INSIGHT–INSIDE
Title in english
View or Download Files
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Graduation Project
Graduation Project
Date
2024-10-16
Author
Advisor
Examining Committee
Studio Director
Σπηλιόπουλος, Μάριος
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts
Athens School of Fine Arts
Department
Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Department of Visual Arts
Department of Visual Arts
Division
Category
Ζωγραφική
Master of Arts Program
Keywords in english
Event, Conservation, Coordination, Inevitable, Contradictions, Speed, Synchrony
Abstract
H πτυχιακή μου με τον τίτλο "INSIGHT–INSIDE αποτελεί ομόηχο λογοπαίγνιο για ένα ενδιάμεσο χώρο ανάμεσα στην έννοια της λέξης "insight" που σημαίνει διόραση, ενόραση ή βαθιά κατανόηση και στην έννοια της εσωτερικής όρασης του κόσμου (inside), υποδηλώνοντας την απόπειρα και προτροπή σε ένα βλέμμα πέρα από την επιφάνεια, μέσα από τις αναδιπλώσεις των εσωτερικών πτυχών των πραγμάτων αλλά και του ίδιου του εαυτού.
Ένα σχόλιο πάνω στο μη τετελεσμένο συγκινησιακό πραγματικό, που αναδιπλώνει η αναπαράσταση αποτυπώνοντας τις κρυφές αλλά ουσιαστικές διεργασίες διερεύνησης λεπτών ισορροπιών των ανθρώπινων σχέσεων, τις συνδέσεις και δεσμούς συναισθημάτων και αίματος, της μετέωρης μνήμης, της εμπείρωσης της απουσίας-παρουσίας μπροστά στον αδίστακτα αναπόδραστο χρόνο, θέτοντας ερωτήματα για την συνύπαρξη, την επικοινωνία και την αποξένωση.
Πραγματικότητα και η φαντασία συγχέονται και οι εσωτερικοί αστικοί χώροι μετατρέπονται σε λεπτά στρώματα υποκειμενικότητας επί μιας προϋπάρχουσας, συμπαγούς πραγματικότητας. Ο θεατής δεν γνωρίζει το κατά πόσον τα πρόσωπα, οι χώροι, τα αντικείμενα και οι λεπτομέρειές τους είναι αληθινά ή κατασκευασμένες σκέψεις. Ο χώρος μεταμορφώνεται σε σκηνικό, ένας καμβάς όπου κάθε μορφή/«ήθο-ποιός» του καθημερινού μου βίου, παίζει τον ρόλο της σε μια παράσταση που εναλλάσσεται ανάμεσα στην οικειότητα και την ξενότητά τους. Ο σκηνικός χώρος λειτουργεί ως ένα συμβολικό πεδίο, ως κοινός τόπος κατοίκησης, όπου οι μορφές κινούνται σε ψυχολογικά φορτισμένα περιβάλλοντα που αντανακλούν τις σχέσεις τους. Ο συνδυασμός μνημειακών διαστάσεων έργων σε διαλεκτική σχέση με τις μικρές φόρμες των πορτρέτων λειτουργεί σημειολογικά μαρτυρώντας τα ίχνη που άφησαν τα εικονιζόμενα πρόσωπα στο θέατρο της προσωπικής μου μνήμης και ιστορίας και αποκτούν μια υπενθυμιτική διάσταση και στίξη στο χώρο και τον χρόνο της προσωπικής μικροιστορίας. Τα μικρά πορτρέτα αποτελούν μια απόπειρα αιχμαλωσίας των προσώπων αυτών, ως ιχνών του παρόντος και παρελθόντος χρόνου, όπου η απόστασή τους σχετικοποείται και οδηγεί σε ανακατασκευές, αναψηλαφήσεις της μνήμης, της ταυτότητας, ως συμβολικός καθρέφτης της απουσίας και παρουσίας, ως στοχασμός πάνω στη