40.920+
Title in english
40.920+
View or Download Files
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Graduation Project
Graduation Project
Date
2024-10-16
Author
Advisor
Examining Committee
Studio Director
Μελανίτης, Γιάννης
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts
Athens School of Fine Arts
Department
Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Department of Visual Arts
Department of Visual Arts
Division
Category
Εγκατάσταση
Γλυπτική
Γλυπτική
Master of Arts Program
Keywords in english
Abstract
40.920+ κάποια ακόμα σώματα από πηλό.
Ένας χώρος για να πενθηθεί το απένθητο. Ένας απέραντος χώρος μεταξύ μας για εκείνο που δεν του αναλογεί η οδύνη. Το [ 40.920+ ] είναι μια στιγμή, μια μνημόσυνη εγκατάσταση στην εποχή του
πολέμου. Από τα βαλκάνια ως τη μέση ανατολή, το πένθος και η ζωή μαζεύεται γύρω από τραπέζια. Η τροφή, η ίδια ουσία που συντηρεί την κοινότητα, γίνεται σύμβολο της μετάβασης: συνομιλεί με το αναπόφευκτο και κερδίζει, γιατί προσφέρει την ελπίδα πως υπάρχουν τρόποι να συνεχίσει κανείς παρά την απώλεια. Στο [ 40.920+ ] σας καλώ σε ένα τραπέζι χωρίς ζωή. Ό,τι μεταμορφώνεται φευγαλέα σαν είδηση, εδώ για λίγο ξαναπαίρνει πίσω την υλική μορφή του. Πόσο διατεθειμένοι είμαστε να εξοικειωθούμε με την ωμότητα, όσο εκείνη δεν πλήττει εμάς τους ίδιους; Πόσο συνένοχοι είμαστε με την βία, όσο καταναλώνουμε ηδονοβλεπτικά τις εικόνες του θανάτου; Οι ζωές αυτών των άλλων δεν είναι εντελώς ζωές, λένε τα πάντα γύρω μας, ούτε όσο ζουν ούτε όταν πεθαίνουν. Και όταν πεθαίνουν δεν είναι πλήρεις ημερών: είναι από βόμβες στα εδάφη της Γάζας, είναι από εργατικό ατύχημα στις βιομηχανίες της κεντρικής Ευρώπης, είναι από ομοφοβικούς υγειονομικούς στα ενδοκρινολογικά ιατρεία, από χέρι γυναικοκτόνου στην Θεσσαλονίκη, από βασανιστήρια στα ΑΤ της Αθήνας και η λίστα είναι μεγάλη. Η Τζούντιθ Μπάτλερ θα μιλήσει για εκείνο το περιθώριο που κοινωνικά εξαιρείται του πένθους, περιγράφοντας πώς στο αξιοβίωτο της δυτικής ευδαιμονίας δεν χωράνε όλα τα σώματα. Τα περισσότερα παραμένουν εκτεθειμένα στην τρωτότητα και την τιμωρία, στοχοποιημένα στην ίδια βάση που τα συνθέτει ως κοινότητες: στη βάση της φυλής, της έκφρασης/ ταυτότητας φύλου και της τάξης τους. Το [ 40.920+ ] είναι το λεπτό της σιγής υπό τη φλόγα των κεριών για όσα τους αρνήθηκαν το πένθος. Αν εγώ δεν είμαι χωρίς εσένα, και εσύ δεν είσαι χωρίς εμένα, κάθε φορά που ο ένας πεθαίνει, αλλάζει ο κόσμος.
Abstract in english
Description
Creative Commons License
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International
Creative Commons License URL
Collection
Brief Bio
Η Γιώτα Ελευθερίου ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε γλυπτική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας ύστερα από αναζήτησή της σε διάφορα ελληνικά πανεπιστήμια άλλων ειδικοτήτων. Η καλλιτεχνική της πρακτική περιστρέφεται γύρω από το βίωμα, τη μνήμη και τις πολιτικές του σώματος, αμφισβητώντας τις πατριαρχικές δομές εξουσίας που καθορίζουν ποια σώματα είναι ορατά, έχουν βαρύτητα και καταγράφονται και ποια εξοστρακίζονται στη λήθη. Εστιάζοντας σε θέματα έμφυλης βίας, κοινωνικής αδικίας και συλλογικής απώλειας, οι ιστορίες που την ενδιαφέρουν δεν είναι αφηρημένες* έχουν ονόματα, ημερομηνίες, και συγκυρίες, αποτελώντας ταυτόχρονα κομμάτι ενός μεγαλύτερου αφηγήματος, που συνεχώς επαναλαμβάνεται. Μέσα από εγκαταστάσεις, αντικείμενα και αρχειακά υλικά εναντιώνεται στις αποσιωπήσεις, αναμετριέται με την ευθύνη της καταγραφής και επιδιώκει την ανάδειξη όσων έχουν αποκλειστεί. Έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στα πλαίσια της φοίτησής της στην σχολή. Η πρώτη της ατομική έκθεση "40.920+" πραγματοποιήθηκε στην γενέτειρα της, στη Θεσσαλονίκη, στην γκαλερί Apodec to 2025.