Γκρίζα βιβλιογραφία

Permanent URI for this community

https://artia.asfa.gr/handle/artia/1

Browse by

Results 1 - 14 of 14

Open Access
12 Φιγούρες
Κολοβού, Αθηνά (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Η πτυχιακή εργασία είναι μία σειρά από 12 έργα που πραγματεύονται τις πολλές μορφές, κομμάτια της ψυχής του ανθρώπου. Τα έργα δημιουργήθηκαν μέσα στους 4 τοίχους εν μέσω καραντίνας. Εκείνο το διάστημα, ο Covid ήταν σε έξαρση και η αίσθηση μιας γενικής αστάθειας απασχολούσε τους ανθρώπους σε παγκόσμιο επίπεδο. Επηρεασμένη από την κατάσταση που επικρατούσε στην Αθήνα, άρχισα να φαντάζομαι 12 φιγούρες. Φαίνεται πως όλες τους δεν είναι παρά ένα μόνο άτομο με δώδεκα διαφορετικές ψυχολογικές συμπεριφορές, καθεμία ξεχωριστή, ανεξάρτητη, με τον δικό της χαρακτήρα.
Open Access
Capricious
Κασαρά, Παρασκευή Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Ένα μυθικό υβρίδιο υπό εξαφάνιση διασπάται σε αστέρια στον ουρανό, ένα μοναδικό μετεμφυλιακό λογοτεχνικό πλάσμα της Λατινικής Αμερικής απάγεται από έναν φωτεινό αέρα, ένα κινηματογραφικό μύθευμα πολλαπλών συνειδήσεων χάνεται στη μέση μιας πεζοπορίας. Tο Capricious (εγκατάσταση - συλλογή κειμένων) διαγράφει μια πορεία από τη νοσταλγία και τη μνήμη στον αμνησία και τον διαμελισμό, από τη μοναξιά και την αποταύτιση στον εξαφανισμό, μελετώντας την ιδιότροπη τάση μυθευμάτων - παράλογων, φανταστικών αντικειμένων- , να εξαφανίζονται αυθόρμητα. Με βάση την ετυμολογική συσχέτιση των λέξεων remember [(re + member): θυμάμαι, ανακαλώ, (κυριολεκτικά) ανασυντάσσω, ενώνω] και dismember [(dis+member): διαμελίζω, χωρίζω, διαιρώ)] παρακολουθούμε τρία παράλογα αντικείμενα να χάνουν σταδιακά την ακεραιότητα και την ταυτότητά τους και να οδηγούνται μοιραία στον χαμό. Τι συμβαίνει στα πλασματικά όντα όταν τελειώνει η ιστορία; Η μυθική φύση τους τα καθιστά ήδη εφήμερα και φευγαλέα. Σε μετα-ανάλυσή της, φαίνεται ότι η ύπαρξή τους εξαρτάται άμεσα από την εξωτερική παρατήρηση, που θέτει σε κίνηση τον πλαστό κόσμο που τα φιλοξενεί. Στην περίπτωση των μυθευμάτων, η παρατήρηση επηρεάζει το αποτέλεσμα στον βαθμό που του επιτρέπει να συμβεί, έστω κι αν η πορεία είναι προδιαγεγραμμένη. Πρόκειται για μια πορεία αποκάλυψης του μηχανισμού της μυθοπλασίας, που εμφανίζει ένα περαιτέρω σημείο ταύτισης με το κοινό: Όταν λείπουν οι μάρτυρες, η απώλεια της ταυτότητας φαίνεται ξαφνικά πολύ εύκολη και η εξαφάνιση, έστω δυνητικά ή και για μια στιγμή, είναι ένας τόπος όπου ο καθένας μπορεί να βρεθεί. Η πράξη της γνώσης, της μαρτυρίας, της συνηγορίας ανασύρει την ανεπιβεβαίωτη ύπαρξη, το ανεπιβεβαίωτο γεγονός από την ανυποστασία. Τα συμβάντα του παρελθόντος, οι εμπειρίες του παρόντος ρευστοποιούνται, όταν επικυρώνονται μόνο από την αυτοπαραδοχή τους. Η μνήμη είναι κάτι που μοιράζεται. Μια εκτίμηση που μυθοποιεί το πραγματικό και απομυθοποιεί το μυθικό.
