ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) by Advisor "Κονταράτος, Γιάννης, 1968-"
Results 1 - 9 of 9
Results Per Page
Sort Options
Item Restricted access But the darkness got that tooΧρήστου, Μυρτώ (Μεταπτυχιακή εργασία, 2018-07)Κατά τη διάρκεια των δύο ετών του μεταπτυχιακού, η δουλεία μου πέρασε από διάφορα στάδια εξέλιξης. Πρόκειται για μια διαρκή έρευνα γύρω από ζητήματα που με απασχόλησαν ήδη από τις προπτυχιακές μου σπουδές. Το αποτέλεσμα αυτής της έρευνας είναι μια εγκατάσταση, η οποία αποτελείται από μια σειρά έργων που τα αντιμετωπίζω ως σύνολο. Είναι τοποθετημένα με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν μία διαδρομή, χωρίς αρχή μέση και τέλος. Τα έργα αποτελούνται από στοιχεία που άλλοτε συγκλίνουν και άλλοτε αποκλίνουν μεταξύ τους. Μέσα από τη δημιουργία μιας διαδρομής στο χώρο της εγκατάστασης, προκύπτουν ρυθμοί θέασης που στόχο έχουν να βοηθήσουν τη συνολική πρόσληψη του έργου. Το κεντρικό θέμα της εγκατάστασης είναι η συνύπαρξη του πραγματικού και του πλασματικού στο φυσικό τοπίο. Το κάθε έργο αντιπροσωπεύει μια διαφορετική προσέγγιση της φύσης. Η πολλαπλή επεξεργασία ενός φυσικού στοιχείου το μεταλλάσσει σε κάτι καινούργιο, το οποίο συνυπάρχει με το σχεδόν ανεπεξέργαστο. Η μετατόπιση ενός αποσπάσματος φύσης μέσα στον χώρο του εργαστηρίου απαιτεί μια νέα αντιμετώπιση.Item Embargo Cosmic zooΚαπετάνιος, Σταύρος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2022-10)Πολυμεσική εγκατάσταση, έκταση σε ολόκληρο το ατελιέ. Οκτ 2022, 5mX6m video performance σε 55” led TV, πλαστικό δάπεδο μουσαμά, επιτοίχια ζωγραφικά σε βαμβακερό χαρτί 50Χ70, μεταλλικές κατασκευές, τσίχλες, πρίνγκλς, κοκοποπς, κρακερς, πεντάλ μπότας, κροκς, ποπ-κορν, καβούκι χελώνας 3D printing, laser-cutted μαύρες λαμαρίνες, μπαχαρικά, χλαπάτσες από τα tiger, Hell energy drinks, παγίδες στον χώρο.Item Open Access Korper/Leib/ κ.ά.Τσαμαδιά, Ελένη (Μεταπτυχιακή εργασία, 2020)Στο παρόν σώµα δουλειάς πραγµατεύοµαι την διαδικασία εκκόλαψης ενός αυτό- πορτραίτου. Μια διαδικασία η οποία συντάσσεται από τα ψυχολογικά σχήµατα της παρατήρησης, της συνειδητοποίησης και κατά προέκταση της αποτύπωσης του εαυτού. Σε µια πραγµατολογική κλίµακα πρόκειται για µια αυτοαναφορική ζωγραφική προσέγγιση. Αποτυπώνω µε ακρίβεια τα όρια του υλικού µου σώµατος, τις γραµµές και καµπύλες του πάνω στον καµβά, ακολουθώντας αυτές µε ένα µολύβι. Το οπτικό αποτέλεσµα που προκύπτει από τις αλλεπάλληλες πόζες και τα περιγράµµατά τους, συγκροτεί µια τοπογραφία, των πολλαπλών πτυχώσεων µιας φαινοµενικά πεπερασµένης ατοµικότητας/οντότητας. Το µπλέξιµο των γραµµών από τις διαφορετικές πόζες του αυτό-σχεδιάσµατος δηµιουργεί ένα παζλ σχηµάτων, στο οποίο δίνω σάρκα µε χρώµατα του δέρµατος και των ανθρώπινων διεργασιών του σώµατος (π.χ. χρώµατα µελανιάς, επούλωσης, πληγής, βλέννας, σωµατικών υγρών κ.ό.κ.). Η φυσική αυτή παλέτα σε συνδυασµό µε τις έντονες αντιθέσεις των χρωµάτων (που προκύπτουν) από τις προαναφερθείσες σωµατικές διεργασίες, δηµιουργούν σχεδιαστικές συναντήσεις που θυµίζουν ένα in vitro καλειδοσκόπιο. Η σύνθεση των σχηµάτων είναι αποτέλεσµα µιας ενορχηστρωµένης απόδοσης/ επανοικειοποίησης/αναµόρφωσης, παραδεδοµένων συµβόλων (όπως ένας άγγελος/εξαπτέρυγο, η γοργόνα, η µέδουσα κά.). Ο κύριος στόχος της ζωγραφικής µου έρευνας είναι η σφαιρική παράθεση των καταστάσεων ύπαρξης/συνείδησης του σηµερινού σώµατος· συνεπώς ενός σώµατος που υπάρχει παράλληλα ως υλικό/βιολογικό σηµείο στο χώρο/χρόνο, ως όλη η πληροφορία που δέχεται για την ύπαρξη του, ως όλες του οι περσόνες που του επιτρέπει/επιτάσσει η εποχή καθώς και όλα του τα ενδεχόµενα επιθυµητά σχήµατα που πια προσεγγίζονται και φανερώνονται ως επιτεύξιµα. Τι λοιπόν εικονοποιεί κάποιος, στην προκειµένη εγώ, ζωγραφίζοντας ένα σώµα τοσούτο µάλλον το σώµα µου; Για να εικονιστεί το οτιδήποτε συνήθως έχει εκδηλωθεί είτε ως ιδέα, ως συναίσθηµα, ως ανάγκη, ως πρόθεση είτε µε κάποιο υλικό δείγµα.Item Restricted access To find a new illusionΠολυχρονιάδης, Δημήτρης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2017)Η παρούσα έρευνα αποτελεί το υπόβαθρο πάνω στο οποίο στηρίζεται η φόρμα και οι στρατηγικές παραγωγής του έργου που πρόκειται να παρουσιάσω με τίτλο To find a new illusion. Πρόκειται για μια επιλεκτική αναδρομή στην αρχαιολογία των μέσων οπτικής αντίληψης, με άξονα την επίτευξη της ψευδαισθητικής εμπειρίας, όχι τόσο υπό το πρίσμα της τεχνολογικής καινοτομίας αλλά περισσότερο εξετάζοντας την εξέλιξη της σχέσης ανάμεσα στον θεατή και το θεώμενο. Τοποθετώ το έργο μου στο σημείο όπου τέμνονται μια σειρά από δίπολα, τα οποία σχετίζονται με αυτή την αρχαιολογία και σε πρώτη ανάγνωση δείχνουν να αλληλοαναιρούνται: η σταθερή και η κινούμενη εικόνα, το αναλογικό και το ψηφιακό, το φωτεινό και το σκοτεινό, η καθήλωση του θεατή -υπό το καθεστώς της θεατρικής συνθήκης- και η αμφισβήτησή της από τις καλλιτεχνικές πρωτοπορίες στο ξεκίνημα του 20ού αιώνα. Την ιστορική αναδρομή ακολουθεί η καταγραφή του τρόπου με τον οποίο επιχειρώ να συγκεράσω τα παραπάνω αντιθετικά στοιχεία στο έργο μου, ώστε να διατυπώσω ένα σχόλιο για την κατασκευή των αισθητηριακών και κοινωνικοπολιτικών ψευδαισθήσεων, σήμερα. Η ψευδαίσθηση, εδώ, λειτουργεί ως μια προσπάθεια ανασύστασης του "πραγματικού", είναι δηλαδή μια απόπειρα παραπλάνησης του θεατή.Στην παρούσα εργασία επιχείρησα να ψηλαφίσω μια σειρά από μορφές ψευδαισθήσεων. Το βίωμα της ψευδαίσθησης, όπως είδαμε, συνδέεται με την υπέρβαση των αισθητηριακών μας δυνατοτήτων καθώς και με την κυριαρχία του συναισθήματος έναντι της λογικής. Το σύνολο των ψευδαισθητικών κατασκευών που επέλεξα να παρουσιάσω συγκροτεί μια επιλεκτική διαδρομή που συνδέει μεταξύ τους σημεία και στάσεις της οπτικής κουλτούρας του δυτικού κόσμου, τους δύο τελευταίους αιώνες. Οι κατασκευές αυτές καθόρισαν τόσο την φόρμα, όσο και το περιεχόμενο του έργου μου. Το νήμα που τις συνδέει είναι, σε μεγάλο βαθμό, η επιθυμία (ενσυνείδητη ή όχι) για την κατανάλωση ψευδαισθήσεων, η οποία δείχνει να είναι εγγενές στοιχείο της ανθρώπινης φύσης. Ενδεχομένως, να μπορεί να ικανοποιηθεί με την κατάδυσή μας σ' ένα έργο τέχνης. Μπορεί όμως, να εμφανιστεί και με τα συμπτώματα μιας παραίσθησης, δηλαδή της παρερμηνείας όσων συμβαίνουν γύρω μας, όταν βρεθούμε καρφωμένοι μπροστά στον ναρκισσιστικό καθρέφτη, τον οποίο συνθέτουν, για λογαριασμό μας, τα ψηφιακά μέσα. Το έργο μου στέκει κριτικά απέναντι στον εγκλωβισμό που παράγουν οι ψευδαισθήσεις, όμως η προσπάθεια ν' απελευθερωθούμε από τα δεσμό τους μοιάζει, συχνά, μάταιη.Item Restricted access Εαυτόν / ΕαυτώνΦατούρος, Σωκράτης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2018-06)Στη θεωρητική μου εργασία παρουσιάζονται τρεις σπονδυλωτές αναγνώσεις. Επιθυμία μου, η κάθε ανάγνωση να κάνει ορατή την πτυχή των άλλων δύο. Στην πρώτη ανάγνωση -Προλεγόμεναπροσδιορίζεται μια βιογραφική γραμμή του έργου. Στη δεύτερη, παρουσιάζεται η διαδικασία και η σχέση του ιδίου με το έργο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του. Στην τελευταία ανάγνωση, το κείμενο παίρνει τη μορφή αφηγήματος. Πρόκειται για μια προσπάθεια που ενεργοποιεί τις παραπάνω αναγνώσεις με μια προσωπική προσέγγιση, ένα διάλογο Εαυτόν καί Εαυτών. Το εικαστικό έργο αναπτύσσεται ως μια προσπάθεια του εαυτού να βρει τη θέση του στον κόσμο. «Θα πρέπει να τοποθετήσουμε τους εαυτούς μας στη θέση του υποκειμένου το οποίο προσπαθεί να βρειτο δρόμο του στον κόσμο. Το υποκείμενο αντιδρά μόνο στην εμπειρία του, και η εμπειρία του δεν είναι όλα όσα θα έβρισκε ίσως ένας εντελώς αντικειμενικός παρατηρητής στο κομμάτι του κόσμου που αναλογεί στο άτομο, αλλά μόνο ό,τι το ίδιο το υποκείμενο βρίσκει για τον εαυτό του. Το έργο έχει την αξία να αφηγείταιτη ζωή μου. Είναι αποτέλεσμα μιας ανάγκης αναδιοργάνωσης του Εαυτού(μου), μιας ανάγκης να ξεκαθαρίσει πολλά από κείνα που θεωρεί ασαφή ή ακατανόητα. Προέκυψε μέσα από την επαναθεώρηση του τρόπου με τον οποίο αρθρωνόταν εικαστικά στο παρελθόν αλλά και του τρόπου με τον οποίο λειτουργούσε η ίδια η ζωή μου. Η αλλαγή στην καθημερινότητα μου με βοήθησε να εισέλθω σε μια συλλογική διαδικασία που αποδείχθηκε θεραπευτική.Item Restricted access Παραχαράξεις και μυθοπλασίες σε εξέλιξηΓκουρτζής, Κώστας (Μεταπτυχιακή εργασία, 2018-06)Το 1923 ο Γερμανός ιστορικός και κριτικός τέχνης Wilhelm Valentiner, με το βιβλίο του, “Η τέχνη του Frans Hals μέσα από 322 εικόνες” θα αποδώσει στον Hals (μέσω μιας λίστας με ελλειπή στοιχεία) 476 πίνακες και 176 σχέδια. Η λίστα αναπαράγει πιστά τον επίσημο κατάλογο του 1910 από τον Βρετανό έμπορο τέχνης John Smith με αξιοσημείωτη την προσθήκη 201 καταχωρήσεων, εκ των οποίων η συντριπτική πλειοψηφία εκείνη την εποχή βρίσκονται στις Η.