σιωπηλή κληρονομιά της μνήμης όπου οι αφηγήσεις υφαίνουν έναν καμβά συναισθημάτων και συνυπάρξεων. Με αφετηρία το ατομικό προσωπικό μου βίωμα, το ενσωματώνω ως ένα εργαλείο επαναδιαπραγμάτευσης της ανθρώπινης εμπειρίας, μία αναμέτρηση με τον εαυτό, όπου το προσωπικό γίνεται συλλογικό, και το οικείο, ανοίκειο, η παρουσία, απουσία, όπου τα όρια της συνύπαρξης αμφισβητούνται και αναδιατυπώνονται. Μέσα από τη ρυθμολογία του χρωστήρα μου αποπειρώμαι να αποτυπώσω την περιπέτεια και το ταξίδι του ιδιωτικού χρόνου του καθενός μας, μέσα από επιλεγμένες στιγμές της ίδιας της ζωής, δομημένες με ψυχικά στοιχεία, αναμνήσεις, αισθητηριακές αναπαραστάσεις και μία διάχυτη υποδόρια παιγνιώδη ερωτική και σεξουαλική διάθεση που καταλήγει σε μια ανησυχία που κρύβει η επίγνωση του εσχατολογικού σημείου προορισμού μας.
Μικρές συνειρμικές χειρονομίες, επιλεκτικές παραμορφώσεις στα χέρια των μορφών ή εσκεμμένη παράβλεψη των κανόνων της προοπτικής και του βάθους συμβάλλουν στη εμφαντική υπογράμμιση μιας υποβόσκουσας συναισθηματικής έντασης και αμφισημίας και της υποσημείωσης ότι η τέχνη και η ζωή, δεν είναι συμμετρικές ή προβλέψιμες. Η χρήση έντονων χρωματικών αντιθέσεων στην παλλόμενη σάρκα στα άκρα, σε αντίθεση με το γκρι ουδέτερο χρώμα των σωμάτων και τους σκληρούς φωτισμούς, η αντιθετική σύζευξη επιλεγμένης ακρίβειας και ρεαλιστικότητας στην απόδοση και μίας επίσης επιλεκτικής αφαιρετικότητας, ενισχύουν το συναίσθημα του εγκλωβισμού του ανοίκειου και της συναισθηματικής απόστασης. Η απεικόνιση καθημερινής στιγμής με τη φωτογραφία στα χέρια της γιαγιάς, ως χειροπιαστή μνήμη που βαραίνει το τώρα, τονίζει το αναπόφεκτο του θανάτου και επαναφέρει τις προσωπικές αφηγήσεις και μικροϊστορίες της οικογενειακής συνύπαρξης σε οικείους χώρους. Ο άδειος καναπές δίπλα της, λειτουργεί ως δηλωτικό της απουσίας, ως μάρτυρας της απομόνωσης, ως καθρέφτισμα μιας εσωτερικής αθόρυβης αγωνίας. Τα έργα μου αυτοαναφορικές συμπυκνωμένες μικροαφηγήσεις διατηρούν την αποσπασματικότητά τους με εσωτερικό συνεκτικό σύνδεσμο μια χωρικότητα της μνήμης πάνω στην εγκοπή του χρόνου. Ανασύρουν μέσα από την αποτύπωση του ενδοσκοπικοί μνημονικού χώρου το απονευρωμένο, το αποσιωπημένο, το κρυφό, πέρα από το εμφανές, το ορατό με εργαλεία που επιτρέπουν να καταλαγιάσει μια ανάγκη να ανασυνθέσει την κοινωνική, ψυχική και νοητική δομή του προσώπου, να οξύνει την εσωτερική του όραση. Μία ανάγκη αναπροσδιορισμού-αναπροσανατολισμού της αβύσσου που υπάρχει πίσω από τον οργανωμένο κόσμο στον οποίο ζούμε πέρα από τη συνεκτικότητα της τεκμηριωμένης ορθολογικά πραγματικότητας. Μια αντίσταση στην τυραννία του αυτονόητου με τη ματιά της κοινής εμπειρίας, ώστε να διασωθεί το ουσιώδες μέσω της προσπάθειας ανασυγκρότησης του καθημερινού και της σιωπηλής αποδοχής του ανέφικτου.
DENADA BULLARI
Επιμέλεια κειμένου: Μαρία Κενανίδου
Abstract in english
My thesis titled "INSIGHT–INSIDE" is a homophonic wordplay, representing an intermediate space between the meaning of the word "insight," which refers to perception, vision, or deep understanding, and the concept of the internal vision of the world (inside). It suggests an attempt and encouragement for a gaze beyond the surface, through the folds of the inner dimensions of things as well as of the self. It is a commentary on the unfinished emotional reality, which is unfolded by representation, capturing the hidden but essential processes of exploring delicate balances in human relationships, the connections and bonds of emotions and blood, the fragile memory, and the experience of absence-presence in the face of the relentlessly inescapable passage of time. It raises questions about coexistence, communication, and alienation. Reality and imagination become blurred, and the inner urban spaces transform into subtle layers of subjectivity over a pre-existing, solid reality. The viewer cannot discern whether the faces, spaces, objects, and their details are real or constructed thoughts.
The space is transformed into a stage, a canvas where each form/"actor" from my daily life plays its role in a performance that alternates between familiarity and estrangement. The stage functions as a symbolic field, a shared space of habitation, where the figures move through psychologically charged environments reflecting their relationships. The combination of monumental-sized works in dialectical relationship with the small forms of portraits serves as a semiotic witness to the traces left by the depicted figures on the stage of my personal memory and history, acquiring a reminder-like dimension and punctuation within the space and time of personal micro-history. The small portraits are an attempt to capture these faces as traces of the present and past time, where their distance becomes relative and leads to reconstructions, re-examinations of memory and identity, as a symbolic mirror of absence and presence, as a reflection on the silent legacy of memory, where the narratives weave a canvas of emotions and coexistences. Starting from my personal experience, I incorporate it as a tool for re-negotiating human experience, a confrontation with the self, where the personal becomes collective, and the familiar, unfamiliar, presence, absence, where the boundaries of coexistence are questioned and redefined.
Through the rhythm of my brushstroke, I attempt to capture the adventure and journey of each individual's private time, through selected moments of life itself, structured with emotional elements, memories, sensory representations, and a pervasive subcutaneous playful erotic and sexual mood that culminates in an anxiety hidden in the awareness of our eschatological destination. Small associative gestures, selective distortions in the hands of the forms, or deliberate disregard for the rules of perspective and depth contribute to the emphatic underscoring of an underlying emotional tension and ambiguity, as well as the implication that art and life are not symmetrical or predictable. The use of intense color contrasts on the pulsing flesh at the edges, in contrast to the neutral gray color of the bodies and harsh lighting, the contradictory coupling of chosen precision and realism in the depiction with a selective abstraction, enhances the feeling of entrapment of the unfamiliar and emotional distance. The depiction of an everyday moment with the photograph in the grandmother's hands, as a tangible memory weighing on the present, emphasizes the inevitability of death and brings personal narratives and micro-histories of family coexistence back to familiar spaces. The empty couch next to her acts as a marker of absence, a witness to isolation, a reflection of an inner silent anxiety. My works, self-referential and condensed micro-narratives, retain their fragmentary nature with an internal cohesive link— a spatiality of memory on the incision of time. They retrieve, through the capture of the introspective mnemonic space, the enervated, the silenced, the hidden, beyond the obvious, the visible, with tools that allow for the calming of a need to reassemble the social, emotional, and cognitive structure of the face, to sharpen its internal vision. A need for redefinition and reorientation of the abyss that lies behind the organized world we live in, beyond the coherence of documented rational reality. A resistance to the tyranny of the obvious through the lens of shared experience, so that the essential is preserved through the effort to reconstruct the everyday and the silent acceptance of the impossible.
