Ιμπρεσιονισμός και φωτογραφία
Title in english
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Date
2018-06
Author
Advisor
Examining Committee
Ιωαννίδης, Ανδρέας
Παραφόρου, Φανή
Παραφόρου, Φανή
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
Keywords
Keywords in english
Abstract
Η παρούσα εργασία με τίτλο η Φωτογραφία και ο Ιμπρεσιονισμός πραγματεύεται την πορεία της εφεύρεσης της φωτογραφίας κατά τον 19ο αιώνα, και συγκεκριμένα την περίοδο του κινήματος του Ιμπρεσιονισμού. Στόχος είναι η ανάδειξη του βαθμού στον οποίο, ο καλλιτεχνικός κυρίως κόσμος, αποδέχτηκε το νέο αυτό μέσο ως μέρος των καλών τεχνών αλλά και η επιρροή που το ίδιο το μέσο είχε στο καλλιτεχνικό κίνημα του Ιμπρεσιονισμού. Αρχικά, θεώρησα απαραίτητο να αναφερθώ εν συντομία στην ίδια την εφεύρεση της φωτογραφίας και στην πρώτη παρουσίασή της στο γαλλικό κοινό από τον Louis Jacques Mande Daguerre. Συνεχίζοντας, παρουσιάζω το διχασμένο κλίμα το οποίο επικρατούσε στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα αναφορικά με τη νέα αυτή εφεύρεση και προχωράω με την παρουσίαση επιλεγμένων απόψεων για το αν η ίδια ανήκει στις καλές τέχνες. Έπειτα, υπογραμμίζοντας τα καλλιτεχνικά γνωρίσματα τα οποία μία εικόνα οφείλει να κατέχει προκειμένου να έχει αισθητική αξία, αναφέρομαι εν συντομία σε απόψεις που αφορούν το ζήτημα αυτό. Πιο συγκεκριμένα, παρουσιάζω την άποψη του Καρδινάλιου Gioacchino Pecci, γνωστός ως Πάπας ο 8ος , καταλήγοντας στον πατέρα της καλλιτεχνική φωτογραφίας, Oscar Gustave Rejlander. Στην πορεία, στο τρίτο δηλαδή κεφάλαιο, εξετάζονται τα κείμενα των Henry Peter Emerson, Henry Peach Robinson, Roger Scruton και Dominic Lopes και τα επιχειρήματά τους αναφορικά με τη θέση της φωτογραφίας ανάμεσα στις υψηλές τέχνες. Στη συνέχεια, στο τέταρτο κεφάλαιο θίγεται το ζήτημα του Ιμπρεσιονισμού και της φωτογραφίας ξεκινώντας με μία σύντομη περιγραφή του ιμπρεσιονιστικού κινήματος. Το αντικείμενο όμως το οποίο θα εξετάσω στο κεφάλαιο αυτό αφορά στην αλληλεπίδραση μεταξύ Ιμπρεσιονισμού και φωτογραφίας. Η επιρροή αυτή χωρίζεται σε δύο βασικούς τομείς, εκείνον της τεχνικής και εκείνον της θεματολογίας. Συγκεκριμένα, όσον αφορά στην τεχνική αναλύονται τα ζητήματα το οποία αφορούν στην επιρροή του φωτός, της φωτογραφικής θολότητας και της μετάβασης στην εκτός κέντρου σύνθεση. Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά στον θεματικό τομέα, έχω επιλέξει να εστιάσω στη νέα δυναμική που αποκτά η έννοια της στιγμής, στην αποτύπωση της φύσης αλλά και των πορτραίτων και τέλος στην παρατήρηση και την αποτύπωση των δομών ενός εκσυγχρονισμένου Παρισιού, εκείνου της Δεύτερης Αυτοκρατορίας. Ολοκληρώνοντας την εργασία, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η αμφισβήτηση της φωτογραφίας ως υψηλής τέχνη, τουλάχιστον στις αρχές της εμφάνισής της, δικαιολογείται αν αναλογιστούμε ότι αποτελούσε μία εφεύρεση η οποία επέτρεπε την άνευ προηγουμένου αποτύπωση λεπτομερειών, γεγονός το οποίο ενισχύει τη σύνδεσή της με την επιστήμη. Επιπροσθέτως, ήταν η πρώτη τέχνη στην οποία το μέσο, δηλαδή η φωτογραφική κάμερα, η οποία καταργεί την αμεσότητα του καλλιτέχνη στη σχέση του με το έργο, γεγονός το οποίο προκάλεσε προβληματισμό. Τέλος, με αφετηρία τα παραπάνω αναπτύσσω έναν προβληματισμό σχετικά με ένα σύγχρονο ζήτημα, εκείνο της επεξεργασίας εικόνων, το οποίο επηρεάζει σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό την φωτογραφική τέχνη της εποχής μας.
Abstract in english
Description
Περιέχει βιβλιογραφίες
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές