Empty Playground
| dc.contributor.advisor | Βελώνης, Κωστής | |
| dc.contributor.author | Χατζηαθανασιάδου Δέδε, Άρτεμις | el |
| dc.contributor.committee | Διάλλα, Αντωνία | |
| dc.contributor.committee | Συμεωνίδης, Θωμάς | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Εικαστικών Τεχνών | el |
| dc.contributor.department | Department of Visual Arts | en |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | School of Fine Arts | en |
| dc.contributor.master | ΠΜΣ "Εικαστικές Τέχνες" (ΜΕΤ) | el |
| dc.contributor.master | MA Program in Visual Arts | en |
| dc.date.accessioned | 2024-06-26T08:38:42Z | |
| dc.date.available | 2024-06-26T08:38:42Z | |
| dc.date.issued | 2024 | |
| dc.description.abstract | Είναι δυστοπικό το παρόν μας ή μήπως είναι η ιστορία του πολιτισμού μας, που οδηγεί στο θάνατο κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα; Το βέβαιον είναι ότι το άτομο πολιορκείται σχεδόν πάντα «απ’ έξω κι από μέσα», βιώνοντας διαχρονικά τον πόλεμο και την καταστροφή. Είτε πρόκειται κυριολεκτικά για ένοπλες συρράξεις, είτε πρόκειται για τον εσωτερικό «πόλεμο» που προκαλούν οι φόβοι, τα τραύματα κι οι ανασφάλειες που βιώνει ο καθένας μας. Και μέσα σ’ αυτή την αέναη πάλη, και τις επαναλαμβανόμενες απειλές με ποιό τρόπο μπορεί η τέχνη να εκφράσει την κραυγή της απελπισίας και του φόβου; Και πώς μπορεί να συμβάλει στην επούλωση του τραύματος; Αυτή η προβληματική, για την «καταστροφή» και τον «πόλεμο», αλλά και για την «παιδικότητα» , την επιβίωση και τη μνήμη, είναι που αποτέλεσαν το κίνητρο για το έργο «empty playground», ένα ζωγραφικό περιβάλλον στο χώρο του ΜΕΤ. Μέσα από την αταξία και την τυχαιότητα αναδύεται ένα τοπίο που έχει υποστεί μια άγνωστης προέλευσης καταστροφή, σε άγνωστο τόπο και χρόνο. Οι ασπρόμαυρες μεγεθυμένες εικόνες στην εγκατάσταση λειτουργούν κατά μία έννοια ως ένα νοσταλγικό ισοζύγιο, για τις αυταπάτες του παρελθόντος και τις προσδοκίες του μέλλοντος. Τα ζωγραφικά παζλ που αποτελούν μεγάλο μέρος του εικαστικού έργου, προσομοιάζουν με τα «ερείπια» που αφήνει πίσω της μια καταστροφή, αλλά και με τα θραύσματα ενός εαυτού πληγωμένου, διαμελισμένου από τον φόβο και την ανασφάλεια. Αλλά αυτά τα παζλ από καουτσούκ ξυπνούν και παιδικές μνήμες από παιδότοπους. Μπορεί η «παιδικότητα» να είναι η απάντηση σ’ ένα αβέβαιο μέλλον; Όπως το θέτει ο Βιμ Βέντερς στο τελευταίο του ντοκιμαντέρ «Anselm» (για τον Anselm Kiefer) : «Η παιδική ηλικία είναι ένας άδειος χώρος. Όπως και η αρχή του κόσμου» ! | |
| dc.description.abstracttranslated | Is our present dystopic or maybe it is the history of our civilization that leads every human activity to death? Beyond doubt people have always been invaded both “from outside and inside”, experiencing war and destruction through the ages. Whether actual armed conflict is involved or it has to do with the internal “warfare” caused by the fears, the traumas and the insecurities experienced by each and every one of us. In this never ending struggle amidst continuous threats, how can art express the cry of despair and fear? And how can it help in healing the trauma? This line of thinking about “destruction” and “war” but also about “childishness”, survival and memory, is the motive behind the work “empty playground”, an environment through painting, in the MET venue. Through disorder and randomness emerges a landscape having suffered a destruction of undetermined origin, while space and time are also unspecified (although at first glance the Second World War and the Holocaust come to mind). The enlarged pictures in black and white in the MET venue in a sense perform the role of a nostalgic equilibrium between the illusions of the past and the expectations for the future. The painting puzzles that form an essential part of the work, resemble the “ruins” left behind by destruction but also the fragments of an injured self, dismembered by fear and insecurity. Moreover these puzzles made from rubber at the same time awaken childhood memories from playing grounds. So, can the innocence of childhood be the answer to an uncertain future? As put by Wim Wenders in his latest documentary “Anselm” (about Anselm Kiefer) : “Childhood is an empty space. As is the beginning of the world”! | en |
| dc.format.extent | 27 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/521 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.publisher | Athens School of Fine Arts | en |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | |
| dc.subject | Καταστροφή | el |
| dc.subject | Πόλεμος | el |
| dc.subject | Τραύμα | el |
| dc.subject | Επιβίωση | el |
| dc.subject | Επούλωση | el |
| dc.subject | Παιδικότητα | el |
| dc.subject | Μνήμη | el |
| dc.subject.english | Destruction | en |
| dc.subject.english | War | en |
| dc.subject.english | Trauma | en |
| dc.subject.english | Survival | en |
| dc.subject.english | Healing | en |
| dc.subject.english | Childishness | en |
| dc.subject.english | Memory | en |
| dc.title | Empty Playground | |
| dc.type | Μεταπτυχιακή εργασία | el |
| dc.type | Master Thesis | en |
| dcterms.embargoReason | Publication | |
| dcterms.embargoTerms | openaccess | |
| dspace.iiif.enabled | true |