Π.Α. Μέχρι σήμερα, τα έργα που αποδίδονται στον Hals και βρίσκονται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στην Αμερική, είναι πολύ περισσότερα από αυτά που υπάρχουν στην Ευρώπη. Συγκεκριμένα, στην Νέα Υόρκη θα βρει κανείς σχεδόν τον διπλάσιο περίπου αριθμό απ' όσα βρίσκονται στο Haarlem και στο Amsterdam μαζί. Το 1974 ο Αμερικανός ιστορικός τέχνης, ειδικευμένος στο έργο του Frans Hals, Seymour Slive, θα συντάξει ένα πλήρη κατάλογο έργων του Frans Hals (catalog raisonne). Ο κατάλογος αποδίδει στον ζωγράφο διακόσια είκοσι δύο έργα, τα οποία κατατάσει σε χρονολογική σειρά ξεκινώντας από το 1610 που είναι και η χρονιά κατά την οποία ο Hals ξεκίνησε να ζωγραφίζει μόνος του. Ο ίδιος ο Slive και συνεργάτες του στο πανεπιστήμιο του Harvard, μέχρι το 1991, και μετά από διαρκείς έρευνες, θα προσθέσουν περίπου σαράντα πίνακες στον κατάλογο. Οι περισσότεροι από τους τελευταίους προέρχονται από τη λίστα “L” του Slive με έργα που ήταν καταχωρημένα ως εξαφανισμένα και βρέθηκαν, ενώ κάποιες προσθήκες στο κατάλογο προέρχονται από τη λίστα D με ογδόντα ένα. αμφισβητούμενα ή ανυπόγραφα έργα. Τη δεκαετία του 1980 ο Slive συχνά αναφέρεται σε σχέδια με κιμωλία ή μελάνι ή και πίνακες που δεν βρίσκονται στον επίσημο, πλήρη κατάλογο αλλά ούτε και στις δύο λίστες με τα εξαφανισμένα και αμφισβητούμενα έργα, παρέχοντας βέβαια για αυτά, όσες περισσότερες πληροφορίες μπορούσε. Αυτό έδωσε την δυνατότητα σε ερευνητές, να εργαστούν, να ταυτοποιήσουν και τελικά να βοηθήσουν στον εμπλουτισμό των καταλόγων.Item Open Access Περιπτώσεις ευτελών κατασκευών : Η ζωγραφική επιφάνεια ως σχεδία επίπλευσης και μεταφοράςΜπλιάτκας, Ζήσης (Μεταπτυχιακή εργασία, 2022)Στο παρακάτω κείμενο θα επιχειρήσω να προσεγγίσω τη ζωγραφική ως ένα αφηγηματικό όχημα των εμπειρικών φαινομένων. Θα εκθέσω τόσο προσωπικές παρατηρήσεις που προκύπτουν από την ίδια τη διαδικασία όσο και παρατηρήσεις θεωρητικών και άλλων καλλιτεχνών. Ξεκινώντας από δύο εμπειρίες σχετιζόμενες με το φαινόμενο της δράσης και προθετικότητας των αντικειμένων, συνεχίζω με το παράδειγμα ενός έργου μου όπου ένα τέτοιο φαινόμενο μεταφέρεται σε μια ζωγραφική αφήγηση. Έπειτα κάνω μια ανάγνωση στο έργο της Roberta Booth όπου μεταλλικές επιφάνειες και γυαλιστερά αντικείμενα συνομιλούν τόσο με τις παραπάνω εμπειρίες όσο και με τη ζωγραφική μου. Παρακάτω, διαβάζω στο έργο του James Hampton την ανύψωση των αντικειμένων από την ευτελή τους καθημερινή υπόσταση σε θρησκευτικό υπερβατικό αντικείμενο. Στη συνέχεια θα εντοπίσω στο έργο του Panamarenko την εν δυνάμει διάσταση ορισμένων κατασκευών να αιωρούνται όπως και το «μάγεμα καθημερινών αντικειμένων» κάτι που επανέρχεται συχνά στη ζωγραφική μου πρακτική. Το τελάρο ζωγραφικής θα συμμετέχει σε αυτή τη δυνητικότητα ως μέσο για υπέρβαση και μεταφορά εικόνων σε ένα σχεδόν μεταφυσικό πεδίο. Έτσι, προχωρώ περαιτέρω, σε έναν αποσωματοποιημένο χώρο, τον χώρο του ίντερνετ και τη ψηφιακής απεικόνισης, για να αναπτύξω το θέμα της διάνοιξης εικονικών χώρων από την αναγεννησιακή προοπτική στα video games, την εικαστική πρακτική της Estelle Flores αλλά και τη δική μου πρακτική στα παρωχημένα προγράμματα ψηφιακής απεικόνισης. Έτσι, προκύπτει μια πολύ-πρισματική θέαση που φιλοδοξεί ο αναγνώστης να έχει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη κατανόηση των θεμάτων που εντοπίζω και επεξεργάζομαι στη ζωγραφική.Item Restricted access Το δεύτερο δέρμαΔημακοπούλου, Τζίνα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2017)Στις μέρες μας, η αφή αποτελεί ανεξερεύνητη φύση έναντι της όρασης. Αρκούμαστε στην οπτική διερεύνηση χωρίς να εισάγουμε οποιαδήποτε άλλη αίσθηση. Πιάνουμε χωρίς να νιώθουμε, αγγίζουμε χωρίς να προσπαθούμε να αισθανθούμε πραγματικά την ιδιαίτερη υφή του αντικειμένου ή της έτερης σάρκας και να αφουγκραστούμε τα μυστικά που η ίδια προδίδει. Σε αυτή την εργασία προσπάθεια μου, είναι να διαχωρίσω και να αναδείξω την αίσθηση της αφής απέναντι στις υπόλοιπες αισθήσεις. Πιο συγκεκριμένα επιχειρώ να ανατρέψω τη λογική, που μας θέλει να θεωρούμε την όραση, ως τη σημαντικότερη αίσθηση του ανθρώπου. Η αφή εδώ, ανθίσταται ενάντια στην “ηγεμονία” της όρασης. Όπως εξάλλου υποστήριζε ο Σωκράτης, «Η όρασης του μυαλού αρχίζει να γίνεται οξεία, όταν η όρασης των ματιών χάνει την δύναμη της». Εκτός από τη φιλοσοφία με τον Σωκράτη και στην ιστορία τέχνης συμβαίνει μια διάκριση οπτικού και απτικού τρόπου αναπαράστασης, όπου συνίσταται στη σκέψη και στα κείμενα του Alois Reigl. Ο Reigl εκτός των άλλων, αναφέρεται στην κυριαρχία του οπτικού- που μέσα από το τελικό οπτικό έργο μου προσπαθώ να ανατρέψω.Item Restricted access ΤροφόςΝτόβολη, Σοφία (Μεταπτυχιακή εργασία, 2016)Τα γλυπτά με τίτλο ΤΡΟΦΟΣ πραγματεύονται τη τροφή ως στοιχείο των πολιτισμικών συστημάτων, ικανό να διεγείρει μνήμες και να προσδιορίσει ταυτότητες. Επιλέγω να κατασκευάσω τα γλυπτά μου με υλικά όπως η φασολάδα, η φέτα, τα λαχανικά και τα φρούτα, τα οποία είναι άμεσα συνυφασμένα με παλιές και νέες διατροφικές κουλτούρες του ελληνικού χώρου. Τα γλυπτά-τροφές αναπτύσσονται στον χώρο ως δομικά στοιχεία λέξεων και φράσεων και αυτό επειδή ο λόγος είναι σημαντικό ιδρυτικό στοιχείο των εκάστοτε ταυτοτήτων. Το «γεύμα» ΤΡΟΦΟΣ δομείται σε (εθνικού περιεχομένου) φράσεις, φθείρεται, γίνεται αντιληπτό από την όραση και την όσφρηση και τελικά γίνεται ένα γεύμα αδύνατο να καταναλωθεί. Έχοντας διαφορετικό προσανατολισμό από τις τοποθετήσεις των προαναφερθέντων Ελλήνων καλλιτεχνών, οι οποίοι προσδίδουν ιερότητα στη τροφή για να στραφούν στις παραδόσεις και τα αξϊακά συστήματα που αυτές συνεπάγονται, χρησιμοποιώ τις «παραδοσιακές» τροφές για να σταθώ με ειρωνική διάθεση απέναντι στα εθνικά αφηγήματα.