Μέσα από την έκθεση αυτή ο θεατής έρχεται σε επαφή με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι άνθρωποι στη σημερινή εποχή. Ο κοινωνικός αποκλεισμός λόγω διακρίσεων, η έλλειψη ενσυναίσθησης, οδηγούν τους νέους στην απομόνωση, αδιέξοδο, παραίτηση, φίμωση, σ’ έναν ψυχικό εγκλωβισμό. Αισθανόμαστε μόνοι, γιατί κανείς δεν μας ακούει και νιώθουμε ότι κανείς δε νοιάζεται χωρίς να μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τους άλλους, χωρίς να μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματα μας και τις ιδέες μας. Όλη μας η ζωή μια αναβολή. Αποκομμένοι από την κοινωνία οδηγούμαστε σον εγκλωβισμό. Ο άνθρωπος είναι μόνο ένας αριθμός, ζώντας προκαθορισμένα ξεχνάει
τα όνειρα του. Κάποιες σκέψεις μου…
