Γκρίζα βιβλιογραφία

Permanent URI for this community

https://artia.asfa.gr/handle/artia/1

Browse by

Results 1 - 20 of 25

Open Access
Bordel du coq
Δαμιράλη, Αλεξάνδρα Α. (Πτυχιακή εργασία, 2024)
Περιήγηση σε ένα περιβάλλον-εγκατάσταση από μια ενότητα έργων τα οποία προκύπτουν από φόρμες βγαλμένες από ευρήματα της ζώσας φύσης, όπου στην παιγνιώδη ανάλυση των ορίων της δομής τους μετασχηματίζονται διαρκώς. Σαν σημειώσεις μιας εξελικτικής πορείας και περιπέτειας, η ζωγραφική χειρονομία αδιαφορεί για τα πιθανά ατυχήματα πάνω στις επιφάνειες, ρευστοποιεί τις φόρμες οι οποίες στη διαρκή τους ανάγκη για επιβίωση εκτοξεύονται στο τρισδιάστατο χώρο. Ως αποσπασμένα μέλη ενός σώματος, οι γλυπτικές μορφές αναπτύσσονται με μουσικότητα και επιβάλλονται μέσα από την ποταπότητα των υλικών τους δημιουργώντας έναν τόπο όπου εμπεριέχει τον θεατή. Ένας κόκορας εγκλωβισμένος στα όρια μιας προβολής ενός βίντεο, ως μια σημείωση απέναντι στην εικαστική περιπέτεια που τον περιβάλλει.
Open Access
Embryo
Τσοπαναργιά, Αθανασία (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Η πτυχιακή μου αποτελείτε από δύο ταυτόχρονα live performances όπου και στις δύο διαδραματίζεται το (γυμνό) σώμα με το νερό. Η σύλληψη αυτών προήλθε από το δεύτερο έτος της σχολής μέσα από ένα πειραματικό μάθημα performance με την Κυρία Αιμιλία Μπουρίτη. Στόχος του μαθήματος να βρούμε και νιώσουμε με κάθε τρόπο, ένα αγαπημένο μας αντικείμενο. Επιλέγοντας τα κύμβαλα(μουσικό όργανο) το οποίο το χρησιμοποιούσα σε ανατολικούς χορούς όπου και χόρευα - χορεύω αρκετά συχνά σύντομα στο δεύτερο πειραματισμό κιόλας, αντιλήφθηκα ότι το "αγαπημένο μου αντικείμενο" ήταν η ίδια μου η κοιλιά όπου ασυναίσθητα δε παραλείπω να τη κουνώ μέσα στην ημέρα μου.
Open Access
FLOWER IN THE CRANNIED WALL
Τσεμπέρη, Μαγδαληνή (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)
FLOWER IN THE CRANNIED WALL Flower in the crannied wall, I pluck you out of the crannies, I hold you here, root and all, in my hand, Little flower—but if I could understand What you are, root and all, and all in all, I should know what God and man is. Alfred Tennyson --- Η αίσθηση της φυτικότητας γίνεται ζήτημα πνευματικής και μορφοπλαστικής τάξης. Η φυτική συνθήκη αποτυπώνεται μέσα από τη ζωντάνια του χρώματος και τις πλαστικές μεταμορφώσεις της αφηρημένης φόρμας. Η χειρονομία και η σωματική αναμέτρηση με τις διαστάσεις του καμβά, καθοδηγούμενη από ενστικτώδεις δυνάμεις, γίνεται έκφραση αρχέγονης ύπαρξης παρακάμπτοντας το παραστατικό. Ο καμβάς λειτουργεί ως μετωνυμία της γης όπου φύονται και ξεσπούν οι φυτικές χειρονομίες περνώντας από τη φάση της βλάστησης σε αυτή του μαρασμού και της αποσύνθεσης. Η φύση ιδωμένη ως εικόνα και ως ενόραση, ανακτά ως υπαρξιακή πραγματικότητα την κυριαρχία επί του ψυχρού τοίχου πάνω στον οποίο ανθίζουν τα πράσινα βρύα μιας ουσίας που αντιστέκεται. Οι πινελιές σχεδιάζουν αυτό που στη συνέχεια θα σβηστεί, δημιουργώντας ένα παλίμψηστο από συμπυκνωμένα ζωγραφικά ίχνη. Αυτό που απομένει είναι η εξαγόμενη βιωμένη πράσινη ουσία, η πρώτη ύλη υψωμένη στη μέγιστη πνευματική της δύναμη ως δημιουργική και ανεξέλεγκτη ενέργεια, ικανή να γεννά νέες μορφές και δυνατότητες . Η συλλογή φυτικών λειψάνων και η ενστικτώδης ανασύνθεση τους σε μια προσπάθεια επανασυναρμολόγησης της ζωής με φυτικά στοιχεία απηχούν μια ζωώδη οργανικότητα. Φυτικές επιδερμίδες και ξύλινα οστά ενωμένα με νημάτινους νευρώνες δημιουργούν μια νέα μορφή συνύπαρξης. Άραγε αυτή η συναρμογή είναι μια προοπτική διαφυγής μέσω μιας μεταμορφωτικής διαδικασίας ή ένας νέος εκτοπισμός;
Embargo
Here
Μπελέρη, Αλεξάνδρα (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Ποιητικές καταγραφές και φιλμικά σχόλια συγκροτούν δύο βίντεο. Με εκκίνηση την πραγματικότητα οι λήψεις ανοίγονται σε εσωτερικά γεγονότα που αφορούν στην αγωνία και τη συγχυσματικότητα που μας διέπει. Δίνω έμφαση στην ρέουσα καθημερινότητα, στις διαφεύγουσες αισθήσεις και στις τοπικότητες.
Open Access
Reflection
Τρεπεκλή, Σουλτάνα (Πτυχιακή εργασία, 2024)
Η εγκατάσταση περιλαμβάνει ζωγραφικά έργα, τρισδιάστατες επιτοίχιες και επιδαπέδιες και κατασκευές μεταβλητών διαστάσεων, οι οποίες φωτίζονται δημιουργώντας χρωματικές αντανακλάσεις στο χώρο. Οι κατασκευές αποτελούνται από χρωματιστές διαφανείς και αδιαφανείς λωρίδες πλεξιγκλάς συναρμολογημένες σε κάθετη και οριζόντια διάταξη. Είναι τοποθετημένες με τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν στοχευμένα κενά που παίζουν κρίσιμο ρόλο στο έργο. Αφενός, επιτρέπουν στο θεατή να έχει ορατότητα σε ενδιάμεσες επιφάνειες των γλυπτών και αφετέρου, οριοθετούν και εμπλέκονται στη δημιουργία του άυλου περιβάλλοντος. Ταυτόχρονα, με τη βοήθεια του φωτός, προκαλούνται χρωματικές αντανακλάσεις στον χώρο και σκοτεινές σκιάσεις, δημιουργώντας ένα δεύτερο άυλο, πολύχρωμο περιβάλλον-κόσμο. Ο θεατής έχει τη δυνατότητα να κινηθεί ανάμεσα στα γλυπτά και στις σκιές/αντανακλάσεις που αυτά δημιουργούν καθώς και στα ζωγραφικά έργα.Το υλικό που χρησιμοποίησα για την κατασκευή των γλυπτών είναι το πλεξιγκλάς. Είναι υλικό της σύγχρονης εποχής με παλέτα από διάφανη έως πολύ έντονη χρωματικά και με ιδιότητα τη διαπερατότητα στο φως. Τα παραπάνω στοιχεία είναι απαραίτητα για το επιθυμητό αποτέλεσμα του έργου, τόσο για την πολυχρωμία όσο και για τη δημιουργία του άυλου έργου. Ανάλογα με την γωνία και την ένταση της πηγής φωτός οι σκιές ξεπερνούν την φυσική δομή της εγκατάστασης, επεκτείνοντας το μέγεθος του έργου τέχνης. Το φως αποτελεί καθοριστικό μέρος του έργου, καθώς δημιουργεί ένα δεύτερο εικαστικό περιβάλλον. Επηρεασμένη από γεωμετρικές και μαθηματικές έννοιες, με αναφορές στο Μπάουχαους και στον Κονστρουκτιβισμό η εγκατάστασή μου δημιουργεί μία νέα πραγματικότητα που αποτελείται από δύο κόσμους, τον υλικό και τον άυλο, με κύριο στοιχείο την ένταση και την ποικιλομορφία του χρώματος. Συνδιαλέγομαι περιπαικτικά με το σύγχρονο αστικό τοπίο. Η πληθώρα χρωμάτων και η ασύμμετρη μορφολογία δημιουργούν έναν ιδιόμορφο κόσμο στον οποίο καλείται να εμβυθιστεί ο θεατής.
Open Access
Selva oscura : ζωγραφική δωματίου για φωνή και πιάνο
Ψυχοπαιδοπούλου, Ευφροσύνη (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Σε ένα «σαλόνι μουσικής», όχι της εποχής του Liszt ή του Chopin, ούτε – ακόμη παλαιότερα – του Haydn, που έγραφε για τις γυναίκες των αστικών σαλονιών. Σε ένα μουσικό σαλόνι ως θραυσματική εικόνα και κατάσταση με σπαράγματα αυτοσχεδιαστικών ήχων. Κατάσταση, που προσκαλεί τον επισκέπτη, να συμπληρώσει αν θέλει την εικόνα. Μια selva oscura που προκαλεί τον homo ludens, να βγει από την κρυψώνα. Δανειζόμενη από τον Dante, τον ποιητικό χώρο της selva oscura, του αβυσσαλέου δάσους της περίφημης Θείας Κωμωδίας του, επιχειρώ, ως μουσικός και εικαστικός, να ψηλαφήσω και να ανασύρω θραύσματα, που απέμειναν στο σκοτεινό δάσος της ψυχής μου: τα παιδικά χρόνια, την εφηβική ρέμβη και ορμητικότητα, τον έρωτα, τα διαβάσματα από τον Μπάυρον, τη Μαρία Σέλλεϊ, τις αδερφές Μπροντέ. Πρόκειται για ένα «ρέκβιεμ» της παιδικής ηλικίας, της ρομαντικής σπίθας της ψυχής, που ακόμα τρεμοπαίζει φλερτάροντας με τον αφανισμό. Όμως, το χιούμορ είναι η ευγένεια των απελπισμένων... Σας κλείνω, λοιπόν, το μάτι μέσα από παιγνιώδεις μεταμορφώσεις κλασσικών μορφών της μουσικής ιστορίας, όπως του Μότσαρτ- που, τί ειρωνεία, άφησε ένα από τα συγκλονιστικότερα ρέκβιεμ- ή μέσα από μεταμορφώσεις ρωμαλέων μορφών της φύσης, σε φιγούρες φελινιακές, τραγελαφικές, φιγούρες κάποιου παλκοσένικου για θεάματα βαριετέ ή κάποιου τσίρκου.... Ένας σκοτεινός τόπος, που ευνοεί την άνθιση της ευθραυστότητας, την υπαινικτικότητα και τον εκλεκτικισμό μεταξύ ήχων ,μορφών ή στίχων της punk, της ροκ, του ρομαντισμού ενός Κόλριτζ ή του αδιέξοδου φανταστικού κόσμου ενός Ίψεν. Μεταξύ του Μπράμς και ενός παιδικού μουσικού καρουζέλ στο ημίφως. Ένα στιγμιαίο ημερολόγιο
Open Access
«When you soften, when you open : that’s when the light can enter»
Παπαγεωργίου, Αγγελική (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Μία σειρά ζωγραφικών έργων, μία αφήγηση, ένας χώρος προσωπικής μυθολογίας η οποία έχει ως πρόθεση να ερευνήσει εκείνες τις στιγμές, εκείνα τα όνειρα που μέσα σε αυτά φαντάζουμε αιθέριοι, μη πραγματικοί. Σε έναν ενδιάμεσοχώρο, σε έναν απροσδιόριστο χρόνο, μεταξύ γνώριμου και αγνώστου, το οικείο ξεπερνιέται και η τρισδιάστατη πραγματικότητα μένει πίσω.
Open Access
Αενάως και αδιαλείπτως πορεύεται ...
Ασπρούλη, Χριστιάννα (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Φ ύ σ η: από το αρχαιοελληνικό φύω φυτρώνω, θεριεύω, αναπτύσσομαι. Πολλές φορές η εστίαση στο φυσικό περιβάλλον ως μία συνολική έννοια γίνεται εφικτή με την χρήση του όρου "φύση" καθώς ο όρος του περιβάλλοντος εμπεριέχει μία ανθρωποκεντρική αντίληψη, φανερώνει μία οπτική για το όλον η οποία ξεκινάει από τον άνθρωπο και κατευθύνεται σε όλα αυτά που βρίσκονται γύρω του, χωρίς όμως απαραίτητα να συμπεριλαμβάνει και τον εαυτό του. Η φύση, με την ευρύτερή της έννοια, αναφέρεται στο φαινόμενο του φυσικού κόσμου και της ζωής γενικότερα. Εμπλοκή – συμπλοκή – απεμπλοκή: Εμπρόθετες λέξεις που σηματοδοτούν σύνθετες και ίσως πολυπαραγοντικές καταστάσεις σε επίπεδο συναισθημάτων, ιδεών, συμπεριφορών, βιωμάτων. Ανέκαθεν με συνέπαιρνε η ομορφιά, η δύναμη και η «αλαζονεία» της Φύσης με τις μυστηριακές συνάψεις και εκφάνσεις της. Από αυτό το σκεπτικό ορμώμενη, προσπαθώ να αποδώσω τα τέσσερα στοιχεία της: γαία – αήρ – ύδωρ – πυρ και πώς αυτά εν-πλέκονται, συν-πλέκονται και απ-εν-πλέκονται στο χώρο και το χρόνο. Το υλικό που χρησιμοποίησα για τη δημιουργία των τεσσάρων μεγάλων διαστάσεων έργων μου (5μ. x 2μ.) είναι λάδια και πρόθεσή μου ήταν να αναδείξω και υποδηλώσω μέσω αυτού του εικαστικού τετράπτυχου την αέναη και αδιάλειπτη δύναμη της Φύσης. Οι συμβολισμοί έχουν πρωτεύοντα ρόλο στην εγκατάσταση που συμπληρώνει το κύριο έργο μου και περιμένουν να ανα καλυφθούν και απο-καλυφθούν. Σπαθί: υποδηλώνει την ισχύ, την εξουσία, την κυριαρχία. Επιλέχτηκε ως το κατ’εξοχήν διαχρονικό σύμβολο της ισχύος, της εξουσίας και της κυριαρχίας της Φύσης. Δύο σπαθιά σε σχηματική στήριξη χιαστί: υπογραμμίζουν τα εμπόδια που θέτει η Φύση στην όποια απονενοημένη και παράλογη σκέψη και πράξη καταστροφής της από τα έλλογα όντα. Το βίντεο και οι φωτογραφίες που ολοκληρώνουν το έργο μου αποτελούν την αρχειακή καταγραφή των δύο σφυρηλατημένων από εμένα σπαθιών που δημιουργήθηκαν στην École des Beaux-Arts de Paris στα πλαίσια του προγράμματος Εrasmus το χειμερινό εξάμηνο 2019-20. Εν κατακλείδι, ο απώτερος σκοπός του έργου μου είναι - όσο υπάρχει ακόμη ελπίδα - η ευτυχής συμπόρευση του λογισμού και της ψυχής του ανθρώπου με τη Μητέρα Φύση.
Open Access
Άτιτλο
Αγγελάκα, Εύα (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-31)
Η ιαπωνική έννοια του «wabi-sabi» που αναγνωρίζει την ομορφιά της παροδικότητας και της ατέλειας των πραγμάτων, είναι κεντρικής σημασίας έννοια και μεθοδολογικό εργαλείο στο έργο μου. Οι πρωσικού μπλε κυανοτυπίες εμφανίζονται από αρνητικά σχέδια στο χέρι, από 3D ή από φιλμ, σε φυσικό βαμβακερό ύφασμα. Μέσα από εμπειρίες που διαμορφώνουν μία πολυπολιτισμική και κοσμοπολίτικη ιδιοσυγκρασία ως αποτέλεσμα της δεκαετούς διαμονής μου στην Ιαπωνία, τη Σουηδία και αλλού, διερευνώ τελετουργικά και ανιμιστικές παραδόσεις. Ερευνώ θέματα όπως η παντοδυναμία της Φύσης σε σχέση με την απομάκρυνση μας από αυτήν, τον Άνεμο (Άνιμα, Ψυχή, αλλά και η κινεζική φιλοσοφία των αέρηδων που προκαλούν όλες τις καταστάσεις του σώματος) και σύμβολα όπως ο Λωτός (ιερό φυτό στην Ασία και στη Μεσόγειο, σύμβολο θανάτου και αναγέννησης), ενώ ταυτοποιώ και αναδεικνύω κοινά σύμβολα και πρακτικές σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτο-μυθιστορηματικοί χαρακτήρες συνυπάρχουν στην εικαστική επιφάνεια με υβριδικά πλάσματα και αρχετυπικά στοιχεία - των οποίων η γέννηση δεν έχει μια συγκεκριμένη στιγμή μέσα στο χρόνο αλλά ορίζει την ανθρωπότητα ως τέτοια - για να παράξουν αφηγήσεις και συνειρμούς που σχολιάζουν τη συλλογική ανθρώπινη εμπειρία.
Open Access
Αφηγήσεις
Σκανδάμη, Φωτεινή (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)
Είμαι η Φωτεινή Σκανδάμη. Από πολύ μικρή ξεκίνησα να ζωγραφίζω και να γράφω παραμύθια. Είχα όνειρο να μπω σε σχολή καλών τεχνών και με την πρώτη προσπάθεια που έκανα κατάφερα να περάσω στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Οι καθηγητές μου με βοήθησαν πάρα πολύ να ξεκινήσω να ζωγραφίζω, να μάθω να κάνω σύνθεση και να ζωγραφίζω τις λεπτομέρειες που με ενδιαφέρουν. Κατάφερα να ζωγραφίζω σιγά-σιγά μόνη μου με το δικό μου τρόπο. Το πρώτο όνειρό μου είναι να γίνω επαγγελματίας ζωγράφος και το δεύτερο όνειρό μου να γίνω επαγγελματίας συγγραφέας. Θα ήθελα τα παραμύθια που γράφω να εκδοθούν και να μεταφραστούν σε πολλές άλλες γλώσσες ώστε να τα διαβάσουν όλα τα παιδιά του κόσμου. Σημείωση Διδάσκουσας Ουρανίας Αναστασιάδου, Μέλος Ε.Ε.Π. του Τ.Ε.Τ. της Α.Σ.Κ.Τ.: Η Φωτεινή Σκανδάμη είναι κάτοικος ενός εικαστικού σύμπαντος ατελεύτητης και λεπτομερούς δημιουργικής έκφρασης. Το έργο της ανήκει χωρίς καμία επιτήδευση σε μία φυσική μετασύγχρονη οπτική μετεωριζόμενο μόνο του άνευ εικαστικών ή αισθητικών δανείων. Προς όφελος της αμεσότητας υπάρχει μία εμφατικότητα στην ακραία σύνθεση που υπερβαίνει την αναπαράσταση εμπεριέχοντάς την. Η εικαστική πράξη γίνεται ευεργετική για τη νεαρή καλλιτέχνιδα δίνοντάς της τη δυνατότητα να αναπτύξει ένα απόλυτα ιδιοσυγκρασιακό χαρακτήρα με έργα ελεύθερης ροής αυξημένων οπτικοακουστικών αντιλήψεων. Η Φωτεινή είναι ακούραστη εργάτρια, ικανή να εκδιπλώνει τις δομικές ικανότητές της υποστηρίζοντας ψυχή τε και σώματι ότι η νευροδιαφορετικότητα δύναται να παράγει μαγικά εικαστικά αφηγήματα.
Embargo
#για_εμάς
Ματσουκάκη, Ευγενία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)
Το project #για_εμάς είναι ένα φεμινιστικό ντοκιμαντέρ και αφορά έξι γυναίκες. Αυτά τα κορίτσια μου εμπιστεύτηκαν τις προσωπικές και αληθινές ιστορίες τους σχετικά με την έμφυλη βία την οποία έχουν βιώσει. Στο βίντεο διαβάζουν η μία την ιστορία της άλλης σε τυχαία σειρά. Έτσι προστατεύω τις φωνές τους και καμία κοπέλα δεν λέει στην πραγματικότητα την ιστορία της. Οι ιστορίες τους έχουν να κάνουν με κακοποιητικές εμπειρίες που έχουν βιώσει ορατές ή μη. Για παράδειγμα, στο βίντεο ερχόμαστε αντιμέτωποι με περιστατικά σωματικής βίας, ψυχολογικής βίας, σεξισμό, σεξουαλική παρενόχληση και βία. Οι γυναίκες αυτές ζουν στην Ελλάδα, σε μια πατριαρχική ακόμα κοινωνία όπως βλέπουμε. Οι ιστορίες είναι προσωπικές και αληθινές από την εφηβική τους ηλικία μέχρι και σήμερα. Οι αφηγήσεις συνομιλούν με ημερολογιακές καταγραφές από τις διακοπές τους και την καθημερινότητά τους. Οι διακοπές τους είναι όμορφες και ξέγνοιαστες. Μπορούμε επίσης να δούμε στιγμιότυπα της ελληνικής κουλτούρας όπως την ρεμπέτικη μουσική και τις μεγάλες παρέες. Επιπρόσθετα υπάρχουν στιγμές που οι αφηγήσεις κορυφώνονται με τα πλάνα του βίνεο και δίνουν την απάντηση που αυτές οι γυναίκες δεν μπόρεσαν τότε. Πέρα από την κακοποίησή τους είναι επιζώσες γεμάτες στοργή. Τέλος, η διαδικασία για την δημιουργία του project λειτούργησε θεραπευτικά στις γυναίκες αυτές. Καθώς στην αρχή είχαν τους ενδοιασμούς τους για την συμμετοχή στο project στην συνέχεια άλλαξε αυτό. Αρχικά μοιράστηκαν μεταξύ τους τις ιστορίες τους και σχολιάζανε ανάλογα. Έπειτα επεξεργάστηκα τα κείμενα με σκοπό να τα συρρικνώσω όσο γινόταν χωρίς να αλλοιώσω τις ιστορίες αλλά και το ύφος τους. Εκτύπωσα τις ιστορίες αυτές σε μικρά χαρτιά. Τα τύλιξα και η κάθε μία διάλεγε ένα από τα χαρτιά. Έτσι διάβαζε την ιστορία μιας άλλης γυναίκας. Αυτές οι ιστορίες συνοδεύονται από πλάνα ημερολογιακής καταγραφής από την καθημερινότητά τους όπως αναφέρω παραπάνω. Καμία μόνη!
Open Access
Γκράφιτι σε χαλί
Μπίτσης, Νικόλας (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-16)
«Δημιουργώ χαλιά από την αρχή, συνδυάζοντας την τέχνη του γκράφιτι με την υφαντική. Κάθε έργο είναι ένας διάλογος μεταξύ σύγχρονης αστικής έκφρασης και χειροποίητης δημιουργίας, με δυναμικά μοτίβα και ζωντανά χρώματα.»
Open Access
Εγκλωβισμός
Μήλιος, Αθανάσιος-Χρυσοβαλάντης (Πτυχιακή εργασία, 2024)
Μέσα από την έκθεση αυτή ο θεατής έρχεται σε επαφή με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι στη σημερινή εποχή. Ο κοινωνικός αποκλεισμός λόγω διακρίσεων, η έλλειψη ενσυναίσθησης, οδηγούν τους νέους στην απομόνωση, αδιέξοδο, παραίτηση, φίμωση, σ’ έναν ψυχικό εγκλωβισμό. Αισθανόμαστε μόνοι, γιατί κανείς δεν μας ακούει και νιώθουμε ότι κανείς δε νοιάζεται χωρίς να μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους, χωρίς να μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας και τις ιδέες μας. Όλη μας η ζωή μια αναβολή. Αποκομμένοι από την κοινωνία οδηγούμαστε σον εγκλωβισμό. Ο άνθρωπος είναι μόνο ένας αριθμός, ζώντας προκαθορισμένα ξεχνάει τα όνειρα του. Κάποιες σκέψεις μου…
Open Access
Ζουγκεστίφ
Λουλές, Βασίλειος (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)
Η σύλληψη και η έμπνευση του έργου έγινε με αφορμή ένα δυσάρεστο γεγονός, έντονα δραματικό σε προσωπικό επίπεδο, στις 3 Ιανουαρίου 2024. Η προδοσία, ο ξαφνικός χωρισμός από τον άνθρωπο που αγάπησα με όλη μου τη καρδιά, αποτέλεσε έμπνευση και ανάγκη, να δημιουργηθεί το «ζουγκεστίφ» (zuggestiv). Ένα video art που διαρκεί όσο ένα πρωτοχρονιάτικο πυροτέχνημα.
Open Access
Ζωτικοί χώροι
Παναγοπούλου, Χριστίνα Ν. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Μέσα από τη, διαισθητικά, διερεύνηση της φόρμας, της γραμμής και των ποικίλων γραφών αναζητώ στοιχεία τα οποία θα με βοηθήσουν στη νοηματοδότηση της εικόνας που προκύπτει ώστε τελικά το έργο μου να έχει την ισορροπία που με εκφράζει και το περιεχόμενο που με αφορά. Με τη ζωγραφική βάζω μια τάξη σε δυσαρμονικές δυνάμεις αντιπαράθεσης, σύγκρουσης, διεκδίκησης κι ανταγωνισμού αποκαλύπτοντας έναν τρόπο συνύπαρξης, συμμετοχής, συμπερίληψης, αλληλεπίδρασης και ισορροπίας. Η επικοινωνία των επιμέρους σχημάτων εναλλάσσεται μεταξύ σκληρού ορίου, όπου η σύζευξη επιτυγχάνεται με χρωματική ή τονική συνάφεια κι άλλοτε πλαστικού ή μαλακού ή και πλασμένου ορίου σε βαθμό που τα σχήματα αποκτούν ακαθόριστα όρια μεταξύ τους. Με ενδιαφέρουν οι εντάσεις, οι οποίες δημιουργούνται με τις σκούρες γραμμές και το λευκό κενό, οι αντιθέσεις με τα γκρίζα και φωτεινά χρώματα, η διαφάνεια, το φως, οι ανάσες του καμβά. Βασική παράμετρος στην καλλιτεχνική πρακτική μου, είναι το σημείο όπου μεταβαίνω από μία παράσταση αρχικά δημιουργηθείσα από μια εσωτερική ανάγκη για δράση, σε μια σύνδεση της παράστασης αυτής με γεγονότα από τον πραγματικό κόσμο. Η εστίαση σε σημεία τα οποία έχουν προσωπικό ενδιαφέρον για μένα, δημιουργεί επαγωγικά και μέσα από την αφαίρεση, μια σύνδεση με την πραγματικότητα. Το έργο μου μετατρέπεται σταδιακά σε πρότυπο εφαλτήριο, στο οποίο αντιμετωπίζω την έννοια του ζωτικού χώρου σε ένα όμως πιο διευρυμένο επίπεδο από τη συνήθη παραδοχή του.
Open Access
Ιδεώδη και χώμα
Δράκου, Αγγελική (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)
Η γραφειοκρατία, ως μηχανισμός που βασίζεται στην ιεραρχία και την αυστηρή τήρηση των κανόνων, βρίσκεται στο επίκεντρο της διερεύνησής μου. Η πτυχιακή μου εργασία εστιάζει στην έννοια της ελευθερίας και την αλληλεπίδρασή της με τις κοινωνικές δομές και τους θεσμούς, ιδιαίτερα μέσω της χρήσης των γραφειοκρατικών μηχανισμών. Τα έργα μου επιχειρούν να εξετάσουν πώς οι νόμοι, οι οποίοι έχουν σκοπό να προασπίζουν την ελευθερία, συχνά καταλήγουν να την καταπατούν και να περιορίζουν την ανθρώπινη έκφραση. Ο χρυσός συμβολίζει το ιδεατό και το υπερβατικό, συμβολίζει όμως ταυτόχρονα και την επίφαση της προστασίας που παρέχει το νομικό και γραφειοκρατικό σύστημα. Ο πηλός, από την άλλη, ως αρχέγονη ύλη, αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο στοιχείο, το γήινο και ευάλωτο. Η αντιπαράθεση αυτών των υλικών υπογραμμίζει την αντίφαση μεταξύ της εξουσίας που επιχειρεί να επιβληθεί και του ανθρώπου που πασχίζει να παραμείνει ελεύθερος. Η γραφειοκρατία, όπως περιγράφεται στα έργα του Franz Kafka, ιδίως στον «Πύργο» και τη «Δίκη», υπήρξε σημαντική πηγή έμπνευσης για τη μελέτη μου. Η ασφυκτική της δομή, όπου οι άνθρωποι χάνουν τον έλεγχο της ζωής τους μέσα από ένα δαιδαλώδες σύστημα νόμων και κανόνων, καθρεφτίζει τη δική μου εμπειρία σε θεσμικούς χώρους. Το σύστημα αυτό, ενώ θεωρητικά προορίζεται να παρέχει δικαιοσύνη και τάξη, συχνά λειτουργεί ως μηχανισμός καταστολής και καταπάτησης των προσωπικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας. Ο πολίτης, εγκλωβισμένος σε ένα περίπλοκο και ακατανόητο σύστημα, βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπος με την απουσία επιλογών και την αίσθηση ότι συνθλίβεται. Μέσα σε έναν φαύλο κύκλο νομοθετικών και διοικητικών μηχανισμών, αγωνίζεται να διατηρήσει την ατομικότητά του και την αυτονομία του σε ένα σύστημα που τον βλέπει περισσότερο ως αριθμό παρά ως προσωπικότητα. Οι νόμοι περί ελευθερίας του λόγου, της έκφρασης και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων, αν και θεωρούνται πυλώνες της δημοκρατικής λειτουργίας, έρχονται σε σύγκρουση με τη γραφειοκρατική τους εφαρμογή, που συχνά αφήνει τον πολίτη ευάλωτο και ανίσχυρο. Αναρωτιέμαι αν αυτοί οι νόμοι, στην πράξη, είναι ικανοί να επιτύχουν την ισότητα και την δικαιοσύνη ή αν τελικά μετατρέπονται σε εργαλεία εξουσίας που περιορίζουν την ελευθερία.
Open Access
Παίγνια μεταμορφώσεων
Ανδριανοπούλου, Σταματίνα (Πτυχιακή εργασία, 2024-10)
Η ενότητα "ΠΑΙΓΝΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΝ" που ξεκίνησε σαν παιχνίδι αποτελείται από κλαδιά πάνω στα οποία έχω υφάνει. Περνώντας στημόνια στα κλαδιά αυτά μεταμορφώθηκαν σε αυτοσχέδιους αργαλειούς. Με την ύφανση πραγματοποιήθηκε ένας διάλογος μεταξύ των υλικών ξύλου και νήματος και δόθηκε ένα νέο νόημα στα κομμένα κλαδιά. Διάφορα νήματα υφάνθηκαν ως χρωματικές ροές που άλλοτε ακολουθούν την κίνηση του κλαδιού και άλλοτε έρχονται σε αντίθεση με αυτήν, εξερευνώντας την εσωτερική δύναμη του κλαδιού που αναπτύχθηκε πάνω στο δέντρο από τη δράση των δυνάμεων της φύσης.
Open Access
Πτυχιακή εργασία της Αλεξάνδρας Κοράκη
Κοράκη, Αλεξάνδρα (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-21)
Τα τελευταία τρία χρόνια ύστερα από αρκετούς πειραματισμούς αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τις οδηγίες χρήσης των φαρμάκων ως επιφάνεια εργασίας και τις ασημένιες χρησιμοποιημένες συσκευασίες χαπιών ως αυτόνομες συνθέσεις. Αξιοποιώ τα φάρμακα και τις οδηγίες χρήσης φαρμάκων με τις ενδείξεις και τις παρενέργειες καθώς και τις ασημένιες καρτέλες χαπιών ως βασικό υλικό καλλιτεχνικής πρακτικής και δομικό στοιχείο της δουλειάς μου. Με κύρια πηγή έμπνευσης την προσωπική εμπειρία της ασθένειας και την καθημερινότητα των φαρμάκων στη ζωή μου δημιουργώ έναν οικείο βιωματικό χώρο μετατρέποντας το φάρμακο σε εικαστικό υλικό. Άλλωστε το πρόταγμα σύζευξης ζωής και τέχνης είναι ένα δομικό μεταϋλιστικό διαρκές ερώτημα. Στην πρώτη ενότητα παρουσιάζω επτά έργα σε διαστάσεις 1,35 Χ 90 εκ. τα οποία συντίθενται από οδηγίες χρήσεως φαρμάκων δημιουργώντας ενιαίες επιφάνειες. Πάνω σε αυτές σχεδίασα όργανα του ανθρώπινου σώματος, ερμηνεύοντας τις φόρμες με αρνητικά και θετικά κοπτικά με εργαλείο το ιατρικό νυστέρι. Τα πρωτογενή σχέδια προέρχονται από ιατρικές γκραβούρες του 18ου αιώνα, τις οποίες επανασχεδιάζω κατά τρόπο που η μεγέθυνσή τους και η μετατροπή τους σε κενές φόρμες αναδεικνύουν τον υβριδικό χαρακτήρα των σχεδίων ταυτόχρονα ιατρικό και εικαστικό. Τα πολύπλοκα κοπτικά αναρτώνται σε μικρή απόσταση από τον τοίχο, ώστε τα κενά να αποκτήσουν υπόσταση μέσω της αιώρησης. Προσωπικά χρησιμοποιώ τα φάρμακα με τρόπο υπαινικτικό ως ένα υλικό κοινότοπο, και ταυτόχρονα ανοίκειο. Το unheimlich είναι εκείνο το οποίο έρχεται στην επιφάνεια, ενώ όφειλε να παραμείνει κρυφό. Το φάρμακο ως καλλιτεχνικό έργο ανακαλεί συναισθήματα και αισθήσεις, εν τέλει ίσως αναζητώντας και έναν διαφορετικό τρόπο ίασης μέσω των επαναλαμβανόμενων μοτίβων. Η δεύτερη ενότητα αποτελείται από μία επιτοίχια σύνθεση από χρησιμοποιημένες ασημένιες κυψέλες χαπιών όπου αυτό που με ενδιαφέρει είναι η συμμετρία ταυτόχρονα με την ασυμμετρία, η μετάπλαση και η αισθητική αξία του συγκεκριμένου υλικού. Εκφράζομαι συμβολικά οικειοποιούμενη το κοινότοπο με στόχο την αποδέσμευση του ασυνείδητου. Τα έργα που παρουσιάζονται στην παρούσα πτυχιακή αιωρούνται ξορκίζοντας τον πόνο που επιθυμεί να ιαθεί.
