ΠΜΣ "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης" (ΨΜΤ)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing ΠΜΣ "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης" (ΨΜΤ) by Advisor "Δασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961-"
Results 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item Restricted access VertigoΑποστολάκης, Χρήστος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2008)Οι ταχύτατες τεχνολογικές εξελίξεις των τελευταίων δεκαετιών, και κυρίως αυτές που αφορούν την πληροφορική γιγάντωση, οδήγησαν σε μια θεμελιακή αλλαγή των εννοιών του χρόνου και του χώρου. Οι ταχύτητες των επικοινωνιών που αγγίζουν πλέον την ταχύτητα του φωτός μετέβαλλαν τους τοπικούς χρόνους σε έναν παγκόσμιο χρόνο. Οι αναπόδραστες εξελίξεις στο θέμα του χώρου ήταν η συρρίκνωση του γεωγραφικού χώρου και η αλλαγή των εννοιών της γεωγραφίας, γεωστρατηγικής, και γεωπολιτικής. οι εξελίξεις αυτές άλλαξαν δραματικά την σχέση των ανθρώπων με τον κόσμο δημιουργώντας μία απώλεια προσανατολισμού. Η επιχειρούμενη από τους διαχειριστές των ψηφιακών τεχνολογιών παραπληροφόρηση για το μέλλον των νέων τεχνολογιών και ο επιχειρούμενος αποικισμός του μέλλοντος αλλά και η διολίσθηση της έννοιας της πόλης από πραγματική σε εικονική, δημιουργούν επιπλέον μια δομική αίσθηση απώλειας του χώρου και σταθερών σημείων αναφοράς οδηγώντας σε μείζονα αποπροσανατολισμό. Αν προσθέσουμε και το σοκ των επιτελούμενων οικονομικών αλλαγών μέσω της συντριπτικής δύναμης της σύμπραξης οικονομίας και του στρατιωτικό-τεχνικού συμπλέγματος, η συνολική αποδιοργάνωση της σχέσης των ανθρώπων με τον κόσμο οδηγεί αυτόν τον αποπροσανατολισμό σε μια κατάσταση που την ονομάζω κατάσταση vertigo. Έναν ίλιγγο πού οξύνεται με την υπερπληροφόρηση και αδρανοποιεί με την αποπληροφόρηση. Κρίσιμο σημείο εδώ δεν είναι το πέρασμα από την μεριά των (γραμματικά σκεπτόμενων) προγραμματιζόμενων, στη μεριά των (ψηφιακώς σκεπτόμενων) προγραμματιστών, όπως τους ταξινομεί ο Flusser αλλά η αφύπνιση ως προς τις νέες τεχνολογίες. Το σημείο κλειδί παραμένει ο έλεγχος της πόλης, δηλαδή ο έλεγχος της δημοκρατίας. Και ο έλεγχος αυτός είναι το σταθερό σημείο που χρειαζόμαστε για να αποφασίσουμε, όχι φυσικά σαν τους κατασυκοφαντημένους Λουδίτες, να καταστρέψουμε τις νέες τεχνολογίες αλλά για τον τρόπο της χρήσης τους. Όπως αναφέρει και ο Virilio τα πολιτεύματα που δεν αφυπνίζουν τους πολίτες τους για τις ιστορικές αλλαγές που συντελούνται στη σχέση μας με τον κόσμο αποπληροφορούν και εξαπατούν τους πολίτεςItem Restricted access Δημόσιος χώρος και διαδίκτυο : η έννοια της περιπλάνησης και του παιχνιδιού στη σύγχρονη πόλη των δικτύωνΙωαννίδης, Ζαχαρίας (Μεταπτυχιακή εργασία, 2007)Το φαινόμενο της Πόλης αποτελεί κυρίαρχο στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού και το ζήτημα της ερμηνείας της γένεσης και της μετάλλαξής του στο χώρο-χρόνο, έχει απασχολήσει διεξοδικά τους τομείς της ανθρώπινης φιλοσοφίας και επιστήμης. Η σύγχρονη μητρόπολη της πληροφορίας και των ηλεκτρονικών δικτύων του δυτικού πολιτισμού –η αποκαλούμενη και Μετά-Πόλη- αν και συχνά προβάλλεται ως σύγχρονο φαινόμενο, στην πραγματικότητα όπως θα δούμε αποτελεί έναν κόμβο σε μια μακρόχρονη ιστορική διεργασία. Άλλωστε η επικράτεια