Κατώτερα όντα
| dc.contributor.advisor | Μελανίτης, Ιωάννης | |
| dc.contributor.author | Λέκκας, Λεωνίδας Σ. | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.workshop | Γλυπτικής Γ΄ - Sculpture Studio 3 | |
| dc.contributor.workshopdirection | Γλυπτικής - Sculpture Division | |
| dc.contributor.workshopdirector | Μελανίτης, Ιωάννης | |
| dc.date.accessioned | 2022-12-06T11:22:35Z | |
| dc.date.available | 2022-12-06T11:22:35Z | |
| dc.date.issued | 2022 | |
| dc.description.abstract | Ως παράσιτο ορίζεται από τον άνθρωπο ο κάθε οργανισμός που είναι ανεπιθύμητος σε κάποιο οικοσύστημα. Αυτά τα κατώτερα όντα, ζουν και αναπτύσσονται παράλληλα και, συχνά, εις βάρος ενός άλλου οργανισμού. Η ύπαρξή τους επομένως, εξαρτάται άμεσα από την επιβίωση του ξενιστή. Αυτή η σχέση εξάρτησης εξασφαλίζει την φυσική ισορροπία, την αέναη πορεία των οργανισμών από τη γέννηση προς τον θάνατο, την αποσύνθεση και την αναπόφευκτη επιστροφή τους στη φύση. Όλοι οι οργανισμοί κατατάσσονται από τον άνθρωπο σε μια κλίμακα αξίας, ανάλογα με τη χρησιμότητά τους. Οι οργανισμοί που δεν φαίνεται να έχουν κάποια χρησιμότητα, αποφεύγονται, απωθούνται και εξοντώνονται για τη διασφάλιση της προσωπικής και κοινωνικής ευημερίας του ανθρώπου. Οι εμπειρίες μίας μύγας είναι αδιάφορες, εάν έχει συνείδηση, πού έχει ταξιδέψει. Κύριο μέλημά του ανθρώπου είναι να εξασφαλίσει την επιβίωσή του, να καλύψει τις βιολογικές και συναισθηματικές του ανάγκες και να καταφέρει την αυτοπραγμάτωσή του. Παράγει, καταναλώνει, διακοσμεί και στη συνέχεια θαυμάζει την προσπάθεια του να γίνει χρήσιμο μέλος της κοινωνίας που έχει ο ίδιος χτίσει. Ξεχωρίζει και εξοστρακίζει τα μη παραγωγικά μέλη, με στόχο την επιβίωση της αγέλης. Δεν στέκεται στιγμή να συνειδητοποιήσει τη θέση του στην φύση και το πως ακολουθεί την ίδια αρχέγονη πορεία από την πρώτη μέχρι και την τελευταία του ανάσα, από την αθωότητα στην ωριμότητα. Δεν έχει το χρόνο να δει όσα έχει δημιουργήσει, συχνά παραβλέποντας την συμβολή της φύσης, εμπνέοντας τον καλλιτέχνη και δημιουργώντας ερεθίσματα για τον φιλόσοφο. Στη σύντομη διάρκεια της ζωής του, κατατάσει ξανά και ξανά στο χρόνο τον εαυτό του ψηλότερα στην αξιακή κλίμακα από τα όντα που ονομάζει παράσιτα. Βασισμένος στην αντίληψη πως τον χρειάζονται για να επιβιώσουν, τα εκμεταλλεύεται, ενώ καταβροχθίζουν τους νεκρούς, επανεκκινώντας τον κύκλο, διατηρώντας την ισορροπία. | |
| dc.description.abstracttranslated | As a parasite, humans define every organism they believe to be undesirable in an ecosystem. Those lesser beings live and evolve in parallel or at the expense of other organisms. As a result, their existence is dependent upon the existence of the host. This relation of dependence ensures natural balance, the continuous motion of beings from birth towards death, from decay to their inevitable return to nature. All beings are placed in a hierarchical scale, depending on their usefulness. Humans try to avoid, repel and eliminate organisms they do not find useful, in order to safeguard personal and societal prosperity. Humans are not interested in a fly’s experience, if it is sentient, where it has travelled. Their main concern is to secure their survival, to cover their biological and psychological needs, to achieve self-actualization. Humans produce, consume, adorn and then admire their efforts to become useful members of the society they built. Humans separate and ostracize the non productive for the survival of the mass. Humans do not pause to realize their place in nature and the fact they still follow the same fundamental circular motion from the first to their last breath, from innocence to maturity. Humans don’t take the time to ponder on their creations, often disregarding nature’s contribution, in providing inspiration for an artist and stimulus for a philosopher. During their short lives, humans keep placing themselves higher in the hierarchical scale where they have ranked so many beings as pests. Based on the belief that they need humans to survive, they exploit them, whereas pests devour the dead, restart the cycle, retain balance. | en |
| dc.description.category | Γλυπτική | |
| dc.description.cv | Ο Λεωνίδας Λέκκας γεννήθηκε στο Λονδίνο του Ηνωμένου Βασιλείου το 1994. Εισήχθη το έτος 2017 στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών με υποτροφία από την Προπαρασκευαστική και Επαγγελματική Σχολή Πανόρμου Τήνου. Εντάχθηκε στο Γ’ εργαστήριο Γλυπτικής, όπου φοίτησε υπό την εποπτεία αρχικά της Αφροδίτης Λίτη και ύστερα του Ιωάννη Μελάνίτη. | |
| dc.format.extent | 15 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/349 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση-Όχι Παράγωγα Έργα 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Πτυχιακές εργασίες | |
| dc.subject | Φύση | |
| dc.subject | Οικολογία | |
| dc.subject | Κοινωνιολογία | |
| dc.subject | Συμβολισμός | |
| dc.subject.english | Nature | |
| dc.subject.english | Ecology | |
| dc.subject.english | Sociology | |
| dc.subject.english | Symbolism | |
| dc.title | Κατώτερα όντα | |
| dc.title.alternative | Lesser beings | en |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dspace.iiif.enabled | true |