Ο Ιμπρεσιονισμός και οι Αμερικανοί συλλέκτες του 19ου και 20ού αιώνα
| dc.contributor.advisor | Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Ε. | |
| dc.contributor.author | Ευθυμιάδη, Εύα | |
| dc.contributor.committee | Δασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961- | |
| dc.contributor.committee | Λινάρδου, Καλλιρρόη | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.date.accessioned | 2022-11-24T09:26:14Z | |
| dc.date.available | 2022-11-24T09:26:14Z | |
| dc.date.issued | 2018 | |
| dc.description | Περιέχει βιβλιογραφίες | |
| dc.description.abstract | Ο ιμπρεσιονισμός μπορεί να ξεκίνησε ως ένα μικρό καλλιτεχνικό ρεύμα χωρίς ιδιαίτερα πολλούς υποστηρικτές, στην πορεία όμως κατάφερε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρον των ανθρώπων της τέχνης. Ξεκίνησε από τη Γαλλία αλλά γρήγορα επεκτάθηκε δυτικότερα προς το λεγόμενο Νέο Κόσμο. Δεν ήταν λίγοι οι καλλιτέχνες που θέλησαν να ακολουθήσουν το καλλιτεχνικό αυτό ρεύμα και μπόρεσαν να εντρυφήσουν στις νέες τεχνικές και μεθόδους που χάραξαν οι ιμπρεσιονιστές. Η τότε «κλειστή» αμερικανική κοινωνία που ήταν ακόμα λαβωμένη από το μακρόχρονο εμφύλιο πόλεμο δυσκολεύτηκε να αποδεχθεί το νέο έως τότε κίνημα με τις νέες προοπτικές που ξέφευγαν από τα όρια και τους κανόνες. Ωστόσο με το ενδιαφέρον που οι συλλέκτες εκδήλωσαν για τα «περίεργα» έργα των ιμπρεσιονιστών συνέβαλαν ώστε να γίνουν ευρύτερα γνωστά και προσιτά στο κοινό. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των Αμερικάνων ζωγράφων και συλλεκτών για τη Γαλλία δεν μπορεί να θεωρηθεί τυχαίο. Η χώρα αυτή διατηρούσε πάντοτε ισχυρούς δεσμούς με το αμερικανικό έθνος το οποίο είχε εμπνεύσει με τη σκέψη των Γάλλων διαφωτιστών του 18ου αιώνα και το είχε ενεργά υποστηρίξει στην υπόθεση της ανεξαρτησίας του. Εκτός αυτού, βέβαια, το Παρίσι παρέμενε η παγκόσμια πρωτεύουσα των φώτων και της τέχνης. Για κάθε πλούσιο ή καλλιεργημένο Αμερικάνο το ταξίδι σε αυτό αποτελούσε όνειρο ζωής. Η μακρά παραμονή κάποιων σημαντικών ανθρώπων στην πρωτεύουσα της Γαλλίας, οι επαφές που αναπτύχθηκαν με καλλιτέχνες και διακινητές έργων τέχνης και η δραστηριοποίηση των τελευταίων στην αμερικανική ήπειρο ήταν οι σπόροι οι οποίοι απέδωσαν καρπούς. Χάρη στην αγάπη ισχυρών και σπουδαίων ανθρώπων εκείνης της εποχής, οι οποίοι εκτίμησαν τη διαφορετικότητα του καλλιτεχνικού ρεύματος και θέλησαν να κάνουν δικά τους μερικά από τα ιμπρεσιονιστικά αριστουργήματα, το κίνημα αναγνωρίσθηκε ευρύτερα. Ισχυροί Αμερικανοί, οι οποίοι δεν είχαν άμεση επαφή με την τέχνη ταυτίστηκαν με το έργο των ιμπρεσιονιστών και με τον τρόπο που αναπαριστούσαν την καθημερινή ζωή, με αποτέλεσμα να συλλέγουν πίνακες γνωστών ιμπρεσιονιστών ζωγράφων και να δημιουργούν δικές τους, αυτόνομες συλλογές. | |
| dc.format.extent | 38 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/170 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Πτυχιακές εργασίες | |
| dc.subject | Ιμπρεσιονισμός | |
| dc.subject | Συλλέκτες και συλλογές | |
| dc.subject | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής | |
| dc.subject | Πινακοθήκες | |
| dc.title | Ο Ιμπρεσιονισμός και οι Αμερικανοί συλλέκτες του 19ου και 20ού αιώνα | |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dspace.iiif.enabled | true |