Repository logo

Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)

Permanent URI for this collection

https://artia.asfa.gr/handle/artia/8

Browse by

Browsing Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.) by Keyword "Αισθητή και μη αισθητή εμπειρία"

Results 1 - 1 of 1
  • Thumbnail Image
    ItemOpen Access
    ...is where the fabric of all things is coming apart at the seams
    Μποφίλιου, Μαργαρίτα (Πτυχιακή εργασία, 2024)
    ...IS WHERE THE FABRIC OF ALL THINGS IS COMING APART AT THE SEAMS* (*True detective, S04 E1) ονομάζεται το σώμα των έργων αυτών το οποίο αποτελείται από ένα βίντεο, γλυπτά και σχέδια τα οποία, σε σημεία, φέρουν ομοιότητες με αρχαιολογικά ευρήματα προϊστορικής περιόδου, το χρονικό διάστημα που προηγείται των γραπτών ιστορικών κειμένων, όπου η μνήμη επισκιάζει την γραφή, αφού πρόκειται για τη μέγιστη μη καταγεγραμμένη περίοδο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Σπασμένα άφυλα ειδώλια, δοχεία με μορφή ζώου, δοσμένα με ανθρωπομορφικά στοιχεία, μεταξύ χρηστικής και διακοσμητικής λειτουργίας, αλλά και αφαιρετικών μορφών, σχηματικών των σωμάτων, μισά τμηματικά σώματα που χτίζονται από τα μέρη τους, τα οποία λειτουργούν ως δομικά υλικά, όλα ενδεδυμένα. Οι όρθιες μορφές δεν επιβάλλονται με την αρμονική σύνδεση των όγκων τους αλλά απο-(δι)οργανώνονται και διατηρούν μόνο τον τονισμό του ουσιώδους (Δ.Ρ.Θεοχάρης) που είναι ικανό να τις χαρακτηρίσει ως γυναικείες. Αυτές οι μορφές είναι ανοίκειες με μια αίσθηση προστατευτικού περιορισμού, ήτοι μία ομπρέλα, αναλογικά ανάρμοστο ρουχισμό, και με μία κωμική αίσθηση. Το κωμικό, το οποίο χρησιμοποιεί την αταξία και την δυσαναλογία του βαρέος και του ελαφρύ, επιδιώκεται σε όλες τις μορφές, γλυπτικές και σχεδιαστικές, είτε αυτές βρίσκονται σε κατάσταση πληρότητας, είτε σε κατάσταση αμηχανίας και παθητικότητας, είτε απόλυτης διάσπασης. Οι πολιτισμικές και υπαρξιακές καταβολές συμπλέκονται με τις σύγχρονες ταυτοτικές αναζητήσεις, μια συνεχόμενη επιχείρηση όπου τίποτα δεν μπορεί να εκληφθεί ως πρωταρχικό. Πάντοτε πράγματα που αυξάνουν (G. Deleuze). Στο βίντεο η εμψύχωση των σχεδίων και των γλυπτών ή των σχεδίων και προσχεδίων των γλυπτών, αφηγούνται μία ποιητική απεικόνιση αυτού που έχει υλοποιηθεί και άρα εμψυχώνεται διπλά. Στα σχέδια γίνεται αισθητή η διάσπαση, η βία και η οδύνη που διαπερνά αλλά και διασφαλίζει την συνοχή του κοινωνικού συνόλου, ένα θαυμάσιο τονωτικό για το κοινωνικό σώμα (R. Girard). Οι διαστρωματώσεις και οι ταυτόχρονες αφηγήσεις πάνω στο ίδιο επίπεδο, του σχεδίου, γίνονται το σημείο εκκίνησης των γλυπτών, στα οποία έχει επέλθει η ηρεμία μετά την βίαιη πράξη. Δεν υπάρχει ένα σημείο εκκίνησης αλλά γραμμές που δρουν από την μέση του ενός έργου και του άλλου το σύνολο των οποίων αναφέρεται και αντλεί από την σύγχυση, την μοναξιά και την δομική βία στη μετα-καπιταλιστική εποχή. Αποτυπώνει τις αντιφάσεις των μετα-διαδικτυακών πραγματικοτήτων με ένα καταφατικό-προς-την-ζωή και παραμορφωτικό φακό. Δημιουργώντας μία διαλεκτική μεταξύ της αισθητής και μη αισθητής εμπειρίας του καθημερινού, την ενδεχομενικότητα αυτού, με μεταφυσικές απηχήσεις και μαύρο χιούμορ έχει σκοπό την διείσδυση στο δεδομένο αναζητώντας την μυστική του διάσταση.