Η επινόηση της παράδοσης στο Ιράν του 1971
Title in english
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Date
2021
Author
Advisor
Examining Committee
Λινάρδου, Καλλιρρόη
Ρούσσου, Βαρβάρα
Ρούσσου, Βαρβάρα
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
Keywords in english
Abstract
Η επινόηση της παράδοσης αποτελεί σύνηθες γεγονός για τα περισσότερα κράτη κατά την εποχή της νεωτερικότητας. Στην προσπάθεια της εκάστοτε ηγεσίας να ενοποιήσει πολύπλοκες λαϊκές τάξεις ή στρώματα υπό τους κανόνες ενός κατεστημένου, διαμορφωνόταν ένα πλαίσιο κοινωνικών συμβάσεων, με εγγενή χαρακτηριστικά όπως οι παραδόσεις – προσδιοριζόμενα ως υπερβατικά. Είναι αξιοσημείωτο, ωστόσο, ότι πολλές από αυτές τις παραδόσεις, που συχνά διεκδικούσαν την προέλευσή τους από το παρελθόν, ήταν (μερικώς ή ολικώς) επινενοημένες – ανύπαρκτες στην πραγματικότητα, ή παραποιημένες – χωρίς την αρχέγονη σύνδεση που τους αποδιδόταν. Τέτοιου είδους συμβάσεις μεταλαμπαδεύονταν συχνά με πομπώδεις κρατικές τελετές, οι οποίες με το μέγεθος και τη λαμπρότητά τους επεδίωκαν να επιβεβαιώνουν την πίστη του ευρέως κοινού στην εθνική συνοχή και την υποταγή του στο κατεστημένο και τους εκπροσώπους του. Το Ιωβηλαίο, επετειακή εκδήλωση για ένα σημαντικό γεγονός, έχει αποτελέσει αφορμή για τέτοιου είδους τελετουργίες τον τελευταίο ενάμισι αιώνα. Η δε περίπτωση του Ιρανικού Ιωβηλαίου είναι χαρακτηριστική από αυτήν την άποψη. Οι μνημονικές εκδηλώσεις που τελέστηκαν στο Ιράν το 1971 για τα 2500 χρόνια της Περσικής αυτοκρατορίας αλλά καί οι αναβολές στην οργάνωσή τους, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον να μελετηθούν για αρκετούς λόγους. Κατ’ αρχάς – η ιστορική συνέχεια. Ενώ ο αυτοκράτορας του Ιράν κατοχύρωνε τη νόμιμη διαδοχή του από τον ανθρωπιστή Μ. Κύρο, το σώφρονα Δαρείο και τον θαρραλέο Ξέρξη , η δυναστεία του όφειλε την εξουσία σε πραξικοπήματα. Ενδιαφέρουσα επίσης είναι η χρήση της προόδου και της "προέλευσής της" από την αρχαιότητα. Ειδικότερα, η Λευκή Επανάσταση (μεταρρυθμίσεις του Σάχη Μοχάμαντ Ρεζά Παχλαβί) συνδυαζόταν με τον Κύλινδρο του Κύρου (γνωστό και ως ‘η πρώτη σύμβαση των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων’). Αυτό του προσέδιδε τόσο τη δόξα μιας προαιώνιας κληρονομιάς, όσο και το αφήγημα της ανέκαθεν σύνδεσης των παραδόσεών της με αξίες, προσκείμενες στο δυτικό πολιτισμό και άρα κατανοητές από το ακροατήριο της δύσης. Επιπλέον, αξιοσημείωτο παραμένει το γεγονός ότι μεγάλο μέρος των εορτασμών αποτέλεσε η προβολή της Περσικής κουλτούρας και τρόπου ζωής σε παγκόσμια κλίμακα. Το διεθνές συνέδριο Ιρανολογίας, η κυκλοφορία εκατοντάδων βιβλίων, ντοκιμαντέρ, έργων τέχνης κοκ, αλλά και παράλληλες εκδηλώσεις στην επαρχία, πέραν του ότι εξάπλωσαν το ενδιαφέρον για τη χώρα σε όλη την υφήλιο, την ανέδειξαν και σε κέντρο προσέλκυσης τουριστών. Τέλος, θεωρώ πως, σημαίνοντα ρόλο παίζει και η μακρά περίοδος αναπρογραμματισμού των εορτασμών. Τα δέκα χρόνια που μεσολάβησαν από τα αρχικά σχέδια μέχρι την υλοποίησή τους, επέφεραν αξιοσημείωτες εσωτερικές και εξωτερικές αλλαγές στην αυτοκρατορία. Έτσι, η αυτοκρατορική επέτειος απέκτησε έναν εντελώς διαφορετικό σκοπό.
Abstract in english
Description
Περιέχει βιβλιογραφία
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές