Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (Π. Ε.)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (Π. Ε.) by Advisor "Ιωαννίδης, Κώστας"
Results 1 - 3 of 3
Results Per Page
Sort Options
Item Restricted access «Η Νέα Αμερικανική Ζωγραφική»: Η Άνοδος του Αμερικανικού Μοντερνισμού κατα τη περίοδο του Ψυχρού ΠολέμουΠαπάζογλου, Χαράλαμπος - Ίων (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-30)Η παρούσα εργασία εξετάζει την έκθεση “The New American Painting” (1958-59), μια περιοδεύουσα έκθεση αφηρημένης αμερικανικής ζωγραφικής που οργανώθηκε από το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης (MoMA) και παρουσιάστηκε σε οκτώ ευρωπαϊκές πόλεις. Στόχος της μελέτης είναι να αναδείξει πως ο Αφηρημένος Εξπρεσιονισμός, μέσω της συγκεκριμένης έκθεσης, προβλήθηκε ως το νέο παγκόσμιο σημείο αναφοράς στη μοντέρνα τέχνη, αναλαμβάνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στο διεθνές πολιτιστικό τοπίο της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Η εργασία οργανώνεται σε τέσσερα κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο παρουσιάζεται η εξέλιξη της αμερικανικής τέχνης από το 1900 έως τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με έμφαση στις κοινωνικές και πολιτισμικές αλλαγές, καθώς και στην αναζήτηση μιας αυθεντικής αμερικανικής εικαστικής γλώσσας. Εξετάζονται επίσης η επίδραση των ομοσπονδιακών καλλιτεχνικών προγραμμάτων της δεκαετίας του 1930, καθώς και η συμβολή της μετανάστευσης Ευρωπαίων καλλιτεχνών στη Νέα Υόρκη στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής πρωτοπορίας. Το δεύτερο κεφάλαιο επικεντρώνεται στον Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό, τόσο ως αισθητικό ρεύμα όσο και ως έκφραση μιας νέας καλλιτεχνικής και πολιτιστικής ταυτότητας των Ηνωμένων Πολιτειών. Στο τρίτο κεφάλαιο αναλύεται το πολιτικό και πολιτιστικό πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, με έμφαση στον ρόλο της CIA, του MoMA και άλλων φορέων στην προβολή της αμερικανικής τέχνης ως μέσου ήπιας ισχύος και ιδεολογικής επιρροής. Το τέταρτο κεφάλαιο εξετάζει αναλυτικά την έκθεση The New American Painting, από τη σύλληψη και τη διοργάνωσή της μέχρι την παρουσίασή της στην Ευρώπη. Γίνεται αναφορά στους καλλιτέχνες, τα έργα και τις πόλεις της περιοδείας, ενώ παράλληλα αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες προώθησαν την έκθεση στο εξωτερικό - εν όψει του Ψυχρού Πολέμου - καθώς και η ευρωπαϊκή κριτική υποδοχή της. Η εργασία ολοκληρώνεται με μια συνολική αποτίμηση της πολιτιστικής και αισθητικής της επιρροής και του βαθμού στον οποίο πέτυχε να καθιερώσει την αμερικανική τέχνη ως διεθνή πρωτοπορία.Item Restricted access Η παλίμψηστη γραφή στους πίνακες του Αλέκου ΛεβίδηΓεωργούλης, Μιλτιάδης-Συμεών (Πτυχιακή εργασία, 2025-10-10)Η παρούσα εργασία εξετάζει παραδειγματικά ζωγραφικούς πίνακες από το ώριμο έργο του Αλέκου Λεβίδη. Οι πίνακες αυτοί προσεγγίζονται στον άξονα της διαχρονίας και της συγχρονίας σαν παλίμψηστα έργα, στο πλαίσιο της διαεικονικότητας, ως δοκιμές γραφής «δεύτερου βαθμού», θεματικές και μορφικές επανοικειοποιήσεις που αποτελούν προϊόντα ευανάγνωστης μίμησης ή μετασχηματισμού από την προγενέστερη ζωγραφική παράδοση (αρχαία, μεσαιωνική, νεότερη, ελληνική και διεθνή). Πολύ περισσότερο από ένα οπτικό κολλάζ, οι εξεταζόμενοι πίνακες του Λεβίδη ενδείκνυνται για ένα διανοητικό παιχνίδι, μία ανάγνωση βραδείας καύσεως με αισθητικές και πολιτικές προεκτάσεις. Η εργασία αυτή επιχειρεί να αναλύσει αυτού του είδους τους πίνακες ανατρέχοντας στην Ιστορία της Τέχνης να δώσει ορισμένα ερμηνευτικά αποτελέσματα, καθώς και να παρουσιάσει μία πιθανή εξήγηση για την επιλογή του καλλιτέχνη να επιλέξει με τόση συνέπεια αυτή την πολυστρωματική γραφή.Item Restricted access Προσεγγίζοντας την αισθητική του κιτς μέσω του "Avant Garde and Kitsch" του Clement GreenbergΚολυφέτη, Μαριάνθη (Πτυχιακή εργασία, 2025-09-09)Η εκπόνηση της εργασίας σκοπεύει στην πολύπλευρη προσέγγιση της αισθητικής του κιτς με άξονα το κείμενο “Avant Garde & Kitsch”, του Clement Greenberg. Ακολουθώντας τη δομή του εν λόγω κειμένου, αρχικά, αναπτύσσεται ένας κριτικός διάλογος γύρω από τις έννοιες του ακαδημαϊσμού, του αλεξανδρινισμού και της πρωτοπορίας με στόχο την θεωρητική και ιστορική πλαισίωση του κιτς. Κατόπιν, αφού αναφερθούν επιγραμματικά οι διάφοροι ορισμοί του κιτς, δίνεται έμφαση στην ανάδειξη του ως πολιτισμικό φαινόμενο, διατρέχοντας ολόκληρη την εργασία. Περαιτέρω, μέσα από τις κριτικές θεωρίες διαφόρων συγγραφέων μεταξύ των οποίων του Matei Calinescu, του Hermann Broch, του Umberto Eco, εξετάζονται οι πολύπλοκοι παράγοντες που συνθέτουν το αισθητικό φαινόμενο. Συγκεκριμένα, γίνεται λόγος για την ποιότητα της αστικής κουλτούρας, τον ρόλο της εκπαίδευσης τόσο στα αστικά όσο και στα στρώματα της ελίτ και την ουσιαστική παιδαγωγική λειτουργία του κιτς, με τον όρο απαλλαγμένο πλέον από το φλοιό της κατώτερης τέχνης/του κακού γούστου. Ακολουθεί μία διεξοδική ανάλυση για την σχέση της πρωτοπορίας με το κιτς, υπό το πρίσμα των Βaudelaire, Nietzche και Adorno, μεταξύ άλλων, αναδεικνύοντας την σχέση αλληλοσυμπλήρωσης τους, παρά τις καίριες διαφορές που υπογραμμίζονται. Επίσης, εντοπίζονται οι ρίζες της αισθητικής του κιτς ανατρέχοντας στην ιστορία και συνδέοντας την με το ιστορικό φαινόμενο της Θρησκευτικής Μεταρρύθμισης και με το ρεύμα του Ρομαντισμού. Τέλος, εξετάζεται ο ρόλος του κιτς στις πολιτικές πρακτικές, ιδίως ως εργαλείου πολιτικής προπαγάνδας.