Το σύστημα θα κλείσει για προγραμματισμένες εργασίες. Παρακαλώ αποθηκεύστε την εργασία σας και αποσυνδεθείτε

Γκρίζα βιβλιογραφία

Permanent URI for this community

https://artia.asfa.gr/handle/artia/1

Browse by

Results 1 - 20 of 23

Open Access
Cheat engine
Μπουχλαριώτου, Ολυμπία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)
“Cheat Engine” * Τα έργα παρουσιάζουν φανταστικά τοπία, που συνδυάζουν γεωμετρικά στοιχεία και οργανικές μορφές. Οι λείες καθαρές επιφάνειες, έρχονται σε αντιπαράθεση με τις δυναμικές χειρονομιακές γραφές. Δημιουργείται έτσι, η αίσθηση της ισορροπίας και της σύγκρουσης ταυτόχρονα. Κυριαρχεί η δυναμική των χρωμάτων, που δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης, ενέργειας και μυστηρίου. Κάθε έργο, έχει δημιουργηθεί, μέσω της προσθαφαίρεσης, η οποία οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα. Τα έργα ενσωματώνουν ένα δικό τους γεωμετρικό κώδικα, που παραμορφώνει και ανασυνθέτει, νέα οργανικά στοιχεία. Κώδικες που δημιουργούν συγκρουσιακές καταστάσεις του φαινομενικού με το πραγματικό και ξεκλειδώνουν αποκαλύπτοντας έτσι, νέους κόσμους, πιο αληθινούς, πέρα από ψευδαισθήσεις. Κώδικες που δείχνουν τον τρόπο εξερεύνησης των ορίων και δυνατοτήτων, προάγοντας την ιδέα μιας πραγματικότητας, που μπορεί να διαμορφωθεί μέσω παρεμβάσεων. *Cheat Engine Πρόγραμμα ανοιχτού κώδικα (open source), για videogames, που δίνει τη δυνατότητα στον gamer, να χακάρει τη λειτουργία του παιχνιδιού, αποκτώντας πρόσβαση σε άπειρα πλεονεκτήματα, με τελικό στόχο την νίκη.
Embargo
Fur Intuition
Μαυρή, Χριστίνα (Πτυχιακή εργασία, 2025-03-10)
Το έργο μου εξερευνά τη σχέση μεταξύ υλικότητας, μνήμης και υποσυνείδητης αντίληψης μέσα από τη χρήση της συνθετικής γούνας. Δημιουργώντας συμμετρικές συνθέσεις, διερευνώ πώς τα μοτίβα αναδύονται ως αντανάκλαση του υποσυνείδητου, προκαλώντας προσωπικές και συλλογικές αναγνώσεις. Εμπνευσμένα από το τεστ Rorschach, τα έργα μου καλούν τον θεατή να ερμηνεύσει τις μορφές, αποκαλύπτοντας τη βαθιά σύνδεση μεταξύ υλικού, σχήματος και αντίληψης. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, επιδιώκω να μεταμορφώσω τη γούνα σε ένα μέσο που υπερβαίνει τις παραδοσιακές της σημασίες, ανοίγοντας νέους διαλόγους γύρω από την υφή, τη συμμετρία και την ψυχολογική επίδραση των υλικών. Το τεστ Rorschach αποτελεί ένα ψυχολογικό εργαλείο που βασίζεται στην ανάλυση συμμετρικών κηλίδων μελανιού, με στόχο την ανάδειξη υποσυνείδητων σκέψεων και συναισθημάτων. Η συμμετρία στο τεστ λειτουργεί ως ένα ουδέτερο αλλά ταυτόχρονα ισχυρό μέσο που επιτρέπει την ελεύθερη ερμηνεία των μορφών, ενεργοποιώντας τόσο την ατομική όσο και τη συλλογική μνήμη. Αυτή η αμφίσημη ποιότητα της συμμετρίας αποτέλεσε κεντρική έμπνευση για το έργο μου, καθώς αναζητώ τρόπους να διεγείρω παρόμοιες υποσυνείδητες ανταποκρίσεις μέσω των συνθέσεών μου.
Open Access
IAMAROBOT
Κλάδης, Χαράλαμπος Α. (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Στη σειρά έργων με γενικό τίτλο ‘IAMAROBOT’ προτείνω την επιστροφή στις βασικές διαδικασίες για τη διεπαφή μεταξύ ανθρώπου και ηλεκτρονικού υπολογιστή, όπως αυτές τυποποιήθηκαν τις δεκαετίες του 70 και 80. Οι διαδικασίες αυτές παρότι εξακολουθούν να υπάρχουν στον λειτουργικό πυρήνα όλων των σύγχρονων συσκευών, εντούτοις με τις επικαλύψεις τους με τα σύγχρονα χρηστικά/έξυπνα ενδιάμεσα περιβάλλοντα διάδρασης, ο χρήστης δεν χρειάζεται πλέον να τις χρησιμοποιεί απ’ ευθείας και κατά πάσα πιθανότητα αγνοεί την ύπαρξή τους. Η εικαστική γλώσσα που προκύπτει από την αφαίρεση αυτών των επικαλύψεων, διαμορφώνεται δίνοντας έμφαση στη ‘μεταγλώττιση’ (/’υποβάθμιση’) οπτικών, ακουστικών και γραπτών πληροφοριών που έχουν δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας σύγχρονα μέσα (κείμενο, φωτογραφία, βίντεο, τεχνητή νοημοσύνη), σε δυαδικό κώδικα, bitmaps, αλγοριθμικούς ήχους και κρυπτογράφηση. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι άλλοτε αναγνώσιμα και άλλοτε δυσνόητα.
Open Access
Tavalodi Digar (Άλλη γέννηση)
Ραφιζαντέχ Αμίρ Σαλαμί, Σοφία Ευαγγελία (Susan Rafizadeh Amir Salami) (Πτυχιακή εργασία, 2025-02-24)
“Tavalodi Digar” Το έργο μου είναι Βίντεο Εγκατάσταση , δίαρκεια 12 λεπτά 55 δευτερόλεπτα. Το έργο προβάλεται σε σκοτεινό χώρο , σε τρεις οθόνες . Η κάθε οθόνη έχει ύψος 3 μέτρα πλάτος και 1,75 μέτρα ύψος. Η προβολή πραγματοποιείται με τρεις συγχρονισμένους βιντέοπροβολείς και 2 ηχεία. Είναι ασπρόμαυρο και είναι μία ιστορία σε τρεις φάσεις Το θέμα του έργου μου , είναι ένα ποίημα μέσα σε ένα άλλο ποίημα, η΄ μάλλον σ’ ένα απέραντο ποιητικό κόσμο , το κόσμου της Ιρανής Ποιήτριας Forough Farrokhzaad (1934-1967) στην οποία και είναι αφιερωμένο. Δεν θυμάμαι πια πόσες δεκαετίες πέρασαν από την τελευταία μου επαφή με τα ποιήματα της Forough. Και ξαφνικά και ενώ η εργασία μου είχε πάρει πια μορφή ξανά συναντήθηκα με το κόσμο της . Ακολουθώντας άγνωστα μονοπάτια καταδύθηκε στο Συλλογικό Ασυνείδητο της Φυλής μου και ξανάρθε εκστατικά σε επαφή με αραχνιασμένα αρχέτυπα. Η Forough ανασκάπτει με την τρυφερή επιμονή αρχαιολόγου τα βαθύτερα στρώματα ανθρώπινης ψυχής : Τη γέννηση , το φευγαλέο της ζωής , την αδήριτη πορεία του χρόνου , τη μοναξιά, τη τυχαιότητα της ύπαρξης , τη γνώση του Εαυτού. Το έργο μου, Tavalodi digar (Άλλη γέννηση) , εξελίσσεται σε ένα απόκοσμο αρχετυπικό τοπίο που υπάρχουν εν σπέρματι τα τοπία της Forough. Είναι μία ιστορία σε τρεις φάσεις που προβάλλεται συγχρονισμένα σε τρεις οθόνες.: Μια γυναικεία μορφή αναδύεται από ένα αρχέτυπο “κουκούλι”. Περιπλανάται στο πρωτόγνωρο και αδοκίμαστο για να καταφύγει σαστισμένη στην ρωγμή ενός βράχο. Και τέλος ξεθαρρεμένη και αποφασιστική , πλούσια σε εμπειρίες και εντυπώσεις, διασχίζει πέτρινα αφιλόξενα τοπία προς ένα κόσμο αυτοπροσδιορισμού και ανεξαρτησίας.1. Μια γυναικεία μορφή αναδύεται από ένα αρχέτυπο “κουκούλι”. 2. Περιπλανάται στο πρωτόγνωρο και αδοκίμαστο για να καταφύγει σαστισμένη στην ρωγμή ενός βράχο. 3. Και τέλος ξεθαρρεμένη και αποφασιστική , πλούσια σε εμπειρίες και εντυπώσεις, διασχίζει πέτρινα αφιλόξενα τοπία προς ένα κόσμο αυτοπροσδιορισμού και ανεξαρτησίας.
