ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) by Advisor "Δασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961-"
Results 1 - 6 of 6
Results Per Page
Sort Options
Item Restricted access Seeking the bubble reputationΣπύρου, Έφη, 1976- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2013)Η παρούσα εργασία προσεγγίσει τις έννοιες κενού και πλήρους μέσα από το έργο Seeking the Bubble Reputation. Στην πρώτη ενότητα γίνεται μία ιστορική αναδρομή, η οποία τονίζει τον διάλογο που ανέπτυξαν καλλιτέχνες, μετά την δεκαετία του 60, με το ζήτημα του κενού. Μία μεγάλη ομάδα καλλιτεχνών με πρωτεργάτη τον Yves Klein διαχειρίζεται το κενό ως άδειο και στοχεύει στην θεσμική κριτική, ενώ παράλληλα παρουσιάζονται δύο παραδείγματα καλλιτεχνών, ο Manzoni και ο Ναυρίδης, οι οποίοι πραγματεύονται φιλοσοφικά το κενό ως «πλήρες» με υπαρξιακούς όρους. Στην δεύτερη ενότητα σκιαγραφείται η κοινωνική διάσταση του κενού και η προσέγγιση του ίδιου ζητήματος με καλλιτεχνικούς όρους. Η κοινωνική θεωρία του Ζιλ Λιποβετσκί βρίσκει αντίκρισμα στην μνημειακή γλυπτική της Whiteread η οποία γεμίζει το κενό, ενταφιάζοντάς το, σε μια προσπάθεια διασφάλισης της ανθρώπινης συν-ύπαρξης. Στην τρίτη ενότητα σκιαγραφείται το κοινωνικοανθρωπολογικό πλέγμα επάνω στο οποίο δομείται το Seeking the Bubble Reputation, η σχέση του με το κενό/άδειο και το πλήρες (α-σώματο ή εν-σώματο) και η άρρηκτη σχέση του με το τελετουργικό στοιχείο ως πρόσκληση-πρόκληση ανάπτυξης σχέσεων αληθινής εν-σώματης επικοινωνίας.Item Restricted access Visual play : διερεύνηση και παιχνίδι σχέσεων ανάμεσα στο ψηφιακό και αναλογικό πεδίο έκφρασης, και εικαστικής πρακτικήςΚάμπη, Μαριαλίζα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2017)Συμπερασματικά, μέσα στα δύο χρόνια που πέρασαν μέσα από την εμπειρία των μεταπτυχιακών σπουδών; μου δώθηκε η ευκαιρία να πειραματιστώ στο έπακρον και ως εκεί που εγώ η ίδια έθετα ως όριο. Αυτό το έκανε μια μοναδική σπουδαστική συνθήκη. Οι διαλέξεις στο μεταπτυχιακό περί φιλοσοφίας; ιστορίας της τέχνης; περί του χώρου και της εικόνας και περί των συμβόλων; σε συνδυασμό με την μελέτη πάνω στα τυπογραφικά πειράματα; συνθέσεις και ποιήματα και με το παιχνίδι δημιουργίας εικόνων και σχέσεων ψηφιακά; το πεδία ήρθαν να ενωθούν και να διαμορφόσουν καινούργια για εμένα αποτελέσματα; σκέψεις και συμπεράσματα; τα οποία εκφράστηκαν μέσα από αυτό το project - εργασία. Πιστεύω οτι η μελέτη των σχέσεων μεταξύ αντιφατικών μέσων ή ιδεών θα συνεχίσει να με απασχολεί και μετά το πέρας αυτής της ενότητας; μιας και έχω την αίσθηση πως θα είναι κλειδί για μένα και σημαντικός σκοπός να ενώνω στη δουλεία μου έστω και θραύσματα από ετερόκλιτο στοιχείαItem Restricted access Αποϋλοποίηση του αστικού τοπίου : δόμηση του ουδέτερουΜουρσελά, Κλεοπάτρα, 1967- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2006)Ο πειραματισμός και η εξερεύνηση στοιχείων που αφορούν την πραγματοποίηση του έργου μου, είναι τα θέματα που με απασχόλησαν και με απασχολούν το τελευταίο χρονικό διάστημα. Η δουλειά μου χωρίζεται σε δύο φάσεις από τις οποίες η καμία δεν αναιρεί την άλλη. Η πρώτη αφορά μια περίοδο, που κυρίαρχος στόχος ήταν η αφήγηση μιας ιστορίας, η εξιστόρηση και η αφαιρετική της εικονογράφηση, το έργο στηριζόταν σε μια εξπρεσιονιστική γραφή, άμεση, λυτρωτική, με στοιχεία που αντλούσα από το οικείο παρελθόν και το άμεσο μέλλον, ο χώρος ήταν το σημείο συνάντησης της αφήγησης με την αφαίρεση. Στόχος μου ήταν η συνύπαρξη των δύο διαφορετικών κατευθύνσεων. Παράλληλα η αγάπη μου για τον κινηματογράφο, το σταμάτημα του χρόνου σε μια στιγμή, καθώς και για την λογοτεχνία, και η συνεχής παρατήρηση βιωμάτων των οικείων και μη προσώπων, ήταν ένα απαραίτητο συστατικό για την δημιουργία των έργων. Πέρα από το στοιχείο της αφήγησης υπήρχε και ο χώρος, ο οποίος λειτουργούσε σαν περιβάλλον, άλλοτε διακοσμητικός και άλλοτε αναφορικός, οι οπτικές ιδιότητες του χώρου είχαν αναφορές στο παρελθόν μέσω της μνήμης. Η εποχή των νεότερων χρόνων δεν σήμανε την έξοδο του ανθρώπου από την ανωριμότητα του και από την ανάγκη του για εξουσία, αλλά μάλλον το βύθισμά του σε μια νέου τύπου βαρβαρότητα, σε μια αυτοκαταστροφή νέου τύπου. Είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα κάθε πράξη έχει πολιτική χροιά και κάθε είδος τέχνης είναι κοινωνικό και έχει πολιτικό νόημα. Η ζωγραφική μου εκφράζει την αποξένωση, τη μοναξιά του ανθρώπου στο αστικό περιβάλλον, τον άνθρωπο που είναι υποχρεωμένος να ζει αυτή την ουδετερότητα, το κενό που βιώνουμε καθημερινά σαν αίσθημα και αναγκαζόμαστε και αναπτύσσουμε εσωτερικούς μηχανισμούς επιβίωσης. Τα σχολεία, που είναι από τις πρώτες εικόνες στη μνήμη ενός παιδιού, περισσότερο μοιάζουν με φυλακές παρά με χώρο,υς που θα αγαπήσουν το διάβασμα και τη δημιουργία. Τα δημόσια κτίρια με την απίστευτη αισθητική του απρόσωπου, του ουδέτερου, το περιβάλλον που είναι σκληρό απέναντι στη φύση, απρόσωπο, φτιαγμένο για να αποσυντονίζει την ανθρώπινη συμπεριφορά: αυτά προσπαθώ να εκφράσω στο έργο μου. Πιστεύω ότι σκοπός της τέχνης πρέπει να είναι η αναπαράσταση της κοινωνικής πραγματικότητας και της ζωής, και σκοπός του καλλιτέχνη να εκφράσει τα βιώματα, τα συναισθήματα του και τις συγκινήσεις του.Item Restricted access Οικο-ιστοίΠέτροβα, Μαργαρίτα, 1979- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2008)Η συλλογή των αντικειμένων μου για τη δημιουργία των έργων μου έγινε κυρίως από το σπίτι της γιαγιάς μου. Αποτελείται από αντικείμενα που μου είναι πολύ οικία. Άλλα αντικείμενα τα αγόρασα από διάφορα παλαιοπωλεία και αποθήκες και διάλεξα οτιδήποτε θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο. Όλα