Η εικονική πραγματικότητα στις καλλιτεχνικές πρακτικές. Vakedictory
Title in english
Virtual reality in artistic practices. Vakedictory
Embargo lift
Type
Μεταπτυχιακή εργασία
Master Thesis
Master Thesis
Date
2023
Author
Advisor
Examining Committee
Αγαθόπουλος, Δημήτρης
Διαμαντόπουλος, Ταξιάρχης
Διαμαντόπουλος, Ταξιάρχης
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts
Athens School of Fine Arts
Department
Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Department of Visual Arts
Department of Visual Arts
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
ΠΜΣ "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης" (ΨΜΤ)
MA Program in Digital Arts
MA Program in Digital Arts
Keywords
Keywords in english
Virtual reality
Abstract
Το VALEDIRECTORY είναι το αποτέλεσμα μίας πορείας που ξεκίνησε από την παραδοσιακή γλυπτική και την ανάγκη εξερεύνησης θεμάτων που έχουν να κάνουν με τον φαντασιακό και μυθολογικό κόσμο.
Πρώτη ανάγκη υπήρξε η εξερεύνηση υβριδικών πλασμάτων, άλλα από τις μυθολογίες του κόσμου και άλλα από πειραματικές συνθέσεις. Στα επόμενα ακαδημαϊκά βήματα και με την ανάγκη εξερεύνησης των 3D μηχανών, τα πλάσματα κινήθηκαν στις
μυθολογίες της Ευρώπης με βασικά ερεθίσματα, τον Nosferatu και τις ιστορίες του Λαβκραφτ για τον Cthulhu. Άλλοτε με πειραματισμούς σε μεμονωμένα όντα, άλλοτε με την ένταξή τους σε εικονικά περιβάλλοντα η εξερεύνηση συνεχιζόταν μέχρι να
κερδίσουν έδαφος τα περιβάλλοντα και οι ατμόσφαιρες που μπορούσαν να δημιουργήσουν χωρίς κάποιο συγκεκριμένο χαρακτήρα, αλλά με την τοποθέτηση του θεατή σε αυτό το ρόλο.
Με βάση την αρχαιοελληνική μυθολογία και τα λεγόμενα συγγραφέων του τότε, αλλά και του σήμερα, η έμπνευση εστιάστηκε στη θεογονία του Ησίοδου και την εικόνα του για τον Κάτω Κόσμο. Διαβάζοντας, λοιπόν το κείμενο και συλλέγοντας πληροφορίες από διάφορες πηγές και σύγχρονους συγγραφείς, ξεκίνησε η σύνθεση ενός τοπίου με στόχο μια εμβυθιστική εμπειρία, που δεν θα είχε απαραίτητα ως στόχο τη συσχέτιση του τελικού τοπίου με το ανάγνωσμα.
Σε αυτή την εμπειρία ο θεατής μπορεί να νιώσει και να βιώσει ότι θέλει, χωρίς περιορισμούς. Για τον καθένα μπορεί το έργο να σημαίνει κάτι διαφορετικό και να έχει διαφορετική ανάγνωση, ανάλογα την περίοδο που διανύει κάθε άνθρωπος που έρχεται σε επαφή με το έργο. Για κάποιους μπορεί να είναι η έξοδος από μια δύσκολη κατάσταση, για άλλους μπορεί να εικονίζει την πορεία από τη ζωή στο θάνατο, για άλλους την τιμωρία, για άλλους την κάθαρση ή την αναγέννηση. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση, πρόκειται για έναν αποχαιρετισμό, είτε αυτός είναι ευχάριστος, είτε είναι δυσάρεστος, όπως καθημερινά το παρόν πεθαίνει για να γεννηθεί το μέλλον.
