An exile : who asks where? : πτυχιακή εργασία
| dc.contributor.advisor | Διάλλα, Αντωνία (Άντα) | |
| dc.contributor.advisor | Ξηροπαΐδης, Γιώργος, 1958- | |
| dc.contributor.advisor | Χανδρής, Παντελής, 1963- | |
| dc.contributor.author | Δημητριάδη, Έρη | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.master | ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) | el |
| dc.date.accessioned | 2022-11-22T06:55:50Z | |
| dc.date.available | 2022-11-22T06:55:50Z | |
| dc.date.issued | 2016 | |
| dc.description | Βιβλιογραφία: σ. 29-30 | |
| dc.description | Θεωρητικό σκέλος Μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας | |
| dc.description.abstract | Σε πολύ μικρή ηλικία, τότε που με παράξενο τρόπο εικόνες χαράσσονται στην μνήμη μας καταλαμβάνοντας ανεξήγητα δυσανάλογο χώρο, ήρθα αντιμέτωπη με ένα τοπίο που το περίβλημά του ήταν πολύ δύσκολο να οριοθετηθεί εντός της αντιληπτικής μου δυνατότητας. Περνώντας από ένα λιμάνι του γενέθλιου τόπου μου παρατήρησα σιδερένια ερειπωμένα καράβια, αφημένα μέσα στη θάλασσα, να αποσυντίθενται αργά παραχωρώντας στη σκουριά τον τελευταίο λόγο. Εύκολα προσβάσιμα από την ακτή, με τις μπουκαπόρτες να χάσκουν, έστεκαν όρθια σαν ένας στόλος που δεν έχει κριθεί ακόμα η τύχη του, σύροντάς με βαθύτερα στην απορία. ‘Τι είναι εδώ;’ Η απάντηση ενέτεινε την εικόνα ριζώνοντάς την οριστικά μέσα μου: ‘Α, το Νεκροταφείο Πλοίων’. Έτσι ήταν γνωστός αυτός ο τόπος, απολύτως προσδιορισμένος από την πρακτική στην οποία υποτάχθηκε για περίπου 7 δεκαετίες και με αυτή την ονοματοθεσία ήταν ενταγμένος στο ευρύτερο κοινωνικό σώμα. Ιδιοκτήτες που δεν ήταν διατεθειμένοι, όπως προέβλεπε ο κανονισμός, να πληρώσουν τα τελευταία ναύλα του πλοίου τους ώστε να καταλήξει και να διαλυθεί σε κάποιο διαλυτήριο, παρατούσαν εκεί τις ιδιοκτησίες τους προκειμένου να απαλλαγούν άμεσα από τα βάρη τους. Σταδιακά ο κόλπος, από τόπο μνήμης είχε μετατραπεί σε υπολειμματικό χώρο που όμως μια άλλη μνήμη είχε άρχισε να εγγράφεται. Το όνομα ‘Νεκροταφείο πλοίων’ διατηρήθηκε για πάρα πολλά χρόνια, μέχρις τα πλοία να ανασυρθούν και να εξαφανιστούν λίγο πριν την διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004. Τότε κρίθηκε απαραίτητο να καθαριστεί το ιστορικό λιμάνι από τα σαπιοκάραβα και τα σκουπίδια ώστε να αναδειχθεί η σημασία του ως τόπου διεξαγωγής της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας, που σύμφωνα με το ελληνικό εθνικό αφήγημα, αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές της αρχαιοελληνικής ιστορίας. Όταν τα υλικά ίχνη της σύγχρονης περιόδου εξαφανίστηκαν, απελευθερώθηκε χώρος ώστε να αναδυθεί το εξέχουσας ιστορικής σημασίας φορτίο, που για πολλές δεκαετίες ‘θόλωνε’ κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Πολύ σύντομα μετά την απομάκρυνση των κουφαριών και μεγάλου μέρους των απορριμμάτων, το εν λόγω λιμάνι με το γεωγραφικό όνομα Κυνόσουρα Σαλαμίνας θα ‘αποκαθιστούσε’ το ιστορικό του βάρος, και η προηγούμενη περίοδος θα ετίθετο στην απόλυτη σιωπή. Κανείς έκτοτε δεν θα αναφερθεί σε αυτήν τη μνήμη παρά μόνο για να τονίσει την υποβάθμιση της περιοχής. | |
| dc.format.extent | 30 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/70 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Διατριβές | |
| dc.subject | Μνήμη | |
| dc.subject | Ιστορία | |
| dc.title | An exile : who asks where? : πτυχιακή εργασία | |
| dc.type | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| dspace.iiif.enabled | true |