Σοφία Τσεσμελή : διπλωματική εργασία
| dc.contributor.author | Τσεσμελή, Σοφία | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.master | ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) | el |
| dc.date.accessioned | 2022-11-23T10:57:51Z | |
| dc.date.available | 2022-11-23T10:57:51Z | |
| dc.date.issued | 2007 | |
| dc.description | Βιβλιογραφία: σ. 18 | |
| dc.description | Θεωρητικό σκέλος Μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας | |
| dc.description.abstract | Σε αυτήν την εργασία, αποκαλύπτω μια συγκεκριμένη απώλεια, η οποία με οδήγησε στην διερεύνηση ορισμένων απόψεων της ζωής, και ακόμη πώς κάποια συγκεκριμένα γεγονότα του παρόντος με κατεύθυναν να στοχαστώ το παρελθόν. Η πηγή αυτής της προσπάθειας είναι μεν ο θάνατος, αλλά δεν αναφέρομαι απαραίτητα στο γεγονός του θανάτου, αλλά στο τί ακριβώς συμβαίνει σε εμάς που ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ πίσω, και στο πώς το αντιμετωπίζουμε, και στο πώς διαχειριζόμαστε τα διάφορα έθιμα και τις σχετικές τελετές μετά την ανθρώπινη απώλεια. Ίσως αυτά τα έθιμα και οι τελετές που έχουν κοινωνικά δημιουργηθεί, να είναι η «άλλη» κουλτούρα, ή πιθανώς αντίστοιχες δραστηριότητες που εμείς προσωπικά έχουμε δημιουργήσει να γίνονται «η δική μας κουλτούρα». Η δομή αυτής της εργασίας μου επιτρέπει να αναφερθώ στα διάφορα υλικά που χρησιμοποιώ και στις εκάστοτε ιδιότητές τους. Βασικός μου στόχος είναι να δείξω πώς αυτά τα στοιχεία έχουν την ικανότητα να μας προκαλούν να αναλογιστούμε τις τελετουργίες, και πώς ακόμη οδηγούν τον θεατή να στοχαστεί τα αισθήματα, τις ανθρώπινες σχέσεις και την θέση μας στον κόσμο αυτό. Είναι αναπόφευκτο ότι με την πάροδο των χρόνων ο πόνος υποχωρεί, το θέμα συζήτησης τείνει να έχει κλείσει και μια νέα κοινωνική πραγματικότητα δημιουργείται. Οι πληγές όμως ποτέ δεν κλείνουν. Δεν υπάρχει κανένα τέλος σε αυτό το εγχείρημα, και δεν θα μπορούσα τώρα να δηλώσω πως «τελείωσε - το έχω ξεπεράσει». Μέσα από την ανακοίνωση της ύπαρξής του, ο θάνατος μας θυμίζει την ζωή που άγγιζε κάποτε την δική μας και επιβεβαιώνει την δική μας ταυτότητα ως ζωντανοί άνθρωποι. Πρόκειται για την πλοήγηση του ζωντανού ανθρώπου μέσα σε μια ζωή που είναι ικανή μονάχα να οδηγήσει στον θάνατο, και ακόμη για το πώς κατανοούμε τις τελετουργίες που διαφυλάσσουν κάποιες σχέσεις, αλλά και για το πώς μας βοηθούν να ξεπεράσουμε την θλίψη μας. Έχω επιχειρήσει, μέσα από αυτό το κείμενο, να αγγίξω θέματα της καθημερινής μας ζωής (πώς δηλαδή διαπραγματευόμαστε την ίδια μας την ύπαρξη). Αναλύοντας τα έργα τέχνης μου, και συντάσσοντας αυτή την εργασία, έφτασα στο συμπέρασμα ότι όλη αυτή η διαδικασία ήταν υπόθεση αυτο-στοχασμού, όχι μόνο για εμένα ως τον καλλιτέχνη, αλλά και για τον θεατή. | |
| dc.format.extent | 18 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/128 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Διατριβές | |
| dc.subject | Τέχνη | |
| dc.subject | Υλικά στην τέχνη | |
| dc.title | Σοφία Τσεσμελή : διπλωματική εργασία | |
| dc.type | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| dspace.iiif.enabled | true |