Το "τερατώδες αριστούργημα" : τα δεδομένα του Μαρσέλ Ντυσάν ως σημείο τομής των βασικότερων προβληματικών της εργογραφίας του
Title in english
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Date
2018
Author
Advisor
Examining Committee
Ζήκα, Φαίη
Ξηροπαΐδης, Γιώργος, 1958-
Ξηροπαΐδης, Γιώργος, 1958-
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
Keywords in english
Abstract
«Ένας τρόπος για να χαρακτηρίσει κανείς το αισθητικό κλίμα της δεκαετίας του 1960 είναι να παρατηρήσει τον βαθμό στον οποίο η φήμη του Πικάσο είχε επισκιασθεί από εκείνη του Ντυσάν » αποφαίνεται η Ρόσαλιντ Κράους [Rosalind Krauss], συμπληρώνοντας πως η καλλιτεχνική παραγωγή των νεο-ντανταϊστικών κινημάτων του «Fluxus» και της «Pop-art» προϋπέθετε —και υπαγορευόταν από— το καλλιτεχνικό «παράδειγμα» του Μαρσέλ Ντυσάν [Marcel Duchamp]. Πράγματι, οι αναταραχές που επέφεραν οι χειρονομίες του Ντυσάν στο εικαστικό πεδίο ήταν καθοριστικές· τα «readymades» που εισηγήθηκε από τις αρχές του 20ού αιώνα (τα «ετοιμοπαράδοτα αντικείμενα» που «βαπτίζονταν» «έργα τέχνης») πυροδότησαν αδιαμφισβήτητα ένα είδος «σκανδάλου» και, ειδικότερα μετά την «υπόθεση R. Mutt», με την Κρήνη [Fontaine] (1917) και την απόρριψή της από την Έκθεση των Ανεξαρτήτων Καλλιτεχνών στη Νέα Υόρκη, στάθηκαν υπεύθυνα για τη διατύπωση ερωτημάτων και προβληματισμών σχετικά με την ίδια την οντολογία της τέχνης, τους σκοπούς (ή μη-σκοπούς) και τα όριά (ή μη-όριά) της. Είναι κοινώς αποδεκτό πως η αποστροφή του Ντυσάν για τη «γλώσσα του αμφιβληστροειδούς» και η επιμονή του σχετικά με ένα καλλιτεχνικό μοντέλο «νοητικό» και «σχεδόν επιστημονικό» , όπως και η εμμονή του με τα «γλωσσικά παιχνίδια», έθεσαν τα πρώτα σπέρματα για ό,τι μετέπειτα αποκλήθηκε «εννοιολογική τέχνη».
Abstract in english
Description
Περιέχει βιβλιογραφίες
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές