Καλλιτεχνική Έρευνα & Αποανάπτυξη: Η συγκρότηση ενός νέου παραδείγματος συμβίωσης μέσα από τη σύγχρονη καλλιτεχνική πρακτική
dc.contributor.advisor | Αδαμοπούλου, Αρετή | |
dc.contributor.author | Παππά, Αλεξία | el |
dc.contributor.committee | Δασκαλοθανάσης, Νίκος | |
dc.contributor.committee | Διάλλα, Αντωνία | |
dc.contributor.department | Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης | el |
dc.contributor.department | Department of Art Theory and History | en |
dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
dc.contributor.faculty | School of Fine Arts | en |
dc.contributor.master | ΠΜΣ Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (ΜΕΘΙΣΤΕ) | el |
dc.date.accessioned | 2024-06-05T11:58:28Z | |
dc.date.available | 2024-06-05T11:58:28Z | |
dc.date.issued | 2024 | |
dc.description.abstract | Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ρόλο των σύγχρονων καλλιτεχνικών και επιμελητικών πρακτικών στη διαμόρφωση ενός νέου πολιτισμικού παραδείγματος, το οποίο προκύπτει από την ανάγκη αποανάπτυξης των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Μέσα από βιβλιογραφική έρευνα ξεδιπλώνονται οι βασικοί πυλώνες του επιχειρήματός, που είναι πρώτον η οικολογία, και οι εκφάνσεις της μέσα στην καλλιτεχνική πρακτική και την πολιτιστική θεωρία, και δεύτερον η καλλιτεχνική έρευνα, η οποία αναδεικνύεται σήμερα ως η κατεξοχήν πρακτική στο πεδίο της σύγχρονης τέχνης. Αρχικά διερευνάται το οικολογικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο πλανήτης ως το επείγον ιστορικό συγκείμενο και αναλύεται το κοινωνικό όραμα της αποανάπτυξης σαν μέθοδος απόρριψης του κυρίαρχου καπιταλιστικού συστήματος οργάνωσης της σύγχρονης ζωής. Ακολούθως, μέσα από μια ιστορική αναδρομή στην ιστορία της τέχνης, επιχειρείται μια γενεαλογία των καλλιτεχνικών ρευμάτων, τάσεων, κινημάτων, και θεωριών που από τη δεκαετία του 1960 κι έπειτα διαμορφώνουν τη σχέση τέχνης και οικολογίας και φανερώνουν την αντίδραση του καλλιτεχνικού κόσμου σε θέματα οικολογικής και κοινωνικής δικαιοσύνης. Φτάνοντας στον εικοστό πρώτο αιώνα, η εργασία εστιάζει στη θεσμοθέτηση του γνωστικού αντικειμένου της καλλιτεχνικής έρευνας, και την τάση που ωθεί τους/τις εικαστικούς να δουλέψουν σε αποκεντρωμένα υπαίθρια περιβάλλοντα και να ενσωματώσουν στην πρακτική τους διεργασίες της καθημερινής αγροτικής ζωής και να διαμορφώσουν συλλογικά μοντέλα κοινωνικότητας. Η αρχική πρόθεση διερεύνησης της σχέσης οικολογίας και τέχνης λαμβάνει διαστάσεις κοινωνικοπολιτικού προβληματισμού, ο οποίος συνοψίζεται στο ερώτημα που διατρέχει εξ ολοκλήρου το ανά χείρας κείμενο: πώς μπορούμε να δράσουμε μέσα στο σύγχρονο συστημικό πλαίσιο της τέχνης και της εκπαίδευσης ώστε να απορρίψουμε το ίδιο αυτό σύστημα; Αναλύονται κριτικά οι θεσμικοί τρόποι οργάνωσης και δράσης, από τις διεθνείς οίκο-εκθέσεις έως τα καλλιτεχνικά residencies που δρουν ως οχήματα αποκέντρωσης και ενθαρρύνουν εναλλακτικές πηγές γνώσης και αμοιβαίας μάθησης | |
dc.format.extent | 86 | |
dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/496 | |
dc.language.iso | el | |
dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
dc.publisher | Athens School of Fine Arts | en |
dc.rights | Attribution 4.0 International | en |
dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Αποανάπτυξη | el |
dc.subject | Οικολογία | el |
dc.subject | Καλλιτεχνική έρευνα | el |
dc.subject | Σύγχρονη τέχνη | el |
dc.subject | Ύπαιθρος | el |
dc.subject | Κοινότητα | el |
dc.title | Καλλιτεχνική Έρευνα & Αποανάπτυξη: Η συγκρότηση ενός νέου παραδείγματος συμβίωσης μέσα από τη σύγχρονη καλλιτεχνική πρακτική | |
dc.type | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
dc.type | Master Thesis | en |
dspace.iiif.enabled | true |