Thomas Struth : Museum Photographs : η κατοπτρική εμπειρία των θεατών
Title in english
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Date
2019
Author
Advisor
Examining Committee
Δασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961-
Παραφόρου, Φανή
Παραφόρου, Φανή
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
Keywords in english
Abstract
Στην παρούσα εργασία επιχειρείται μια κατά το δυνατόν πρωτότυπη ανάγνωση της εμπειρίας πρόσληψης των θεατών της σειράς Museum Photographs του φωτογράφου Thomas Struth (1954 – ). Η προσέγγιση αυτή θα βασιστεί στην μεταφορά του καθρέφτη, βασική έννοια του κειμένου Des espaces autres / Άλλοι χώροι [Ετεροτοπίες], 1984 του Michel Foucault (1926 – 1984) και θα εξετάσει την εφαρμογή αυτής στο πως βιώνει ο θεατής τις φωτογραφίες της προαναφερθείσας σειράς. Αρχικά, θα αναπτυχθεί μία ανασκόπηση δύο βασικών και εξελισσόμενων, ανά τα χρόνια της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας, φωτογραφικών σειρών του Struth με σκοπό την εξέταση της ποικιλότητας αλλά και της μοναδικότητας τους και ταυτόχρονα των προθέσεων που οδήγησαν στην δημιουργία και την εξέλιξή τους. Για αυτήν την παρουσίαση θα βασιστώ στα κείμενα μιας επίσημης ιστοσελίδας που δημιουργήθηκε συνοδευτικά της έκδοσης του καταλόγου Thomas Struth, Photographs 1978-2010, 2010, δεδομένης της αδυναμίας πρόσβασής μου στις δύο εκδόσεις που αφορούν αποκλειστικά την σειρά Museum Photographs . Στην συνέχεια, θα γίνει μία εκτενής περιγραφή της σειράς, την οποία θα ακολουθήσει η παρουσίαση δύο σημαινόντων σχολιασμών της, από την μία αυτού του Hans Belting (1935 – ) και από την άλλη αυτού του Michael Fried (1939 – ) , όπως αυτοί αναπτύσσονται στο κεφάλαιο που αφιερώνει ο Fried για τον Struth στο βιβλίο Why Photography Matters as Art as Never Before8 . Βάσει Fried, ο Hans Belting τοποθετείται- στον κατάλογο των Museum Photographs το 1993- υποστηρίζοντας πως ο Struth επιχειρεί μέσω των φωτογραφιών του την ισοστάθμιση και την συμφωνία μεταξύ του κόσμου του επισκέπτη μουσείου και του κόσμου του πίνακα (συνακόλουθα του πίνακα και της φωτογραφίας ως εικαστικά παράγωγα). Γι’αυτόν ως κοινό «καταλήγουμε να κοιτάμε την φωτογραφία όπως θα κοιτούσαμε έναν πίνακα» προς αναζήτηση ενός δράματος. Ο Fried από την άλλη με αφορμή το δοκίμιο του Belting κι αφού το παρουσιάσει, συνοδευόμενο από διάφορα δικά του σχόλια, θα καταλήξει σε μία διαφορετική άποψη. Γι’ αυτόν η πρόθεση του Struth δεν είναι άλλη από την επισήμανση της διαφοροποίησης και την προσπάθεια διαχωρισμού των δύο κόσμων· την οποία τελικά επιτυγχάνει περίτεχνα με το μέσο της φωτογραφίας.10 Σε αυτό το πλαίσιο, το έργο τέχνης αποκτά και πάλι την δική του μοναδική υπόσταση, ανεξαρτήτως θεατών και η αυθεντικότητά του, η πρωταρχική του ζωτικότητα αποκαθίσταται.
Abstract in english
Description
Περιέχει βιβλιογραφία
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές