Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.)

Permanent URI for this collection

https://artia.asfa.gr/handle/artia/8

Browse by

Results 1 - 20 of 132

Open Access
12 Φιγούρες
Κολοβού, Αθηνά (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Η πτυχιακή εργασία είναι μία σειρά από 12 έργα που πραγματεύονται τις πολλές μορφές, κομμάτια της ψυχής του ανθρώπου. Τα έργα δημιουργήθηκαν μέσα στους 4 τοίχους εν μέσω καραντίνας. Εκείνο το διάστημα, ο Covid ήταν σε έξαρση και η αίσθηση μιας γενικής αστάθειας απασχολούσε τους ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Επηρεασμένη από την κατάσταση που επικρατούσε στην Αθήνα, άρχισα να φαντάζομαι 12 φιγούρες. Φαίνεται πως όλες τους δεν είναι παρά ένα μόνο άτομο με δώδεκα διαφορετικές ψυχολογικές συμπεριφορές, καθεμία ξεχωριστή, ανεξάρτητη, με τον δικό της χαρακτήρα.
Open Access
2½ ήλιοι τουλάχιστον
Βλάχος, Χαράλαμπος (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-23)
Ζωγραφική, video-εγκατάσταση, ζωντανά γλυπτά
Open Access
As above so below, as within so without
Μπαντουράκης, Δημήτρης Κλάουντιο (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)
15 έργα ζωγραφικής με λάδι σε καμβα.
Open Access
Black, Blacker than black
Τζανιδάκη, Χριστιάννα-Ίρμα (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Το μπάνιο, χώρος απόλυτα ιδιωτικός. Το σώμα εκεί σε μια ευάλωτη συνθήκη, που χαρακτηρίζεται από επαναληπτικότητα, πρωταρχικής αναγκαιότητας εκτίθεται σε μυστικές εσωτερικές διεργασίες. Η παρουσία του νερού, κυρίαρχη στο χώρο προσδιορίζει την πορεία της λειτουργίας της ανθρώπινης συνθήκης προς τη μεταμόρφωση. Το αποχωρητήριο, χώρος συγκέντρωσης και ταυτόχρονα απομάκρυνσης του περιττού. Εκεί όπου η κένωση μέσα από την υπερίσχυση, τον έλεγχο καθορίζει το τι είναι χρήσιμο και τι περιττό. Η απομάκρυνση αυτή επιτυγχάνεται μέσω ενός δικτύου σωληνώσεων, μέρος ενός ευρύτερου συστήματος οχετών και υπονόμων, που υπάρχει και αναπτύσσεται παράλληλα αλλά υπόγεια και υποχθόνια σε σχέση με ολόκληρη την ανθρώπινη δραστηριότητα και ζωή. Σαν ένας υπαρκτός Κάτω Κόσμος μη αποδεχτός, απεχθής αποκρουστικός. Το πλύσιμο, ενέργεια κάθαρσης και εξαγνισμού για να προσεγγίσουμε το Θείο. Στο δοχείο του νιπτήρα καθαρίζουμε τα χέρια μας και βλέπουμε το είδωλο μας. Σε ένα γεμάτο νιπτήρα θα βλέπαμε δύο εαυτούς, έναν στον καθρέφτη και έναν στο νερό. Η μπανιέρα και η βάπτιση. Η διείσδυση μέσω της βύθισης μας οδηγεί στο υποσυνείδητο και στα όνειρα. Μια βίαιη διαδικασία, σαν πνιγμός στον υγρό σάκο της εύθραυστης συνειδητότητας μέσα από την οποία έρχεται η μεταμόρφωση. Ο ψυχαναλυτής Carl Jung ονομάζει το υποσυνείδητο σκιά (shadow*) και γράφει πώς “όλοι κουβαλάμε μια σκιά και όσο λιγότερο ενσαρκώνεται στην συνειδητή ζωή, τόσο πιο μαύρη και πηχτή γίνεται”. Η συνειδητοποίηση, η αποδοχή της σκιάς και η εργασία πάνω σε αυτή συνδέονται με το αλχημικό nigredo*. Μια διαδικασία δύσκολη και επώδυνη, μια φοβερή μελαγχολία, το πιο μαύρο από όλα τα μαύρα (black, blacker than black). Περιλαμβάνει το mortificatio* και το putrifactio*. Για να επιτευχθεί η μεταμόρφωση πρέπει να έρθει πρώτα ο θάνατος μέσω του διαμελισμού, ο διαχωρισμός από το ανθρώπινο σώμα. Όλος ο πόνος έρχεται να μας ωφελήσει, το 99% της σκιάς είναι αγνό χρυσό, καθώς θα είμαστε πιο κοντά στην εξέλιξη της προσωπικότητας μας και στην επέκταση της συνειδητότητας. Η εκδορά, χωρίς μάτια έχει στρίψει το βλέμμα της προς τα μέσα, εκεί που κάποτε υπήρχαν τα όργανα και ψάχνει κάτι πιο βαθιά. *shadow(σκιά):ο ψυχαναλυτής Carl Jung είχε ονομάσει την δική του θεωρία για το υποσυνείδητο shadow(σκιά), όπου σκιά είναι όλες αυτές οι πτυχές της προσωπικότητας μας, που υπάρχουν μέσα μας αλλά ο συνειδητός εαυτός τις καταπιέζει γιατί δεν μπορεί να βρει καμία ταύτιση με αυτές. *nigredo(μαύρισμα) ο Jung μελετώντας αλχημικά κείμενα, τις αρχές των οποίων εφάρμοσε στον ψυχισμό, βρίσκει το nigredo. Το nigredo, στην αλχημεία, είναι το πρώτο στάδιο της παρασκευής της φιλοσοφικής λίθου, όπου τα υλικά βράζουν και δημιουργούν ένα πηχτό, μαύρο μίγμα.*mortificatio( σκότωμα)*putrifactio (σάπισμα)
Open Access
Bordel du coq
Δαμιράλη, Αλεξάνδρα Α. (Πτυχιακή εργασία, 2024)
Περιήγηση σε ένα περιβάλλον-εγκατάσταση από μια ενότητα έργων τα οποία προκύπτουν από φόρμες βγαλμένες από ευρήματα της ζώσας φύσης, όπου στην παιγνιώδη ανάλυση των ορίων της δομής τους μετασχηματίζονται διαρκώς. Σαν σημειώσεις μιας εξελικτικής πορείας και περιπέτειας, η ζωγραφική χειρονομία αδιαφορεί για τα πιθανά ατυχήματα πάνω στις επιφάνειες, ρευστοποιεί τις φόρμες οι οποίες στη διαρκή τους ανάγκη για επιβίωση εκτοξεύονται στο τρισδιάστατο χώρο. Ως αποσπασμένα μέλη ενός σώματος, οι γλυπτικές μορφές αναπτύσσονται με μουσικότητα και επιβάλλονται μέσα από την ποταπότητα των υλικών τους δημιουργώντας έναν τόπο όπου εμπεριέχει τον θεατή. Ένας κόκορας εγκλωβισμένος στα όρια μιας προβολής ενός βίντεο, ως μια σημείωση απέναντι στην εικαστική περιπέτεια που τον περιβάλλει.
Open Access
Burn in heaven
Κορδολαίμης, Λάμπρος (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Στα έργα μου πάντα υπήρχε ως αφετηρία η παιδική ηλικία και η γέννηση. Επικεντρώνομαι στην πορεία διαμόρφωσης μιας οντότητας και τους παράγοντες που λειτουργούν απελευθερωτικά η κατασταλτικά πάνω της. Τα γεμάτα απωθημένα κομμάτια του παρελθόντος καταπνίγουν την εξέλιξη και την αυτοδιάθεση. Με ενδιαφέρει η μίξη μιας συντηρητικής - θρησκευτικής εικονογραφίας με αυτό που οι υποστηρικτές της φοβούνται περισσότερο, την ελεύθερη έκφραση και τη ποικιλομορφία της σεξουαλικότητας. Αντίστοιχα με ενδιαφέρει και η συνύπαρξη αντιθετικών στοιχείων, όπως η ανθρώπινη βιαιότητα μέσα σε ένα αρμονικό φυσικό τοπίο, είτε η νοσταλγία και το τραύμα.
Open Access
Cheat engine
Μπουχλαριώτου, Ολυμπία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)
“Cheat Engine” * Τα έργα παρουσιάζουν φανταστικά τοπία, που συνδυάζουν γεωμετρικά στοιχεία και οργανικές μορφές. Οι λείες καθαρές επιφάνειες, έρχονται σε αντιπαράθεση με τις δυναμικές χειρονομιακές γραφές. Δημιουργείται έτσι, η αίσθηση της ισορροπίας και της σύγκρουσης ταυτόχρονα. Κυριαρχεί η δυναμική των χρωμάτων, που δημιουργεί μια αίσθηση κίνησης, ενέργειας και μυστηρίου. Κάθε έργο, έχει δημιουργηθεί, μέσω της προσθαφαίρεσης, η οποία οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα. Τα έργα ενσωματώνουν ένα δικό τους γεωμετρικό κώδικα, που παραμορφώνει και ανασυνθέτει, νέα οργανικά στοιχεία. Κώδικες που δημιουργούν συγκρουσιακές καταστάσεις του φαινομενικού με το πραγματικό και ξεκλειδώνουν αποκαλύπτοντας έτσι, νέους κόσμους, πιο αληθινούς, πέρα από ψευδαισθήσεις. Κώδικες που δείχνουν τον τρόπο εξερεύνησης των ορίων και δυνατοτήτων, προάγοντας την ιδέα μιας πραγματικότητας, που μπορεί να διαμορφωθεί μέσω παρεμβάσεων. *Cheat Engine Πρόγραμμα ανοιχτού κώδικα (open source), για videogames, που δίνει τη δυνατότητα στον gamer, να χακάρει τη λειτουργία του παιχνιδιού, αποκτώντας πρόσβαση σε άπειρα πλεονεκτήματα, με τελικό στόχο την νίκη.
Open Access
CLITORIA
Λεουνάκη, Βασιλική (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)
Clitoria Ternatea είναι η επιστημονική ονομασία του φυτού γνωστού και ως Butterfly pea flower, Asian pigeon wings ή Aparajita. Βρέθηκε καταγεγραμένο για πρώτη φορά το 1678 απο τον Jakób Breyne με την περιγραφή ‘’Flos clitoridis ternatensibus’’. Το συγκεκριμένο φυτό ανήκει στην οικογένεια Fabacae, αλλιώς, η οικογένεια των ‘’μπιζελιών’’. Χαρακτηριστικό αυτής, το σύνθετο φύλλωμα και η παραγωγή καρπών γνωστών και ως όσπρια. Η Clitoria Ternatea, παρουσιάζει συχνά ένα μπλε άνθος το οποίο αποτελείται απο μια περίπλοκη σύνθεση πετάλων, η οποία μορφολογικά θυμίζει το θηλυκό αναπαραγωγικό σύστημα. Όχι αναίτια λοιπόν, η επιστημονική του ονομασία επηρεάστηκε απο τη συγκεκριμένη ομοιότητα. Η ονοματοδοσία του φυτού, την εποχή που κατεγράφη σήκωσε έντονες αντιδράσεις, παρ’ όλα αυτά έμεινε ως έχει. Το ζήτημα αυτό, αποτελεί έναν απο τους κύριους λόγους που βασίστηκε η συγκεκριμένη διπλωματική εργασία εξ ολοκλήρου στο φυτό Clitoria Ternatea. Το άνθος της clitoria ternatea έχει ταυτιστεί σε αρκετές θρησκείες με την θηλυκότητα, την ηρεμία και τη γαλήνη. Έχει χρησιμοποιηθεί και χρησιμοποιείται σε τελετές και φαρμακευτικές πρακτικές λαών. Πρόκειται για ένα φυτό με προκαθορισμένο ρόλο πριν προλάβουν να ερευνηθούν τα χαρακτηριστικά του απο την επιστημονική κοινότητα. Η κύρια χρήση του άνθους αυτού πριν μελετηθεί αφορούσε αποκλειστικά το γυναικείο φύλο μόνο και μόνο λόγω της μορφολογικής ομοιότητας του με την κλειτορίδα. Στον Ελλαδικό χώρο, το συγκεκριμένο φυτό είναι δυσεύρετο καθώς ευδοκιμεί κυρίως στη Νοτιοανατολική Ασία. Τα άνθη της Clitoria Ternatea είναι όμως διαθέσιμα και κατάλληλα για κατανάλωση είτε ως ρόφημα σε μορφή τσαγιού είτε ως χρωστική στην μαγειρική, την ζαχαροπλαστική και την ποτοποιεία. Η ζωγραφική σειρά Clitoria αποτυπώνει φαντασιακές συνθέσεις του φυτού Clitoria Ternatea και δημιουργήθηκε με χειροποίητα υδατοχρώματα από την χρωστική των άνθεων του. Τα μωβ άνθη βράζονται σε νερό και απελευθερώνουν μπλε