Ενόρμηση θανάτου: Ερωτισμός, αυτοθυσία και αισθητική
Title in english
Death drive: Eroticism, self-sacrifice and aesthetics
View or Download Files
Embargo lift
Type
Μεταπτυχιακή εργασία
Master Thesis
Master Thesis
Date
2022
Advisor
Examining Committee
Πούλος, Παναγιώτης, 1954-
Ιωαννίδης, Ανδρέας
Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Ε.
Ιωαννίδης, Ανδρέας
Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Ε.
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts
Athens School of Fine Arts
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Department of Art Theory and History
Department of Art Theory and History
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
ΠΜΣ Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης (ΜΕΘΙΣΤΕ)
Keywords in english
Death drive, Psychoanalysis, Philosophy, Aesthetics, Eroticism, Christianity, Theology, Existentialism, Sacrifice, Suicide, Art, Painting, Cinema, Photography
Abstract
Η έννοια της ενόρμησης του θανάτου αφορά στην αναγνώριση μιας έμφυτης ιδιότητας των έμβιων όντων να τείνουν προς την αυτοκαταστροφή τους, ένα είδος ενστίκτου που αντιπαραβάλλεται προς αυτό της αυτοσυντήρησης. Έχοντας εξετάσει συγκριτικά τις διαφορετικές ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις του Sigmund Freud και της Sabina Spierlein, η έρευνα οδηγείται στο πεδίο της φιλοσοφίας του Georges Bataille, στην οποία διατυπώνεται η αισθητική διάσταση του ερωτισμού ως εκπορευόμενη από ένα είδος ενόρμησης θανάτου, η οποία ερμηνεύεται με γνώμονα την αρχέγονη σχέση ανάμεσα στη θυσία και το ιερό. Αυτή η σχέση μας οδηγεί στην έννοια της αυτοθυσίας, ενδεικτική για τον ρόλο της ενόρμησης του θανάτου στη Χριστιανική θεολογία. Έχοντας αναλύσει τη συγκρότηση του νεωτερικού υποκειμένου βάσει της υπαρξιακής θεολογίας του Søren Kierkegaard και λαμβάνοντας υπόψη την φιλοσοφική διαχείριση του παράλογου από τον Albert Camus, επιχειρώ να ερμηνεύσω την ηθική, πολιτική και αισθητική διάσταση του ζητήματος της αυτοκτονίας ως το κατεξοχήν πεδίο εκδήλωσης της ενόρμησης του θανάτου. Η παραπάνω ροή σκέψης συνοδεύεται σε όλα της τα κομβικά σημεία από πειραματικές αναγωγές και συσχετισμούς με εικαστικά και κινηματογραφικά έργα, καταλήγοντας στη φωτογραφία ως υποδειγματικό μέσο τεκμηρίωσης και εικαστικής απόδοσης της ενόρμησης του θανάτου.
Abstract in english
The concept of death drive refers to the recognition of an innate attribute of living beings to tend towards their own destruction, a sort of instinct opposite to that of self-preservation. Having comparatively examined the different psychoanalytic approaches of Sigmund Freud and Sabina Spierlein, our research leads us to the field of Georges Battaille’s philosophy, in which the aesthetic dimension of eroticism is formulated as emanating from a sort of death drive, which is interpreted on the basis of the primordial relationship between the concept of sacrifice and the sacred. The recognition of this relationship leads us to self-sacrifice, a concept particularly indicative of the role of the death drive in Christian theology. Having analysed the constitution of the modern subject based on Soren Kierkegaard’s existential theology and taking Albert Camus’ philosophical thesis on the absurd into account, I shall attempt to interpret the ethical, political and aesthetic dimension of the question of suicide as the predominant field in which the death drive is manifest. The above stream of thought is selectively accompanied by experimental reductions and correlations with artworks belonging to the fields of painting or cinema, culminating in photography being recognised as the exemplary means of documentation and visual representation of the death drive.
Description
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές