Πτυχιακές Εργασίες
Permanent URI for this community
Browse by
Browsing Πτυχιακές Εργασίες by Advisor "Βλασταράς, Βασίλης"
Results 1 - 8 of 8
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access Cakes, Dolls and ConformityΑρβανίτη Αψωκάρδου, Μαρία Άρτεμις (Πτυχιακή εργασία, 2024-06)Εγκατάσταση που περιλαμβάνει γλυπτά, σχέδια, κεντήματα, εκτυπωμένες φωτογραφίες, βρώσιμα αξεσουάρ και όπλα αυτοάμυνας και βίντεο.Item Open Access Content 49,99Καράκου, Ελένη (Πτυχιακή εργασία, 2024-01-31)Η πτυχιακή μου εργασία, με τίτλο CONTENT 49,99, είναι μια βίντεο-εγκατάσταση και βιντεο-περφόρμανς που διερευνά τη σχέση καπιταλισμού, γυναικείας ταυτότητας και της εμπορευματοποίησης του καλλιτέχνη στη σύγχρονη εποχή. Μέσα από πέντβιντεο-προβολές, παρουσιάζομαι να ποζάρω, σατιρίζοντας τη συνεχή ανάγκη αυτοπροβολής και την "πώληση" της καλλιτεχνικής περσόνας στα κοινωνικά δίκτυα. Η ειρωνεία του έργου έγκειται στην αυτοδιαφήμιση, όπου η καλλιτέχνις γίνεται προϊόν, σχολιάζοντας την πίεση που ασκείται στις γυναίκες δημιουργούς να συμμορφωθούν με συγκεκριμένα πρότυπα για να πετύχουν.Item Open Access Cozy Companions for Dreamy NightsΠελεκάνου, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-23)Στο έργο Cozy Companions for Dreamy Nights (Άνετοι σύντροφοι για ονειρεμένες νύχτες) ,μετατρέποντας τον σκύλο μου σε πρωταγωνιστή του έργου , τοποθετώ στο επίκεντρο της διπλωματικής ένα κομμάτι του εαυτού μου. Η σχέση σκύλου -ανθρώπου, σε αντιδιαστολή με τη σχέση με άλλα κατοικίδια, διέπεται από ορισμένα χαρακτηριστικά που ανέκαθεν με συγκινούσαν και με προβλημάτιζαν, ωθώντας με να ερευνήσω αυτή την ανεξήγητα έντονη αγάπη μεταξύ τους. Στο Cozy Companions for Dreamy Nights ακολουθώ μια υπερβολή στα μεγέθη, μεγεθύνω τα αντικείμενα στο χώρο ώστε να γίνει πιο έντονο το αίσθημα της ασφάλειας (ή της ανησυχίας), της αμφίθυμης ανάγκης να αγγίξεις το υπερμέγεθες ζώο. Η κατασκευή ακολουθεί τη δομή ενός πραξινοσκόπιου (praxinoscope), το οποίο απεικονίζει ένα σκύλο να τρέχει διαρκώς, δίνοντας στον θεατή χρόνο να εξοικειωθεί με την εικόνα και την κίνηση του ζώου. Η χρήση του εν λόγω εργαλείου έχει ρόλο καθησυχαστικό/νανουριστικό. Η παρουσία της γούνας ωθεί στο άγγιγμα του ζώου. Το περιβάλλον του έργου έχει ως στόχο να σκεφτούμε τον ρόλο των ζώων στην ικανοποίηση της ανθρώπινης ανάγκης για ηρεμία και ασφάλεια – κάτι που και εγώ βιώνω μέσα από την καθημερινή σχέση με τον σκύλο μου. Ο σκύλος που τρέχει, ή ονειρεύεται ότι τρέχει, μετατρέπεται σε μέτρο και σύμβολο της δικής μας ελευθερίας.Item Open Access Look_upΧαραλαμποπούλου, Παρασκευή (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-16)Ένας Instagram λογαριασμός μετατρέπεται σε εγκατάσταση στον χώρο. Φωτογραφίες από ευρήματα που ανακαλύπτονται τυχαία στην πόλη ενώ περπατάω, δημιουργούν μια σειρά από φωτογραφίες, όλες με προοπτική προς τα κάτω. Κάποιες από αυτές τις φωτογραφίες δημιουργούνται σε animated gif και δημιουργούν ένα βίντεο με συνεχόμενο scroll down. Όπως η περιπλάνηση μας στην πόλη αποσπασματική, γεμάτη εκπλήξεις και εμπόδια, έτσι και η περιπλάνηση μας στο διαδίκτυο και τα social media. Φωτογραφίες και βίντεο (σε μια κάθετη οθόνη τηλεόρασης, ώστε να δίνει την εντύπωση ενός μεγεθυμένου κινητού) μπλέκονται και απλώνονται στον χώρο. Η σειρά των φωτογραφιών ξεκίνησε όταν περπατώντας στο πεζοδρόμιο, καθώς συνάντησα τη σήμανση των τυφλών, μετά από μια συνεδρία ψυχοθεραπείας. Οι φωτογραφίες δεν είναι σκηνοθετημένες. Είναι προϊόν περιπλάνησης και ανακάλυψης. Μια συνομιλία με τα ευρήματα της περιπλάνησης άλλοτε αυτά σε κάνουν να χαμογελάς, άλλοτε να απορείς, άλλοτε σου αποσπούν το ενδιαφέρον αισθητικά. Με νόημα ή με την απουσία του έτσι και οι δυναμικές των σχέσεων όπως αυτές προκύπτουν. Τι είναι αυτό που κινεί την προσοχή; Στατικότητα μέσα στη συνεχή ροή, εφήμερο μέσα στο αέναο, στιγμιαίες αναρτήσεις σε αδιάκοπες ροές χιλιάδων άλλων, διασπασμένες εικόνες μέσα στην αστική περιπλάνηση ή στο διαδίκτυο. Κινούμενες εικόνες (stop motion) μεταμορφώνονται σε post, δημιουργώντας μια μικρή ιστορία. Σε ένα κόσμο που κινείται διαρκώς η, παλινδρομική και επαναλαμβανόμενη αυτή κίνηση, μοιάζει να συνοδεύει τον παράταιρο χαρακτήρα της ύπαρξης των αντικειμένων στο έδαφος του αστικού τοπίου.Item Open Access Αγκάθια από μέσαΛαμπρινίδη, Μαρία (Πτυχιακή εργασία, 2024-06-14)Η εργασία μου αποτελείται από έργα τα οποία συνθέτουν έναν χώρο αλλά μπορούν να υπάρξουν και αυτόνομα . Ενδύματα , γλυπτά και ορθογώνιες πλαστικές φόρμες γίνονται αλληλένδετα κομμάτια μιας καινούργιας γλώσσας έκφρασης . Το μέσω που απασχόλει την πρακτική μου είναι η πλαστική διαφάνεια στην οποία ενσωματώνω αντικείμενα της καθημερινότητας μου , αποσπάσματα από γραπτά , σκουπίδια και οργανικά στοιχεία όπως μαλλιά και φυτά με έναν ημερολογιακό χαρακτήρα . Ο φωτισμός και τα εργαλεία μου πλέον γίνονται κομμάτι της εγκατάστασης με αυθόρμητο τρόπο καταλαμβάνοντας χώρο και δημιουργώντας μια πιο βιομηχανική ατμόσφαιρα που έρχεται σε αντίθεση με την ευαισθησίας των έργων. Η θεματική που με απασχολεί είναι η παροδικότατα της σύγχρονης εποχής και το έργο μου είναι ένα σχόλιο πάνω σε αυτό . Προσπαθώ να δώσω μια παραπάνω διάρκεια στην σκέψη της στιγμή και το συναίσθημα εγκλωβίζοντας το σε ένα τόσο ανθεκτικό υλικό το οποίο ταλαιπωρεί την εποχή μας αντέχοντας παραπάνω από τι θα έπρεπε στον χρόνο . Τέλος στην πρακτική μου έχω εντάξει το στοιχείο της μόδας και του ενδύματος σαν μια ευκαιρία κάποιος άλλος να μπορέσει να «φορέσει» αυτό που νιώθω . Κάτι τόσο προσωπικό