Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.) by Keyword "Αιωνιότητα"
Results 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access Πτυχιακή εργασία του Θοδωρή ΡουσόπουλουΡουσόπουλος, Θεόδωρος (Πτυχιακή εργασία, 2023)Πρόκειται στην ουσία για μια φανταστική περιπλάνηση μιας παρέας φίλων στο εσωτερικό των αιγυπτιακών πυραμίδων, αν όχι και στο εσωτερικό του ίδιου του ανθρώπου -στα ταυτόχρονα επίπεδα σώματος, ψυχής και νου- όπου η φύση υποχωρεί μπροστά στη μεταφυσική. ο χρόνος μπροστά στην αιωνιότητα. και ο πεπερασμένος χώρος μπροστά στο άπειρο… Ανεπαίσθητα κοιτώντας το σύνολο της δουλειάς μου ταυτίστηκα με την παραπάνω μυθιστορηματική περιπλάνηση όπου σύμφωνα με την περιγραφή του συγγραφέα: «…Τα βήματα τους προχωρούσαν ερήμην τους και όχι όπως στα προηγούμενα στάδια, που αποφάσιζαν οι ίδιοι γι’ αυτά…. Το μέρος ήταν παράξενο, δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Ούτε στρογγυλό, ούτε τετράγωνο ακριβώς, μα ένα σύνολο σχημάτων πρωτόγνωρων… καθώς συνέχιζαν ολοένα πιο απορροφημένοι να προχωρούν και να διασχίζουν τους κυλινδρικούς διαδρόμους, τα βαθιά χάσματα και τα ανοίγματα που ξεπετάγονταν μπροστά τους … Περνούσαν από τον ένα διάδρομο στον άλλον διασχίζοντας χώρους με σχήμα πότε τριγωνικό, πότε παραλληλόγραμμο, πότε κυκλικό, αλλά και κωνικό, σπειροειδές, οκταγωνικό, εξαγωνικό και τετράγωνο, μέχρι και σχήματα απερίγραπτα…. …. Ερήμην του ο άνθρωπος, είτε κινείται είτε όχι, βρίσκεται σε ένα διαρκές ταξίδι…»Item Open Access Υπολογίζοντας λανθασμέναΤσιμούρης, Σάββας (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-26)Στο project ‘miscalculating / υπολογίζοντας λανθασμένα’, παρουσιάζονται τέσσερα έργα που ασχολούνται άμεσα ή έμμεσα με την έννοια του χρόνου. Εστιάζουν κυρίως στην δυσκολία κατανόησης και διαχείρισης αυτού, αλλά και των αντιφάσεων που εμφανίζονται σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο. Στο ‘never-ending boss battle’, η εγωιστική, αλλά συνάμα πολύ κοινότοπη αντίληψη -ότι μπορούμε να τα προλάβουμε όλα και πως ο χρόνος δεν μας αγγίζει- παραβάλλεται με ένα παιδικό βιντεοπαιχνίδι μάχης. Συνδυαστικά, το ‘eternity is nice, but now I finally wanna die’ είναι ένα ζωγραφικό έργο που εξερευνά το ενδεχόμενο της νίκης απέναντι στον χρόνο, με έπαθλο την αιωνιότητα. Στην συγκεκριμένη οπτική όμως, λόγω της μεταμόρφωσης του χαρακτήρα σε βαμπίρ, η αιωνιότητα μετατρέπεται σε μία βαρετή και ασταμάτητη δυστοπία δίχως νόημα. Η δυσκολία στην διαχείριση και κατανόηση του χρόνου δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα της ζωής. Είναι πάντως η πρώτη αιτία που εκκινεί μια σειρά από καθημερινά, προσωπικά, αλλά και συλλογικά προβλήματα που σε συνδυασμό με το πλήθος αποπροσανατολιστικών ερεθισμάτων της εποχής, το αποτέλεσμα είναι ένα. Δυσφορία. Μία δυσφορία που δεν μπορεί να αγνοηθεί και σε κάνει να θες να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο. Η ακόμα καλύτερα! Να θες να χτυπάς το κεφάλι σου αγκαλιά με τον ίδιο σου τον εαυτό, προσπαθώντας να αφαιρέσεις αυτό το αίσθημα δυσφορίας και να συνεχίσεις την ζωή σου με όση ηρεμία σου έχει απομείνει. Αυτόν τον ατέρμονο κύκλο εικονογραφεί το γλυπτό ‘headbanging’. Τέλος, το ‘cracks above the eyebrows’ ως συνέχεια του προηγούμενου, είναι η ηχητική απεικόνιση ενός μυαλού που συγκρούεται με τις ίδιες του τις σκέψεις, δημιουργώντας αόρατες ρωγμές.