Ο σκηνοθέτης ως Αρχιτέκτονας: Η Δόμηση του φαντασιακού χώρου στην «Ώρα του Λύκου» (Vargtimmen) του Ingmar Bergman
| dc.contributor.advisor | Βρατσκίδου, Ελεονώρα | |
| dc.contributor.author | Σούλη, Άννα-Ειρήνη | el |
| dc.contributor.committee | Βρατσκίδου, Ελεονώρα | |
| dc.contributor.committee | Ρούσσου, Βαρβάρα | |
| dc.contributor.committee | Συμεωνίδης, Θωμάς | |
| dc.contributor.department | Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης | el |
| dc.contributor.department | Department of Art Theory and History | en |
| dc.contributor.faculty | Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.contributor.faculty | School of Fine Arts | en |
| dc.date.accessioned | 2024-04-11T11:47:12Z | |
| dc.date.available | 2024-04-11T11:47:12Z | |
| dc.date.issued | 2023 | |
| dc.description.abstract | Στην παρούσα εργασία με θέμα «ο Σκηνοθέτης ως Αρχιτέκτονας», διερευνάται η διάσταση της ποιητικής διαδικασίας του κινηματογράφου από τον δημιουργό, διαμέσου της ανάλυσης του φαντασιακού χώρου και της δόμησης αυτού. Πιο συγκεκριμένα, ακολουθείται μια φαινομενολογική μελέτη του χώρου, η οποία επικεντρώνεται σε πρώτο επίπεδο στην εξέταση του οπτικού, απτικού, του ηχητικού και τέλος του τυχαίου χώρου και της κατασκευής του, στο πλαίσιο του κινηματογραφικού περιβάλλοντος, σκιαγραφώντας έτσι μια αρχιτεκτονική των αισθήσεων. Στη συνέχεια, και με απώτερο στόχο την ισχυροποίηση της κεντρικής θέσεως, αποβλέποντας παράλληλα στη βαθύτερη κατανόηση της σχέσης που συνδέει τον σκηνοθέτη με τον αρχιτέκτονα, πραγματοποιείται ένα είδος τοποανάλυσης τεκμηριωμένης βάσει της ταινίας που έχει επιλεχθεί, η οποία δεν ειναι άλλη από την «Ώρα του Λύκου» (Vargtimmen) του σκηνοθέτη Ingmar Bergman. Σύμφωνα με την εν λόγω μέθοδο, λοιπόν, η ταινία διαιρείται σε τρεις χωρικές «ζώνες»-«τόπους» προσέγγισης του φαντασιακού, όπως εμφανίζονται στο έργο. Ως «χωρικές ζώνες» έχουν επιλεγεί το σπίτι, το δάσος, καθώς και η χωρική έννοια του ιερού. Έπειτα διαμέσου της χωρικής ανάλυσης που πραγματοποιείται, η έννοια της τοπο ανάλυσης, οδηγεί προς την έννοια της οντοτοπολογίας. Στο δεύτερο μέρος της εργασιας, μελετάται η διαδικασία πρόσληψης της πολυαισθητηριακής εμπειρίας του κινηματογράφου από τον αποδέκτη του έργου μέσω των μηχανισμών της μνήμης, της ανάμνησης, της διέγερσης της φαντασίας, αλλά και διαμέσου της «σωματοποιημένης»- βιωμένης πρόσληψης, που αναπτύσσεται ανάμεσα στο έργο και στον αποδέκτη, εξαιτίας της επιρροής που ασκείται από το χωρικό περιβάλλον της ταινίας εντός του, αλλά και σε συνάρτηση με την εμπειρία του βιωμένου χώρου στο πλαίσιο της πραγματικότητας, την οποία και φέρει ο εκάστοτε θεατής και την «προβάλει» κατά την διαδικασία της ερμηνείας. Στη συνέχεια, εξετάζεται η έννοια της ψευδαίσθησης στην κινηματογραφική κατασκευή, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στην έννοια της προσδοκίας ως βασικό «μηχανισμό» σε ο,τι αφορά την διαμόρφωση της ψευδαισθητικής εντύπωσης. Καταλήγοντας, η εν λόγω εργασία, αποδεικνύει ότι ο Σκηνοθέτης είναι ένα είδος αρχιτέκτονα και συνάμα ένα είδος φαινομενολόγου. Η εργασία ολοκληρώνεται με κάποιες φιλοσοφικές προεκτάσεις, σε ο,τι αφορά την ουσία του καλλιτεχνικού έργου. | |
| dc.format.extent | 42 | |
| dc.identifier.uri | https://artia.asfa.gr/handle/artia/444 | |
| dc.language.iso | el | |
| dc.publisher | Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών | el |
| dc.publisher | Athens School of Fine Arts | en |
| dc.rights | Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International | en |
| dc.rights.uri | http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ | |
| dc.subject | Φαινομενολογία | el |
| dc.subject | Κινηματογράφος | el |
| dc.subject | Φαντασιακός χώρος | el |
| dc.subject | Αρχιτεκτονική των αισθήσεων | el |
| dc.subject | Τοποανάλυση | el |
| dc.subject | Πρόσληψη | el |
| dc.subject | Ψευδαίσθηση | el |
| dc.title | Ο σκηνοθέτης ως Αρχιτέκτονας: Η Δόμηση του φαντασιακού χώρου στην «Ώρα του Λύκου» (Vargtimmen) του Ingmar Bergman | |
| dc.type | Πτυχιακή εργασία | el |
| dc.type | Bachelor (ΒΑ) Thesis | en |
| dspace.iiif.enabled | true |