Η διπλωματική εργασία αποπειράται να σκιαγραφήσει τη φιγούρα του Νεαρού-Κοριτσιού, όπως εξηγείται από τους Tiqqun στο βιβλίο τους Preliminary Materials for a Theory of the Young Girl [Προκαταρκτικά Υλικά για μια Θεωρία του Νεαρού-Κοριτσιού], το Νεαρό-Κορίτσι, ως έννοια σύμβολο με οικουμενική ισχύ, ταυτίζεται στο κείμενο με τον ιδανικό πολίτη της υπερκαταναλωτικής κοινωνίας, της κοινωνίας του Θεάματος. Χωρίς έμφυλο πρόσημο, το Νεαρό-Κορίτσι είναι ένα αντικειμενοποιημένο ον. Μέσα στις σελίδες του βιβλίου σίγουρα θα εντοπίσεις τον εαυτό σου, αρχικά ίσως τρομάξεις, έπειτα μπορεί να σου φανεί διασκεδαστικό, στη συνέχεια πιθανόν να σου προκαλέσει θυμό, τέλος θα έχει καταφέρει να σου προσφέρει συνοπτικά μικρά ψήγματα σαγηνευτικής «σοφίας». Οι Tiqqun ισχυρίζονται ότι δεν είναι καθόλου θεωρητικό έργο. Αποκαλούν το κείμενο τους «thrash theory» θεωρία των σκουπιδιών υλικά που συσσωρεύονται από τυχαία συνάντηση. Χρησιμοποιείται και στην εργασία η ίδια μεθοδολογία, η θεωρία των σκουπιδιών καθιστά ορατή την άτακτη « διαδικασία σύσκεψης » που κρύβεται από τη συμβατική ρητορική. Αρχικά γίνεται μια σύντομη περιγραφή των Tiqqun και της ιστορίας τους ως ομάδα. Έπειτα παρουσιάζονται κάποια στοιχεία για τα Προκαταρκτικά Υλικά για μια Θεωρία του Νεαρού Κοριτσιού, ακολουθεί μια πρώτη γνωριμία με το Νεαρό-Κορίτσι, στη συνέχεια βλέπουμε το πως γεννήθηκε, γνωρίζουμε το σώμα του Νεαρού-Κοριτσιού, ακούμε το Νεαρό-Κορίτσι και σχηματίζουμε ένα μωσαϊκό της εικόνας του με το οικολογικό, φανταστικό, ψηφιακό, λυπημένο και το βασικό Νεαρό-Κορίτσι που μέσα από μια κριτική ανάλυση φτάνουμε στο τέλος στα συμπεράσματα.
