Τρόφιμοι
| dc.contributor.advisor | Καζάζης, Γιώργος | |
| dc.contributor.author | Ζάκκα, Αικατερίνα Πελαγία | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.department | Department of Visual Arts | en |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | School of Fine Arts | en |
| dc.contributor.workshop | Ζωγραφικής ΣΤ΄ - Painting Studio 6 | |
| dc.contributor.workshopdirection | Ζωγραφική - Painting | |
| dc.contributor.workshopdirector | Καζάζης, Γιώργος | |
| dc.date.accessioned | 2025-11-24T11:37:27Z | |
| dc.date.available | 2025-11-24T11:37:27Z | |
| dc.date.issued | 2025-07-09 | |
| dc.description.abstract | Πήγα πρώτη φορά στις γυναικείες φυλακές Θήβας ως εθελόντρια, για να κάνω μαθήματα εικαστικών μέσα στην θεραπευτική κοινότητα του ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ. Ταυτόχρονα είχα ξεκινήσει να διδάσκω και στην κοινότητα της Κυψέλης, μα εκεί μέσα στη φυλακή-ένιωσα κάτι παράξενο, κάτι βαθύ. Ένιωσα...οικεία. Όχι από αφέλεια, ούτε από άγνοια. Μα από έναν παλμό ανθρώπινο που με άγγιξε χωρίς προειδοποίηση. Η θεραπευτική κοινότητα δεν είναι φυλακή. Είναι ένας χώρος όπου οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε ψυχολόγους, δημιουργικά μέσα-και κυρίως, σε ασφαλείς ανθρώπινες σχέσεις. Εκεί, η καθημερινότητα δεν μυρίζει τιμωρία, αλλά προσπάθεια. Είναι ένας τόπος όπου η αλλαγή μοιάζει εφικτή, όπου το μέλος μπορεί πραγματικά να δει τον εαυτό του, να ξεδιπλωθεί και-αν το θελήσει-να αναγεννηθεί. Και μέσα από αυτό το περιβάλλον, όπου το βλέμμα δεν είναι πάντα σκληρό, αλλά συχνά απορημένο ή τρυφερό, ένιωσα πως ήθελα να δημιουργήσω κάτι. Κάτι που να λέει, χωρίς στόμφο, αυτό που εγώ ένιωσα: Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΥΛΑΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΣΥΡΜΑΤΟΠΛΕΓΜΑ. Ήθελα να μιλήσω για τον άνθρωπο που δεν πρόλαβε να αγαπηθεί σωστά. Για τη γυναίκα που γελάει μέσα στο κελί γιατί αλλιώς θα λυγίσει. Για τον πατέρα που μιλάει όταν πια είναι αργά. Για το «σε αγαπώ» που ειπώθηκε σαν ευχή. Δεν είναι οι τοίχοι που φυλακίζουν. Είναι οι λέξεις που δεν είπαμε. Οι αγκαλιές που δεν μάθαμε. Οι άνθρωποι που δεν συναντήσαμε ποτέ. Ο εαυτό μας, που κάποτε μπορεί να χάσαμε. Προσπάθησα να χτίσω ένα μικρό παράθυρο. Για λίγο φως. Για μια βαθιά ανάσα. | |
| dc.description.abstracttranslated | I went for the first time to the women’s prison of Thiva as a volunteer, to teach art classes within the therapeutic community of KETHEA EN DRASI. At the same time, I had started teaching in the community of Kypseli. But there inside the prison I felt something strange. Something deep. I felt... at home. Not out of naivety, nor ignorance. But from a human pulse that touched me without warning. The therapeutic community is not a prison. It is a place where people have access to psychologists, creative outlets — and most importantly, safe human relationships. There, daily life doesn’t smell of punishment, but of effort. It is a space where change seems possible; where the individual can truly see themselves, unfold, and — if they wish be reborn.And within this environment, where the gaze is not always harsh but often puzzled or tender, I felt that I wanted to create something. Something that says, without pretension, what I felt: The real prison is not always where the barbed wire shows. I wanted to speak about the person who never had the chance to be loved properly. About the woman who laughs in her cell because otherwise, she would break. About the father who speaks when it’s already too late. About the “I love you” that was spoken like a wish. It is not the walls that imprison.It is the words we never said.The hugs we never learned.The people we never met.Our own selves, which we may have once lost.I tried to build a small window.For a little light.For a deep breath. | en |
| dc.description.category | Εγκατάσταση | |
| dc.description.category | Πολυμέσα | |
| dc.description.cv | Η Κατερίνα Ζάκκα γεννήθηκε στην Αθήνα. Είναι εικονογράφος και δημιουργός κόμικ. Από το 2021-2024 έχει κυκλοφορήσει δικές της αυτοεκδόσεις κόμικ: «ΠΑΝΙΚ ΑΤΤΑΚ», «Η ρουτίνα ενός Χάρη», «ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΜΟΥ ΜΕΣΑ». Το 2023 εικονογράφησε το ιστορικό παραμύθι της Δανάης Μπασαντή: «Ο Δομήνικος από την Κρήτη όπου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «24 ΓΡΑΜΜΑΤΑ». Συνεργάζεσαι με το περιοδικό «ΝΟW MAGAZINE» καθώς και με άλλες εταιρίες, παράγοντας δικά της brands. Eπίσης από το 2021, διατηρεί e-shop με το προσωπικό της brand. Τέλος εργάζεται στην εκπαίδευση, κάνοντας μαθήματα εικαστικών και κόμικ σε παιδιά και ενήλικες ενώ εργαζόταν εθελοντικά ως υπεύθυνη του εικαστικού μαθήματος στο «ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ» στην θεραπευτική κοινότητα Θήβας και Κυψέλης. | |
| dc.format.extent | 9 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/809 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.publisher | Athens School of Fine Arts | en |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | |
| dc.subject | Φυλακή | el |
| dc.subject | Κινούμενο σχέδιο | el |
| dc.subject | Ταινία | el |
| dc.subject | Περιορισμός | el |
| dc.subject.english | Prison | en |
| dc.subject.english | Animation | en |
| dc.subject.english | Movie | en |
| dc.subject.english | Confinement | en |
| dc.title | Τρόφιμοι | |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dc.type | Graduation Project | en |
| dspace.iiif.enabled | true |