρρηξη του ιδιωτικού χώρου από όλες τις πλευρές, ο γενικευμένος πεσιμισμός και η γενικότερη εκτροχιασμένη πορεία, όλα αυτά συγκεράζονται σε ένα ασφυκτικό σύστημα (και οι συγκεντρωτικές μεγαλουπόλεις κατέχουν εξέχοντα ρόλο σε αυτό ). Όπως μας πληροφορεί και ο Z. Bauman, η ρευστή, σύγχρονη κοινωνία μας είναι ένα μηχάνευμα που προσπαθεί να κάνει <<βιώσιμη>> τη ζωή με τον φόβο...Item Restricted access Μεταπτυχιακή εργασία του Αθανάσιου ΖαγορίσιουΖαγορίσιος, Αθανάσιος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2009)Ο άνθρωπος έρχεται στον κόσμο χωρίς τη θέλησή του και φεύγει πάλι χωρίς τη θέλησή του. Σε αντίθεση με τα άλλα ζώα που έχουν στα ένστικτά τους ένα μηχανισμό προσαρμογής στο περιβάλλον τους ζώντας εντελώς μέσα στη φύση, ο άνθρωπος πρέπει να ζήσει τη ζωή του, δε τον ζει αυτή. [...]