Repository logo
 

Το έργο του Φέλιξ Νούσμπαουμ και οι μικροϊστορικές αφηγήσεις του

dc.contributor.advisorΔιάλλα, Αντωνία (Άντα)
dc.contributor.authorΚοϊνά, Κατερίνα Γ.
dc.contributor.committeeΛινάρδου, Καλλιρρόη
dc.contributor.committeeΔασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961-
dc.contributor.departmentΤμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνηςel
dc.contributor.facultyΣχολή Καλών Τεχνώνel
dc.date.accessioned2022-11-25T08:13:05Z
dc.date.available2022-11-25T08:13:05Z
dc.date.issued2019
dc.descriptionΠεριέχει βιβλιογραφία
dc.description.abstractΟι προσωπικές μαρτυρίες των θυμάτων του ναζισμού αποτέλεσαν και αποτελούν τον κύριο όγκο των πηγών που η ιστοριογραφία του Ολοκαυτώματος έχει εντάξει στην έρευνα της. Με τη μικροϊστορική προσέγγιση μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση στη γνώση του παρελθόντος μέσα από διάφορα ίχνη, σημεία και συμπτώματα43. Η μελέτη σε επίπεδο μικροϊστορίας όπως αυτή εφαρμόζεται στις γραπτές και προφορικές μαρτυρίες των θυμάτων της συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου, επιπλέον, αποκτά ιδιαίτερο νόημα καθώς οι ναζί ήθελαν να εξαλείψουν μαζί με τους Εβραίους, τους Τσιγγάνους και τα άλλα θύματά τους και τα ίχνη της γενοκτονίας τους44επισημαίνει η ιστορικός Οντέτ Βαρών-Βασάρ, ενώ ο ιστορικός τέχνης Ζωρζ Ντιντί – Υμπερμάν τονίζει ότι το τέλος της “Τελικής Λύσης” - με όλη τη σημασία της λέξης “τέλος”: ο σκοπός της, το έσχατο στάδιο της, αλλά και η διακοπή της μετά τη στρατιωτική ήττα των ναζί- αναζητούσε μια νέα επιχείρηση: την εξαφάνιση των μέσων εξαφάνισης45 . Πέρα όμως από την ιστορική σημασία της προσωπικής μαρτυρίας, η υποκειμενική φύση της είναι που συνθέτει και τις αποχρώσεις της φωνής των ανθρώπων που βρέθηκαν στο περιθώριο, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν και θα ήταν προσβολή της μνήμης τους να ενταχθούν σε μια ποσοτική ή στατιστική επιστημονική γενίκευση. Η γενίκευση και η ομογενοποίηση ήταν άλλωστε αυτή που τους απογύμνωσε από την ανθρώπινη υπόσταση και τους ενέταξε στην “Τελική Λύση”. Στο έργο του Νούσμπαουμ, παρακολούθησα τις εκδηλώσεις του ναζισμού όπως εικαστικά περιγράφηκαν αλλά και τις ψυχολογικές επιδράσεις που είχαν στον ίδιο ως άνθρωπο και ως καλλιτέχνη. Η αφήγηση του είναι συμβολική σε πολλά επίπεδα αλλά ταυτόχρονα και ρεαλιστική ως προς τον τρόπο που εκφράζει την αγωνία, το φόβο και την απόγνωση. Απευθύνεται στον θεατή, επικαλούμενος πανανθρώπινα συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες. Έτσι, ο τρόπος που ο Πανόφσκι αντιμετωπίζει το περιεχόμενο του έργου δηλαδή από τη μια ως συμβολική έκφραση ενός συγκεκριμένου ιστορικού πολιτισμού και από την άλλη ως συμβολική έκφραση των καθολικών ιδιοτήτων του ανθρώπινου νου46 επηρέασε στον τρόπο που επιχείρησα να προσεγγίσω τα συγκεκριμένα έργα.
dc.format.extent46
dc.identifier.urihttps://artia.asfa.gr/handle/artia/201
dc.language.isoel
dc.publisherΑνώτατη Σχολή Καλών Τεχνώνel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el
dc.subjectΠτυχιακές εργασίες
dc.subjectNussbaum Felix 1904-1944
dc.subjectΖωγραφική
dc.subjectΟλοκαύτωμα
dc.subjectΕβραίοι
dc.titleΤο έργο του Φέλιξ Νούσμπαουμ και οι μικροϊστορικές αφηγήσεις του
dc.typeΠτυχιακή εργασίαel
dspace.iiif.enabledtrue

View or Download Files