Open Access
Πτυχιακή εργασία της Ειρήνης Φύκιρη
Φύκιρη, Ειρήνη (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)
Σαν μια σύντομη περιγραφή της θεματικής μου θα έλεγα πως μέσω αυτής της χειρονομιακής ζωγραφικής προσπαθώ να εκφράσω διάφορα συναισθήματα και γεγονότα της καθημερινότητας. Αυτό όμως συμβαίνει χωρίς άμεσο τρόπο, καθώς δεν ορίζω ένα έργο σαν ένα συναίσθημα συγκεκριμένο ή σαν ένα γεγονός μεμονωμένο. Αυτό που προσπαθώ να αποτυπώσω είναι την επίγευση των διάφορων συναισθημάτων που μπορεί να σου αφήνουν γεγονότα και καταστάσεις καθημερινά. Έτσι με αυτόν τον τρόπο αφού δεν μπορώ να τα εκφράσω, τα “σημειώνω” σαν καταγραφή, όπως θα λειτουργούσε κι ένα ημερολόγιο. Η χειρονομία και το χρώμα σε κάθε έργο διαφέρει, για την ακρίβεια προκύπτει. Σαν χειρονομία ξεκινάω να δουλεύω με μια τυχαιότητα η οποία στη πορεία γίνεται ελεγχόμενη και διαφέρει ανάλογα με τα συναισθήματα που θέλω να εκφράσω. Όπως επίσης και το χρώμα του οποίου η επιλογή γίνεται σύμφωνα με το πως αισθάνομαι. Επιδιώκω κάποιες αντιθέσεις όπως για παράδειγμα στο πάχος των πινελιών ή που θα επιλέξω να διατηρήσω τη χειρονομία και που θα τη διαλύσω. Στα έργα μου όμως προσπαθώ να βρω την ισορροπία ανάμεσα σε αυτές τις αντιθέσεις, η οποία μπορεί να βρίσκεται στους συνδυασμούς χρωμάτων, στις ποιότητες, στις πινελιές, στο χώρο ή και στο σχέδιο. Η δουλειά μου χαρακτηρίζεται από τη δυναμική χρήση της κίνησης και του χρώματος κι έτσι κάθε έργο λειτουργεί ως ένα καλλιτεχνικό ημερολόγιο όπου δημιουργείται κι ένας χώρος για προσωπική ερμηνεία.
Embargo
Πτυχιακή εργασία της Ουρανίας Ν. Σπανού
Σπανού, Ουρανία Ν. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Στην πτυχιακή μου εργασία προσπάθησα να παρουσιάσω συνολικά την δουλειά που έχω συγκεντρώσει όλα τα χρόνια της φοίτησης μου. Συνεπώς διαμορφώθηκε μία εγκατάσταση περιβάλλον που περιείχε βίντεο και performance. Προσπάθησα να δημιουργήσω ένα περιβάλλον συνθέτοντας διαδικασίες και πράξεις της καθημερινής ζωής αναφερόμενη σε έννοιες όπως πραγματικότητα-μη πραγματικότητα, εργαστήριο-σπίτι όπως και στα όρια που δημιουργούνται ή δεν δημιουργούνται. Αυτό μπορούσε κανείς/μία να το παρατηρήσει και να το αντιληφθεί μέσα από readymades ή και τροποποιημένα αντικείμενα (από μεγάλα έπιπλα π.χ γραφείο, συρταριέρα έως και πολύ μικρά π.χ ένα πόμολο επίπλου). Ο/η θεατής μπορούσε να περιηγηθεί στο περιβάλλον και μέσω του επαναπροσδιορισμού των αντικειμένων να διαπιστωθεί πώς αυτά γίνονται αντιληπτά από τον άνθρωπο μέσω των αισθήσεων, των συναισθημάτων και της νόησης. Αυτή η σκέψη που εξελίχθηκε σε έργο προέκυψε από την πρωινή μου εργασία ως φυσιοθεραπεύτρια με ηλικιωμένους ανθρώπους σε γηροκομεία και δομές, συνεπώς έρχομαι αντιμέτωπη καθημερινά με την άνοια, πάθηση η οποία αποδομεί τις έννοιες και ο ασθενής χάνει την επαφή με την πραγματικότητα και κάποιες έννοιες παύουν να ισχύουν ή επαναπροσδιορίζονται σε νέες. Στην εγκατάσταση υπήρχε η χρήση συγκεκριμένης παλέτας χρωμάτων σε οποιαδήποτε μορφή υγρή ,στερεή (βαμμένα αντικείμενα , υγρό με χρώμα, σκόνη , ζελές) την οποία χρησιμοποίησα ως σύνδεση, ώστε να οριοθετήσω ή αντίθετα να αφήσω ελεύθερα τα όρια. Συνεπώς το χρώμα χρησιμοποιείται ως γλώσσα και μέσο σύνδεσης σύνθεσης. Η επιλογή της παλέτας δεν είναι τυχαία καθώς αυτά τα χρώματα (παστέλ) τα συναντάμε σε γηριατρικά είδη (νυχτικά, παντόφλες, υφαντά, βάζα) και νοσηλευτικά ρούχα από το ένα άκρο, και σε βρεφικά είδη από το άλλο άκρο (αρχή-τέλος). Ολοκληρώνοντας προσπάθησα να καλύψω τις διαστάσεις όπου αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος την πραγματικότητα μέσα από άψυχα αντικείμενα έως την ανθρώπινη παρουσία-ζωή ( performance).

Browse by

Browsing Γκρίζα βιβλιογραφία by Studio "Ζωγραφικής Δ΄ - Painting Studio 4"

Results Per Page

Sort Options