Open Access
"Untitled"
Αγγελακόπουλος, Δημήτρης Λ.; Αγγελακόπουλος, Πέτρος Λ. (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-24)
Η καθοριστική, για εμάς σημασία συνύπαρξης, μας οδήγησε στην απόφαση να παρουσιάσουμε από κοινού την πτυχιακή μας εργασία, στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (ΑΣΚΤ) τον Ιανουάριο του 2024. Το σώμα της θεματικής ενότητας <>, που παρατίθεται στην αίθουσα Κεσσανλής, έρχεται σαν αποτέλεσμα μιας συλλογικής έρευνας και ενός διαλόγου που καταγράφεται με διάφορα μέσα, αλλά συμπυκνωμένη αφήγηση και όπου σε κάθε περίπτωση αποπειράται να πραγματώσει μια σύγχρονη εμπειρία ζωγραφικής, με έντονα δάνεια υλικών και αισθητικής από την Arte Povera και Ντανταϊσμό, χωρίς ωστόσο να λείπει το στίγμα της προσωπική μας ταυτότητας. Το σώμα του έργου, εμπεριέχει έντονα το λαογραφικό αποτύπωμα της κοινής σκληρής μας μνήμης και τόπου. Εικόνες φθοράς που δεν συναντάμε πια, φτιαγμένες με πίσσα ως βασικό υλικό και όχι ως χρώμα, και με τελάρα από βιομηχανικά ξύλα σε απρόβλεπτα και απόλυτα αναπτύγματα που συνθέτουν μια αφήγηση μάλλον ποιητική. Τα άκαμπτα περιφερειακά υλικά σε συνδυασμό με την ατμοσφαιρικότητα της πίσσας και την αμεσότητα της φωτογραφίας, κατευθύνουν αναμφίβολα τον τρόπο κατασκευής και εκτέλεσης των έργων μας, γίνεται δηλαδή μια πιο προσωπική ζύμωση που θα έλεγε κανείς πως μοιάζει με τελετουργία κατά την ζωγραφική πράξη.
Open Access
Worlds incongruous
Σχίζας, Χρήστος Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Ξεκίνησα με γκράφιτι σε εφηβική ηλικία. Μου έδινε τη δυνατότητα να επεμβαίνω σε μέρη από όπου περνούσα καθημερινά, αφήνοντας το στίγμα μου. Ανάγκη μου ήταν να υπάρξω, να ενταχθώ κοινωνικά μέσω αυτού. Τα χρώματα, οι επιφάνειες, τα μέσα ήρθαν όταν τα είχα πραγματική ανάγκη. Ζωγραφίζω άρα υπάρχω, το άγχος σταματάει μόλις πιάνω το μολύβι. Η ζωγραφική μου επιθυμεί να είναι ένα σχόλιο πηγαίο, δικό μου σε σχέση με την κοινωνία. Ζωγραφίζω στο καλλιτεχνικό μου βιβλίο, στον μουσαμά, στο χαρτί ή στον τοίχο. Πειραματίζομαι στην εικόνα που δημιουργώ, γράφω και σβήνω. Κάθε μουντζούρα έρχεται να με κατευθύνει. Δημιουργώ κόσμους παράταιρους με πρωταγωνιστές φαντασιακά υποκείμενα, το βλέμμα τους εκφράζει το βίωμά μου. Μιλώντας γι’ αυτό που δεν φαίνεται και πιθανά δεν λέγεται· όμως συμβαίνει.
Open Access
Ανάμεσα σε φλόγες και σκιές
Δήμου, Αικατερίνη (Πτυχιακή εργασία, 2025-02-24)
Η πτυχιακή μου αποτελείτε από φύλλα δέντρων και φυτών. Ακολουθώ τις νευρώσεις και αφαιρώ τα μαλακά μέρη αποκαλύπτοντας τη δαντέλα της φύσης. Για να κρατήσουν στο χρόνο, τα περνάω με ρητίνη και τα κρεμάω από ψηλά όπως είναι στα δέντρα. με γύψο φτιάχνω μικρές βάσεις στις οποίες στερεώνω πάνω σε μεταλλικές βέργες φύλλα ως μνημείο αφιερωμένο στα φυλλώματα των δέντρων που κάηκαν. με χρώμα πορτοκαλοκόκκινο που μοιάζει με τη φωτιά, αποτυπώνω πάνω σε πλέξιγκλας φύλλα και τα βάφω μαύρα παραπέποντας στα καμένα δάση.
