Τέχνη, άυλη εργασία και πολιτική θεωρία: 1960-1970
Title in english
Art, immaterial labour and political theory: 1960-1970
View or Download Files
Embargo lift
Type
Πτυχιακή εργασία
Bachelor (ΒΑ) Thesis
Bachelor (ΒΑ) Thesis
Date
2023
Author
Advisor
Examining Committee
Δασκαλοθανάσης, Νίκος, 1961-
Κάλφα, Κωνσταντίνα
Δημακοπούλου, Χριστίνα - Γαρυφαλλιά
Κάλφα, Κωνσταντίνα
Δημακοπούλου, Χριστίνα - Γαρυφαλλιά
Studio Director
Academic Institution
Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών
Athens School of Fine Arts
Athens School of Fine Arts
Department
Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης
Department of Art Theory and History
Department of Art Theory and History
Division
Studio
Category
Master of Arts Program
Keywords in english
Immaterial labour, General intellect, Post-Fordism, Refusal of labour, Anartist, Anarchitecture
Abstract
Η παρούσα υπόθεση εργασίας εκκινεί από τις θεωρητικές διατυπώσεις των M. Lazzaratto, M. Hardt και Α. Negri σχετικά με την «άυλη εργασία», της διείσδυσης, δηλαδή, στην παραγωγή μιας σειράς δραστηριοτήτων που δίνουν έμφαση στις διανοητικές ικανότητες του εργαζομένου, είτε είναι γνωστικές είτε ψυχο συναισθηματικές ή κοινωνικές και οφείλουν την αύξηση της παρουσίας τους στην εργασιακή δραστηριότητα στις νέες τεχνολογίες και στο σχηματισμό του τριτογενούς τομέα παραγωγής και της οικονομίας της επικοινωνίας και της πληροφορίας. Η διείσδυση αυτή, επιφέρει αλλαγές στην εργασιακή συνθήκη και μετασχηματισμούς στην προσωπικότητα του ίδιου του υποκειμένου που εργάζεται με αυτά τα χαρακτηριστικά. Η διάτρηση των ορίων μεταξύ εργάσιμου και ελεύθερου χρόνου, η επισφάλεια των όρων εργασίας μεγάλου αριθμού κλάδων επαγγελματιών, αλλά και οι δυνατότητες που μπορεί δυνητικά να προσφέρει η άυλη εργασία, όπως το νομαδικό τρόπο ζωής ή την αδιαμεσολάβητη επαγγελματική δραστηριότητα, αποτελούν μερικές από τις πτυχές της συζήτησης στην οποία η θεωρία αυτή συμμετέχει. Το διερευνητικό ερώτημα που θα απασχολήσει αυτή την εργασία είναι το κατά πόσο η θεωρία αυτή βρίσκει το αναλογικό της αντίστοιχο στο επίπεδο της τέχνης και της αρχιτεκτονικής, εξετάζοντας συγκεκριμένα παραδείγματα της δεκαετίας 1960-1970 και το κατά πόσο μια τέτοια διασύνδεση είναι έγκυρη ή όχι. Οι μορφές καλλιτεχνικής πρακτικής που θα παρουσιαστούν έχουν επιλεγεί ως σχόλια πάνω σε θέματα εργασίας και ειδικότερα πάνω σε πτυχές που θίγει η άυλη εργασία, προκειμένου να μπορέσει να εξαχθεί ένα συμπέρασμα σχετικά με το πώς καλλιτέχνες ή αρχιτέκτονες που δραστηριοποιήθηκαν τη δεκαετία του ’60, συνδιαλέχθηκαν με τα ρεύματα σκέψης της πολιτικής θεωρίας που άρχισαν ν’ αναδύονται την ίδια περίοδο. Για παράδειγμα, η «άρνηση της εργασίας» ως πρόταγμα και πρακτική της εργατικής αυτονομίας στην Ιταλία της δεκαετίας του 1970, ως μια μορφή απάντησης στους σύγχρονους τρόπους εκμετάλλευσης, έχει αποτελέσει κοινό τόπο θεωρητικής αναζήτησης και στους καλλιτέχνες, όπως θ’ αναλυθεί στη συνέχεια. Σε ό, τι αφορά την αρχιτεκτονική, τα χωρο-δικτυώματα, οι μεγαδομές, η αποϋλοποιημένη αρχιτεκτονική, οι κινητές δομές και οι πειραματισμοί πάνω σε ζητήματα νομαδικής ζωής, θα αλληλοσχετισθούν με την ανάγκη για επικοινωνία και διασύνδεση σε παγκόσμιο επίπεδο, το νομαδισμό και τις απελευθερωτικές ή μη δυνατότητες της τεχνολογίας. Θα εξεταστεί, επίσης, το κατά πόσο οι χωρικές επινοήσεις που προτάθηκαν ως ουτοπικές ή δυστοπικές λύσεις ανταποκρίνονται σε αυτούς τους νέους τρόπους και τα νέα μέσα παραγωγής που εγκαθιδρύει η επικράτηση της άυλης εργασίας.
Abstract in english
The present working hypothesis starts from the theoretical formulations of M. Lazzaratto, M. Hardt and A. Negri on "immaterial labour", i.e. the penetration in production, of a series of activities that emphasize the intellectual abilities of the worker, whether cognitive, psycho-emotional or social, and which owe their increased presence in labour activity to the new technologies and the formation of the tertiary sector of economy and the communication and information economy. This penetration brings about changes in the working condition and transformations as well in the personality of the working subject with these characteristics. The perforation of the boundaries between working and leisure time, the precariousness of the working conditions of a large number of professional sectors, but also the possibilities that immaterial work can potentially offer, such as nomadic lifestyles or unmediated professional activity, are some of the aspects of the debate in which this theory participates and with which this paper will negotiate. The exploratory question that this paper will address is whether this theory finds its analogical counterpart at the level of art and architecture, looking at specific examples from the 1960s-1970s and whether or not such an interconnection is valid. The forms of artistic practice that will be presented have been chosen as commentaries on labour issues, and in particular on aspects touched upon by immaterial labour, in order to be able to draw a conclusion about how artists or architects working in the 1960s, interacted with the currents of thought in political theory that began to emerge in the same period. For example, the 'refusal of work' as a project and practice of workers' autonomy in Italy in the 1970s, as a form of response to contemporary modes of exploitation, has been a common place of theoretical enquiry among artists as well, as will be analysed below. In terms of architecture, spatial networks, mega-structures, dematerialized architecture, mobile structures and experimentation on issues of nomadic life will be interrelated with the need for communication and interconnection on a global level, nomadism and the liberating or nonliberating possibilities of technology. It will also consider whether the spatial inventions proposed as utopian or dystopian solutions respond to these new modes and new means of production established by the prevalence of immaterial labour.
Description
Creative Commons License
Αναφορά Δημιουργού 4.0 Διεθνές