Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (Π. Ε.)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (Π. Ε.) by Advisor "Ξηροπαΐδης, Γιώργος, 1958-"
Results 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Restricted access Ευ ΠάσχεινΔημητριάδη, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2018)Το βίωμα ενός σώματος που πάσχει, με τον πόνο να διαπερνά το πνεύμα για να φθάσει στον εσώτερο εαυτό αναζητώντας τη μόνιμη εγκατάσταση, είναι η αιτία αυτού του πονήματος. Η γλωσσική διερεύνηση των λέξεων «Σώμα» και «Κορμί» καθώς και οι στοχασμοί πάνω στο όλον και το μέρος αποκαλύπτουν τις διαφορές του βιώματος του πόνου. Δίπλα στην λέξη «πόνος» μπορεί να τοποθετηθεί θετικό πρόσημο; Το Σώμα ως ολότητα μπορεί να αντιληφθεί τον πόνο, πρώτον ως αυτό που επιφέρει ψυχική και πνευματική διέγερση με αποτέλεσμα την εξερεύνηση και ανακάλυψη του εσώτερου εαυτού, και δεύτερον ως την αιτία εξωτερίκευσης σκέψεων και συναισθημάτων, συνειδητών ή ασυνείδητων, μέσω της έμπνευσης, επιφέροντας εν εξελίξει δημιουργικές διαδικασίες σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης; Στη συνέχεια αυτού του πονήματος θα γίνει προσπάθεια διερεύνησης του τρόπου που ο θεατής θα αντιληφθεί και θα προσεγγίσει εννοιολογικά και φιλοσοφικά αυτό το ζήτημα και του εάν, εντέλει, θα καταφέρει να συναισθανθεί τον πόνο του δημιουργού, ο οποίος έχει αποτυπωθεί στο έργο, καθώς και του κατά πόσο αυτό θα τον επηρεάσει. Το Σώμα θα διερευνηθεί ως μια ολότητα στην οποία εισρέουν ορατά και μη ερεθίσματα επηρεάζοντάς το. Κείμενα φαινομενολογίας, όπως του Merleau-Ponty, και φιλοσοφίας αντιδιαστέλλονται με μηχανιστικές θεωρίες οι οποίες αντιμετωπίζουν τον άνθρωπο ως ένα κορμί που συγκροτείται από επιμέρους εξειδικευμένες λειτουργίες.Item Restricted access Το ανοίκειον στην ψυχανάλυση, στην αρχιτεκτονική και τον κινηματογράφοΠαντελάκου, Άννα (Πτυχιακή εργασία, 2018-06)Η παρούσα πτυχιακή εργασία φέρει ως τίτλο της «Το Ανοίκειο στην Ψυχανάλυση, την Αρχιτεκτονική και τον Κινηματογράφο». Θέμα της είναι η διερεύνηση της σύνθετης αυτής «έννοιας» μέσα από το πρίσμα του πεδίου σκέψης της ψυχανάλυσης, καθώς και η σχέση της με την Τέχνη, μέσω δύο ενδεικτικών εφαρμογών στην Αρχιτεκτονική και τον Κινηματογράφο. Πιο συγκεκριμένα, το ενδιαφέρον μου για αυτήν την έννοια προέκυψε κατά πρώτον, από την επαφή μου με την έννοια του Υψηλού, κατά δεύτερον, από την επιθυμία μου να ερευνήσω βαθύτερα αυτήν την ιδιάζουσα εμπειρία του Ανοίκειου και κατά τρίτον, να δημιουργήσω έναν νέο διάλογο μεταξύ Ψυχανάλυσης και Τέχνης. Η μέθοδος που ακολούθησα για την έρευνα αυτή ήταν αρχικά η επισκόπηση της βασικής βιβλιογραφίας και κατ’ επέκταση η επιλογή και παρουσίαση των βασικών σημείων καθοριστικών κειμένων - δεν θα μπορούσα φυσικά να μην αφιερώσω μεγάλο μέρος στην πραγματεία του Freud. Αρχικά, θα γίνει μια μικρή αναφορά στη σύνδεση του Ανοίκειου με τη θεωρητική παράδοση του Υψηλού και του τρομακτικού, καθώς και στο σημασιολογικό κώλυμα της λέξης. Έπειτα, θα γίνει μια ενδελεχής ανάγνωση του πρώτου επίσημου δοκιμίου που γράφτηκε για το Ανοίκειο από τον ψυχίατρο Ernst Jentsch και θα παρουσιαστούν τα βασικά σημεία αυτού. Το δεύτερο σημαντικό κείμενο που αναλύεται είναι το έργο του Sigmund Freud, όπου θα παρουσιαστούν και σχολιαστούν τα κύρια επιχειρήματά του, για να ακολουθήσει έπειτα η επιλογή δύο κειμένων, του Neil Hertz και του Stanley Cavell, στα οποία γίνεται κριτική στην ανάγνωση και τα συμπεράσματα του Freud. Κάπως έτσι, το πρώτο μέρος της εργασίας που αφορά τη θεωρητική κατάρτιση για την κατανόηση του ζητήματος, κλείνει, ενώ θα ακολουθήσει το δεύτερο μέρος προς επίρρωση, ή και προέκτασή του πρώτου, στο οποίο θα χρησιμοποιηθούν κάποια παραδείγματα από το χώρο της Αρχιτεκτονικής και του Κινηματογράφου. Συγκεκριμένα, το έργο του Anthony Vidler, The Architectural Uncanny θα αποτελέσει βασική αναφορά για το χωρικό ανοίκειο, και τέλος, δύο άρθρα, το ένα για την περίπτωση του Jacques Tourneur και το άλλο για τον David Lynch, θα αναφερθούν ως πηγές για τις ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις που θέλησα να φέρω στο προσκήνιο στην Κινηματογραφική περίπτωση.