Open Access
Αργά
Θεοδοσιάδου, Στέλλα (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-25)
Ο χρόνος κοστίζει. Η αδράνεια γεννά ενοχή. Η απουσία προγράμματος προκαλεί στρες. Αυτό το έργο επιχειρεί να μιλήσει για την αμηχανία που νιώθουμε όταν δεν είμαστε παραγωγικοί. Σκηνοθετώ ένα χώρο οργανωμένο, βγαλμένο από την καθημερινότητα. Κάθομαι αργά στην καρέκλα του γραφείου Αφαιρούμαι γρήγορα Κοιτάω την ώρα.. είναι πέντε Να είμαστε απλά παρόντες στο χώρο και το χρόνο, δεν μπορεί αυτό να είναι το έργο; Σε προσκαλώ να ξοδέψεις λίγα λεπτά εδω. Δε θα συμβεί τίποτα. Με το παραπάνω συνοδευτικό κείμενο του έργου καλώ τον/την θεατή να είναι αργός/ή, να κωλυσιεργήσει, σε μια πραγματικότητα που όλα είναι γρήγορα και λειτουργούν βάση προγράμματος, σε μια πραγματικότητα όπου κάθε λεπτό μετράει και πρέπει να είσαι αποδοτικός/ή. Ωστόσο ο κόσμος γύρω μας παραμένει απρόβλεπτος και μέσα στο χάος του απολαυστικός. Η δουλειά μου έχει ως αφετηρία μια ανάγκη αντίστασης στον επιβεβλημένο ταχύ ρυθμό της καθημερινότητας. Ξεκινάει από τα βίντεο όπου σκηνοθετώ άτομα σε εργασιακούς χώρους να κάνουν κάτι μη παραγωγικό. Εικαστική μου αναφορά γι αυτά τα βίντεο αποτελούν οι μινιμαλιστικές αφηγήσεις της κινηματογραφίστριας Chantal Akerman. Εξελίσσοντας το έργο μου θέλησα απέναντι από τα βιντεο να στήσω μια μικρή εγκατάσταση σκηνογραφώντας ένα εργοτάξιο το οποίο περικλείει ένα καλά οργανωμένο γραφείο, πάνω από αυτό κρέμεται ένα γκρίζο βαρύ σύννεφο. Το γραφείο λειτουργεί ως σύμβολο μιας πραγματικότητας που φτιάχνουμε ώστε να νιώθουμε αποδοτικοί/ές ενώ το εργοτάξιο ως σύμβολο της ζωής που συνεχίζεται. Δίνω τη δυνατότητα στον/στην θεατή να μπει σε αυτό το χώρο, να κάτσει στην καρέκλα του γραφείου και από εκεί να “χαζέψει” τα βίντεο. Προσεγγίζω το θέμα με χιούμορ και υπερβολή ώστε ο/η θεατής να νιώσει οικεία ανακαλύπτοντας στοιχεία του δικού του βιωματος.
Open Access
Διπλωματία γειτόνων / διπλωματία σεισμών
Σουβερμέτζογλου, Όλγα (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Η θεματική της πτυχιακής αφορά του δύο σεισμούς που συνέβησαν το 1999 στην περιοχή του Μαρμαρά στην Τουρκία και στο ρήγμα της Πάρνηθας. Το γεγονός αυτό προκάλεσε μια σειρά αντιδράσεων από τα συστήματα της πολιτικής, των ΜΜΕ και της κοινωνίας των πολιτών, δημιουργώντας ένα νέο λεξιλόγιο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η ελληνική κοινωνία και η κυβέρνηση ανταποκρίθηκαν άμεσα στις ανάγκες των γειτόνων-θυμάτων, προσφέροντας υλικά αγαθά, δωρεές αίματος και ανθρωπιστική βοήθεια. Η εγκατάσταση που δημιούργησα με αφορμή αυτά τα γεγονότα, είναι αποτέλεσμα ερευνητικής εργασίας και περιλαμβάνει έτοιμα αντικείμενα (ready make) σε συνδυασμό με κατασκευές. Συνοδεύεται από αφηγήσεις ατόμων που βοήθησαν στην αντιμετώπιση της καταστροφής, τόσο από Ελλάδα όσο και από Τουρκία.
Open Access
Ζωγραφική της φύσης
Dhima, Irini (Πτυχιακή εργασία, 2025-07-02)
Στην παρουσίαση της διπλωματικής μου εργασίας θα έρθετε σε επαφή με ζωγραφικά έργα “φτιαγμένα από την φύση”. Η ζωγραφική έχει γίνει πάνω σε χαρτί και καμβά απο τα αποτυπώματα διαφόρων φυτών που παράγουν λαχανικά ή χρησιμοποιούνται για παραγωγή φαγητού. Η διαδικασία έχει γίνει στο μπαλκόνι του σπιτιού μου μέσα στην Αθήνα. Τα χαρτιά ήταν τοποθετημένα για μερικούς μήνες στον πάτο των γλαστρών ή πλάι απο τα φυτά. Στον χώρο μπορείτε να δείτε και τα ίδια τα φυτά στα διάφορα στάδια της ανάπτυξης τους καθώς και ένα βίντεο με την διαδικασία παραγωγής των έργων. Στα έγχρωμα έργα έχει χρησιμοποιηθεί χρώμα ζαχαροπλαστικής και μελάνι τα οποία δεν έχουν βάλει το φυτό ή εμάς σε κίνδυνο. Στόχος είναι ο θεατής να ευαισθητοποιηθεί και να εντάξει τα φυτά στην καθημερινότητα του .