αυτά τα ευρήματα αποτελούν τα υλικά μου και είναι αντικείμενα που είναι ποτισμένα το καθένα ξεχωριστά με τη δική του ιστορία. Το κάθε αντικείμενο κουβαλάει μέσα του και μία ανάμνηση, μία μνήμη. Τα αντικείμενα έχουν απαιτήσεις, υποχρεώνοντας μας να θυμηθούμε. Από πολύ μικρή είχα ένα περίεργο δέσιμο με τα προσωπικά μου αντικείμενα. Δεν ήθελα να τα αποχωριστώ γιατί ίσως υποσυνείδητα δεν ήθελα να αποσυνδεθώ με τις μνήμες που μου προσέφεραν. Η δομή της εργασίας μου, μου δίνει τη δυνατότητα να αναφερθώ σε αυτά τα υλικά που χρησιμοποίησα και στα αντικείμενα που επέλεξα, να εμβαθύνω στις ιδιότητες τους, αλλά και στις ικανότητές τους να μας προκαλούν, για να αναλογιστούμε τη θέση μας ως προς αυτά μέσα στο χώρο στον οποίο βρίσκονται, τον διαμορφώνουν και τον χαρακτηρίζουν.Item Restricted access Το πάσχον σώμα : διπλωματική εργασίαΘεοδωρακάκου, Μιχαέλα, 1975- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2008)Στο πλαίσιο της δυτικής φιλοσοφίας το σώμα αντιμετωπίστηκε με πολλαπλούς τρόπους. Η αποδοχή του καρτεσιανού δυϊσμού αποτέλεσε έναν νέο τρόπο ερμηνείας του κόσμου και της κοινωνίας των ανθρώπων. Το σώμα αντιπαρατάχθηκε στη σκέψη και στη λογική και θεωρήθηκε ότι δεν μπορεί να αποτελέσει μια αξιόπιστη πηγή πληροφόρησης και γνώσης για τον κόσμο που περιβάλλει τον άνθρωπο. Η άρνηση χρήσης των αισθήσεων (όραση, ακοή, αφή, κ.ά.) ως μη αξιόπιστων πηγών καταγραφής της πραγματικότητας οδήγησε στο κλασσικό απόφθεγμα «σκέπτομαι, άρα υπάρχω». Συνεπώς, μέσα σε μια κοινωνία που είχε ανάγκη να βρει νέους τρόπους περισσότερο αποτελεσματικούς από τους παραδοσιακούς, για την διαχείριση (και θεραπεία) του ατόμου, η διάκριση σε σώμα και πνεύμα θεωρήθηκε ότι είχε «αντικειμενική» υπόσταση.Item Restricted access Το σώμα και το χρώμαΘάνου, Χαρίκλεια, 1966- (Μεταπτυχιακή εργασία, 2008-06)Η εργασία μου έχει σαν θέμα τη μουσικότητα και το ρυθμό στο εικαστικό έργο. Σε επόμενο κεφάλαιο εξετάζεται διεξοδικά ο ήχος, το χρώμα, και η πολυαισθητηριακή αισθητική. Η πολυαισθητηριακή αισθητική πρεσβεύει την συνένωση και την ανάμειξη των αισθήσεων στο έργο τέχνης. Σε σχέση με τα παραπάνω, η εργασία μου αναφέρεται επίσης στο ανθρώπινο σώμα, κυρίως το γυναικείο. Αυτό το σώμα αντιμετωπίζεται σαν κάτι ρευστό και ενδεχομενικό, που υφίσταται διαρκείς αλλαγές και που ορίζεται από πολιτικά, κοινωνικά και τεχνολογικά δεδομένα. Οι επαναστατικές εξελίξεις στο πεδίο της ιατρικής και της βιοτεχνολογίας, που αφορούν την πρόληψη, την μεταμόσχευση, την χειρουργική, την επιμήκυνση της ζωής φέρνουν πάλι στο προσκήνιο το καρτεσιανό σώμα- μηχανή. Αυτές οι εξελίξεις, όπως και το πολύ - πολιτισμικό στοιχείο που οφείλεται στις μαζικές πληθυσμιακές μετακινήσεις, άλλαξαν κατά πολύ στην ύστερη νεωτερικότητα την έννοια του εαυτού αλλά και την ταυτότητα του σώματος, που θεωρείται εφήμερη.