«Πίξελ & Οπτικές Σύλληψης: Ταυτότητα και η έννοια της συσχέτισης στην εποχή της Προσομοίωσης »
Title in english
"Pixels and Perspectives: Unravelling Identity and Connection in the digital Age"
View or Download Files
Embargo lift
Type
Μεταπτυχιακή εργασία
Master Thesis
Master Thesis
Date
2024-12-02
Author
Advisor
Examining Committee
Βελώνης, Κωστής
Διάλλα, Αντωνία
Παπανικολάου, Μαρία
Διάλλα, Αντωνία
Παπανικολάου, Μαρία
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts
Athens School of Fine Arts
Department
Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Department of Visual Arts
Department of Visual Arts
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ)
MA Program in Visual Arts
MA Program in Visual Arts
Keywords in english
Identity, Digital age, Bosch's "Triptych", Internet, Identity integrity, Role of masks, "Pixels and Perspectives" project, Social media
Abstract
«Η κρίση της σημερινής εποχής δεν είναι η επιτάχυνση, αλλά η χρονική διασπορά και η χρονική εξάρθρωση…Έτσι ο χρόνος γίνεται αθροιστικός και κενώνεται από κάθε αφηγηματικότητα…Τα άτομα δεν αποπνέουν άρωμα…» (Han, 2015, σελ.67)
Αντικείμενο της εν λόγω εργασίας είναι η κοινωνική και ψυχαναλυτική προσέγγιση της ψυχοκοινωνικής διάρθρωσης που έχει προκύψει από την εξαρτητική σχέση ανθρώπου - τεχνολογίας, μέσω της εικαστικής διερεύνησης και πρακτικής.
Με αφορμή τον προβληματισμό του κατά πόσο οι νέες τεχνολογίες έχουν μετατοπίσει και επηρεάσει τις διαπροσωπικές σχέσεις, ως προς τους συναισθηματικούς δεσμούς αλλά και την έννοια της ταυτότητας, η παρούσα ανάλυση τοποθετεί ερωτήματα μέσω της δημιουργίας δυστοπικών ψηφιακών ηχοτοπίων, συνθέσεων και χαρακτήρων που αποτελούν παράγοντες των συνθέσεων του «Τρίπτυχου» έργου του Bosch, μετατοπίζοντας την ταυτότητά τους στην ψηφιοποιημένη εποχή. Στην ψηφιακή εποχή, τόπο της εξαφάνισης της διαλεκτικής των εικόνων, η φαντασμαγορία του εφήμερου, άμεσα επηρεασμένη από την εγγύτητα του ψηφιακού γοήτρου, έχει επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο οι χρήστες προσλαμβάνουν τις εικόνες. Η μνήμη προσβάλλεται από την επαναλαμβανόμενη τροχιά του εφήμερου ιδιοσυμβάντος, παράγοντας κατακερματισμού της αφηγηματικότητας, με αποτέλεσμα το ανθρώπινο θυμικό να θυμίζει λογισμικό υπολογιστή προσλαμβάνοντας πληροφορία συσσωρευτικά. Με αυτή τη λογική, τα ίχνη της εικόνας μετατρέπονται σε θραυσματικές επαναλήψεις ενός αλγόριθμου και σαν πρωταγωνιστές του ακαριαίου συναισθήματος.
Η παρούσα εργασία περιέχει παραπομπές στην ομώνυμη «Αλληγορία του Σπηλαίου» του Πλάτωνα, το θεατρικό παιχνίδι, τον ρόλο των προσωπείων και των εξαρτητικών σχέσεων του σύγχρονου ατόμου με το διαδίκτυο και τα social media. Μέσω των σχετικών παραπομπών υφαίνεται μια αλληγορία που φέρει σύνδεση μεταξύ του έργου «Τρίπτυχο» του Bosch, το οποίο τελικά αποκαλύπτει μια πολυμορφικότητα βαθιά διαλεκτική, που αφορά το σύγχρονο εαυτό και την ακεραιότητα της ταυτότητας. Επιπλέον, γίνεται αναλυτική αναφορά στο έργο “Pixels and Perspectives: Unraveling Identity and Connection in the Digital Age”, το πως αυτό συλλήφθηκε, καθώς και στα μέσα που χρησιμοποιήθηκαν για την υλοποίηση του.
Abstract in english
“The crisis of the present era is not acceleration, but temporal dispersion and temporal dislocation... Thus, time becomes cumulative and emptied of all narrative... Atoms do not exude perfume…” (Han, 2015, σελ.67)
The subject of this thesis is the social and psychoanalytical approach to the psychosocial structure that has resulted from the addictive relationship between man and technology, through visual exploration and practice.
Reflecting on how new technologies have shifted and influence interpersonal relationships, in terms of emotional ties and the concept of identity, this analysis poses questions through the creation of dystopian digital soundscapes, compositions and characters that constitute aspects of the compositions of Bosch's "Triptych" work, by shifting their identities into the digitalized era.
In the digital age, the place of the disappearance of the image dialectic, the phantasmagoria of the ephemeral, directly influenced by the proximity of the virtual prestige, affects the way users perceive images. Memory is assaulted by the repetitive trajectory of the ephemeral singularity, a factor in the fragmentation of narrativity, resulting in the human thymic to resemble a computer software by perceiving information cumulatively. Following this reasoning, the traces of the image turn into fragmentary iterations of an algorithm.
This paper contains references to Plato's homonymous theatrical play "Allegory of the Cave", as much as the role of masks and the addictive relationships of the "modern individual" in relation to the internet and social media. Through these allusions, a metaphor is interweaved to carry a connection between Bosch's "Triptych", which eventually reveals a profoundly dialectical polymorphism, concerning the modern self and the integrity of identity. It also discusses comprehensively how the project "Pixels and Perspectives: unraveling identity and connection in the Digital Age" was conceived, as well as the means employed for its conception and execution.
Description
Creative Commons License
Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International