της «νέας» τεχνολογίας στη σημερινή εποχή αποτελεί με τη σειρά της προϊόν ιστορικής εξέλιξης και μετάλλαξης παλαιότερων τεχνολογικών μέσων. Η παραπάνω διεργασία καθοριζόταν ανέκαθεν από τις ευρύτερες κοινωνικό-οικονομικές επιταγές. Στην παρούσα μελέτη δεν επιχειρείται μια προσπάθεια να μελετηθεί η ιστορική καταγωγή της Πόλης, ειδωμένης ως αρχιτεκτονικό σύνολο. Η έρευνα εστιάζει στην αναζήτηση κάποιων σταθερών που αφορούν στη σχέση του ανθρώπου με το χώρο του, τόσο σε φυσικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο, μέσα σε ένα αστικό περιβάλλον που διαρκώς μεταλλάσσεται. Στόχος της έρευνας είναι η επανεξέταση της σύγχρονης αστικής μητρόπολης και της ανθρώπινης διάδρασης στον κόσμο της πληροφορίας και των υπρρδικτυώσεων. Σε δεύτερο επίπεδο επιχειρείται η ανάδειξη του διαχρονικού ανθρώπινου αιτήματος για επανοικειοποίηση των δημόσιων χώρων της πόλης, ζήτημα το οποίο διαπραγματεύεται το πρακτικό μέρος της εργασίας.Item Restricted access Εγκλωβισμός και παρακολούθησηΑδαμοπούλου, Χριστίνα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2007)Υπάρχουν κάποιες εμμονές μας οι οποίες μας ακολουθούν σε ότι κάνουμε. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η ενασχόλησή μου με το θέμα της παρακολούθησης και του εγκλωβισμού. Είναι βέβαια που ενισχύεται και από το σημερινό τρόπο ζωής. Δεν είναι κάτι ξένο σε κανέναν το φαινόμενο της παρακολούθησης. Και σίγουρα όλοι έχουμε νιώσει κάποια στιγμή εγκλωβισμό. 0 δικός μου εγκλωβισμός θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι το ίδιο το ζήτημα του εγκλωβισμού. Και ίσως και αυτή η εργασία... Πρόκειται για μια σύνθεση έργων. Το έργο είναι ένα στερεοσκοπικά γυρισμένο τρίλεπτο ψηφιακό βίντεο. Το θέμα του είναι ο εγκλωβισμός και η παρακολούθηση. Υπάρχει ένας άνδρας πρωταγωνιστής ο οποίος είναι περιορισμένος. Το βίντεο θα προβληθεί μέσα σε στερεοσκόπιο το οποίο είναι μηχανικά κατασκευασμένο ειδικά για την προβολή τέτοιας τεχνοτροπίας βίντεο. Σκοπός του έργου είναι να «ξαναδούμε» καθημερινές εγκλωβιστικές εμπειρίες μας οχι μηχανικά αλλά με κριτική διάθεση ζωντανεύοντας πάλι τις χαμένες αισθήσεις μας.Item Restricted access Η δυνατότητα της επανάληψηςΔούκα, Αναστασία, 1979- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2007)Δεν πρόκειται για καθυστέρηση ούτε για άρνηση όταν ζητάς λίγο χρόνο ώστε να αναλογιστείς την αντίδρασή σου σε στιγμές ερωτηματικού και πανικού. Χρόνος που συνήθως η αστραπιαία εξέλιξη των καταστάσεων σου απαγορεύει. Η πιο αποτελεσματική επιβολή της λογικής σκέψης πάνω στον πανικό, σου προτείνω να είναι η αναγωγή σε μια εικόνα όπου παρακολουθείς τη λειτουργία του συστήματος μόνο ως θεατής και ποτέ ως παίκτης, και τη συγκρίνεις με το τρέχον ζήτημα. Η επανάληψη της πρόσκρουσης πάνω στο ίδιο και το ίδιο ερώτημα, καθιστά την ανάγκη της απάντησης ισχυρότερη. Η επανάληψη της πρόσκρουσης πάνω στο ίδιο και το ίδιο ερώτημα καθιστά την ανάγκη της απάντησης ισχυρότερη του ισχυρού, όταν η ίδια η ερώτηση είναι η επανάληψη. Προκύπτει τόσο συχνά, όσο ορίζει το ίδιο της το όνομα, και η ταυτότητά της προσφέρει την δυνατότητα για επανάληψη, πριν από κάθε τι άλλο, σαν τον απαράβατο συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε ελεύθερες ενότητες.Item Restricted access Η έννοια του αρχείουΣιμάκη, Σοφία, 1975- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2005)Στην παρούσα θεωρητική εργασία προχώρησα σε μια έρευνα σχετικά με την έννοια του αρχείου, καθώς αυτή σχετίζεται με το έργο το οποίο παρουσιάζω, τόσο ως μέρος μιας διαδικασίας, όσο και ως ένα σημαντικό μέρος του έργου, στην τελική του διαμόρφωση. Ξεκινώντας, αναφέρομαι σε ορισμένα θεμελιώδη ζητήματα που αφορούν το αρχείο ως έννοια, όπως αυτά αναπτύσσονται στο έργο των Ζακ Ντεριντά, Σίγκμουντ Φρόιντ και Konrand Lorenz, οι οποίοι προσεγγίζουν το θέμα με ένα τρόπο που ενδιαφέρει την εργασία μου στο σύνολο της. Στη συνέχεια, σε ένα δεύτερο μέρος, διερευνώ σχέσεις ανάμεσα στην έννοια του αρχείου και την εικόνα (την εικόνα ως μέρος ενός αρχείου, καθώς και την ανάλυση της), παραπέμποντας σε έργα των Walter Benjamin, Aby Warburg και άλλων. Τέλος, αναπτύσσω συσχετισμούς του θεωρητικού μέρους με την πρακτική εργασία.Item Restricted access Με αφορμή τη συμμετρίαΣκλαβενίτης, Νίκος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2006)Σ’ όλη την προηγούμενη μου εικαστική δημιουργία, χωρίς την χρήση υπολογιστών, ενυπήρχε η έννοια της συμμετρίας, φανερή και στις μεμονωμένες γλυπτικές φόρμες (φλόγες, ελκυστές, νάρκισσος κλπ.), αλλά και στον τρόπο εγκατάστασης κι επέκτασή τους. Σε πολλά, επίσης, ζωγραφικά μου έργα, όπως και σε πήλινα μικρογλυπτά είναι φανερή και συνειδητή η συμμετρία, απαραίτητη για την επεξήγηση των εννοιών που ήθελα να εκφράσω. Ο συμβολικός χαρακτήρας των έργων επέτρεπε κι επέβαλλε τη χρήση μορφών συμμετρικών. Εξάλλου, όλα τα σύμβολα, θρησκευτικά ή μη, έχουν τουλάχιστον έναν άξονα συμμετρίας. Μελετώντας την έννοια της, διαπίστωσα ότι ορισμένοι άνθρωποι έλκονται ιδιαίτερα από συμμετρικές μορφές κι εγώ ανήκω σίγουρα σ’ αυτούς. Η συμμετρία με την έννοια των ίδιων επαναληπτικών διαδικασιών, στην ουσία ενυπάρχει σε όλα τα οπακά εφέ ενός προγράμματος επεξεργασίας βίντεο, όπως το Premiere που εγώ χρησιμοποίησα. Ο πειραματισμός κι η έρευνα των τροποποιητών ήταν μεγάλος κι οι μικρές αλλαγές έφερναν σημαντικές αλλαγές στην εικόνα. Η δουλειά που παρουσιάζω είναι ένα μέρος της έρευνας αυτής. Επέλεξα τρεις ενότητες. Το αρχικό πρωτογενές υλικό των δύο ενοτήτων προέρχεται από βιντεοσκόπηση της θάλασσας κι ιδιαίτερα των αντανακλάσεων του νερού με πλάγιο φωτισμό, δηλαδή νωρίς το πρωί ή στην αρχή της ανατολής της πανσελήνου με το εφέ του καθρέφτη. Οι μετέπειτα τροποποιητές προκαλούν τέτοιες αλλαγές που δύσκολα αναγνωρίζεις το πρωτογενές υλικό, πλην του ήχου που παρόλες τις αλλαγές , κρατάει τις μνήμες του κυματισμού της θάλασσας. Απ’ αυτό το υλικό, παρουσιάζω μια σειρά βίντεο με αργές περιστρεφόμενες κυκλικές δίνες. Εδώ, οι αλλαγές είναι βαθμιαίες, ο ρυθμός αργός κι η περιστροφή της «έλικας» προκαλεί σμίκρυνση και διόγκωση μιας ρέουσας κατάστασης. Η ρευστότητα των κυματισμών κι η επαναληπτικότητά τους κι ο πλούσιος συμβολισμός του κύκλου, χαρακτηρίζει αυτά τα βίντεο. Στη δεύτερη ενότητα, παρουσιάζεται μια γρήγορη εναλλαγή άπειρων συμμετρικών μορφών, που η μια έρχεται απ’ την άλλη. Προβολή εναλλασσόμενων συμμετρικών εικόνων ενεργοποιεί, πιθανά, τη ‘μολυσμένη’ συμμετρική μας αντίληψη, διχάζσντάς την, παρασυρμένη ανάμεσα σε κόσμους συμβολικούς, όπου κάθε εικόνα αναγγέλλει την πολλαπλότητά της. Έτσι, το ορατό και το απτό μας δίνει μιαν οσμή της δομής του αόρατου κι απερίγραπτου. Η τρίτη ενότητα προέρχεται από βιντεοσκόπηση σχεδίων μου. Τροποποιώντας τα σχέδια μου, σε εικόνες συμμετρικές δημιουργούνται καινούργιες σχέσεις μεγεθών, σχημάτων, χώρων. Δημιουργούνται νέες εικόνες, παράδοξες οπτικά και γνώριμες ταυτόχρονα, λόγω της συμμετρίας τους. Όπως στη φύση, η συμμετρία οδηγεί σε μιαν άπειρη δημιουργία μορφών ζωής, έτσι κι εδώ με παρόμοια διαδικασία οδηγεί σε πολλαπλές δυνατότητες. Στόχος μου, αποφεύγοντας τις βαρετές ευανάγνωστες συμμετρικές εικόνες, είναι να ενεργοποιηθεί η συμμετρική μας αντίληψη προς ερμηνεία αυτών των φυσικών εικόνων απ’ τη μια, φανταστικών και συμβολικών απ’ την άλλη.Item Restricted access Νέες γεωμετρίες και τέχνη στις αρχές του εικοστού αιώναΑποστολίδου, Ηλιάνα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2005)Κατά τις τρεις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα, η έννοια μιας τέταρτης διάστασης επέδρασε απελευθερωτικά στους καλλιτέχνες σχεδόν κάθε σημαντικού κινήματος, από τον γαλλικό κυβισμό μέχρι το σουρεαλισμό. Οι καλλιτεχνικές αυτές εκφράσεις εμπνέονταν από την ελευθερία απέναντι στους καθιερωμένους καλλιτεχνικούς νόμους. Όπως η ανακάλυψη της μη-ευκλείδειας γεωμετρίας δωσε μια ισχυρή βάση και ώθηση στην άποψη ότι τα μαθηματικά είναι ανεξάρτητα από την ύπαρξη, έτσι και η αφηρημένη ζωγραφική χτύπησε τις ρίζες των ιδεών περί καλλιτεχνικής μίμησης. Ο όρος τέταρτη διάσταση, χρησιμοποιήθηκε ευρέως στην τέχνη των αρχών του 20ου αιώνα, για να δηλώσει μια ανώτερη διάσταση του χώρου, πέρα από την άμεση αισθητηριακή αντίληψη. Αυτή η έννοια ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής από το 1880 ως το 1920 περίπου.Item Restricted access Ψηφιακή τεχνολογία και κινηματογραφική δημιουργία : η φαντασία στην εξουσία;Βενετόπουλος, Χαράλαμπος, 1973-; Φραγκόπουλος, Κωνσταντίνος (Μεταπτυχιακή εργασία, 2005)Παρά το γεγονός ότι ο κόσμος μας βίωσε την περιπέτεια της τέχνης του 20ού αιώνα - και ως ένα βαθμό συνεχίζει να τη βιώνει - η διήγηση του Πλίνιου μοιάζει να συμπυκνώνει για μας ορισμένες «αδιαμφισβήτητες αλήθειες» σχετικά με το τι είναι η ζωγραφική, τόσο μάλιστα που μας φαίνεται ότι αυτή η απόλυτα πιστή αποτύπωση της όψης των πραγμάτων είναι και η «φυσική αντίληψη» της τέχνης. Σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η πορεία που ακολουθεί η τέχνη στην αρχαία Ελλάδα σχετίζεται με το πνεύμα του ανθρωπισμού, το ενδιαφέρον για το άτομο, για τα προσωπικά του βιώματα, τα συναισθήματα και τις αγωνίες, που προαναγγέλλεται από τα ομηρικά έπη και τη λυρική ποίηση, πριν το δούμε να εκφράζεται και στις εικαστικές τέχνες. Σε επιβεβαίωση μιας τέτοιας άποψης έρχεται η Αναγέννηση που δείχνει πως το πνεύμα του ανθρωπισμού όντως συμπορεύεται με μια τάση παραστατικής τέχνης που επιδιώκει το τέλειο αντίγραφο της όψης των πραγμάτων. Αν ισχύει αυτό, τότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι καθώς ο δυτικός πολιτισμός, βασισμένος σ’ αυτό το ανθρωπιστικό πνεύμα, εξαπλώνεται και «παγκοσμιοποιείται», το εικονιστικό «πρότυπο» του τέλειου ομοιώματος, που ξεκινά στην αρχαία Ελλάδα και ολοκληρώνεται με τη φωτογραφία και τον κινηματογράφο, γίνεται δεκτό και κατανοητό σε όλο τον πλανήτη.