Ασφυξιογόνα : η στρατιωκοποίηση της επιτήρησης στη βάση του δόγματος της "μηδενικής ανοχής"
| dc.contributor.advisor | Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Ε. | |
| dc.contributor.author | Ταγαρίδη, Ερατώ | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.master | ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) | el |
| dc.date.accessioned | 2022-11-24T11:26:45Z | |
| dc.date.available | 2022-11-24T11:26:45Z | |
| dc.date.issued | 2016 | |
| dc.description | Βιβλιογραφία: σ. 33-34 | |
| dc.description | Θεωρητικό σκέλος Μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας | |
| dc.description.abstract | Προσπαθώντας να εντοπίσω επιρροές ή καλύτερα συγγένειες με έργα και καλλιτέχνες, σε σχέση με το έργο, βρέθηκα περικυκλωμένη από τις ίδιες εικόνες που στοιχειώνουν τη συγκίνησή μου από τη στιγμή, σχεδόν, που πρωτοδημιουργήθηκαν εντός μου και έκτοτε χάνονται και επανέρχονται, όταν εκείνες θέλουν. Κάπως έτσι βρέθηκα αντιμέτωπη με κάποιες σκηνές από τις πρώτες ταινίες του Bela Tarr, που είχα δει. Το πλάνο, που κορυφώνεται η σκηνή στο νοσοκομείο στις «Αρμονίες του Werckmeister», με το γυμνό σώμα του γέρου, που στέκεται μέσα στην μπανιέρα, να σηματοδοτεί με έναν περίεργο τρόπο την αποχώρηση του πλήθους. Ένα πιο συγκεκριμένο πλάνο σε σχέση με την αίσθηση, που κάπως επιδίωκα, είναι τα παρατεταγμένα πρόσωπα, που στέκονται ακίνητα στο πέρασμα της κάμερας περισσότερο στο «Damnation», που κοιτούν μετωπικά τον θεατή και λιγότερο στο «Prologue», όπου η κάμερα τα διατρέχει προς την αρχή της μεγάλης ουράς. Στη συνέχεια εντόπισα μια παρόμοια εντύπωση, που με ενδιέφερε και προέκυπτε επιτακτικά ως αισθητική απαίτηση και που είχα αποκομίσει από τα γραπτά του Kafka. Όχι τόσο από την «Αποικία των τιμωρημένων όσο από τη «Δίκη» και ακόμα περισσότερο τον «Πύργο». Η ακαθόριστη δύναμη μιας εξουσίας, που δημιουργεί την αίσθηση του αναπόδραστου και του μάταιου. Μια δύναμη τόσο απόμακρη όσο και διάχυτη, που σταδιακά ολόκληρος ο κόσμος γίνεται προέκτασή της. Τέλος, μου έχει μείνει έντονα η εικόνα από το ρακούν στο «Άουστερλιτς» του Sebald, από την επίσκεψη στο Νυχτόραμα: «Αυτό όμως, που μου έμεινε και το θυμάμαι σαν τώρα είναι το ρακούν, που το παρατήρησα για πολύ ώρα, να κάθεται σοβαρό δίπλα σε ένα ρυάκι και να πλένει ξανά και ξανά ένα κομμάτι μήλο, λες και μ’ αυτό το εξαιρετικά επιμελές πλύσιμο, που ξεπερνούσε κάθε όριο λογικής, έλπιζε να ξεφύγει από τον ψεύτικο κόσμο στον οποίο είχε βρεθεί -κατά κάποιον τρόπο χωρίς τη δική του ανάμειξη» | |
| dc.format.extent | 34 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/187 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Διατριβές | |
| dc.subject | Αντιασφυξιογόνες μάσκες | |
| dc.subject | Κοινωνία | |
| dc.title | Ασφυξιογόνα : η στρατιωκοποίηση της επιτήρησης στη βάση του δόγματος της "μηδενικής ανοχής" | |
| dc.type | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| dspace.iiif.enabled | true |