Η λογοτεχνία του Χρόνη Μίσσιου ως μαρτυρία και η σχέση της με την ιστορική καταγραφή
Title in english
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Date
2020-09
Author
Advisor
Examining Committee
Ρούσσου, Βαρβάρα
Παραφόρου, Φανή
Παραφόρου, Φανή
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
Keywords in english
Abstract
Η ιστορία αποτελεί ίχνη του παρελθόντος με αντίκρυσμα στον ίδιο τόπο και χρόνο στον οποίο ζούμε. Οι σύγχρονες κοινωνίες, γράφοντας τη δική τους ιστορία “πατούν” πάνω στις νοητές γραμμές των ήδη ιστορικών τετελεσμένων. Το χώμα του τόπου αυτού έχει ποτιστεί με αίμα αθώων και μη, αλλά πάντα αίμα ανθρώπινο. Το ίδιο χώμα ποτίζεται ξανά και ξανά σε έναν φαύλο κύκλο, ανεξάρτητα από την εποχή και την εξέλιξη του κάθε τόπου. Οι άνθρωποι τείνουμε να επαναλαμβάνουμε γεγονότα της ιστορίας, όπως πολέμους, διαμάχες και έχθρες, σε μια διαδικασία αέναης επιστροφής στην απώλεια ζωών, την εξαθλίωση και τη δυστυχία. Μάλιστα, σε ένα μεγάλο ποσοστό, οι μεγαλύτερες μεταβολές των δεδομένων στην ιστορία λαμβάνει χώρα μετά από επανάσταση και από πόλεμο. Το θέμα της ιστορίας -και δη των τραγικών γεγονότων αυτής- έχει ουκ ολίγες φορές απασχολήσει τη λογοτεχνία. Έχει εμπνεύσει τους μεγαλύτερους συγγραφείς, τους έχει καταδικάσει και τους έχει στιγματίσει. Μία από αυτές τις περιπτώσεις και λιγότερο γνωστή στο ευρύ κοινό, αποτελεί αυτή του Χρόνη Μίσσιου. Αφορμή για όσα θα γραφτούν εν συνεχεία στάθηκε η ξαφνική τριβή μου με τα βιβλία του Μίσσιου, μια μέρα περπατώντας ανάμεσα στα ράφια της βιβλιοθήκης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Το όνομα αυτό το είχα ακούσει σε διάσπαρτες χρονικές περιόδους τα προηγούμενα χρόνια, είχα ακούσει τραγούδια που γράφτηκαν για εκείνον ή τα έργα του αποτέλεσαν έμπνευση για τη σύνθεσή τους. Ένα γνωμικό του σε έναν πίνακα γραμμένο με κιμωλία, κάπου σε ένα νησί της Ελλάδας έγραφε: «Επανάσταση σήμερα, είναι η διατήρηση της τρυφερότητας» και αίφνης ήταν σαν να πέρασαν από μπροστά μου όλες εκείνες οι ζωές που είχαν οράματα και ιδέες, σε μια εποχή άλλη, τόσο κοντά και τόσο μακριά από τη δική μου. Λίγους μήνες αργότερα και διαβάζοντας το «...καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς» ήρθα αντιμέτωπη με μια αλήθεια, η οποία με βρήκε απροετοίμαστη: οι γνώσεις μου πάνω στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας ήταν οι βασικές και σίγουρα μονόπλευρες. Μπροστά μου κρατούσα ένα μαρτυρολόγιο, το οποίο μου έδινε μια νέα γεύση ιστορίας, την οποία δεν είχα γευτεί. Προέκυψε η ανάγκη να βρω κι άλλα τέτοια έργα και ακόμη περισσότερο να μελετήσω εις βάθος τον συγκεκριμένο συγγραφέα, εφόσον ο τρόπος γραφής του, η γλώσσα την οποία χρησιμοποιεί και οι περιγραφές του σκιαγραφούν μία προσωπικότητα λαϊκή και άμεση.
Abstract in english
Description
Περιέχει βιβλιογραφία
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές