Τα διαφορετικά πρόσωπα του πλάνη
Title in english
View or Download Files
Embargo lift
Type
Μεταπτυχιακή εργασία
Date
2020
Author
Advisor
Examining Committee
Διάλλα, Αντωνία (Άντα)
Χριστόπουλος, Κώστας, 1976-
Σπηλιόπουλος, Μάριος, 1957-
Χριστόπουλος, Κώστας, 1976-
Σπηλιόπουλος, Μάριος, 1957-
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Department
Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ)
Keywords in english
Fragments, Derive, Arcade project, Passagen-Werk, Flaneur, Internationale situationniste
Abstract
Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στην έννοια του πλάνητα η οποία δέχθηκε ποικίλες
εναλλαγές και χρήσεις στο πέρας του χρόνου. Συγκεκριμένα θα αναφερθώ σε κάποια
βιογραφικά στοιχεία του Edgar Allan Poe, τα οποία θεωρώ πως συντέλεσαν στον
τρόπο γραφής του, ενώ στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσω ως αφετηρία της έρευνάς μου,
ένα από τα έργα του τον ¨άνθρωπος του πλήθους¨ το οποίο δημοσιεύεται το 1840. Θα
αναζητήσουμε τις επιρροές του Baudelaire από το έργο του Poe, όπου θα ισχυριστούμε
ότι αναδεικνύεται μία προδρομική μορφή του πλάνητα, επιχειρώντας συγχρόνως μια
συνοπτική σύγκριση ανάμεσα στον πλάνη του Poe και τον Flaneur του Baudelaire. Στη
συνέχεια θα συσχετίσουμε την πρακτική της περιπλάνησης με τις Παρισινές
φυσιολογίες και θα αναγνωρίσουμε τις συγγένειες του πλάνη με τον φυσιολόγο, τον
συγγραφέα της επιφυλλίδας, και τον ρακοσυλλέκτη μέσα από την αφήγηση του Walter
Benjamin. Συγκεκριμένα θα επικεντρωθούμε στο σημαντικότερο ίσως όλων των έργων
του Walter Benjamin το “ατελές” Σχέδιο εργασίας περί στοών¨ Θα δούμε επίσης πώς ο
Benjamin παρομοιάζει την πόλη με το κείμενο και συνηγορεί υπέρ της περιπλάνησης
και στις δύο αυτές πραγματικότητες. Τελειώνοντας το πρώτο σκέλος, δηλαδή μέχρι και
τον θάνατο του W.Benjamin το 1940, το οποίο και θεωρώ σημείο τομής για την εξέλιξη
της έννοιας του πλάνητα, και το πως μπορούμε να αντιληφθούμε την έννοια του
περιπλανώμενου σε ένα διαφορετικό πολεοδομικό ιστό αυτόν του 19ου αιώνα.
Στο δεύτερο μέρος, η εκ νέου συσσώρευση πληθυσμών κατά την μεταπολεμική
περίοδο, οι πολίτικες και οικονομικές αστάθειες στην γηραιά Ευρώπη δημιουργούν
τις κατάλληλες προϋποθέσεις για μια νέα μορφή του πλάνη, και ένα νέο “οπλοστάσιο”
τακτικών του. Η εναντίωση των Situationist (Καταστασιακών) στην επιθυμία κάποιων
για εντατικοποίηση μιας εμπορευματοποιημένης μαζικής κουλτούρας, τους οδήγησε
στο να εκλάβουν την τέχνη σαν έναν εργαλείο δημιουργίας καταστάσεων. Για τους
ιδίους δεν μπορεί να υπάρξει Καταστασιακή τέχνη, πάρα μόνο η Καταστασιακή
χρήση των εργαλείων της. Εμβληματικές φιγούρες όπως οι Guy Debord, Raoul
Vaneigem και Gianfranco Sanguinetti δεν έμειναν άπραγες. Η συγγραφή βιβλίων και
η μετάδοση ιδεών, αποτελούσε για εκείνους μια τακτική ενάντια σε κάθε μορφή
εξουσίας, ωστόσο δεν περιορίστηκαν μόνο σε αυτή. Φτάνοντας στο τελευταίο
κεφάλαιο της παρούσας έρευνας, θα αναφερθώ συνοπτικά στο βιβλίο των Michael
Hardt και Antonio Negri με τίτλο ¨Empire¨, στο οποίο οι συγγραφείς περιγράφουν όχι
μόνο τον τρόπο κατασκευής της, αλλά και τους τρόπους ανατροπής της, μέσω της
έννοιας του ¨πλήθους¨. Τέλος θα επιχειρήσω να αναπτύξω την εικαστική μου πρακτική
σε σχέση με την παραπάνω έρευνα.
Abstract in english
The present study focuses on the concept of the wanderer which has undergone various
changes and uses over time. In particular, I will refer to some biographical data of Edgar
Allan Poe, which I consider having contributed to the way he wrote. I will use as a starting
point of my research, one of his works, The Man of the Crowd, published in 1840. We will
look for the influences of Baudelaire from Poe's work, where we will claim that a precursor
form of the wanderer emerges, while attempting a brief comparison between Poe's
wanderer and Baudelaire's Flaneur. We will then relate the practice of wandering to Parisian
physiology and identify the affinities of the wanderer with the physiologist, and the
scavenger through Walter Benjamin's narrative. In particular, we will focus on perhaps the
most important of all Walter Benjamin's works, the "incomplete" Arcades Project ¨. We will
also see how Benjamin resembles the city to the text and advocates wandering in both of
these realities. Ending the first part, that is, until the death of W. Benjamin in 1940, which I
consider a turning point for the evolution of the concept of the wanderer, and how we can
understand the meaning of wandering in a different urban fabric of the 19th century.
In the second part, the re-accumulation of populations in the post-war period, the political
and economic instabilities in old Europe create the right conditions for a new form of
delusion, and a new "arsenal" of tactics. The Situationists' opposition to the desire of some
to intensify a commercialized mass culture led them to perceive art as a tool for creating
situations. For them there can be no Situational art, only the Situational use of the tools of
art. Emblematic figures such as Guy Debord, Raoul Vaneigem and Gianfranco Sanguinetti
were not left untouched. Writing books and transmitting ideas was for them a tactic against
any form of power, but they were not limited to it. Reaching the last chapter of the present
study, I will briefly refer to the book by Michael Hardt and Antonio Negri entitled ¨Empire¨,
in which the authors describe not only how it was constructed, but also the ways in which it
was overthrown, through the concept of the Crowd. Finally, I will try to develop my artistic
practice in relation to the above research.
Description
Βιβλιογραφία: σ. 28-30
Dvd-roms: Κείμενο της διπλωματικής εργασίας και photos εγκατάστασης
Dvd-roms: Κείμενο της διπλωματικής εργασίας και photos εγκατάστασης
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 4.0 Διεθνές