Open Access
Η Επίσκεψη του Φωτός
Μπρίνια, Κωνσταντίνα (Πτυχιακή εργασία, 2025-03-10)
Τι σημαίνει η απουσία του Φωτός? Χωρίς το Φως δεν μπορεί να υπάρξει ζωή, δεν μπορεί να υπάρξει δημιουργία. Όσο μεγαλύτερο το Σκοτάδι, τόσο πιο έντονη η ανάγκη για Φως. Εκεί όπου εισέρχεται το Φως γεννιέται μια ευκαιρία για νέα δημιουργία, οι φόρμες διαρρηγνύονται, μεταστρέφονται, όλα αλλάζουν, τα πάντα αναγεννιούνται. Το Φως έρχεται να επισκεφθεί τον άνθρωπο, οδηγώντας τον στη συνειδητοποίηση ότι και ο ίδιος είναι φτιαγμένος από Φως. Αποτελεί μια νέα αρχή, μια δημιουργία. Ένα ξέσπασμα εκτυφλωτικού φωτός που μαγνητίζει τον θεατή και τον προσκαλεί, διεισδύει μέσα του, και του μεταδίδει, αν το θελήσει, την πληροφορία που φέρει, αλλάζοντάς τον για πάντα. Πρόθεσή μου ήταν το έργο να μαγνητίζει υποσυνείδητα τον θεατή, θα του προκαλεί αρχέγονο δέος και θα τον προσκαλεί να το ανακαλύψει. Ένα έντονο φως που ξεσπά σαν να τρυπά το χαρτί, χωρίς όμως να το καταστρέφει, αλλά που φωτίζει, αλλάζει, μεταστρέφει τα πάντα. Το φως διαπερνά την ύλη, αναγκάζοντας τη να δονηθεί σε υψηλότερες συχνότητες και να μετατραπεί και αυτή σε φως. Σε καλεί να το κοιτάξεις, να το γνωρίσεις, να μπεις μέσα του. Έχοντας απέναντί του ο θεατής αυτή την εικόνα που πάλλεται, η ψυχή του συνταράσσεται, αισθάνεται δέος, μεταφέρεται σε μια ανώτερη πνευματική κατάσταση. Ως μέσο, επέλεξα κυρίως το μελάνι, αλλά και την ακουαρέλα, για να αποδώσω την ρευστότητα, την διαφάνεια και τη μεταβλητότητα αυτής της δυναμικής κατάστασης. Το απόλυτο σκοτάδι μέσα στο αδιάλυτο μαύρο μελάνι, διαρρηγνύεται από το λευκό φως του χαρτιού και πάλλεται μέσα από πολλαπλούς τόνους του γκρι. Η πινελιά είναι χειρονομιακή, άλλοτε τυχαία και άλλοτε συνειδητή, προσδίδει στο έργο την ένταση και την σωματικότητα, ως ένδειξη της ενέργειας και της εσωτερικής δύναμης που αναδύεται και κυριαρχεί.
Open Access
Κτίσματα
Καραμπατζάκη, Βούλα (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-24)
Η εγκατάσταση αποτελείται από γλυπτά χάρτινα κτίσματα διαφόρων μεγεθών αλλά και επιτοίχια. Χρησιμοποιήθηκε χαρτόνι ανακυκλωμένο και επαναχρησιμοποιημένο κυψελωτό και κυματοειδές. Η επεξεργασία τους ανάλογα με τον τρόπο κοπής τους και δομικής σύνθεσης. αποκαλύπτει περισσότερες υφές και ποιότητες του υλικού, μέσα από τα σχήματα, τις φόρμες, τις εντάσεις των κενών σημείων καθώς και τον ρυθμό των επαναλαμβανόμενων δομικών στοιχείων. Έτσι στην ενότητα αυτή , ναοί βωμοί ξωκλήσια μοναστήρια περιστερεώνες, φάροι, αστικά κτίσματα, ουρανοξύστες, ξερολιθιές, αρχαία θέατρα, αψίδες, γέφυρες στήλες κ.ά. φαίνεται να βρίσκονται σε μια συνεχώς μεταβαλλόμενη κατάσταση, είτε προς την ανέγερση είτε προς την φθορά τους.
Open Access
Λόλα Κωστοπούλου (1900-2022) - Μη με ξεχάσετε ποτέ
Σταματίου, Ιωάννης (Πτυχιακή εργασία, 2025-02-24)
Λόλα Κωστοπούλου (1900-2022) «Μη με ξεχάσετε ποτέ» Μια επινόηση εικόνας και λόγου. Μια έμφυλη βιογραφία προσώπων και αντικειμένων. Πρόκειται για την παρουσίαση μιας έκθεσης μνήμης για ένα επινοημένο πρόσωπο, για μια κατασκευασμένη ταυτότητα - τη Λόλα Κωστοπούλου. Η παρουσίαση πλαισιώνεται από ένα αρχείο, δηλαδή από μια υλική πραγματικότητα εξίσου πλαστή. Ο ξεναγός της έκθεσης είναι ένας επίσης κατασκευασμένος ρόλος αυτός του επιμελητή - αφηγητή. Στον χώρο συναντιούνται υλικά που δεν θα μπορούσαν αλλιώς να συναντηθούν. Η παρουσίαση επαναλαμβάνεται συνεχώς και αυτό φιλοδοξεί να αποκαλύψει τη συνθήκη της κατασκευής της. Το έργο είναι μία lecture performance - μία αφήγηση μέσα σε μία εγκατάσταση. Μερικά βασικά στοιχεία της παρουσίασης στον χώρο. 1. Στον τοίχο αναπτύσσεται ένα εκτενές timeline που περιγράφει χρονολογικά τη ζωή της ηρωίδας από τη γέννηση έως το θάνατο της. Αυτό το χρονολόγιο περιλαμβάνει κείμενα, αντικείμενα και φωτογραφίες και συνιστά μία αφήγηση που προχωρά παράλληλα με την αφήγηση του επιμελητή. 2. Στο κέντρο του δωματίου υπάρχουν μοντέλα με ενδύματα καθώς και τραπέζια που προτείνουν μία μουσειακή αφήγηση με υλικές αποδείξεις - αντικείμενα και τεκμήρια από τη ζωή της πρωταγωνίστριας σε προθήκες. 3. Στον τοίχο υπάρχει μία προβολή διαφόρων ψηφιακών υλικών, όπως βίντεο της έναρξης και του τέλους της παρουσίασης και ένα ψηφιακό άλμπουμ φωτογραφιών.
