Repository logo
 

Things Shining in the Dark

Title in english

View or Download Files

Embargo lift

Type

Πτυχιακή εργασία
Graduation Project

Date

2022

Examining Committee

Studio Director

Τρανός, Νίκος

Academic Institution

Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts

Department

Τμήμα Εικαστικών Τεχνών
Department of Visual Arts

Category

Γλυπτική
Φωτογραφία
Πολυμέσα

Master of Arts Program

Keywords in english

Abstract

H πτυχιακή εργασία Things Shining in the Dark, αποτελεί μια εξερεύνηση της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα από ταραχώδη τοπία συγκρούσεων, μετανάστευσης και μεταμόρφωσης. Μέσα από μια σειρά πολυμεσικών έργων τέχνης πολυμέσων, οι θεατές προσκαλούνται σε ένα ταξίδι στη σύγχρονη πραγματικότητα, όπου τα όνειρα συγκρούονται με τις σκληρές πραγματικότητες και οι ελπίδες τρεμοπαίζουν στο σκοτάδι. Στο επίκεντρο της έκθεσης βρίσκεται η φωτογραφική σειρά The Island Beyond the Coast, που αποτελεί μια ωδή στο λιμάνι του Πειραιά - μια πύλη σε μακρινούς ορίζοντες και ένα σύμβολο της λαχτάρας της αναχώρησης. Στο πλαίσιο του παγκόσμιου εμπορίου και της καπιταλιστικής επέκτασης, το λιμάνι αναδεικνύεται ως ένας οριακός χώρος όπου τα όνειρα και οι εφιάλτες συγκλίνουν και όπου η υπόσχεση για νέα ξεκινήματα συγκρούεται με το βάρος της ιστορίας και της παράδοσης. Στο βίντεο Πέρασμα, μεταφερόμαστε στην ηρεμία ενός μικρού κόλπου δίπλα στην θορυβώδη ζώνη μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων της Cosco στον Πειραιά, σε ένα κόσμο όπου ο χρόνος κυλά διαφορετικά. Ανάμεσα στην κολοσσιαία παρουσία των πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων, η ζωή ξετυλίγεται σε μια αντίθεση παράδοσης και νεωτερικότητας, όπου τα ρεύματα του καπιταλισμού συγκρούονται με τον αργό ρυθμό της παραδοσιακής ζωής. Οι άνθρωποι, απτόητοι από τους γίγαντες του εμπορίου, ρίχνουν τις πετονιές τους στα νερά, η αρχαία τέχνη στο ψάρεμα αποτελεί απόδειξη ανθεκτικότητας στην αλλαγή. Με φόντο τα πανύψηλα πλοία που φορτώνονται με κοντέινερ που προορίζονται για μακρινές ακτές, οι διαχρονικές μελωδίες ενός πανηγυριού γεμίζουν τον αέρα, συγκεντρώνοντας τις κοινότητες. Σε αυτόν τον οριακό χώρο, η αντιπαράθεση μεταξύ του παλιού και του νέου είναι ολοφάνερη. Η ακτοφυλακή κλείνει τον κόλπο στους ψαράδες ως υπενθύμιση των δυνάμεων που διαμορφώνουν τον κόσμο μας. Είναι μια ταινία δοκίμιο - ένας διαλογισμός στη διασταύρωση παρελθόντος και παρόντος, παράδοσης και καπιταλισμού. Στην συνέχεια μια σειρά από χρυσά υφασμάτινα Κ47, στις Εμπόλεμες ζώνες της ύπαρξης, αποτυπώνουν την έννοια της βίας και της σύγκρουσης και τον βαθύ αντίκτυπο της στις ατομικές ζωές και τη συλλογική συνείδηση τόσο των ενηλίκων όσο και των παιδιών. Το έργο σε συνδυασμό με το κείμενο, εμβαθύνει στις εμπειρίες παιδιών στρατιωτών σε περιοχές συγκρούσεων, όπως η Βαγδάτη και η Ουγκάντα, τονίζοντας τις τραγικές συνέπειες της βίας που συχνά οδηγούν στην απόφαση να εγκαταλείψει κανείς το σπίτι του. Το Ana Anna, ένα ντοκιμαντέρ σε εξέλιξη, εξερευνά το μεταμορφωτικό ταξίδι της Άννας Ιβάνκοβα, μιας Κουβανής τρανσέξουαλ χορεύτριας που αναζητά μια νέα πραγματικότητα μακριά από τα όρια της πατρίδας της. Μέσα από προσωπικές συνεντεύξεις και κινηματογραφικές εικόνες, αναπαριστάται η αναζήτηση της προσωπικής απελευθέρωσης μπροστά στις αντιξοότητες. Τέλος, το Love Moves Me, ένα ηφαιστειακό συντριβάνι, είναι ένας συλλογισμός στις στοιχειώδεις δυνάμεις του νερού και της πέτρας, εξερευνώντας θέματα ρευστότητας, αντιθέσεων και συνεχούς ροής. Εδώ, το σιντριβάνι γίνεται σύμβολο της αιώνιας ροής της ζωής, μια υπενθύμιση της διασύνδεσης όλων των ζωντανών όντων και της καθολικής επιθυμίας για κίνηση και αλλαγή

Abstract in english

Description

Creative Commons License

Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International

Creative Commons License URL

Brief Bio

Η Λουίζα Βραδή είναι εικαστική καλλιτέχνης, φωτογράφος και κινηματογραφίστρια. Η καλλιτεχνική της διαδρομή πηγάζει από ακαδημαϊκές σπουδές στις εικαστικές τέχνες, τα νέα μέσα, τη γλυπτική και την καλλιτεχνική εκπαίδευση. Το έργο της εστιάζει σε κοινωνικές πρακτικές ντοκιμαντέρ μέσω της φωτογραφίας και του βίντεο. Εξερευνά θέματα όπως προσωπικές και συλλογικές μνήμες, η ανθρώπινη μετακίνηση, ζητήματα ταυτότητας φύλου και το διαγενεακό τραύμα. Εκτός από τις καλλιτεχνικές της δραστηριότητες, έχει υπάρξει παιδαγωγός και θεραπεύτρια μέσω τέχνης, προσφέροντας υποστήριξη και θεραπεία σε άτομα που αντιμετωπίζουν ψυχικές και ψυχοκοινωνικές διαταραχές, καθώς και άτομα που καταπολεμούν τον εθισμό. Από το 2020 συνεισφέρει ως multimedia journalist για το Reuters. Έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη, κινηματογραφίστρια, βοηθός παραγωγής και designer. Είναι μέλος της συλλογικότητας Women Photograph και ήταν μία από τις 30 καλύτερες γυναίκες φωτογράφους διεθνώς για το 2020. Το 2023 ολοκλήρωσε το Εκπαίδευση Hostile Περιβάλλοντος και Πρώτων Βοηθειών (HEFAT) στην Πολωνία. Για το 2024 βραβεύτηκε ως μια από τα ταλέντα του Futures από το VOID. Έχει βραβευτεί από την Ένωση Ελληνικού Ντοκιμαντέρ για να συμμετάσχει στο Pitching Forum του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2024 για το ντοκιμαντέρ της για την ζωή της Άννας Ιβάνκοβα. Είναι μέλος της Ένωσης Ελληνικού Ντοκιμαντέρ. Η δουλειά της έχει εμφανιστεί σε διεθνή μέσα όπως οι NYTimes, Le Monde, Vogue, Guardian, Monocle, Penguin Books, κλπ. Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε μουσεία και γκαλερί όπως το Μουσείο Μπενάκη, η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση, η γκαλερί The Breeder, κ.α. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα, Ελλάδα.