ΠΜΣ Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (ΜΕΘΙΣΤΕ)
Permanent URI for this collection
Browse by
Browsing ΠΜΣ Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (ΜΕΘΙΣΤΕ) by Advisor "Ιωαννίδης, Κώστας"
Results 1 - 1 of 1
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access Η πρόσληψη του εξπρεσιονισμού στην Ελλάδα του μεσοπολέμου μέσα από καθημερινές σκηνές βίουΜπομπόλα, Μαρία (Μεταπτυχιακή εργασία, 2024-11)Η διπλωματική εργασία με τίτλο «Η πρόσληψη του εξπρεσιονισμού στην Ελλάδα του μεσοπολέμου μέσα από καθημερινές σκηνές βίου» εξετάζει την επίδραση του ευρωπαϊκού εξπρεσιονισμού στην ελληνική τέχνη κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου. Η μελέτη επικεντρώνεται σε καλλιτέχνες που αποτύπωσαν σκηνές της καθημερινής ζωής με εξπρεσιονιστικά χαρακτηριστικά, αναδεικνύοντας την επιρροή που άσκησαν οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες της εποχής στο εικαστικό πεδίο. Στην πρώτη ενότητα, γίνεται μια αναδρομή στη θεματική της ηθογραφίας στην ελληνική τέχνη των αρχών του 20ου αιώνα. Παρουσιάζονται οι αναπαραστάσεις σκηνών καθημερινής ζωής και αναλύεται η μετάβαση από τον ακαδημαϊσμό στον ρεαλισμό και τον μοντερνισμό. Η εργασία εξετάζει τον ρόλο της ηθογραφίας στην ελληνική λογοτεχνία και τέχνη, καθώς και τη σύνδεση της με την εθνική ταυτότητα. Στη συνέχεια, μελετάται το πλαίσιο της μοντέρνας τέχνης στην Ελλάδα, με έμφαση στην «Ομάδα Τέχνη», η οποία προώθησε τις νεωτερικές τάσεις της εποχής. Εξετάζεται η σχέση μεταξύ της κοινωνικοπολιτικής κατάστασης της Ελλάδας και της εξέλιξης της μοντέρνας τέχνης, καθώς και η πρόσληψη του εξπρεσιονισμού από τους Έλληνες καλλιτέχνες. Η έρευνα εστιάζει στη διαφοροποίηση της ελληνικής εκδοχής του εξπρεσιονισμού από την ευρωπαϊκή. Στην κεντρική ενότητα της εργασίας, παρουσιάζονται έργα καλλιτεχνών όπως οι Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης, Μίμης Βιτσώρης, και Περικλής Βυζάντιος, που υιοθέτησαν το εξπρεσιονιστικό ιδίωμα για να εκφράσουν την κοινωνική και πολιτική ένταση της εποχής. Τα έργα τους απεικονίζουν σκηνές καθημερινής ζωής με παραμόρφωση και έντονη συναισθηματική φόρτιση, χρησιμοποιώντας την εξπρεσιονιστική τεχνική για να αναδείξουν τη βαθύτερη ψυχολογική κατάσταση της κοινωνίας και των ατόμων. Η εργασία ολοκληρώνεται με την κριτική αποτίμηση του εξπρεσιονισμού στην ελληνική τέχνη και τονίζει τη σημασία των σκηνών καθημερινού βίου ως μέσο έκφρασης των κοινωνικών αλλαγών και αντιφάσεων της περιόδου του μεσοπολέμου.