Open Access
Πίσω απο τις κουρτίνες
Σιδέρη, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2025-06-23)
Η έκθεση “Πίσω από τις Κουρτίνες” αποτελεί ένα σύνολο 15 ελαιογραφιών που διερευνούν με σουρεαλιστικό και συμβολικό τρόπο, τον ψυχικό κόσμο κακοποιημένων παιδιών – θυμάτων σεξουαλικής, λεκτικής και συναισθηματικής βίας. Τα παιδιά απεικονίζονται κρυμμένα σε οικιακά περιβάλλοντα – πίσω από κουρτίνες, κάτω από τραπέζια, ενώ οι ενήλικες που τα περιβάλλουν εμφανίζονται άλαλοι, απρόσωποι, συχνά απειλητικοί ή αδιάφοροι. Μέσα από τη ζωγραφική εξετάζεται το ασυνείδητο του τραύματος και η σιωπή που το περιβάλλει, τόσο από το ίδιο το παιδί όσο και από τους μάρτυρες-συγγενείς που επιλέγουν να μη μιλήσουν. Το έργο λειτουργεί ως σπουδή πάνω στη σιωπηρή βία και καλεί τον θεατή όχι απλώς να δει, αλλά να αναρωτηθεί: τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες;
Open Access
Πτυχιακή εργασία της Αγγελικής Φράγκου
Φράγκου, Αγγελική (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Στη μικροβιολογία με τον όρο αύξηση (growth) αναφερόμαστε στον πολλαπλασιασμό ενός μικροβιακού κυττάρου, η οποία αποτελεί ένα ουσιώδες χαρακτηριστικό λειτουργίας, άμεσα συνδεδεμένο με το πεπερασμένο χρονικό όριο ζωής στη φύση. Η κάθε αποικία γεννιέται και πολλαπλασιάζεται σε ευνοϊκές συνθήκες, ενώ φθίνει έως το θάνατο και τον αφανισμό της συναρτήσει του χρόνου, ο οποίος μειώνεται όταν οι συνθήκες είναι δυσμενείς. Το πρώτο κομμάτι του πρότζεκτ αποτελείται από τη ψηφιακή αναπαράσταση τριών καλλιεργειών μικροοργανισμών, ο αριθμός του πληθυσμού των οποίων αυξάνεται – και εν συνεχεία μειώνεται εκθετικά. Το ανάπτυγμα του κάθε πληθυσμού ακολουθεί μία εικαστική φόρμα. Στην πρώτη περίπτωση τα σύνολα, που γίνονται αντιληπτά σαν σημεία, σχηματίζουν έναν κύκλο (birth). Στη συνέχεια ο κύκλος μορφοποιείται ελεύθερα, αποδίδοντας μία δεύτερη διαγώνια φόρμα με τρεις εστίες (growth) και τέλος μία τρίτη πιο περίτεχνη φόρμα (death), με μεγαλύτερη ταχύτητα εκτέλεσης. Σε κάθε περίπτωση ο ρυθμός και η ταχύτητα εξέλιξης των τριών αποικιών διαφέρουν, συνθέτοντας έτσι ένα δυναμικό περιβάλλον συνύπαρξης. Το δεύτερο κομμάτι του πρότζεκτ είναι μία διαδραστική εικαστική εγκατάσταση εικονικής πραγματικότητας. Ο θεατής, φορώντας τα γυαλιά vr, κινείται μέσα σε μία φανταστική σφαίρα, η οποία λειτουργεί ως μεμβράνη ορίζοντας τα όρια του μικροπεριβάλλοντός του. Η αίσθηση του βάθους αποδίδεται με τον τρόπο που αλλάζει το μέγεθος, η φωτεινότητα και οι λεπτομέρειες της υφής των αντικειμένων (βακτηρίων) και των εσωτερικών τοιχωμάτων της σφαίρας. Η απόσταση διαφοροποιεί την πρόσληψη των δεδομένων, τα οποία γίνονται περισσότερα και τα σχέδια πιο λεπτομερή όσο ο θεατής πλησιάζει τα όριά τους, παρατηρώντας το χώρο και περπατώντας μέσα σε αυτόν. Κατά τα στάδια της γέννησης και της αύξησης (30 sec) ο φωτισμός, η ένταση του ηχητικού σήματος, ο αριθμός των βακτηρίων συντονίζονται, δίνοντας τη δυνατότητα της σταδιακής παρατήρησης ενός ανοίκειου εικονικού περιβάλλοντος. Μεσολαβεί ένα στάδιο (60 sec), κατά το οποίο η πληθυσμιακή εξέλιξη μοιάζει να έχει παγώσει. Η αιώρηση της κίνησης των κυττάρων συνεχίζεται. Ο θεατής μπορεί να κινηθεί ελεύθερα στο χώρο, να αλληλεπιδράσει με τα βακτήρια μέσω των χεριών του, απωθώντας και κατευθύνοντάς τα σε έναν άτυπο σχηματισμό συσσωματωμάτων. Δημιουργείται ένα ίχνος, που αποτυπώνει τη διαδρομή της επιλογής του. Η τελευταία προβάλλεται παράλληλα σε ένα μεγάλο γράφημα στον τοίχο. Τα αρχικά σημεία δίνονται ανάλογα με την αρχική θέση του θεατή. Η γραμμή, το σχήμα και οι διαστάσεις εξαρτώνται από την τροχιά που διαγράφεται, βάση της περιπλάνησης που εκείνος επιλέγει. Στο τελευταίο στάδιο, του θανάτου (30 sec), η αλληλεπίδραση με τα βακτήρια παύει, καθώς τα δεύτερα αρχίζουν να πεθαίνουν και να εξαφανίζονται από τον ορίζοντα, ο φωτισμός και ο ήχος μειώνονται έως το σκοτάδι και την πλήρη σίγασή τους. Τα γυαλιά vr καθαρίζονται έπειτα από κάθε θεατή για λόγους υγιεινής. Οι θεατές εισέρχονται ένας-ένας για τις πρακτικές ανάγκες της εγκατάστασης.
Open Access
Πτυχιακή εργασία της Μαρκέτου Ειρήνης
Μαρκέτου, Ειρήνη (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Δημιουργώ μικρά συμπλέγματα από ψηφίδες με μελάνι ραπιδογράφου. Μελετώ το κενό ανάμεσα τους, που θυμίζει σκασμένο χώμα. Είναι μικρές επαναλαμβανόμενες κινήσεις (του χεριού μου με την πολύ λεπτή μύτη του Ραπιδογράφου) που δημιουργούν τα σχήματα – ψηφίδες – επίσης μικρές και επαναλαμβανόμενες που όλες μαζί συνθέτουν μια μεγαλύτερη κίνηση. Οι μορφές – ψηφίδες δεν κλειδώνουν μεταξύ τους σαν κομμάτια ενός παζλ. Υπάρχουν το κάθε ένα ανεξάρτητα, σαν ροή. Η συγγένεια, ή έστω η φαινομενική συγγένεια που έχει με τη χαρακτική είναι θελημένη, όχι τυχαία. Η χαρακτική, το ψηφιδωτό, η κεραμική, είναι επίσης τεχνικές με τις οποίες έχω πειραματιστεί με αυτή την ιδέα – αλλά τις απέρριψα γιατί είχαν μια σταθερότητα κατά τη διαδικασία της δημιουργίας που δεν με ικανοποιούσε. Τα σχέδια αυτά υπάρχουν λόγο της διαδικασίας δημιουργίας τους. Η ίδια επαναλαμβανόμενη κίνηση του χεριού μου που τα δημιουργεί – συσσωρευμένη καταλήγει στη δημιουργία ενός έργου που με τη σειρά του απεικονίζει μικρά σώματα – μορφές – ασήμαντα μόνα τους, που όμως όλα μαζί αποκτούν μια δυναμική ροή.
Open Access
Πτυχιακή εργασία του Αναστασιάδη Αναστάσιου
Αναστασιάδης, Αναστάσιος (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Η δουλειά μου αποτελείται από ασπρόμαυρα σχέδια, μεγάλων διαστάσεων, των οποίων η αισθητική είναι παραπλήσια με αυτή από γκραβούρες και χαρακτικά του μεσαίωνα ή της προαναγγενησιακής περιόδου. Η μέθοδος με την οποία δουλεύω αυτά τα έργα, είναι κοντά στην τεχνική του détournement (μεταστροφή), η οποία χρησιμοποιήθηκε και έγινε γνωστή απ' τους καταστασιακούς. Η μεταστροφή γίνεται μέσω της εκτροπής μιας εικόνας από το αρχικό πλαίσιο και την ένταξή της σε μια νέα σύνθεση φέροντας πλεον καινούργια νοήματα. Τις εικόνες που διαχειρίζομαι και μεταστρέφω τις αντλώ από μια μεγάλη γκάμα καλλιτεχνών και ιστορικών περιόδων. Μπορεί στο ίδιο έργο να συνυπάρχουν στοιχεία από τον Hieronymus Bosch έως καρέ από κόμιξ ή εικονογραφίσεις περιοδικών. Με τις εικόνες αυτές προσπαθώ να δημιουργώ αφηγήσεις του σήμερα κρατώντας μια αισθητική μεταξύ γκραβούρας και χαρακτικού. Σε ένα πρώτο επίπεδο αυτό το κάνω με την τοποθέτηση εκείνων των μορφών σε γνωστά μας σύγχρονα περιβάλλοντα (πισίνες, μοντέρνα σπίτια, πολυκαταστήματα κλπ). Όμως προσπαθώ να το πραγματοποιήσω και με την παρουσίαση χαρακτήρων της σύγχρονης ζωής μέσω μεταστροφής παλιών απεικονίσεων. Για παράδειγμα βασιλιάδες μπορούν να εμφανιστούν ως σύγχρονοι ειδικοί ή ακόμα νέες τεχνολογίες ως ιερά αντικείμενα. Το σχέδιο γεμίζει όλη την επιφάνεια, αφήνοντας ελάχιστα κενά και με όμοια γραφή σε όλο της το μήκος και πλάτος. Με αυτό τον τρόπο αντικατοπτρίζεται η αίσθηση μου για την διαφάνεια της πληροφορίας στη ζωή μας σήμερα, η οποία είναι πληθωριστική και υπέρ ταχεία.
Open Access
Πτυχιακή εργασία του Αναστάσιου Δαρειώτη
Δαρειώτης, Αναστάσιος (Πτυχιακή εργασία, 2024-02)
Η πτυχιακή εργασία αποτελείται από τρεις προβολές και μικρά τυπώματα σε ξύλο. Στο σύνολο της, η εικονογραφία που προκύπτει είναι προϊόν ανασύνθεσης δευτερογενούς υλικού. Εικόνες αλιευμένες από αρχειακούς καταλόγους, βιομηχανικές φωτογραφίες και άλλες πηγές υλικού κοινού κτήματος, μεταπλάθονται παράγοντας αμφίσημους χώρους και συνθέσεις. Μέσω μιας διαδικασίας αποπλαισίωσης και αυτονόμησης, νέες αφηγήσεις αναδύονται. Το θεματικό νήμα που διατρέχει την ενότητα των έργων, είναι μια ιδέα ενός πλάνητα της ιστορίας. Το βλέμμα του χρόνου, όχι γραμμικού αλλά παρόντα, επί της ανθρώπινης υλικής, πνευματικής, πολιτισμικής παραγωγής. Το στίγμα της εποχής όπως λανθάνει σε κινήσεις, μορφές, αντικείμενα. Τρία βίντεο επισης προβάλλονται σε ριζόχαρτο. Η ροή τους είναι αργή, ορισμένες φορές ανεπαίσθητη, κατ’ αναλογία προς τα τυπώματα. Επιχειρείται με αυτό τον τροπο η εικαστική αποτύπωση της αίσθησης του ιστορικού χρόνου, των μεταβολών που γίνονται αντιληπτές στη μακρά διάρκεια του.
Open Access
Πτυχιακή εργασία του Αντωνίου Αναστασιάδη
Αναστασιάδης, Αντώνης (Πτυχιακή εργασία, 2024)
Η εγκατάσταση αποτελείται από οκτώ πέτρινα γλυπτά, τοποθετημένα σε σκοτεινό χώρο. Στο κέντρο των περισσότερων μία λάξευση σε γεωμετρικό (κυκλικό ή τετράγωνο) σχήμα μετατρέπει τη λίθινη οπή σε φιλόξενη επιφάνεια προβολής. Οι υπόλοιπες πλευρές εξακολουθούν να παραμένουν ακατέργαστες και, μέσα από δέσμες λευκού φωτός, αναδεικνύουν τον άγριο και τραχύ χαρακτήρα του υλικού.
Open Access
Πτυχιακή εργασίας 'Ελενας Αναγνωστάκη
Αναγνωστάκη, Έλενα (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)
Το έργο είναι αποτέλεσμα της ερευνητικής μου προσπάθειας κατανόησης της έννοιας της εικόνας και του μηχανισμού παραγωγής της. Τι είναι στην πραγματικότητα μια εικόνα; Πόσο διαφέρει από το πραγματικό; Πόση από την αλήθεια του πραγματικού μεταφέρει και πόσο αλλοιώνει το ίδιο το υποκείμενο; Πόσο καθοριστική είναι η διαμεσολάβηση του μέσου όσον αφορά το τελικό αποτέλεσμα, όταν άλλοτε προσθέτει και άλλοτε αφαιρεί πληροφορίες; Η μηχανή μπορεί και μας εκθέτει με εικόνες άγνωστες προς εμάς και αμφίσημες ως προς την ερμηνεία τους.