να φύγει από μένα και να αποκτήσει ζωή στο σώμα αυτού που το φοράει . Την τελευταία μέρα τις έκθεσης πραγματοποιήθηκε μια performance με χαρακτήρα fashion show η οποία ξεκινούσε από την κεντρική αίθουσα της Κεσσανλη και κατέληγε στο σκοτεινό δωμάτιο οπού εκθέτονταν τα έργα μου.Item Open Access ΗρωισμόςΒορλόκας, Επαμεινώνδας (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-16)Το κεντρικό θέμα του έργου μου είναι ο «Ηρωισμός». Η λέξη αυτή θα ζει για πάντα όσα χρόνια και αιώνες αν περάσουν. Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να γίνει «ήρωας»: με την κάθε πράξη που κάνει κάθε μέρα, ακόμα και το πιο μικρό- όπως ένας καλός λόγος. Υπάρχουν τόσα παραδείγματα στην καθημερινότητα μας για να δείξουμε τον «ήρωα», που βρίσκεται ανάμεσα μας αρκεί να ρίξουμε το (εγώ) μας και να ανοίξουμε τα μάτια μας. Ο άνθρωπος δεν χρειάζεται να ταυτίζεται ούτε να προσπαθεί να αλλάξει για να μοιάσει σε κάτι, αλλά να προσπαθεί με όση δύναμη έχει να μιμηθεί κάτι, να έχει ένα κίνητρο και να παλέψει για να φτιάξει κάτι. Αυτός ο μικρόκοσμος (θρησκεία ,ήρωες και comic), ο κόσμος θα μπορούσε να το αντιληφθεί σαν μία αναγέννηση, βλέποντας πως μέσα εκεί δεν υπάρχει η λέξη «στερεότυπο», πως μέσα στο κομμάτι «ηρωισμός» δεν υπάρχει αυτό που λέει ο λαός, λίγοι και καλοί. Όχι! Απευθύνεται σε όλους, ανεξαρτήτως φυλετικής, κοινωνικής, οικονομικής, θρησκευτικής, σεξουαλικής κατάστασης. Ο «Ήρωας», δεν είναι για λίγους, αλλά για πολλούς και ακόμα παραπέρα: καθολικός, παγκόσμιος, ίσως ακόμα και συμπαντικός. Το κοινό τους στοιχείο είναι: η ένωση της δύναμης, αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες και φτάνοντας στην κορυφή ως νίκη κατακτώντας το φως. Ο θεατής βλέποντας μία τέτοια ιδέα εμβαθύνει μέσα στο δυναμικό ύφος και την υποβλητική στάση των σωμάτων, μέσα στα θερμόαιμα χρώματα και παράλληλα με την ασκητική κατάσταση που εκπέμπουν. Είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο, οι δύο κόσμοι (οι δυο μορφές απεικόνισης των προσώπων) μέσα από το κοινό τους χαρακτηριστικό, ενώνονται σε ένα.Item Open Access ΣτασιμότηταΚαλπακίδης, Βαγγέλης (Πτυχιακή εργασία, 2024-10-09)Η εργασία αποτελείται από δύο βιντεοεγκαταστάσεις και μία βιντεοπροβολή που πραγματεύονται την έννοια της στασιμότητας μέσα απο την κοινωνία και την ανθρώπινη αντίληψη. Αντλώντας στοιχεία από την καθημερινή εμπειρία, η στασιμότητα εξετάζεται ως μία κατάσταση που αναδύεται μέσα από την επανάληψη, τους περιορισμούς του χώρου και τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Τα έργα μου επικεντρώνονται στην αναπαράσταση αυτών των εννοιών, αποδομώντας την ιδέα της κίνησης ως κάτι αδιάκοπο και αποκαλύπτοντας τις στιγμές αδράνειας που διαμορφώνουν την εμπειρία της πραγματικότητας. Η στασιμότητα