Μυθοπλαστική πραγματικότητα και τέχνη

Τρικάτσουλα, Δάφνη Α.

Μυθοπλαστική πραγματικότητα και τέχνη

dc.contributor.advisor	Μπέτσου, Βίκη, 1971-
dc.contributor.author	Τρικάτσουλα, Δάφνη Α.	en
dc.contributor.committee	Μπέτσου, Βίκη, 1971-
dc.contributor.committee	Χαρβαλιάς, Γιώργος, 1956-
dc.contributor.committee	Γκινοσάτης, Δημήτρης
dc.contributor.department	Τμήμα Εικαστικών Τεχνών	el
dc.contributor.department	Department of Visual Arts	en
dc.contributor.faculty	Σχολή Καλών Τεχνών	el
dc.contributor.faculty	School of Fine Arts	en
dc.contributor.master	ΠΜΣ "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης" (ΨΜΤ)	el
dc.contributor.master	MA Program in Digital Arts	en
dc.date.accessioned	2023-09-14T06:25:43Z
dc.date.available	2023-09-14T06:25:43Z
dc.date.issued	2022
dc.description.abstract	Το παρόν κείμενο επιχειρεί να αναζητήσει τη σχέση της πραγματικότητας με τη μυθοπλασία. Το θέμα διερευνάται πολυπρισματικά, μέσω της κονστρουκτιβιστικής θεωρίας -κυρίως των Maturana Humberto και Varela Francisco-, της λακανικής ψυχανάλυσης και της τέχνης. Η κονστρουκτιβιστική θεωρία προσεγγίζει το ζήτημα της πραγματικότητας μελετώντας τη λειτουργία των ζωντανών συστημάτων. Το ζωντανό σύστημα ως παρατηρητής κατασκευάζει την πραγματικότητά του και η αντίληψη του αποτελεί μια ερμηνευτική διαδικασία. Ειδικότερα, το ζωντανό σύστημα ως ένα αυτοποιητικό, αυτοαναφορικό σύστημα που χαρακτηρίζεται από συντηρητική, κλειστή δομή κατασκευάζει μοντέλα του κόσμου-της πραγματικότητας εντός του γνωστικού του πεδίου με βάση την εσωτερική του οργάνωση, την εμπειρία του αλλά και τους κανόνες και τις συμβάσεις της κοινωνίας του που έχουν εσωτερικευθεί. Μολονότι, το εκάστοτε ζωντανό σύστημα κατασκευάζει το δικό του ξεχωριστό μοντέλο του κόσμου, το τελευταίο βρίσκεται πάντοτε υπό την κυριαρχία του ορθο-κοσμομοντέλου (ortho-world-model, OWM), δηλαδή του επικρατούς μοντέλου του κόσμου που επιβάλλεται μέσω της κοινωνικοποίησης. Από την πλευρά της λακανικής ψυχανάλυσης το ζήτημα της πραγματικότητας μελετάται με βάση τον ψυχισμό του ζωντανού συστήματος-παρατηρητή. Αναλύεται εκτενώς το τριμερές σχήμα του φαντασιακού, του συμβολικού και του πραγματικού. Μέσω αυτού, προκύπτει ότι η πραγματικότητα, σύμφωνα με τη λακανική θεώρηση, συνιστά ένα φαντασιακοσυμβολικό προϊόν. Εδώ, να σημειωθεί ότι το πραγματικό δεν πρέπει να συσχετίζεται με την πραγματικότητα, καθώς δεν μπορεί να οριστεί ούτε να ενσωματωθεί σε καμία από τις δύο τάξεις-του φαντασιακού και του συμβολικού- που δομούν την πραγματικότητα. Έτσι, παραμένει ως ένας άγνωστος Χ. Τέλος, η τέχνη ενστερνιζόμενη τη θεώρηση της πραγματικότητας ως κατασκευής, επαν-επεξεργάζεται την πραγματικότητα του ορθο-κοσμομοντέλου και παράγει εναλλακτικά μοντέλα με σκοπό να επισημάνει την επισφάλεια και την ευθραυστότητα του τελευταίου. Η μυθοπλασία αποτελεί το μέσο για την παραγωγή νέων μορφών- έργων τέχνης- που παραμερίζουν, υποβαθμίζουν το κυρίαρχο κοσμο-μοντέλο, παρέχοντας μια εναλλακτική θέαση της πραγματικότητας.
dc.description.abstracttranslated	The present thesis seeks to contemplate the connection between reality and fiction. The subject is investigated through multiple prisms. Through the constructivist theory, mainly the one by Humberto Maturana and Francisco Varela, through Jacques Lacan's psychoanalysis and through Art. The constructivist theory approaches the topic of reality by studying the function of living systems. The living system as an observer, constructs its own reality, and its perception is actually a procedure of interpretation. More specifically, the living system, as an autopoietic, autoreferential system characterized by a conservative, closed structure, creates models of the world -of reality - within its cognitive field, based on its internal organisation and its experience but also on the rules and conventions of its society that have been internalised. Even though each living system creates its own special world model, the latter is always under the dominion of the ortho-world-model, Id est the prevalent world model imposed by socialisation. Regarding Lacan's psychoanalysis, the subject of reality is approached by studying the psychic functions of the living system - observer. The three part model (the imaginary, the symbolic and the real) is thoroughly analysed. The conclusion reached is that reality, according to Lacan, is a product of imaginary and symbolic. It should be noted, that the "real" is not to be associated with reality as it cannot be defined or included in any of the two categories of the imaginary or the symbolic, that shape reality. Thus, it remains an unknown X. In conclusion, Art, adopting the theory of reality as a construct, reassesses the reality of the ortho-world model and produces alternative models in order to signify the precarity and fragility of the latter. Fiction is the means to produce new forms and works of Art that sideline and downgrade the prevalent world model, providing thus an alternative perspective of reality.	en
dc.format.extent	38
dc.identifier.uri	https://artia.asfa.gr/handle/artia/419
dc.language.iso	el
dc.publisher	Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών	el
dc.publisher	Athens School of Fine Arts	en
dc.rights	Αναφορά Δημιουργού-Μη Εμπορική Χρήση 4.0 Διεθνές
dc.rights.uri	https://creativecommons.org/licenses/by-nc/4.0/deed.el
dc.subject	Πραγματικότητα	en
dc.subject	Μυθοπλασία	en
dc.subject	Λακανική ψυχανάλυση	en
dc.subject	Κονστρουκτιβιστική θεωρία	en
dc.subject	Τέχνη	en
dc.subject.english	Reality	en
dc.subject.english	Fiction	en
dc.subject.english	Lacanian psychoanalysis	en
dc.subject.english	Constructivist theory	en
dc.subject.english	Art	en
dc.title	Μυθοπλαστική πραγματικότητα και τέχνη
dc.title.alternative	Fictive reality and art	en
dc.type	Μεταπτυχιακή εργασία	el
dc.type	Master Thesis	en
dspace.iiif.enabled	true