χρωστική ουσία. Η προσθήκη όξινης ουσίας, όπως πχ λεμόνι, στο μείγμα, αλλάζει το ph του νερού και προσδίδει μωβ αποχρώσεις στο διάλυμα. Η παρασκευή ενός απολαυστικού και ευεργετικού αφεψήματος εξελίσσεται σε διαρκές πείραμα παραγωγής υδροχρώματος. Ο χρόνος βρασμού, η ποσότητα των άνθεων, η όξινη ουσία, ο χρόνος συντήρησης είναι παράγοντες που επηρεάζουν το τελικό υδρόχρωμα όπως και η εφαρμογή αυτού σε διαφορετικές επιφάνειες και ποιότητες χαρτιού. Μελετώντας την μακρόχρονη ιστορία του φυτού, τη φαρμακευτική και λατρευτική του χρήση σε διάφορους πολιτισμούς, αναπτύσσεται μια προσωπική αφαιρετική αφήγηση επιχειρώντας να ανασυνταχθεί μέσω της εικαστικής πρακτικής η ιστορία του άνθους. Προτάσσεται πλέον μια νέα λατρευτική πράξη πέρα από την οικεία σημειολογία. Για τους λατρευτικούς σκοπούς και διαδικασία, έχουν δημιουργηθεί χρηστικά σκεύη (τσαγιέρα και ποτηράκια απο λευκό πηλό) που αφορούν την παραγωγή και την προσφορά αφεψήματος διακοσμημένα με το ίδιο το αντικείμενο της λατρείας .
Open Access
Crossover
Μυλωνάς, Αθανάσιος (Πτυχιακή εργασία, 2023)
11 Μαρτίου 2018 11.43 περιπλανώμενος στο παζάρι ρακοσυλλεκτών του Ελαιώνα, εντόπισα ένα κουτί. Το άνοιξα και αντίκρισα για πρώτη φορά Slides. Με εντυπωσίασαν οι μικρές φωτογραφίες με τα έντονα χρώματα, που πάνω τους είχαν καταγεγραμμένες ζωές άλλων. Εκείνη την ημέρα ξεκίνησα ένα κυνήγι θησαυρού και συλλογής πεταμένων αναμνήσεων άλλων ανθρώπων, ελπίζοντας πως θα βρω ένα slide που θα απεικονίζει κάτι εξωπραγματικό. Κάποιος ίσως ένας χρονοταξιδιώτης σαν τον Τζον Τιττορ, να ήταν παρών σε ένα απίθανο γεγονός, να το κατέγραψε με τη φωτογραφική του μηχανή και μετά από πολλά χρόνια αυτό το slide να κατέληγε στο παζάρι όπου θα το έβρισκα εγώ. Όταν η συλλογή μου έφτασε να αριθμοί 2.140 slides αποφάσισα ότι πρέπει να φτιάξω εγώ τις εξωπραγματικές εικόνες που έλπιζα να βρω στις αναζητήσεις μου στον Ελαιώνα, χρησιμοποιώντας τα slides από το αρχείο μου. Ξεκίνησα τοποθετώντας την μια διαφάνεια πάνω στην άλλη, κάνοντας διπλοτυπίες. Έπειτα μελετώντας τις ζωές των άλλων μέσα από τα slides και προσθέτοντας ημερομηνίες και σημειώσεις που έβρισκα γραμμένες επάνω στα προστατευτικά πλαίσια τους, έπλαθα δικές μου ιστορίες.
Open Access
Deleted Scenes
Βλάχου, Σοφία (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-24)
3 Βίντεο-προβολές 11 φωτογραφίες (εκτύπωση σε ακριλυκό) 1 Βιβλίο
Open Access
Dive
Βασιλειάδου, Θεοδώρα (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Αφετηρία της αναζήτησης μου είναι η βιωματική μου σχέση με τον χώρο της κολύμβησης. Μέσα από την καθημερινή ρουτίνα των προπονήσεων παρατήρησα τις ιδιότητες του νερού και του σώματός μου μέσα σε αυτό. Οι εικόνες που δημιουργώ, στιγμιότυπα της κίνησης του νερού, συνθέτουν ένα περιβάλλον που «συνομιλεί» με τις διαφορετικές καταστάσεις και τις συνεχόμενες μεταβολές του νερού. Εξερευνούν τη σχέση μεταξύ της επιφάνειας και του πυθμένα. Αποτυπώνουν την αίσθησης της άνωσης, της έλλειψης βαρύτητας, την εμπειρία των στιγμών που το νερό σε περιβάλλει. Κατά την διάρκεια της ζωγραφικής πράξης η εκμετάλλευση του τυχαίου στοιχείου παίζει καθοριστικό ρόλο καθώς και το ίδιο το νερό αλλάζει διαρκώς, αφομοιώνοντας το χρώμα και το σχήμα του περιβάλλοντα χώρου. Το περιβάλλον που προκύπτει, αποτελεί μία επιστροφή σε έναν οικείο χώρο, ένα προσωπικό καταφύγιο
Open Access
Embryo
Τσοπαναργιά, Αθανασία (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Η πτυχιακή μου αποτελείτε από δύο ταυτόχρονα live performances όπου και στις δύο διαδραματίζεται το (γυμνό) σώμα με το νερό. Η σύλληψη αυτών προήλθε από το δεύτερο έτος της σχολής μέσα από ένα πειραματικό μάθημα performance με την Κυρία Αιμιλία Μπουρίτη. Στόχος του μαθήματος να βρούμε και νιώσουμε με κάθε τρόπο, ένα αγαπημένο μας αντικείμενο. Επιλέγοντας τα κύμβαλα(μουσικό όργανο) το οποίο το χρησιμοποιούσα σε ανατολικούς χορούς όπου και χόρευα - χορεύω αρκετά συχνά σύντομα στο δεύτερο πειραματισμό κιόλας, αντιλήφθηκα ότι το "αγαπημένο μου αντικείμενο" ήταν η ίδια μου η κοιλιά όπου ασυναίσθητα δε παραλείπω να τη κουνώ μέσα στην ημέρα μου.
Open Access
FLOWER IN THE CRANNIED WALL
Τσεμπέρη, Μαγδαληνή (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-12)
FLOWER IN THE CRANNIED WALL Flower in the crannied wall, I pluck you out of the crannies, I hold you here, root and all, in my hand, Little flower—but if I could understand What you are, root and all, and all in all, I should know what God and man is. Alfred Tennyson --- Η αίσθηση της φυτικότητας γίνεται ζήτημα πνευματικής και μορφοπλαστικής τάξης. Η φυτική συνθήκη αποτυπώνεται μέσα από τη ζωντάνια του χρώματος και τις πλαστικές μεταμορφώσεις της αφηρημένης φόρμας. Η χειρονομία και η σωματική αναμέτρηση με τις διαστάσεις του καμβά, καθοδηγούμενη από ενστικτώδεις δυνάμεις, γίνεται έκφραση αρχέγονης ύπαρξης παρακάμπτοντας το παραστατικό. Ο καμβάς λειτουργεί ως μετωνυμία της γης όπου φύονται και ξεσπούν οι φυτικές χειρονομίες περνώντας από τη φάση της βλάστησης σε αυτή του μαρασμού και της αποσύνθεσης. Η φύση ιδωμένη ως εικόνα και ως ενόραση, ανακτά ως υπαρξιακή πραγματικότητα την κυριαρχία επί του ψυχρού τοίχου πάνω στον οποίο ανθίζουν τα πράσινα βρύα μιας ουσίας που αντιστέκεται. Οι πινελιές σχεδιάζουν αυτό που στη συνέχεια θα σβηστεί, δημιουργώντας ένα παλίμψηστο από συμπυκνωμένα ζωγραφικά ίχνη. Αυτό που απομένει είναι η εξαγόμενη βιωμένη πράσινη ουσία, η πρώτη ύλη υψωμένη στη μέγιστη πνευματική της δύναμη ως δημιουργική και ανεξέλεγκτη ενέργεια, ικανή να γεννά νέες μορφές και δυνατότητες . Η συλλογή φυτικών λειψάνων και η ενστικτώδης ανασύνθεση τους σε μια προσπάθεια επανασυναρμολόγησης της ζωής με φυτικά στοιχεία απηχούν μια ζωώδη οργανικότητα. Φυτικές επιδερμίδες και ξύλινα οστά ενωμένα με νημάτινους νευρώνες δημιουργούν μια νέα μορφή συνύπαρξης. Άραγε αυτή η συναρμογή είναι μια προοπτική διαφυγής μέσω μιας μεταμορφωτικής διαδικασίας ή ένας νέος εκτοπισμός;
Open Access
Follow the rabbit
Στρεβλού, Ραφαηλία Σοφία Ε. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Η δουλειά μου απεικονίζει σκηνές βγαλμένες από εφιαλτικούς κόσμους με το στοιχείο του φανταστικού να υπερτερεί σε όλα τα έργα. Σκοπός είναι να έρθει ο θεατής αντιμέτωπος, με την πιο σκοτεινή πλευρά του συνειδητού και ασυνείδητου κόσμου μας. Θεωρώ αναγκαίο να βγάλω στην επιφάνεια πτυχές του ψυχισμού μας, που δεν είναι απαραίτητα ευχάριστες, για αυτόν τον λόγο η γενική θεματολογία της δουλειάς μου είναι οι καταπιεσμένες φοβίες . Με ενδιαφέρει να ρίξω φως σε συναισθήματα που πολύ συχνά καταπιέζουμε και αγνοούμε νομίζοντας ότι θα υποχωρήσουν, ο φόβος συνήθως είναι ένα συναίσθημα από το οποίο προσπαθούμε να ξεφύγουμε, ωστόσο μέσα από τη δουλεία μου προσπαθώ να πετύχω κάποιου είδους κάθαρση. Θεωρώ αναγκαία την ύπαρξη μιας γενικής ατμόσφαιρας αυτού που απεικονίζω, καθώς πιστεύω πως το χρώμα και η γενική αίσθηση του έργου, διεγείρει συναισθήματα και βοηθάει στο να περάσουν αυτά στον θεατή. Οι ειδικές θεματολογίες των έργων μου απεικονίζουν φανταστικά τοπία , στα οποία δημιουργώ εικόνες οι οποίες συνήθως μοιάζουν σαν στιγμιότυπα από μια σκηνή. Η θαμπάδα ενισχύει την εκάστοτε ατμόσφαιρα και εντείνει στη γενική αίσθηση του εφιαλτικού δημιουργώντας μια συνθήκη από την οποία δεν μπορείς να ξεφύγεις. Στα έργα κυριαρχούν ψυχροί χρωματισμοί με κοντινές τονικές σχέσεις , όμως σε πολλά έργα εμπεριέχεται ένα στοιχείο πιο φωτεινό λειτουργώντας σαν μια διέξοδος. Το σύνολο της θεματολογίας είναι επηρεασμένο από τη φαντασία, τα παραμύθια τη μυθολογία και τη μουσική. Οι ανθρωπόμορφες φιγούρες με κεφάλια ζώων στο έργο μου σχεδόν πάντα έχουν τη θέση του απειλητικού, του κρυμμένου , του επικείμενου κακού. Τα κεφάλια ζώων, λειτουργούν ως μια μάσκα η οποία μας εμποδίζει να δούμε τι υπάρχει από κάτω ποιές οι προθέσεις του χαρακτήρα σε σχέση με τις κεντρικές φιγούρες και δημιουργεί ένα αίσθημα αβεβαιότητας, από την οποία πιστεύω πως κάποια στιγμή μπορούμε να βγούμε.
Embargo
Here
Μπελέρη, Αλεξάνδρα (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Ποιητικές καταγραφές και φιλμικά σχόλια συγκροτούν δύο βίντεο. Με εκκίνηση την πραγματικότητα οι λήψεις ανοίγονται σε εσωτερικά γεγονότα που αφορούν στην αγωνία και τη συγχυσματικότητα που μας διέπει. Δίνω έμφαση στην ρέουσα καθημερινότητα, στις διαφεύγουσες αισθήσεις και στις τοπικότητες.
Open Access
I'm not a robot: A monsters guide to survive the last millenium
Μελέτης, Αναστάσιος Παναγής Χ. (Πτυχιακή εργασία, 2021)
Το "I'm Not a Robot: A Monster's Guide to Survive the Last Millennium" είναι ένα έργο που αποτελείται από μια ομαδική performance (60 λεπτά) και μια πολυμεσική εγκατάσταση. Παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2021 , κατά την διάρκεια της έκθεσης Πτυχιακών Εργασιών, στον υπόγειο χώρο του φουαγιέ της Α.Σ.Κ.Τ. Το έργο ερευνά το αρχέτυπο του “cyborg” και την ιδέα ενός μερικού και συνεχώς μεταβαλλόμενου εαυτού σε σχέση με τη μετά ψηφιακή εποχή και τις νέες υβριδικές συνθήκες που αυτή επιβάλλει. Η επιτελεστική δράση εξελίσσεται εντός ενός “επιστημονικού εργαστηρίου” που καταρρέει, όπου γεννιούνται και κατάκρεουργούνται ξανά και ξανά τερατώδεις χαρακτήρες, που πασχίζουν να υπάρξουν και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους και να επιβιώσουν. Η δράση, μέσω αυτού του συνεχόμενου κύκλου γέννησης και καταστροφής, λειτουργεί σαν μια τελετή ενηλικίωσης που δεν τελειώνει ποτέ, μια περιπέτεια συνεχούς διαμόρφωσης και αφανισμού ταυτοτήτων σε ένα κόσμο που βρίσκεται σε αποσύνθεση. Κατά την διάρκεια του έργου, ο δημιουργός είχε τον ρόλο του παρατηρητή και τη δυνατότητα να επεξεργάζεται ζωντανά την συνολική εμπειρία. Επιμελούνταν on-stage και off-stage την live οπτικοακουστική εγκατάσταση ( ψηφιακή προβολή του προτζέκτορα και ηχητικό τοπίο ) αλλά και τον σκηνικό χώρο και τα αντικείμενα . Οι performers χρησιμοποιούσαν τα σώματά τους παίζοντας, κάνοντας γυμναστική, παλεύοντας, χορεύοντας και συμμετέχοντας σε επαναλαμβανόμενες πράξεις και σε ασκήσεις με στόχο την σωματική διέγερση και τη καταστολή. Παράλληλα καλούνταν να χρησιμοποιούν, να ανταλλάσσουν, να μετατρέπουν και να επαναχρησιμοποιούν υλικά και σκηνικά αντικείμενα, μεταλλασοντας ετσι συνεχώς τον εικόνα τους και το χώρο γύρω τους, συνησφέροντας έτσι στην συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση της performance. Τα μέλη της ομάδας επιλέχθηκαν στοχευμένα βάση της ηλικίας και του διαφορετικού τους υποβάθρου (πχ.τέχνες, μουσική, ψυχική υγεία). Στην συνέχεια, κλήθηκαν σε ομαδικές συζητήσεις και ατομικές συνεντεύξεις. Στις ατομικές συνεντεύξεις μοιράστηκε από τον δημιουργό ένα ερωτηματολόγιο το οποίο εμπεριείχε θέματα σχετικά με την παιδική ηλικία, την εξερεύνηση του εαυτού στο διαδίκτυο, την διαδικασία ενηλικίωσης, τις προσωπικές μεταμορφώσεις και την κοινωνική προσαρμογή. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν οδήγησαν στην δημιουργία 13 αρχετυπικών χαρακτήρων για το κάθε performer και στην σύνθεση ατομικών task list τα οποία περιγράφουν βήματα δημιουργίας, μεταμόρφωσης και αλληλεπίδρασης χαρακτήρων. Η εγκατάσταση οικοδομεί ένα κατακερματισμένο περιβάλλον αλλα και μια διαδρομη. Την οποία ο θεατής καλείται να ανακαλύψει, ακολουθώντας γραμμικά στοιχεια και συντρίμμια που έχει αφήσει πίσω της κάποια μαζική καταστροφή. Τα επιμέρους εικαστικά έργα αποτελούν υβριδικά αντικείμενα - κράμματα ψηφιακών απεικονίσεων, εμπειριών και υλικών απορριμμάτων. Οι συνεχείς μεταθέσεις από το ψηφιακό στον υλικό χώρο και τα αντιφατικά στοιχεία, συνθέτουν θραυσματικά μυθολογικά συστήματα τα οποία θολώνουν τα όρια μεταξύ φυσικού και τεχνητού, γεγονότος και φαντασίας. Φτιαγμενα απο αποδομημένα και αποσυνδεδεμένα υλικά (Ανακυκλώσιμα και βιομηχανικά υλικά, ευρεθέντα αντικείμενα συνθετικό μετάξι κ.ά.) τα έργα παραπέμπουν άλλοτε σε ψευδό επιστημονικά ευρήματα και σχεδιαγραμματα , άλλοτε σε τελετουργικά εργαλεία και άλλοτε σε βιομηχανικά κατάλοιπα, ενός φανταστικού πολιτισμού. Στα απομεινάρια αυτά υπάρχουν αποτυπωμένες δυνητικές ιστορίες - στιγμές αλληλεπίδρασης μετάλλαξης, καταστροφής και αποκάλυψης που επιχειρούν να ισορροπήσουν μεταξύ ευαλωτότητας, μηδενισμού και ειρωνείας. Το θεωρητικό υπόβαθρο και η έρευνα του περικλείουν θεματικές από τα πεδία της Ψυχολογίας των Νέων Μέσων και του Κυβερνοχώρου, της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, της Βιολογίας, της Τελετουργίας και της Μεταφυσικής. Ερευνητικά το έργο έχει ως αφετηρία το βιβλίο του Marshall McLuhan “Τhe Medium is the Massage” (1967) στο οποίο παρουσιάζει τις αλλαγές που επιφέρουν τα νέα μέσα μετάδοσης της πληροφορίας στους τρόπους με τους οποίους, αντιλαμβανόμαστε την εγγύτητα, μετατρέποντας τον κόσμο σε ένα παγκόσμιο, “διασυνδεδεμένο και αλληλοεξαρτώμενο χωριό”. Σύμφωνα με το ερευνητικό σύγγραμμα “Κυβερνοψυχολογία” σε επιμέλεια Angel J. Gordo-Lopez και Ian Parker (2008), με την ίδρυση του World Wide Web, αλλάζει ακόμη πιο βαθιά ο τρόπος με τον οποίο οι χρήστες του αντιλαμβάνονται τον εαυτό και τον κόσμο γύρω τους, διαχωρίζοντας τα σε online και offline και οικοδομώντας έτσι το μετά ψηφιακό τοπίο. Η Donna Haraway στο “Μανιφεστο των Σαιμποργκ” (1987) χαρακτηρίζει την υβριδική αυτή ανθρώπινη κατάσταση, ως cyborg. Θεωρεί πως αυτή η τερατώδης ταυτότητα είναι ικανή να αναιρέσει τους δυϊσμούς που επιβάλλει η κανονικότητα και να ενδυναμώσει τα άτομα που βρίσκονται στο περιθώριο. Το έργο αντλεί επίσης έμπνευση από τις προσεγγίσεις της Jane Ellen Harrison στις ιερές τελετές και την αρχαία τέχνη, επισημαίνοντας τον ρόλο των τελετών σε σχέση με την μίμηση, την προετοιμασία, τη μετάβαση και τη μεταμόρφωση και το ρόλο τους στην οικειοποίηση του τραύματος και την εκτόνωση της αγωνίας και της σκέψης . Επιπλέον, η αλχημεία και η παραψυχολογία επηρεάζουν την καλλιτεχνική διαδικασία, παρέχοντας ένα πλαίσιο για την διαδικασίες σχηματισμού και ολοκλήρωσης του εαυτού , τη μεταμόρφωση και την αναγέννηση. Μέσω της εξερεύνησης της ταυτότητας του cyborg και της ιδέας ενός κατακερματισμένου εαυτού εντός της μετά ψηφιακής εποχής το "I'm Not a Robot: A Monster's Guide to Survive the Last Millennium" καλεί το κοινό του να αναλογιστεί τον συνεχώς μεταβαλλόμενο χαρακτήρα της προσωπικότητας και τις νέες συνθήκες που επιβάλλει ένα νέο υβριδικό περιβάλλον. Ερευνώντας και αξιοποιώντας διάφορους τομείς, όπως οι μελέτες των νέων μέσων, η ψυχολογία, η ανθρωπολογία, και η μυθολογία, το έργο εξετάζει τις μετασχηματικές επιδράσεις της τεχνολογίας, την ρευστή φύση των online και offline ταυτοτήτων, και την ενδυνάμωση που προκύπτει από την αποδοχή μιας υβριδικής κατάστασης, την ύπαρξή μας σε ένα μετά ψηφιακό τοπίο και ίσως σε μια post-human εποχή.
Open Access
IAMAROBOT
Κλάδης, Χαράλαμπος Α. (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Στη σειρά έργων με γενικό τίτλο ‘IAMAROBOT’ προτείνω την επιστροφή στις βασικές διαδικασίες για τη διεπαφή μεταξύ ανθρώπου και ηλεκτρονικού υπολογιστή, όπως αυτές τυποποιήθηκαν τις δεκαετίες του 70 και 80. Οι διαδικασίες αυτές παρότι εξακολουθούν να υπάρχουν στον λειτουργικό πυρήνα όλων των σύγχρονων συσκευών, εντούτοις με τις επικαλύψεις τους με τα σύγχρονα χρηστικά/έξυπνα ενδιάμεσα περιβάλλοντα διάδρασης, ο χρήστης δεν χρειάζεται πλέον να τις χρησιμοποιεί απ’ ευθείας και κατά πάσα πιθανότητα αγνοεί την ύπαρξή τους. Η εικαστική γλώσσα που προκύπτει από την αφαίρεση αυτών των επικαλύψεων, διαμορφώνεται δίνοντας έμφαση στη ‘μεταγλώττιση’ (/’υποβάθμιση’) οπτικών, ακουστικών και γραπτών πληροφοριών που έχουν δημιουργηθεί χρησιμοποιώντας σύγχρονα μέσα (κείμενο, φωτογραφία, βίντεο, τεχνητή νοημοσύνη), σε δυαδικό κώδικα, bitmaps, αλγοριθμικούς ήχους και κρυπτογράφηση. Τα αποτελέσματα που προκύπτουν είναι άλλοτε αναγνώσιμα και άλλοτε δυσνόητα.
Open Access
In- Side-Out
Μαυρομμάτη, Όλγα (Πτυχιακή εργασία, 2016-06)
Το In- Side Out είναι μια προσπάθεια αποτύπωσης της ανθρώπινης ψυχής στις πιο εύθραυστες και αληθινές στιγμές της. Οι μορφές που παρουσιάζονται αντιπροσωπεύουν συναισθήματα απομόνωσης, άγχους και απόγνωσης, αποκαλύπτοντας τη βαθιά ψυχική ένταση που μπορεί να βιώσει ένα άτομο. Το έντονο μπλέ χρώμα ως κυρίαρχο στοιχείο, προσδίδει ψυχρότητα και εντείνει την αίσθηση του κενού, ενώ οι παραμορφώσεις και η δυναμική των εκφράσεων επιδιώκουν να δημιουργήσουν μια αίσθηση ανησυχίας και αναταραχής. Τα έργα δεν επιδιώκουν να προσφέρουν απαντήσεις ή λύσεις· αντίθετα, λειτουργούν ως καθρέπτες των εσωτερικών συγκρούσεων και των σιωπηλών κραυγών που πολλοί από εμάς κρύβουμε. Η ένταση ανάμεσα στο φως και τη σκιά είναι μια μεταφορά για τη μάχη μεταξύ ελπίδας και απελπισίας, δημιουργώντας έναν χώρο όπου ο θεατής μπορεί να βυθιστεί και να προβληματιστεί για τα δικά του συναισθήματα και υπαρξιακά ερωτήματα. Μέσα από αυτά τα έργα, επιδιώκω να αναδείξω την ανθρώπινη ευαλωτότητα και να προκαλέσω μια προσωπική ενδοσκόπηση.
Open Access
INSIGHT–INSIDE
Bullari, Denada (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-16)
H πτυχιακή μου με τον τίτλο "INSIGHT–INSIDE αποτελεί ομόηχο λογοπαίγνιο για ένα ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στην έννοια της λέξης "insight" που σημαίνει διόραση, ενόραση ή βαθιά κατανόηση και στην έννοια της εσωτερικής όρασης του κόσμου (inside), υποδηλώνοντας την απόπειρα και προτροπή σε ένα βλέμμα πέρα από την επιφάνεια, μέσα από τις αναδιπλώσεις των εσωτερικών πτυχών των πραγμάτων αλλά και του ίδιου του εαυτού. Ένα σχόλιο πάνω στο μη τετελεσμένο συγκινησιακό πραγματικό, που αναδιπλώνει η αναπαράσταση αποτυπώνοντας τις κρυφές αλλά ουσιαστικές διεργασίες διερεύνησης λεπτών ισορροπιών των ανθρώπινων σχέσεων, τις συνδέσεις και δεσμούς συναισθημάτων και αίματος, της μετέωρης μνήμης, της εμπείρωσης της απουσίας-παρουσίας μπροστά στον αδίστακτα αναπόδραστο χρόνο, θέτοντας ερωτήματα για την συνύπαρξη, την επικοινωνία και την αποξένωση. Πραγματικότητα και η φαντασία συγχέονται και οι εσωτερικοί αστικοί χώροι μετατρέπονται σε λεπτά στρώματα υποκειμενικότητας επί μιας προϋπάρχουσας, συμπαγούς πραγματικότητας. Ο θεατής δεν γνωρίζει το κατά πόσον τα πρόσωπα, οι χώροι, τα αντικείμενα και οι λεπτομέρειές τους είναι αληθινά ή κατασκευασμένες σκέψεις. Ο χώρος μεταμορφώνεται σε σκηνικό, ένας καμβάς όπου κάθε μορφή/«ήθο-ποιός» του καθημερινού μου βίου, παίζει τον ρόλο της σε μια παράσταση που εναλλάσσεται ανάμεσα στην οικειότητα και την ξενότητά τους. Ο σκηνικός χώρος λειτουργεί ως ένα συμβολικό πεδίο, ως κοινός τόπος κατοίκησης, όπου οι μορφές κινούνται σε ψυχολογικά φορτισμένα περιβάλλοντα που αντανακλούν τις σχέσεις τους. Ο συνδυασμός μνημειακών διαστάσεων έργων σε διαλεκτική σχέση με τις μικρές φόρμες των πορτρέτων λειτουργεί σημειολογικά μαρτυρώντας τα ίχνη που άφησαν τα εικονιζόμενα πρόσωπα στο θέατρο της προσωπικής μου μνήμης και ιστορίας και αποκτούν μια υπενθυμιτική διάσταση και στίξη στο χώρο και τον χρόνο της προσωπικής μικροιστορίας. Τα μικρά πορτρέτα αποτελούν μια απόπειρα αιχμαλωσίας των προσώπων αυτών, ως ιχνών του παρόντος και παρελθόντος χρόνου, όπου η απόστασή τους σχετικοποείται και οδηγεί σε ανακατασκευές, αναψηλαφήσεις της μνήμης, της ταυτότητας, ως συμβολικός καθρέφτης της απουσίας και παρουσίας, ως στοχασμός πάνω στη σιωπηλή κληρονομιά της μνήμης όπου οι αφηγήσεις υφαίνουν έναν καμβά συναισθημάτων και συνυπάρξεων. Με αφετηρία το ατομικό προσωπικό μου βίωμα, το ενσωματώνω ως ένα εργαλείο επαναδιαπραγμάτευσης της ανθρώπινης εμπειρίας, μία αναμέτρηση με τον εαυτό, όπου το προσωπικό γίνεται συλλογικό, και το οικείο, ανοίκειο, η παρουσία, απουσία, όπου τα όρια της συνύπαρξης αμφισβητούνται και αναδιατυπώνονται. Μέσα από τη ρυθμολογία του χρωστήρα μου αποπειρώμαι να αποτυπώσω την περιπέτεια και το ταξίδι του ιδιωτικού χρόνου του καθενός μας, μέσα από επιλεγμένες στιγμές της ίδιας της ζωής, δομημένες με ψυχικά στοιχεία, αναμνήσεις, αισθητηριακές αναπαραστάσεις και μία διάχυτη υποδόρια παιγνιώδη ερωτική και σεξουαλική διάθεση που καταλήγει σε μια ανησυχία που κρύβει η επίγνωση του εσχατολογικού σημείου προορισμού μας. Μικρές συνειρμικές χειρονομίες, επιλεκτικές παραμορφώσεις στα χέρια των μορφών ή εσκεμμένη παράβλεψη των κανόνων της προοπτικής και του βάθους συμβάλλουν στη εμφαντική υπογράμμιση μιας υποβόσκουσας συναισθηματικής έντασης και αμφισημίας και της υποσημείωσης ότι η τέχνη και η ζωή, δεν είναι συμμετρικές ή προβλέψιμες. Η χρήση έντονων χρωματικών αντιθέσεων στην παλλόμενη σάρκα στα άκρα, σε αντίθεση με το γκρι ουδέτερο χρώμα των σωμάτων και τους σκληρούς φωτισμούς, η αντιθετική σύζευξη επιλεγμένης ακρίβειας και ρεαλιστικότητας στην απόδοση και μίας επίσης επιλεκτικής αφαιρετικότητας, ενισχύουν το συναίσθημα του εγκλωβισμού του ανοίκειου και της συναισθηματικής απόστασης. Η απεικόνιση καθημερινής στιγμής με τη φωτογραφία στα χέρια της γιαγιάς, ως χειροπιαστή μνήμη που βαραίνει το τώρα, τονίζει το αναπόφεκτο του θανάτου και επαναφέρει τις προσωπικές αφηγήσεις και μικροϊστορίες της οικογενειακής συνύπαρξης σε οικείους χώρους. Ο άδειος