διερευνάται εικαστικά μέσω τριών έργων. Ένα 3D animation παρουσιάζει ¨Πέντε παράθυρα¨ εμφωλευμένα το ένα μέσα στο άλλο, δημιουργώντας ένα Droste effect. Αντί να προσφέρει πρόσβαση στον ορίζοντα, το κάθε παράθυρο πλαισιώνει τη θέα του επόμενου παραθύρου. Το έργο δίνει την αίσθηση της ζωής σε μία πυκνοκατοικημένη πόλη, όπου ο ορίζοντας εμποδίζεται από το αστικό τοπίο. Το παράθυρο, σύμβολο σύνδεσης του ατόμου με τον έξω κόσμο, εδώ αντικατοπτρίζει την κλειστοφοβική στρωμάτωση της αστικής ζωής. Η ¨Διελκυστίνδα¨ είναι μια βιντεοεγκατάσταση που αποτελείται από δύο βιντεοπροβολές, τοποθετημένες η μία απέναντι από την άλλη, και από το σχοινί της διελκυστίνδας που τις συνδέει. Το έργο εξετάζει κατά πόσο υπάρχει ουσία στη σύγκρουση, όταν ο μόνος παράγοντας είναι η ύπαρξη της άλλης πλευράς. Παραμένοντας ακίνητοι, ωθούμε τους άλλους να αλλάξουν, ενώ η απλή συμμετοχή στη διαμάχη, από τη μία ή την άλλη πλευρά, οδηγεί στην ακινησία. Τέλος, η ¨Μέδουσα¨ απεικονίζει την εσωτερική πλευρά μιας μάσκας με κενά μάτια, πίσω από τα οποία προβάλλεται βίντεο μιας σκαθαροφάγου σφήκας που χτίζει τη φωλιά της στο υπέδαφος. Η μάσκα φαίνεται καλυμμένη με σκόνη, δημιουργώντας την αίσθηση επιστροφής σε μια προηγούμενη κατάσταση. Η συσσώρευση σκόνης αντικατοπτρίζει τη στασιμότητα της αστικής ρουτίνας. Μέσα από την ανάλυση αυτών των έργων, η εργασία αναδεικνύει τη στασιμότητα όχι μόνο ως φυσική κατάσταση αλλά και ως κοινωνική και ψυχολογική εμπειρία, καλώντας τον θεατή να στοχαστεί πάνω στη σχέση του με τον χώρο, τον χρόνο και την κίνηση.Item Open Access ΣτρουθοκαμηλίζωΜαυροπούλου, Αναστασία (Πτυχιακή εργασία, 2025-03)Ο όρος ‘στρουθοκαμηλιζμός’ περιγράφει τη συνειδητή άρνηση της πραγματικότητας, μια πράξη φυγής και απόκρυψης από το προφανές. Η τάση του ανθρώπου να αγνοεί δυσάρεστες αλήθειες, να εθελοτυφλεί μπροστά σε κρίσιμα ζητήματα και να βυθίζεται στην ασφάλεια της άγνοιας γίνεται το κεντρικό θέμα αυτού του έργου. Μέσα από την ζωγραφική προσπαθώ να δημιουργήσω έναν διάλογο μεταξύ του θεατή και της ίδιας της κοινωνίας. Οι μορφές ,τα υλικά, και η σύνθεση του έργου αντανακλούν την εσωτερική σύγκρουση μεταξύ της επιθυμίας για αλήθεια και της ανάγκης για αποφυγή.Η αισθητική προσέγγιση υπογραμμίζει τη λεπτή γραμμή μεταξύ της άγνοιας και της επίγνωσης, προκαλώντας τον θεατή να αναρωτηθεί: Τι επιλέγουμε να βλέπουμε και τι προτιμούμε να αγνοούμε; Σε μια εποχή υπερπληροφόρησης ,fake news, και κοινωνικής πόλωσης , ο στρουθοκαμηλισμός δεν αποτελει μόνο ατομική επιλογή αλλα και συλλογίκο φαινόμενο. Το έργο αυτό επιχειρεί να αναδείξει την διαχρονικότητα του φαινομένου ,τονίζοντας πως όσο και αν κρύβουμε το κεφάλι μας στην άμμο, η πραγματικότητα παραμένει εκεί, αμετακίνητη, περιμένοντας να την αντιμετωπίσουμε.