I'm not a robot: A monsters guide to survive the last millenium
| dc.contributor.advisor | Ναυρίδης, Νίκος, 1958- | |
| dc.contributor.author | Μελέτης, Αναστάσιος Παναγής Χ. | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.department | Department of Visual Arts | en |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | School of Fine Arts | en |
| dc.contributor.workshop | Ζωγραφικής Θ΄ - Painting Studio 9 | |
| dc.contributor.workshopdirection | Ζωγραφική - Painting | |
| dc.contributor.workshopdirector | Ναυρίδης, Νίκος, 1958- | |
| dc.date.accessioned | 2024-04-19T12:17:12Z | |
| dc.date.available | 2024-04-19T12:17:12Z | |
| dc.date.issued | 2021 | |
| dc.description.abstract | Το "I'm Not a Robot: A Monster's Guide to Survive the Last Millennium" είναι ένα έργο που αποτελείται από μια ομαδική performance (60 λεπτά) και μια πολυμεσική εγκατάσταση. Παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 2021 , κατά την διάρκεια της έκθεσης Πτυχιακών Εργασιών, στον υπόγειο χώρο του φουαγιέ της Α.Σ.Κ.Τ. Το έργο ερευνά το αρχέτυπο του “cyborg” και την ιδέα ενός μερικού και συνεχώς μεταβαλλόμενου εαυτού σε σχέση με τη μετά ψηφιακή εποχή και τις νέες υβριδικές συνθήκες που αυτή επιβάλλει. Η επιτελεστική δράση εξελίσσεται εντός ενός “επιστημονικού εργαστηρίου” που καταρρέει, όπου γεννιούνται και κατάκρεουργούνται ξανά και ξανά τερατώδεις χαρακτήρες, που πασχίζουν να υπάρξουν και να αλληλεπιδράσουν μεταξύ τους και να επιβιώσουν. Η δράση, μέσω αυτού του συνεχόμενου κύκλου γέννησης και καταστροφής, λειτουργεί σαν μια τελετή ενηλικίωσης που δεν τελειώνει ποτέ, μια περιπέτεια συνεχούς διαμόρφωσης και αφανισμού ταυτοτήτων σε ένα κόσμο που βρίσκεται σε αποσύνθεση. Κατά την διάρκεια του έργου, ο δημιουργός είχε τον ρόλο του παρατηρητή και τη δυνατότητα να επεξεργάζεται ζωντανά την συνολική εμπειρία. Επιμελούνταν on-stage και off-stage την live οπτικοακουστική εγκατάσταση ( ψηφιακή προβολή του προτζέκτορα και ηχητικό τοπίο ) αλλά και τον σκηνικό χώρο και τα αντικείμενα . Οι performers χρησιμοποιούσαν τα σώματά τους παίζοντας, κάνοντας γυμναστική, παλεύοντας, χορεύοντας και συμμετέχοντας σε επαναλαμβανόμενες πράξεις και σε ασκήσεις με στόχο την σωματική διέγερση και τη καταστολή. Παράλληλα καλούνταν να χρησιμοποιούν, να ανταλλάσσουν, να μετατρέπουν και να επαναχρησιμοποιούν υλικά και σκηνικά αντικείμενα, μεταλλασοντας ετσι συνεχώς τον εικόνα τους και το χώρο γύρω τους, συνησφέροντας έτσι στην συνεχώς μεταβαλλόμενη φύση της performance. Τα μέλη της ομάδας επιλέχθηκαν στοχευμένα βάση της ηλικίας και του διαφορετικού τους υποβάθρου (πχ.τέχνες, μουσική, ψυχική υγεία). Στην συνέχεια, κλήθηκαν σε ομαδικές συζητήσεις και ατομικές συνεντεύξεις. Στις ατομικές συνεντεύξεις μοιράστηκε από τον δημιουργό ένα ερωτηματολόγιο το οποίο εμπεριείχε θέματα σχετικά με την παιδική ηλικία, την εξερεύνηση του εαυτού στο διαδίκτυο, την διαδικασία ενηλικίωσης, τις προσωπικές μεταμορφώσεις και την κοινωνική προσαρμογή. Τα δεδομένα που συλλέχθηκαν οδήγησαν στην δημιουργία 13 αρχετυπικών χαρακτήρων για το κάθε performer και στην σύνθεση ατομικών task list τα οποία περιγράφουν βήματα δημιουργίας, μεταμόρφωσης και αλληλεπίδρασης χαρακτήρων. Η εγκατάσταση οικοδομεί ένα κατακερματισμένο περιβάλλον αλλα και μια διαδρομη. Την οποία ο θεατής καλείται να ανακαλύψει, ακολουθώντας γραμμικά στοιχεια και συντρίμμια που έχει αφήσει πίσω της κάποια μαζική καταστροφή. Τα επιμέρους εικαστικά έργα αποτελούν υβριδικά αντικείμενα - κράμματα ψηφιακών απεικονίσεων, εμπειριών και υλικών απορριμμάτων. Οι συνεχείς μεταθέσεις από το ψηφιακό στον υλικό χώρο και τα αντιφατικά στοιχεία, συνθέτουν θραυσματικά μυθολογικά συστήματα τα οποία θολώνουν τα όρια μεταξύ φυσικού και τεχνητού, γεγονότος και φαντασίας. Φτιαγμενα απο αποδομημένα και αποσυνδεδεμένα υλικά (Ανακυκλώσιμα και βιομηχανικά υλικά, ευρεθέντα αντικείμενα συνθετικό μετάξι κ.ά.) τα έργα παραπέμπουν άλλοτε σε ψευδό επιστημονικά ευρήματα και σχεδιαγραμματα , άλλοτε σε τελετουργικά εργαλεία και άλλοτε σε βιομηχανικά κατάλοιπα, ενός φανταστικού πολιτισμού. Στα απομεινάρια αυτά υπάρχουν αποτυπωμένες δυνητικές ιστορίες - στιγμές αλληλεπίδρασης μετάλλαξης, καταστροφής και αποκάλυψης που επιχειρούν να ισορροπήσουν μεταξύ ευαλωτότητας, μηδενισμού και ειρωνείας. Το θεωρητικό υπόβαθρο και η έρευνα του περικλείουν θεματικές από τα πεδία της Ψυχολογίας των Νέων Μέσων και του Κυβερνοχώρου, της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, της Βιολογίας, της Τελετουργίας και της Μεταφυσικής. Ερευνητικά το έργο έχει ως αφετηρία το βιβλίο του Marshall McLuhan “Τhe Medium is the Massage” (1967) στο οποίο παρουσιάζει τις αλλαγές που επιφέρουν τα νέα μέσα μετάδοσης της πληροφορίας στους τρόπους με τους οποίους, αντιλαμβανόμαστε την εγγύτητα, μετατρέποντας τον κόσμο σε ένα παγκόσμιο, “διασυνδεδεμένο και αλληλοεξαρτώμενο χωριό”. Σύμφωνα με το ερευνητικό σύγγραμμα “Κυβερνοψυχολογία” σε επιμέλεια Angel J. Gordo-Lopez και Ian Parker (2008), με την ίδρυση του World Wide Web, αλλάζει ακόμη πιο βαθιά ο τρόπος με τον οποίο οι χρήστες του αντιλαμβάνονται τον εαυτό και τον κόσμο γύρω τους, διαχωρίζοντας τα σε online και offline και οικοδομώντας έτσι το μετά ψηφιακό τοπίο. Η Donna Haraway στο “Μανιφεστο των Σαιμποργκ” (1987) χαρακτηρίζει την υβριδική αυτή ανθρώπινη κατάσταση, ως cyborg. Θεωρεί πως αυτή η τερατώδης ταυτότητα είναι ικανή να αναιρέσει τους δυϊσμούς που επιβάλλει η κανονικότητα και να ενδυναμώσει τα άτομα που βρίσκονται στο περιθώριο. Το έργο αντλεί επίσης έμπνευση από τις προσεγγίσεις της Jane Ellen Harrison στις ιερές τελετές και την αρχαία τέχνη, επισημαίνοντας τον ρόλο των τελετών σε σχέση με την μίμηση, την προετοιμασία, τη μετάβαση και τη μεταμόρφωση και το ρόλο τους στην οικειοποίηση του τραύματος και την εκτόνωση της αγωνίας και της σκέψης . Επιπλέον, η αλχημεία και η παραψυχολογία επηρεάζουν την καλλιτεχνική διαδικασία, παρέχοντας ένα πλαίσιο για την διαδικασίες σχηματισμού και ολοκλήρωσης του εαυτού , τη μεταμόρφωση και την αναγέννηση. Μέσω της εξερεύνησης της ταυτότητας του cyborg και της ιδέας ενός κατακερματισμένου εαυτού εντός της μετά ψηφιακής εποχής το "I'm Not a Robot: A Monster's Guide to Survive the Last Millennium" καλεί το κοινό του να αναλογιστεί τον συνεχώς μεταβαλλόμενο χαρακτήρα της προσωπικότητας και τις νέες συνθήκες που επιβάλλει ένα νέο υβριδικό περιβάλλον. Ερευνώντας και αξιοποιώντας διάφορους τομείς, όπως οι μελέτες των νέων μέσων, η ψυχολογία, η ανθρωπολογία, και η μυθολογία, το έργο εξετάζει τις μετασχηματικές επιδράσεις της τεχνολογίας, την ρευστή φύση των online και offline ταυτοτήτων, και την ενδυνάμωση που προκύπτει από την αποδοχή μιας υβριδικής κατάστασης, την ύπαρξή μας σε ένα μετά ψηφιακό τοπίο και ίσως σε μια post-human εποχή. | |
| dc.description.abstracttranslated | "I'm Not a Robot: A Monster's Guide to Survive the Last Millennium" is a project that consists of a collective performance (60 minutes) and a multimedia installation. It was presented in October 2021 during the Undergraduate Thesis Exhibition, in the basement area of the ASKT foyer. The project explores the archetype of the "cyborg" and the concept of a fragmented and ever-changing self in relation to the post-digital era and the new hybrid conditions it imposes. The performance unfolds within a collapsing "scientific laboratory" where monstrous characters are born and consumed repeatedly, striving to exist, interact, and survive. Through this continuous cycle of birth and destruction, the action functions as an ongoing rite of passage that never ends, an adventure of constant transformation and annihilation of identities in a world undergoing decomposition. During the project, the creator took on the role of an observer and had the ability to dynamically manipulate the overall experience. They curated the live audio-visual installation (digital projection and soundscapes) both on-stage and off-stage, as well as the stage area and props. The performers utilized their bodies through play, exercise, combat, dance, and participation in repetitive actions aimed at physical stimulation and suppression. They also used, exchanged, transformed, and repurposed materials and scenic objects, constantly reshaping their image and the space around them, contributing to the ever-changing nature of the performance. The project team members were intentionally selected based on their diverse backgrounds, such as arts, music, and mental health. They participated in group discussions and individual interviews. In the individual interviews, the creator shared a questionnaire covering topics related to childhood, self-exploration on the internet, the process of growing up, personal transformations, and social adaptation. The collected data informed the creation of 13 archetypal characters for each performer and guided the formulation of individual task lists that outlined the steps involved in character creation, transformation, and interaction. The installation constructs a fragmented environment and a path that the audience is called to discover, following linear elements and debris left behind by a mass destruction. The individual visual artworks are hybrid objects, composed of digital representations, experiences, and discarded materials. The continuous shifts from the digital to the material space, along with contradictory elements, create fragmented mythological systems that blur the boundaries between the natural and the artificial, reality and imagination. The artworks, made from deconstructed and disconnected materials (recyclable and industrial materials, found objects, synthetic silk, etc.), at times allude to pseudo-scientific findings and diagrams, at times to ritualistic tools, and at other times to industrial remnants of a fictional culture. Within these remnants, potential stories and moments of interaction, mutation, destruction, and revelation are imprinted, aiming to balance vulnerability, negation, and irony. The theoretical background and research of the project encompass fields such as New Media Psychology, Cyberspace, Social Anthropology, Biology, Ritual, and Metaphysics. The work is rooted in Marshall McLuhan's book "The Medium is the Massage" (1967), which presents the changes brought about by new media in the ways we perceive proximity, transforming the world into a global "interconnected and interdependent village." According to the research compilation "Cyberpsychology" edited by Angel J. Gordo-Lopez and Ian Parker (2008), with the establishment of the World Wide Web, the way users perceive themselves and the world around them changes even more profoundly, dividing them into online and offline spheres and constructing the post-digital landscape. Donna Haraway's "Cyborg Manifesto" (1987) characterizes this hybrid human condition as a cyborg and argues that this monstrous identity is capable of subverting the dichotomies imposed by normality and empowering individuals who exist on the margins. The work also draws inspiration from Jane Ellen Harrison's exploration of sacred ceremonies and ancient art, emphasizing the role of rituals in relation to imitation, preparation, transition, and transformation, as well as their role in appropriating trauma and releasing tension built-up by anxiety and thought. Additionally, alchemy and parapsychology influence the artistic process by providing a framework for self-completion, transformation, and regeneration. Through the exploration of the cyborg identity and the concept of a fragmented self within the post-digital era, "I'm Not a Robot: A Monster's Guide to Survive the Last Millennium" invites its audience to contemplate the ever-changing nature of personal identity and the new conditions imposed by a new hybrid environment. By investigating and incorporating various fields such as new media studies, psychology, anthropology, and mythology, the work examines the transformative effects of technology, the fluidity of online and offline identities, and the empowerment that arises from embracing a hybrid state, our existence in a post-digital landscape, and perhaps even in a post-human era." | en |
| dc.description.category | Ζωγραφική | |
| dc.description.category | Εγκατάσταση | |
| dc.description.category | Performance | |
| dc.format.extent | 34 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/473 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.publisher | Athens School of Fine Arts | en |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | |
| dc.subject | Μετα- ψηφιακή εποχή | el |
| dc.subject | Νέα μέσα | el |
| dc.subject | Οικολογία | el |
| dc.subject | Μεταμόρφωση | el |
| dc.subject | Μετα- ανθρώπινο | el |
| dc.subject | Περφόρμανς | el |
| dc.subject | Κυβόργια | el |
| dc.subject.english | Post-digital era | en |
| dc.subject.english | Post-human | en |
| dc.subject.english | Cyborg | en |
| dc.subject.english | Queer | en |
| dc.subject.english | Multidisciplinary | en |
| dc.subject.english | Eco-pessimism | en |
| dc.subject.english | Performance | en |
| dc.title | I'm not a robot: A monsters guide to survive the last millenium | |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dc.type | Graduation Project | en |
| dspace.iiif.enabled | true |