Πτυχιακές Εργασίες
Permanent URI for this community
Browse by
Browsing Πτυχιακές Εργασίες by Advisor "Γιακουμακάτος, Ανδρέας, 1955-"
Results 1 - 4 of 4
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access Ζητήματα αντίστιξης στη μουσική και στην αρχιτεκτονικήΚαλλιαντέρη, Μαρία Ι. (Πτυχιακή εργασία, 2024)Η μουσική και η αρχιτεκτονική είναι δύο τέχνες που βρίσκονται σε στενή σχέση μεταξύ τους, μολονότι παραδοσιακά εκλαμβάνονται ως χρονική και χωρική τέχνη αντίστοιχα. Βασίζονται σε κοινές αρχές σχεδιασμού και δημιουργίας, μια από τις οποίες είναι και η αντίστιξη. Η αντίστιξη ως συνθετικό εργαλείο αποτελεί τη βάση της πολυφωνικής μουσικής, αλλά χρησιμοποιείται ευρέως και στην αρχιτεκτονική. Στόχος της εργασίας είναι η διερεύνηση της εφαρμογής των αρχών της μουσικής αντίστιξης στην αρχιτεκτονική. Στο πρώτο μέρος της εργασίας αναλύονται οι βασικές τεχνικές αντίστιξης ως εργαλεία μουσικής σύνθεσης. Στο δεύτερο μέρος, αρχικά προσδιορίζεται το νόημα των αντιστικτικών αυτών σχέσεων στο πεδίο της αρχιτεκτονικής. Στη συνέχεια διερευνάται η εφαρμογή των τεχνικών αντίστιξης στην αρχιτεκτονική σύνθεση, μέσα από αρχιτεκτονικά παραδείγματα διαφόρων εποχών.Item Restricted access Νίκος Μητσάκης και Άρης Κωνσταντινίδης: από την αρχαϊκή στην ανώνυμη παράδοση, μέσω του μοντέρνουΜπακάλη, Κλεονίκη Γ. (Πτυχιακή εργασία, 2019)Στην παρούσα πτυχιακή εργασία, μέσα από την διερεύνηση της σχεδιαστικής σκέψης, αλλά και του θεωρητικού λόγου, δύο σπουδαίων ελλήνων αρχιτεκτόνων του 20ου αι., του Ν. Μητσάκη και του Α. Κωνσταντινίδη, επιχειρώ να διερευνήσω τον τρόπο διαχείρισης, των ελληνικών παραδοσιακών αρχιτεκτονικών στοιχείων, που σε συνδυασμό πάντα με το μοντέρνο, επιλέγονται προς αξιοποίηση στο έργο τους. Για την ως άνω διερεύνηση, πραγματοποιείται αρχικά αναφορά στις ιστορικές και πολιτιστικές προσλαμβάνουσες, που συνέβαλαν στην επιλογή του αρχιτεκτονικού προσανατολισμού, των δύο αρχιτεκτόνων. Για το σκοπό αυτό, ανατρέχω στις πνευματικές εκείνες ανησυχίες των πρώτων δεκαετιών του 20ου αιώνα, που ανέδειξαν την ανάγκη διαφοροποίησης της νεοελληνικής αρχιτεκτονικής, από τον νεοκλασικισμό. Ξεχωριστή αναφορά πραγματοποιείται στις επιδιώξεις και στη γενικότερη αρχιτεκτονική σκέψη των αρχιτεκτόνων Α. Ζάχου και Δ. Πικιώνη.Item Restricted access Οι ιστορικές πρωτοπορίες, ο σκηνικός χώρος και τα κοστούμια για το θέατρο και τον χορόΜπάρα, Αγγελική Β. (Πτυχιακή εργασία, 2019)Ο σκηνικός χώρος ως σημείο συνάντησης και αλληλεπίδρασης των αισθητικών αναζητήσεων, των εικαστικών κινημάτων της πρωτοπορίας, λειτούργησε ως προπομπός της θεατρικής έκφρασης της εποχής. Η σχέση του ηθοποιού με τον χώρο, η διαφορετική προσέγγιση του φωτός και του χρώματος, η σχέση της κινησιολογίας με το κοστούμι και την μάσκα, και οι εικαστικοί πειραματισμοί πάνω στην σκηνή, ήταν κοινός τόπος και στόχος για την διαμόρφωση μιας παράστασης. Βασικά σημεία αναφοράς, αποτέλεσαν οι εικαστικές ανατροπές και η επαφή της παράστασης με το κοινό. Η εικαστική δράση και η θεατρική σκηνή ταυτίστηκαν με την σύγχρονη ζωή, λόγω της επαφής των κινημάτων με τον πραγματικό καθημερινό χώρο.Item Restricted access Φεμινιστικές προσεγγίσεις του εικαστικού έργου της Artemisia Gentileschi, από το 1970 έως σήμεραΠαρασκευοπούλου- Φουντουλάκη, Μελίνα- Ευσταθία (Πτυχιακή εργασία, 2021)Την δεκαετία του 1970 πολλά επιστημονικά πεδία, μαζί και η Ιστορία της Τέχνης ξεκινούν να επαπροσδιορίζονται. Με αφορμή τόσο το Φεμινιστικό κίνημα αλλά και το δεύτερο φεμινιστικό κύμα, ζητήματα όπως το φύλο και η σεξουαλικότητα έρχονται στο προσκήνιο. Στην Ιστορία της Τέχνης για πρώτη φορά γίνεται λόγος για γυναίκες καλλιτέχνιδες, που προηγουμένως η ιστοριογραφία της Ιστορίας της Τέχνης είχε επιμελώς παραλείψει να ασχοληθεί. Υπό το πρίσμα του Φεμινισμού γεννιέται μια νέα όψη στην Ιστορία της Τέχνης, δίνοντας, πλέον, μεγάλη έμφαση στο φύλο. Σε αυτό το κλίμα η Ρωμαία ζωγράφος του Μπαρόκ Artemisia Gentileschi, εμφανίζεται για πρώτη φορά τόσο συστηματικά στα επιστημονικά άρθρα και συγγράμματα, ύστερα από την μονογραφία που γράφεται για εκείνη το 1989. Το έργο της αναλύεται σύμφωνα με την Φεμινιστική Ιστορία της Τέχνης, αποτελώντας μια σταθερά, ως μια γυναίκα καλλιτέχνης χαμένη στον ανδροκρατούμενο καλλιτεχνικό κόσμο. Πολλές σημαντικές φεμινιστικές προσεγγίσεις για εκείνη και το έργο της παρατηρούνται από το 1980 μέχρι και σήμερα. Οι συγκεκριμένες προσεγγίσεις είναι αξιοσημείωτης σημασίας, καθότι για πρώτη φορά από την γέννηση του πολυπαραγωγικού πεδίου της Ιστορίας της Τέχνης, αναλύεται και ερμηνεύεται η εμπειρία μιας ταλαντούχας καλλιτέχνιδας, που εξαιτίας του φύλου της, το έργο της είχε χαθεί στον χρόνο