Το τέλειο έγκλημα
| dc.contributor.advisor | Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Ε. | |
| dc.contributor.author | Μπαλτατζή, Ροσίνα, 1976- | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.master | ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) | el |
| dc.date.accessioned | 2022-11-23T07:32:06Z | |
| dc.date.available | 2022-11-23T07:32:06Z | |
| dc.date.issued | 2010 | |
| dc.description | Βιβλιογραφία: σ. 20 | |
| dc.description | Θεωρητικό σκέλος Μεταπτυχιακής διπλωματικής εργασίας | |
| dc.description.abstract | Οι εικόνες, ως ιδεώδη κατασκευάσματα, εμφανίστηκαν για να πραγματώσουν την εμφάνιση κάποιου πράγματος που ήταν απών. Βαθμιαία όμως έγινε φανερό πως μια εικόνα μπορούσε να διαρκέσει περισσότερο από αυτό που παρίστανε. Η τεράστια σημασία της οπτικής επικοινωνίας είναι αδιαμφισβήτητη καθ ’όλη τη διάρκεια της ιστορίας του ανθρώπου, όντας μια στοχαστική και συνεχής μορφή κατανόησης. Στις κοινωνικές επιστήμες, η τάση των ανθρώπων να παρατηρούν κάτι από συνήθεια, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον George Simmel. Το οπτικό νεύρο του σύγχρονου ανθρώπου στις δυτικές κοινωνίες, έχει εξασκηθεί στο να δέχεται εκατοντάδες οπτικά μηνύματα καθημερινά, προερχόμενα κυρίως από τα media. Η δημιουργία της συγκεκριμένης ενότητας των έργων, έχοντας υπαινικτική διάθεση, είναι μια προσπάθεια σχολίου, συσχετισμού και διερεύνησης του καθοριστικού ρόλου και της επίδρασης των εικόνων που προάγουν τα ΜΜΕ στη διαμόρφωση της κοινωνικής πραγματικότητας. Μέσα από μια σειρά έργων, προβάλλονται και εναποθέτονται πολλές πηγές και αναφορές ακρωτηριάζοντας το αρχικό εννοιολογικό τους φορτίο. Οι αναφορές στα διακοσμητικά στοιχεία «λειτουργούν κατά κύριο λόγο ως κοινωνικό κριτήριο και αφορούν όχι στο πώς τα πράγματα θα είναι αληθοφανή αλλά στο πώς εξισώνονται με τις τρέχουσες συνθήκες. Χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές για την επανεπεξεργασία εικόνων που προέρχονται κυρίως από διαφημίσεις, εφημερίδες, συσκευασίες, επιχειρείται μια διερεύνηση της δύναμης της εικόνας μέσα από τη ζωγραφική πράξη. Το έργο προσεγγίζεται με εργαλείο τους ίδιους τους μηχανισμούς που χρησιμοποιεί η pop κουλτούρα αλλά με διάθεση επικριτική αντί για εξύμνηση. Θεωρώντας σημαντική την χρήση ενός παραδοσιακού μέσου, της ζωγραφικής, και εξερευνώντας τις δυνατότητές της, με διαδικασία που γίνεται και ελέγχεται χειρονακτικά, ως στόχος τίθεται μια μορφολογική και εννοιολογική σύμπτωση. | |
| dc.format.extent | 20 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/106 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.rights | Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές | |
| dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el | |
| dc.subject | Διατριβές | |
| dc.subject | Εικόνες | |
| dc.subject | Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας | |
| dc.subject | Αντίληψη | |
| dc.subject | Κοινωνική πραγματικότητα | |
| dc.title | Το τέλειο έγκλημα | |
| dc.type | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| dspace.iiif.enabled | true |