καναπές δίπλα της, λειτουργεί ως δηλωτικό της απουσίας, ως μάρτυρας της απομόνωσης, ως καθρέφτισμα μιας εσωτερικής αθόρυβης αγωνίας. Τα έργα μου αυτοαναφορικές συμπυκνωμένες μικροαφηγήσεις διατηρούν την αποσπασματικότητά τους με εσωτερικό συνεκτικό σύνδεσμο μια χωρικότητα της μνήμης πάνω στην εγκοπή του χρόνου. Ανασύρουν μέσα από την αποτύπωση του ενδοσκοπικοί μνημονικού χώρου το απονευρωμένο, το αποσιωπημένο, το κρυφό, πέρα από το εμφανές, το ορατό με εργαλεία που επιτρέπουν να καταλαγιάσει μια ανάγκη να ανασυνθέσει την κοινωνική, ψυχική και νοητική δομή του προσώπου, να οξύνει την εσωτερική του όραση. Μία ανάγκη αναπροσδιορισμού-αναπροσανατολισμού της αβύσσου που υπάρχει πίσω από τον οργανωμένο κόσμο στον οποίο ζούμε πέρα από τη συνεκτικότητα της τεκμηριωμένης ορθολογικά πραγματικότητας. Μια αντίσταση στην τυραννία του αυτονόητου με τη ματιά της κοινής εμπειρίας, ώστε να διασωθεί το ουσιώδες μέσω της προσπάθειας ανασυγκρότησης του καθημερινού και της σιωπηλής αποδοχής του ανέφικτου. DENADA BULLARI Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κενανίδου
Open Access
...is where the fabric of all things is coming apart at the seams
Μποφίλιου, Μαργαρίτα (Πτυχιακή εργασία, 2024)
...IS WHERE THE FABRIC OF ALL THINGS IS COMING APART AT THE SEAMS* (*True detective, S04 E1) ονομάζεται το σώμα των έργων αυτών το οποίο αποτελείται από ένα βίντεο, γλυπτά και σχέδια τα οποία, σε σημεία, φέρουν ομοιότητες με αρχαιολογικά ευρήματα προϊστορικής περιόδου, το χρονικό διάστημα που προηγείται των γραπτών ιστορικών κειμένων, όπου η μνήμη επισκιάζει την γραφή, αφού πρόκειται για τη μέγιστη μη καταγεγραμμένη περίοδο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Σπασμένα άφυλα ειδώλια, δοχεία με μορφή ζώου, δοσμένα με ανθρωπομορφικά στοιχεία, μεταξύ χρηστικής και διακοσμητικής λειτουργίας, αλλά και αφαιρετικών μορφών, σχηματικών των σωμάτων, μισά τμηματικά σώματα που χτίζονται από τα μέρη τους, τα οποία λειτουργούν ως δομικά υλικά, όλα ενδεδυμένα. Οι όρθιες μορφές δεν επιβάλλονται με την αρμονική σύνδεση των όγκων τους αλλά απο-(δι)οργανώνονται και διατηρούν μόνο τον τονισμό του ουσιώδους (Δ.Ρ.Θεοχάρης) που είναι ικανό να τις χαρακτηρίσει ως γυναικείες. Αυτές οι μορφές είναι ανοίκειες με μια αίσθηση προστατευτικού περιορισμού, ήτοι μία ομπρέλα, αναλογικά ανάρμοστο ρουχισμό, και με μία κωμική αίσθηση. Το κωμικό, το οποίο χρησιμοποιεί την αταξία και την δυσαναλογία του βαρέος και του ελαφρύ, επιδιώκεται σε όλες τις μορφές, γλυπτικές και σχεδιαστικές, είτε αυτές βρίσκονται σε κατάσταση πληρότητας, είτε σε κατάσταση αμηχανίας και παθητικότητας, είτε απόλυτης διάσπασης. Οι πολιτισμικές και υπαρξιακές καταβολές συμπλέκονται με τις σύγχρονες ταυτοτικές αναζητήσεις, μια συνεχόμενη επιχείρηση όπου τίποτα δεν μπορεί να εκληφθεί ως πρωταρχικό. Πάντοτε πράγματα που αυξάνουν (G. Deleuze). Στο βίντεο η εμψύχωση των σχεδίων και των γλυπτών ή των σχεδίων και προσχεδίων των γλυπτών, αφηγούνται μία ποιητική απεικόνιση αυτού που έχει υλοποιηθεί και άρα εμψυχώνεται διπλά. Στα σχέδια γίνεται αισθητή η διάσπαση, η βία και η οδύνη που διαπερνά αλλά και διασφαλίζει την συνοχή του κοινωνικού συνόλου, ένα θαυμάσιο τονωτικό για το κοινωνικό σώμα (R. Girard). Οι διαστρωματώσεις και οι ταυτόχρονες αφηγήσεις πάνω στο ίδιο επίπεδο, του σχεδίου, γίνονται το σημείο εκκίνησης των γλυπτών, στα οποία έχει επέλθει η ηρεμία μετά την βίαιη πράξη. Δεν υπάρχει ένα σημείο εκκίνησης αλλά γραμμές που δρουν από την μέση του ενός έργου και του άλλου το σύνολο των οποίων αναφέρεται και αντλεί από την σύγχυση, την μοναξιά και την δομική βία στη μετα-καπιταλιστική εποχή. Αποτυπώνει τις αντιφάσεις των μετα-διαδικτυακών πραγματικοτήτων με ένα καταφατικό-προς-την-ζωή και παραμορφωτικό φακό. Δημιουργώντας μία διαλεκτική μεταξύ της αισθητής και μη αισθητής εμπειρίας του καθημερινού, την ενδεχομενικότητα αυτού, με μεταφυσικές απηχήσεις και μαύρο χιούμορ έχει σκοπό την διείσδυση στο δεδομένο αναζητώντας την μυστική του διάσταση.

Browse by

Browsing Τμήμα Εικαστικών Τεχνών (Π. Ε.) by Category "Ζωγραφική"

Results Per Page

Sort Options