Στόχος του έργου είναι να εισάγει το θεατή σε έναν υπερβατικό κόσμο, κάνοντάς τον να ξεχάσει για λίγο που πραγματικά βρίσκεται και να νιώσει χαμένος μέσα σε αυτό το χώρο. Με βάση τη λογική της εικονικής πραγματικότητας, ο χώρος πλαισιώνεται
από μεγάλου μεγέθους προβολές σε σειρά, ώστε να διαμορφώνουν την εντύπωση ενός ενιαίου χώρου. Ο χωρικός ήχος στοχεύει στην ενίσχυση της ατμόσφαιρας του απόκοσμου τόπου και υπονοεί την παρουσία υπερβατικών όντων που δεν είναι ορατά στο θεατή. Για να ενισχυθεί ακόμη περισσότερο η εμπειρία, η επιστράτευση τεχνικών αρωματισμού του χώρου, με διαφορετικές μυρωδιές σε κάθε σημείο που συνάδουν με την εικόνα, ενεργοποιούν την όσφρηση και συμπληρώνουν αρμονικά το μέρος.
Σε πειραματικό επίπεδο δρα η προσπάθεια ένταξης της αίσθησης της αφής στην εμπειρία, με στοιχεία που βγαίνουν στο χώρο, άρρηκτα συνδεδεμένα με τις προβαλλόμενες εικόνες, όπου ο θεατής μπορεί να αγγίξει και να νιώσει μέρος αυτού
του κόσμου.
Οι δυνατότητες του έργου μπορούν να επεκταθούν από την εμβυθιστική εγκατάσταση σε σκηνικά ταινιών ή θεατρικών παραστάσεων. Το έργο μπορεί να θεαθεί, επίσης, μέσα από VR Headset ή να ενταχθεί στη λογική της επαυξημένης πραγματικότητας, όπου μέσα από ένα κινητό ή τάμπλετ, ο θεατής μπορεί να δει αυτόν τον υπερβατικό, φανταστικό κόσμο ως επέκταση του πραγματικού.
Abstract in english
VALEDIRECTORY is the result of a process that started from traditional sculpture and the need to explore themes related to the imaginary and mythological world.
The first need was the exploration of hybrid creatures, some from world mythologies and others from experimental compositions. In subsequent academic steps and with the need to explore 3D machines, the creatures moved to the mythologies of Europe
with the main stimuli being Nosferatu and Lovecraft's stories of Cthulhu. Sometimes by experimenting with individual beings and others by inserting them into virtual environments the exploration continued until the environments and atmospheres gained ground without a specific character, but by placing the viewer in that role.
Drawing on ancient Greek mythology and the writers of the time, but also the writers of today, the inspiration focused on Hesiod's Theogony and his view of the Underworld. So, by reading the text and gathering information from various sources and ψontemporary writers, the composition of a landscape began with the aim of an immersive experience, which would not necessarily have as its goal the association of the final landscape with the reading.
In this experience, the viewer can feel and experience whatever he or she wants, without any limitations. For each person the work may mean something different and have a different reading, depending on the period of time of each person who comes
into contact with the work. For some it may be an exit from a difficult situation, for others it may depict the path from life to death, for others it may be punishment, for others it may be catharsis or rebirth. In almost every case, it is a farewell, whether
pleasant or unpleasant, as every day the present dies to give birth to the future.
The aim of the installation is to introduce the viewer to a transcendental world, making him forget for a moment where he really is and feel lost in this space. Based on the logic of virtual reality, the space is framed by large-scale projections in series,
so as to form the impression of a single space. The spatial sound aims to enhance the atmosphere of the otherworldly place and implies the presence of transcendental beings that are not visible to the viewer. To further enhance the experience, the recruitment of spatial scenting techniques, with different smells at each point that are consistent with the image, activate the sense of smell and harmoniously complement the place.
On an experimental level, the attempt to integrate the sense of touch into the experience is active, with elements that go out into space, inextricably linked to the projected images, where the viewer can touch and feel part of this world.
The possibilities of the work can be extended from immersive installation to film sets or theatrical performances. The work can also be viewed through a VR Headset or be integrated into the logic of augmented reality, where through a mobile or tablet, the
viewer can see this transcendental, imaginary world as an extension of the real one.
Description
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Όχι Παράγωγα Έργα 4.0