Repository logo
 

Το Δάσος μου

Title in english

My Forest

Embargo lift

Type

Πτυχιακή εργασία
Graduation Project

Date

2024

Examining Committee

Studio Director

Τρανός, Νίκος

Academic Institution

Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts

Department

Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Department of Visual Arts

Category

Εγκατάσταση
Γλυπτική

Master of Arts Program

Keywords in english

Forest, Sculpture, Code, Xaris Βaskozos, Wood, Metal, City drawings, Fish, Plasma cutting

Abstract

1.Το δάσος μου (τα ξυλά , τα δέντρα) Βλέποντας τους κομμένους και μάταια παρατημένους κορμούς δέντρων αρχικά τους κοιτούσα σαν κάτι πολύτιμο που θα ήμουν τυχερός αν μου το δώσουν, έτσι, έκανα μια σύνθεση με αυτούς και γρήγορα τους ξέστησα, μαρκάροντας τους για να μην τους δεσμεύσω, μετά κατάλαβα ότι αυτοί οι κορμοί είναι παρατημένοι, και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους, οπότε μάλλον ότι ήταν δίκαιο το αίτημα μου να ασχοληθώ εγώ με αυτούς. Λοιπόν εμένα με απασχόλησε η αντίστροφη διαδικασία, πως, με ποιό σύστημα, οι κομμένοι κορμοί ή πρώην δέντρα, θα ξαναγίνουν ζωντανοί, θα ξαναγίνουν δέντρα. Ανακάλυψα το σύστημα αυτό κάνοντας ανασυνθέσεις δέντρων. Μια μέρα έκανα μια σύνθεση και μετά ενθουσιάστηκα, νόμιζα πως αυτό που έφτιαξα ήταν κάτι ζωντανό, ο κορμός με κοιτούσε. Για πολλή ώρα κοιτούσα τον κορμό που με κοιτούσε πίσω και δεν μπορούσα να φύγω από το εργαστήριο, στο τέλος έκλεισα την πόρτα αλλά ακόμα και τώρα σκέφτομαι αυτόν τον κορμό που ζεί. Με τη σκέψη αυτή δημιούργησα ένα δάσοςγύρω από αυτόν τον κορμό και έτσι αυτός «χάθηκε» μέσα στο δάσος. Έτσι χάνεται μερικές φορές και η πιστή μου για αυτή μου την ιδέα, γι αυτό που έκανα. «Το δικό μου δάσος» «My forest» μένει μόνο μέσα στην σκέψη μου. Θα είμαι ο μόνος μάρτυρας ότι αυτό υπήρξε, τι θα απογίνει αυτό το δάσος, σε ποιον θα πω για την ιδέα μου αφού κανείς δεν φαίνεται να ασχολείται, όπως κανείς δεν ασχολείται και με τους κομμένους κορμούς των πρώην δέντρων, κανείς δεν ασχολείται μάλλον με τα δέντρα, παρά μόνο με τα ξύλα. Το ότι πιστεύω ότι κάθε δέντρο έχει πρόσωπο, είναι άξιο σεβασμού, σε ποιόν να το πω και να μην με πει τρελό. 2. Τα σίδερα, τα παλιοσίδερα Τα σίδερα, δεν είναι πρώην ζωντανός οργανισμός όπως τα δέντρα. Όμως προέρχονται από την γη. Όπως και τα ξύλα τελευταία άρχισέ να με γοητεύει το μέταλλο όταν κόβεται. Από εδώ και πέρα κάθε παλιοσίδερο είναι μια ανακάλυψη για εμένα. Βρήκα το τρόπο που τόσα χρόνια έψαχνα στο να το κάνω γλυπτό. Να το καίω μέσω του τόξου του πλάσματος (plasma arc). “Όσο πιο σκουριασμένο και παλιό, τόσο το καλύτερο Θέλω να δίνω χαρακτήρα στις λαμαρίνες Να μετατρέπω τα cd player σε πρόσωπα και να τα χαρίζω Να βγάζω τα συναισθήματα μου πάνω στη λαμαρίνα Να καίω την λαμαρίνα Να αλλάζω μορφή σε αυτό το άθραυστο πράγμα” Μέσω αυτής της ανακάλυψης, δηλαδή του κοψίματος του μετάλλου με το τόξο πλάσματος, ξαναεμφανίστηκε η επιθυμία μου για την επεξεργασία μετάλλου. Ήμουν άσχετος στην ηλεκτροκόλληση αλλά τώρα είδα ότι είναι πολύ ιδιαίτερο πράγμα το λιώσιμο του μετάλλου. Είναι μια χαμένη απόλαυση που ηρεμεί το πνεύμα είναι από τις λίγες πρωτόλυες απολαύσεις που είναι φυτεμένες στην ανθρώπινη φύση. Οι πίνακες είναι η προέλευση όλων αυτών των μορφών, η ανάγκη μου να χαράζω και να κάνω γραμμές, βασικά η σύνθεση γραμμών παράγει χώρo οι μορφές γίνονται σίδερα. Ξανά ανακάλυψα ότι ο καημός μου είναι να κάνω το πλέγμα κάτω με μέταλλο, να υπάρχει το σχέδιο στο χώρο, αυτή τη φορά αυτό είναι το αληθινό στοίχημα, η σκέψη μου λειτουργεί με τη μορφή συνδέσεων, όταν συνδέονται πράγματα αισθάνομαι χαρούμενος και ελεύθερος ενώ αν είναι σκόρπια στο χώρο κάτι λείπει. 3. Οι Φάτσες Μου αρέσει να φτιάχνω τεράστιες απελπισμένες φάτσες με δόντια στόμα και γλώσσα και μάτι, αρχίζω από το μάτι. συνήθως δεν έχω ποτέ σκοπό να κάνω μια καρικατούρα, αλλά να δημιουργήσω ένα συναίσθημα. Αυτή η φάτσα είναι μια γλώσσα που δείχνει μια ψυχική κατάσταση. Και σήμερα σκέφτηκα να ενώσω τις φάτσες με τα δέντρα, για να δούμε τι θα γίνει Οι φάτσες προβάλλουν μια εσκεμμένη αμηχανία. Την αμηχανία του τυπικού χαιρετισμού κάποιου γνωστού που δεν θα κάτσετε να μιλήσετε, απλά θα κάνετε ένα νόημα ο ένας στον άλλον. Πόση αμηχανία ξόδεμα για αυτό το γειά της αβεβαιότητας, ακόμα και να αλλάξεις δύο κουβέντες, πάλι έτσι θα ναι ένα αμήχανο Γεια. 4.Μέλι με Λάχανο Πηγή της εμπνεύσεως μου ήταν τα κομμένα δέντρα , οι κομμένοι κορμοί πεταμένοι στο πάτωμα. Ήταν σα κομμάτια που πρέπει να συνδεθούν για να ξαναυπάραξουν. ένα δέντρο, μια απομίμηση δέντρου με υλικά από δέντρο. Έτσι πιστεύω ότι δείχνω το δέος μου για τα δέντρα. Η πηγή ενδιαφέροντος μου γειώθηκε όταν διαπίστωσα ότι το κούμπωμα των δέντρων είναι τα ήδη κομμένα δέντρα που βρίσκω. Αρχίζω να φαντάζομαι πώς θα ήταν αν τα ένωνα και μάλλον αυτό θα κάνω. “Δέντρα. Άφησε την αγριότητα, αφήνω την αγριότητα, η αγριότητα του δέντρου να μιλήσει εγώ είμαι ένα δέντρο, το δέντρο είναι ένα δέντρο ,Οι διαφορετικοί κορμοί είναι δέντρα, το δέντρο” Ανακάλυψα ότι κάθε δέντρο έχει ένα πρόσωπο μάτια μύτη στόμα λαιμό μαλλιά . Κάθε κομμένος κορμός είναι κομμάτι ενός συνόλου που κόπηκε, ανασυνθέτω το δέντρο για να γίνει ένας νέος άνθρωπος. Αργότερα ανακάλυψα ότι πολλά πράγματα έχουν μέλη, μάτια, μύτη, κεφάλι. Tα βλέπω αρκετές φορές και μου αρέσει, νομίζω έτσι νοηματοδoτώ το κατά τα άλλα δίχως νόημα μέρος . Θέλω τα πράγματα να συνδέονται και να παράγουν ένα σύστημα που τα δένει με μια σύνδεση 2 μόνων. Θέλω να υπάρχει μια απλότητα που να ηρεμεί, παρατηρώντας ένα φρεσκοκομμένο κορμό ξύλου σε άνοψη, τα σχήματα που υπάρχουν σε κάνουν να αισθάνεσαι ωραία η παρατήρηση του φυσικού κορμού είναι ισοδύναμη με την ησυχία. 5.Ο κώδικας Άρχισα από κάποια σκίτσα. Ο συνδυασμός των γραμμών διήγειρε κάτι στον εγκέφαλο μου καθώς τα έκανα, νομίζω είναι από τα πράγματα που επιτέλους βγάζουν νόημα. Πίσω από αυτά πιστεύω ότι υπάρχει ένας κωδικός που συνεχώς ψάχνω ή αναλύω. Ο κωδικός διευρύνεται παντού περικλείοντας όγκο χώρο σχήμα και συμπληρώνεται με χρώμα που τον περιπλέκει είναι μέρος του. Όλα αυτά το δάσος είναι η αγωνιώδης προσπάθεια μου να ζωντανεύσω τον κόσμο-πόλις που υπάρχει στην ζωγραφική-αρχιτεκτονική μου να τον φέρω στο φως.

Abstract in english

1. My forest My forest was born when I first observed these thrown tree trunks in the abandoned wood lab of the school of fine arts. There was something about them that made me do combinations by putting one on top of the other. Soon there was a new organism being formed and all this was overwhelming for me. I quickly disassembled them and put them back how they where while marking them not to feel that I misused them. Some months later I made the same combinations and more, a whole new big wooden sculpture was formed, “a new human” through this trunks. I then decided that this will be my project and field of interest . How these wood trunks will form a new life and how all of them combined will be. My claim for them was just. One day I made I weird synthesis and suddenly I saw the tree looking at me, it was like it is alive. I kept staring at it and it kept staring back, it was difficult to stop looking at it and leave the lab. This moment marked me, while I still thinking about it. Whit this thought I made a whole forest of trees around this one and I presented it. Until now I’ve been thinking what will happen to all of this forest, because, while I was working alone I had the feeling that I was the only one caring about it. There is little understanding on what all this forest meant to me, and the fact that I believe these cut trees have the right to live. Who will believe that this cut wood has face and eyes, and it is alive. 2. IRON_ rusty and old IRON While I was working in the forest I rediscovered an old desire of mine to explore metal working. Metal is not something that had life but the way that is being transformed through melting ,rusting and welding put me in the position to find a way to draw on it and cut it. I discovered plasma arc cutting and in this way I was able to make new forms that come to life, hybrids between animals, buildings, self- portraits and other characters . all these forms are inspired from my drawings and paintings which I also presented they all come from the language of architectural drawing which is hardcoded in me from my previous architecture studies. I work in the same way like drawing, I cut the metal directly without pre-planning the form. In addition I carve it and melt it . I started gathering every metallic object I could find and make forms on it. The result were the creatures that could live in these forest. Later I wanted to combine these with the trees to form a whole body of work in a way that someone could go in the forest and explore. 4_honey with cabbage While my research was ongoing I focused on how the tree chucks are connected. Firstly I try screwing them together after balancing them but I discovered that this was unstable structure. So later I used iron beams inside the tree so it can turn and be more stable. This was part of combining wood and metal. My goal was to do a complexity of metal drawings and trees which form a forest.

Description

Creative Commons License

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International

Creative Commons License URL

Brief Bio

Βρήκα γοητεία στο σχέδιο και στην ποίηση και στη μουσική. Άρχισα να καταλαβαίνω την αρχές της αρχιτεκτονικής γλώσσας και έμαθα να συνθέτω γραμμές που παράγουν χώρο, αυτό ήταν κάτι μαγικό. Τέλειωσα την αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ το 2016 και έψαχνα τι θα κάνω, βρήκα ως ενδιαφέρων τις γραμμές μου, τα σχέδια μου, τον κόσμο της τέχνης. Μπήκα στην καλών τεχνών το 2018 και παράλληλα έκανα δικές μου σειρές έργων τέχνης. Αρχικά ανακάλυψα το σχέδιο με δικό μου τρόπο, αργότερα το χάραγμα ξύλου και το κόψιμο ξύλου μετά να κάνω το ίδιο με χρώματα λαδιού και τέλος να μπορώ να κάνω ότι θέλω με ότι και αν βρίσκω. Μπορώ να λειτουργήσω κάνοντας σχέσεις μεταξύ γραμμών και αντικειμένων , που παράγουν μια γλώσσα, έναν τρόπο σκέψης και ένα νόημα. Αναζητώ τρόπους μετάδοσης αυτού του μηνύματος.