Open Access
...is where the fabric of all things is coming apart at the seams
Μποφίλιου, Μαργαρίτα (Πτυχιακή εργασία, 2024)
...IS WHERE THE FABRIC OF ALL THINGS IS COMING APART AT THE SEAMS* (*True detective, S04 E1) ονομάζεται το σώμα των έργων αυτών το οποίο αποτελείται από ένα βίντεο, γλυπτά και σχέδια τα οποία, σε σημεία, φέρουν ομοιότητες με αρχαιολογικά ευρήματα προϊστορικής περιόδου, το χρονικό διάστημα που προηγείται των γραπτών ιστορικών κειμένων, όπου η μνήμη επισκιάζει την γραφή, αφού πρόκειται για τη μέγιστη μη καταγεγραμμένη περίοδο της ανθρώπινης δραστηριότητας. Σπασμένα άφυλα ειδώλια, δοχεία με μορφή ζώου, δοσμένα με ανθρωπομορφικά στοιχεία, μεταξύ χρηστικής και διακοσμητικής λειτουργίας, αλλά και αφαιρετικών μορφών, σχηματικών των σωμάτων, μισά τμηματικά σώματα που χτίζονται από τα μέρη τους, τα οποία λειτουργούν ως δομικά υλικά, όλα ενδεδυμένα. Οι όρθιες μορφές δεν επιβάλλονται με την αρμονική σύνδεση των όγκων τους αλλά απο-(δι)οργανώνονται και διατηρούν μόνο τον τονισμό του ουσιώδους (Δ.Ρ.Θεοχάρης) που είναι ικανό να τις χαρακτηρίσει ως γυναικείες. Αυτές οι μορφές είναι ανοίκειες με μια αίσθηση προστατευτικού περιορισμού, ήτοι μία ομπρέλα, αναλογικά ανάρμοστο ρουχισμό, και με μία κωμική αίσθηση. Το κωμικό, το οποίο χρησιμοποιεί την αταξία και την δυσαναλογία του βαρέος και του ελαφρύ, επιδιώκεται σε όλες τις μορφές, γλυπτικές και σχεδιαστικές, είτε αυτές βρίσκονται σε κατάσταση πληρότητας, είτε σε κατάσταση αμηχανίας και παθητικότητας, είτε απόλυτης διάσπασης. Οι πολιτισμικές και υπαρξιακές καταβολές συμπλέκονται με τις σύγχρονες ταυτοτικές αναζητήσεις, μια συνεχόμενη επιχείρηση όπου τίποτα δεν μπορεί να εκληφθεί ως πρωταρχικό. Πάντοτε πράγματα που αυξάνουν (G. Deleuze). Στο βίντεο η εμψύχωση των σχεδίων και των γλυπτών ή των σχεδίων και προσχεδίων των γλυπτών, αφηγούνται μία ποιητική απεικόνιση αυτού που έχει υλοποιηθεί και άρα εμψυχώνεται διπλά. Στα σχέδια γίνεται αισθητή η διάσπαση, η βία και η οδύνη που διαπερνά αλλά και διασφαλίζει την συνοχή του κοινωνικού συνόλου, ένα θαυμάσιο τονωτικό για το κοινωνικό σώμα (R. Girard). Οι διαστρωματώσεις και οι ταυτόχρονες αφηγήσεις πάνω στο ίδιο επίπεδο, του σχεδίου, γίνονται το σημείο εκκίνησης των γλυπτών, στα οποία έχει επέλθει η ηρεμία μετά την βίαιη πράξη. Δεν υπάρχει ένα σημείο εκκίνησης αλλά γραμμές που δρουν από την μέση του ενός έργου και του άλλου το σύνολο των οποίων αναφέρεται και αντλεί από την σύγχυση, την μοναξιά και την δομική βία στη μετα-καπιταλιστική εποχή. Αποτυπώνει τις αντιφάσεις των μετα-διαδικτυακών πραγματικοτήτων με ένα καταφατικό-προς-την-ζωή και παραμορφωτικό φακό. Δημιουργώντας μία διαλεκτική μεταξύ της αισθητής και μη αισθητής εμπειρίας του καθημερινού, την ενδεχομενικότητα αυτού, με μεταφυσικές απηχήσεις και μαύρο χιούμορ έχει σκοπό την διείσδυση στο δεδομένο αναζητώντας την μυστική του διάσταση.
Open Access
Öndög
Βουδούρη, Χρυσούλα Χ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Ένα κλασικά ζωγραφισμένο stop carrè animation σε άσπρο μαύρο. Το αυγό ταξιδεύει, αναπνέει, πετάει, ζει! Όλα ανατρέπονται σ ένα ονειροπόλημα όπου η μετάβαση από τη φαντασία στην πραγματικότητα συγχωνεύεται σ' ένα κοινό πεδίο. öndög, αυγό στα μογγολικά μοιράζεται τον τίτλο με την ομότιτλη βραβευμένη φεστιβαλική ταινία του Wang Quan'an. Η ταινία προσεγγίζει μια εικόνα μάλλον ανεστίαστη και συνδέει ένα φαντασιακό κόσμο κι ότι απροσδόκητα μπορεί να προκύψει μέσα σ’ αυτό και υπερβαίνει την οριακή συνθήκη. Yλικά, λάδι, ακρυλικό, κάρβουνο, μελάνι, εντούτοις πειραματίζεται και με την ύλη.
Open Access
The Infinity of a Glimpse
Τσουκαλά, Αγγελική (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-26)
Παρουσίαση δώδεκα ζωγραφικών έργων και ενός animation. Κεντρικό θέμα είναι η καθημερινότητα. Το έργο μου χωρίζεται σε επιμέρους θεματικές υποενότητες : σκηνές ασήμαντων συμβάντων της καθημερινότητας, selfies, πορτραίτα συγγενών και πορτραίτα εμπνευσμένα από φίλους και ιστορίες της queer κοινότητας στην καθημερινότητά τους. Με απασχολούν ζητήματα ταυτότητας φύλου, ηλικίας, ανθρωπίνων σχέσεων κ.α.
Open Access
Άνθρωποι της πόλης
Κατωπόδη, Χαραλαμπία (Πτυχιακή εργασία, 2024-01)
Τα παρακάτω έργα είναι μια συλλογή συναισθημάτων γεννημένων από και αφιερωμένων στους ανθρώπους της πόλης. Αυτά, μέσα από την τεράστια πίεση και βία της σύγχρονης ζωής στην πόλη αποκρυσταλλώνονται σε πορτραίτα. Το κύριο μέσο είναι μολύβι ή πενάκι σε χαρτί, κάτι που βρίσκεις σε κάθε σπίτι, και είναι σκοπίμως επιλεγμένο για να υπηρετήσει την απλότητα. Τα έργα περιέχουν πραγματικούς και φανταστικούς χαρακτήρες, όλοι κάτοικοι του ίδιου σύμπαντος, όλοι παιδιά της ίδιας μητέρας: της πόλης.
Embargo
Εικόνες κώδικα : οπτικές διατάξεις σχέσεων
Δαμαλά, Σοφία Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Η εικαστική μου έρευνα αναφέρεται, σε εικόνες γραφικού κώδικα, μέσω συμβόλων, οι οποίες εμφανίζονται μέσα από διάφορες εικαστικές αποτυπώσεις, παρουσιάζουν οπτικές διατάξεις σχέσεων και έχουν σκοπό να διεγείρουν την αποκρυπτογράφηση περιεχομένου και κωδικοποιημένου μηνύματος από το θεατή. Από την έρευνα αυτή δημιουργήθηκε ένας προσωπικός γραφικός κώδικας. Πρόκειται για μια εικονογραφική επικοινωνία, μη νοηματοδοτημένη ως προς ένα συγκεκριμένο περιεχόμενο. Με αφορμή και αναφορές από την ιστορία των συμβολιστικών γραφών (Αιγυπτιακά ιερογλυφικά, εικόνα – σύμβολα Βίντσα, γλυφικά των Μάγια, τα σύμβολα στο δίσκο της Φαιστού και άλλα πολλά), τα σύμβολα – σημεία αυτά, ενεργούν ως φορείς νοημάτων. Τα κείμενα με γραπτά σημεία όπως λέει ο Flusser στο βιβλίο «Η Γραφή» , είναι σειρές ψηφίων και τα ψηφία είναι άδεια δοχεία, τα οποία πρέπει να περισυλλέξουν περιεχόμενα. Ως άδεια δοχεία, αντιμετωπίζω κι εγώ, τα ψηφία του κώδικα που δημιούργησα και αφήνω την αποκρυπτογράφηση στο θεατή, ως κομμάτι της Οπτικής Επικοινωνίας που περιέχεται στη λειτουργία των έργων τέχνης.
Open Access
Επανασχεδιασμένες αφηγήσεις
Ασημακάκης, Γεώργιος (Πτυχιακή εργασία, 2023-07-27)
Το Reimagined Narrations (Επανασχεδιασμένες αφηγήσεις) αποτελείται από επεξεργασμένες εικόνες και ένα βίντεο-κολάζ. Αντλεί υλικό από φωτογραφικά άλμπουμ της οικογένειάς μου. Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτά τα ντοκουμέντα έχουν οι γονείς μου, με φόντο τους την Αθήνα, τη Ρόδο και τη Ναύπακτο. Τους γονείς μου πλαισιώνουν φίλοι και συγγενείς. Μέσα από τις εικόνες παρακολουθούμε σκηνές διακοπών, εορτών αλλά και άλλων στιγμών, που οι ίδιοι θεώρησαν αρκετά σημαντικές, ώστε να τις απαθανατίσουν με τον φωτογραφικό φακό. Κατά τη διάρκεια της καραντίνας λόγω της πανδημίας Covid-19 αποφάσισα να ψηφιοποιήσω φωτογραφίες από τα οικογενειακά άλμπουμ, πριν η πάροδος του χρόνου τις καταστρέψει τελείως. Πρωταρχικός μου σκοπός ήταν η συντήρηση της παράδοσης των φωτογραφικών άλμπουμ της οικογένειας, μιας και είμαι ο μόνος πια που συνεχίζει να κρατάει φωτογραφικό άλμπουμ. Μέσα από τη διαδικασία αυτή γίνομαι «αφηγητής» στην ιστορία που δημιουργούσαν τα μέλη της οικογένειάς μου, ανακαλύπτοντας ομοιότητες και διαφορές με την τότε «εκδοχή» των γονιών μου, όταν ήταν στην ίδια ηλικία με εμένα τώρα. Οι εικόνες αναπτύσσονται γραμμικά στον χώρο συστήνοντας μια ενδεχόμενη αφήγηση. Εσωτερικά στην αφηγηματική γραμμή, υπάρχουν φωτογραφίες που επαναλαμβάνονται και οι οποίες έχουν υποστεί διαφορετική επεξεργασία. Οι επαναλήψεις αυτές παγώνουν τα στιγμιότυπα στο χρόνο. Μέσα από την έρευνα του οικογενειακού φωτογραφικού αρχείου, επιχειρείται μια σύνδεση του νέου με το παλαιό. Όχι μόνο μέσω της επεξεργασίας, από ένα σύγχρονο μέσο, όπως ο ηλεκτρονικός υπολογιστής, σε ένα παλαιότερο μέσο, αλλά και με την αποτύπωση μιας άλλης εποχής με δικά της δεδομένα και πλαίσιο. Έχοντας ως εργαλείο την τεχνολογία, επεμβαίνω και αναπλάθω την οικογενειακή ιστορία. Πέρα από τις επεξεργασμένες εικόνες, το βίντεο-κολάζ αποτελείται από γρήγορα εναλλασσόμενες εικόνες που μετασχηματίζονται διαρκώς δημιουργώντας ένα καινούργιο κάθε φορά «χώρο». Ο θεατής καλείται να ξαπλώσει και να βυθιστεί στον χώρο των εικόνων. Η στάση του σώματος παραπέμπει σε κατάσταση ύπνωσης και η γρήγορη εναλλαγή των εικόνων στα όνειρα.
Embargo
Θέση: Ήμεροι τόποι / Περιβάλλοντα διατάξης και μερικής αμνησίας
Ρίζου, Ευαγγελία Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
“...αυτή είναι μια σύντομη ιστορία ενός αστεροειδή που σε διαφορετικούς χρόνους και περιβάλλοντα έχει τρομοκρατήσει τις επιφάνειες των σωμάτων μας.” Η εγκατάσταση Θέση : Ήμεροι Τόποι | Περιβάλλοντα διατάραξης και μερικής αμνησίας αποτελείται από έξι κατασκευές – προπλάσματα που λειτουργούν ως “εστίες επιθυμίας” , σε συνδυασμό με μια σειρά σχεδίων που αναζητούν να αναδυθούν και άλλοτε να ξεχαστούν σχεδόν ηθελημένα ορισμένα αφηγηματικά προσωπικά και μη συμβάντα. “Εστίες” πολλαπλών αφηγηματικών συμβάντων, οι οποίες εμπλέκονται και διαταράσσουν προσωρινά τους ήμερους τόπους.
Open Access
Κήπος
Παπαδόπουλος, Γιώργος (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-19)
Τα έργα αποτελούνται από έξι ζωγραφιές με μολύβι μέγεθος 70χ100 εκατοστά και δύο ζωγραφιές με μολύβι 35χ50 εκατοστά
Open Access
Πτυχιακή εργασία της Χριστίνα Β. Μπλιθικιώτη
Μπλιθικιώτη, Χριστίνα Β. (Πτυχιακή εργασία, 2022)
Κατασκευές με ριζόχαρτο, σύρμ, κόλλα, διαστάσεις έργων μεταβλητές.
Open Access
Πτυχιακή εργασία του Θοδωρή Ρουσόπουλου
Ρουσόπουλος, Θεόδωρος (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Πρόκειται στην ουσία για μια φανταστική περιπλάνηση μιας παρέας φίλων στο εσωτερικό των αιγυπτιακών πυραμίδων, αν όχι και στο εσωτερικό του ίδιου του ανθρώπου -στα ταυτόχρονα επίπεδα σώματος, ψυχής και νου- όπου η φύση υποχωρεί μπροστά στη μεταφυσική. ο χρόνος μπροστά στην αιωνιότητα. και ο πεπερασμένος χώρος μπροστά στο άπειρο… Ανεπαίσθητα κοιτώντας το σύνολο της δουλειάς μου ταυτίστηκα με την παραπάνω μυθιστορηματική περιπλάνηση όπου σύμφωνα με την περιγραφή του συγγραφέα: «…Τα βήματα τους προχωρούσαν ερήμην τους και όχι όπως στα προηγούμενα στάδια, που αποφάσιζαν οι ίδιοι γι’ αυτά…. Το μέρος ήταν παράξενο, δεν έμοιαζε με κανένα άλλο. Ούτε στρογγυλό, ούτε τετράγωνο ακριβώς, μα ένα σύνολο σχημάτων πρωτόγνωρων… καθώς συνέχιζαν ολοένα πιο απορροφημένοι να προχωρούν και να διασχίζουν τους κυλινδρικούς διαδρόμους, τα βαθιά χάσματα και τα ανοίγματα που ξεπετάγονταν μπροστά τους … Περνούσαν από τον ένα διάδρομο στον άλλον διασχίζοντας χώρους με σχήμα πότε τριγωνικό, πότε παραλληλόγραμμο, πότε κυκλικό, αλλά και κωνικό, σπειροειδές, οκταγωνικό, εξαγωνικό και τετράγωνο, μέχρι και σχήματα απερίγραπτα…. …. Ερήμην του ο άνθρωπος, είτε κινείται είτε όχι, βρίσκεται σε ένα διαρκές ταξίδι…»
Open Access
Σαγματικό σημείο
Βαξεβανίδη, Δέσποινα Ν. (Πτυχιακή εργασία, 2023)
Η εγκατάσταση αποτελείται από ζωγραφικά έργα, σιδερένια ικριώματα, στρώσεις από latex, σέλες και άμμο. Αφορά μια αναζήτηση εννοιών, φόρμας και υλικότητας που εκκινεί από την ιππική σέλα (σάγμα). Τα σχέδια παίρνουν τη μορφή τους από τη φόρμα της σέλας, από όψεις της που κατά τη διάρκεια της χρήσης της δεν είναι, οπτικά, τόσο εμφανείς. Η σέλα είναι ένα αντικείμενο διεπαφής, είναι το ενδιάμεσο δυο σωμάτων, το αρνητικό του κάτω ορίου του αναβάτη και ταυτόχρονα το αρνητικό του άνω ορίου του ίππου. Αυξάνει το κενό ανάμεσα στο δέρμα των δυο όντων φέρνοντάς τα σε απόσταση, δεν παύει όμως να είναι ένα τρίτο σώμα από δέρμα. Είναι αντικείμενο που ορίζει τη σχέση των δυο σωμάτων, καθώς βοηθάει τον ιππέα να κατευθύνει το ζώο αλλά ταυτοχρόνως η σέλα μαλακώνει, αμβλύνει αυτόν τον έλεγχο. Τα ζωγραφικά έργα υλοποιούνται σε ημιδιαφανές συνθετικό χαρτί, ώστε το χρώμα να γίνεται αντιληπτό και από την πίσω πλευρά ως μια πτύχωση. Το συγκεκριμένο χαρτί χρησιμοποιείται συνήθως στη συντήρηση πολύτιμων χάρτινων τεκμηρίων και για την δημιουργία φακέλων προστασίας τους. Όπως το χαρτί εφαρμόζεται για την προστασία πολύτιμων εγγράφων, έτσι και η σέλα τοποθετείται πάνω στο σώμα. Το χαρτί, λόγω της σύνθεσής του, δεν θα οξειδωθεί ούτε τα χρώματα θα αλλοιωθούν με την πάροδο του χρόνου. Όμως, παρόλη την ανθεκτικότητα του, είναι πολύ ευάλωτο σε σημάδια που προκύπτουν από την επαφή. Τα σχέδια τοποθετούνται σε μεταλλικά ικριώματα με σχηματισμό στον χώρο που παραπέμπει στα εμπόδια της ιππασίας. Οι διαφορές τους τονίζουν την κλιμάκωση, την εναλλαγή, την μεταβλητότητα. Πάνω σε κατασκευές τοποθετούνται τμήματα από latex, όμοια με δέρμα, μεμβράνες που με αφετηρία τη λογική της πτύχωσης και του αναπτύγματος τείνουν σε μια αισθητηριακή ενατένηση. Όπως και τα σχέδια, έλκουν την καταγωγή τους από το πραγματικό αλλά τείνουν στο ιδεατό, στο ρευστό, στην αέναη κίνηση, δεν περιγράφουν αλλά αναβαθμίζουν την εμπειρία των πραγμάτων. Οι σέλες είναι τοποθετημένες στο πάτωμα, στέκονται σαν απολιθώματα πάνω σε άμμο. Ένα σύμβολο ισχύος αντεστραμμένο, έχει ανατραπεί ή έχει αφεθεί στην άμμο μέχρι την επόμενη χρήση του; Είναι ανυπεράσπιστη η εξουσία; Η χωροθεσία της εγκατάστασης αντλεί από τη διαδρομή των εμποδίων στην ιππασία. Λόγω του είδους του χαρτιού δημιουργούνται διαφορετικές οπτικές παρατήρησης, αναλόγως με την απόσταση από το έργο. Με τα διαφορετικά μεγέθη των στοιχείων της εγκατάστασης, με την τοποθέτηση στο πάτωμα ορισμένων από αυτά, οδηγείται ο θεατής να περιηγηθεί και να κοιτάξει κάτω στο πάτωμα, μέχρι και να υψώσει το κεφάλι πάνω, εφόσον έχει πλησιάσει αρκετά τα έργα. Η σέλα είναι ένα αντικείμενο χωρισμού και ένωσης - κρίσιμο σημείο μεγίστου και ελαχίστου. Ενώνει το ανθρώπινο με το ζωικό, τον έλεγχο με την φροντίδα. Το έργο διαπραγματεύεται και εμπλέκει και τις δυο καταστάσεις της σέλας. Διαπραγματεύεται έννοιες για το δέρμα και την εξουσία που σηματοδοτούν, καταστάσεις οριοθέτησης και διαχωρισμού παράλληλα με την κατάργηση των ορίων και την ένωση.
Open Access
Το Σώμα έχει Σπίτι
Δημητρίου, Στέφανη (Πτυχιακή εργασία, 2024-10)
Η εγκατάσταση "Το σώμα έχει σπίτι" ασχολείται με το πώς επηρεάζει την ψυχή μας ένα τραυματικό γεγονός. Δημιουργεί μια εμπειρία όπου ο επισκέπτης αλληλοεπιδρά με αυτό που βλέπει, αλλά και με αισθήματα που ξυπνάνε μέσα του. Το κύριο μέρος του έργου είναι μια κυκλική κατασκευή, που μοιάζει με ναό. Συμβολίζει έτσι ένα μέρος όπου το άτομο που έχει πληγωθεί ψυχικά μπορεί να βρει καταφύγιο και να θεραπευτεί. Τα υλικά που χρησιμοποιούνται (ξύλο, μέταλλο, χαρτί, κερί, λαδόκολλα) δείχνουν τη σύγκρουση ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, καθώς το τραύμα δημιουργεί σύγχυση και ανασφάλεια. Διάφορα μικρά γλυπτά συμβολίζουν την αποσύνθεση της μνήμης και της ταυτότητάς μας, καθώς το τραύμα διαταράσσει το ποιοι είμαστε. Στο χώρο γύρω από τον "ναό", υπάρχουν γλυπτά που μοιάζουν με φυτά και άλλα αντικείμενα που παραπέμπουν σε καινούργιες ιδέες και ανάγκη για αλλαγές, δείχνοντας την προσπάθεια να ξεπεραστεί το τραύμα και να αναγεννηθούμε. Τα γλυπτά με τα γρανάζια και τα ρολόγια αναπαριστούν τον τρόπο που το τραύμα μάς κάνει να νιώθουμε εγκλωβισμένοι στο χρόνο, ενώ τα πρόσωπα-κολλάζ δείχνουν πώς το τραύμα διασπά την αίσθηση του εαυτού μας. Τέλος το αποτύπωμα των ζυμαριών στην λαδόκολλα και οι μυρωδιές που αναδύονται μας θυμίζουν το αποτύπωμα του τραύματος που μας ακολουθεί στην ζωή μας όσο και αν το φροντίσουμε.

Browse by

Browsing Γκρίζα βιβλιογραφία by Studio "Ζωγραφικής Β΄ - Painting Studio 2"

Results Per Page

Sort Options