DENADA BULLARI
Text editing: Maria Kenanidou
Description
Creative Commons License
Attribution-NonCommercial 4.0 International
Creative Commons License URL
Collection
Brief Bio
Γεννήθηκε στο Ελμπασάν της Αλβανίας. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Κάλων Τεχνών της Αθήνας ζωγραφική και φωτογραφία. Από το 2010 έως και σήμερα εργάζεται ως φωτογράφος και βιντεογράφος εκδηλώσεων, θεατρικών παραστάσεων αλλά και προσωπικών καλλιτεχνικών πρόζεκτ. Έχει παρουσιάσει έργα της σε ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής αλλά και φωτογραφίας. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
• Το 2021 μία φωτογραφία της επιλέγεται από τους συντάκτες του LensCulture για να εμφανίζεται στη Γκαλερί του Διεθνούς Διαγωνισμού Βραβείων Φωτογραφίας του «HOME'21».
• Τον Οκτώβρη 2022 στην Αθήνα, συμμετέχει στα Open studios της ΑΣΚΤ (Πειραιώς 256) του Platforms Project Net .
• Toν Ιούλιο του 2022 λαμβάνει μέρος με το εργαστήριο Φωτογραφίας της Α.Σ.Κ.Τ στο project «Lockdown» του Athens Photo Festival στο Μουσείο Μπενάκη (Πειραιώς 138). Επιμέλεια: Πάνος Κοκκινιάς
• Το 2023 στον 6ο Διαγωνισμό Φωτογραφίας με θέμα το «Δύο» βρίσκεται αναμεσά στις 30 καλύτερες φωτογραφίες που θα εκτεθούν στον ΙΑΝΟ και αποτελούν περιεχόμενο ειδικής φωτογραφικής έκδοσης του.
• Τον Ιούνιο του 2023 στην Αθήνα, στον χώρο Τέχνης <<ΗΩΣ>> συμμετέχει στην ζωγραφική έκθεση «Project ΚΤΙΡΙΟ 300 ΑΝΔΡΩΝ», όπου τα έργα γίνονται δωρεά στην Γ Πανεπιστημιακή Καρδιολογική Κλινική της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ (νοσοκομείου "Σωτηρία"). Επιμέλεια: Μάριος Σπηλιόπουλος,Τάσσος Τριαντάφυλλου.
• Τον Μάρτιο του 2024 στην Λιβαδειά, λαμβάνει μέρος στις «Εικαστικές σκέψεις Βοιωτών δημιουργών » που πραγματοποιείται από τον Δήμο Λεβαδέων και τη συντονιστική επιτροπή του Λαϊκού Πανεπιστημίου «Τροφώνια Ακαδημία» στην Αίθουσα Νερόμυλος.
• Τον Σεπτέμβριο του 2024 στο Λουτράκι, στο Beau Rivage (Δημοτικό κτίριο) συμμετέχει σε έκθεση φωτογραφίας Ελλήνων & ξένων Φωτογράφων με την υποστήριξη του υπουργείου πολιτισμού & περιφέρειας Πελοποννήσου παρουσιάζοντας τα «ΕΙΚΟΝΟΣΤΑΣΙΑ». Επιμέλεια: Πηνελόπη Μασούρη
• Το Νοέμβριο 2024 στην Αθήνα, στο Σπίτι της Κύπρου λαμβάνει μέρος στην ομαδική έκθεση ζωγραφικής με τίτλο «Ποίηση και Ζωγραφική με αφετηρία το ποιητικό έργο του μεγάλου Έλληνα ποιητή Δημήτρη Δασκαλόπουλου» Επιμέλεια: Δήμητρα Χανιώτη και Βασίλης Παφίλης.