Repository logo
 

Από το πανοπτικόν στις κοινωνίες του ελέγχου

dc.contributor.advisorΠούλος, Παναγιώτης, 1954-
dc.contributor.advisorΡεντζής, Θανάσης, 1947-
dc.contributor.advisorΧαρβαλιάς, Γιώργος, 1956-
dc.contributor.authorΜητρόπουλος, Ανδρέας, 1976-
dc.contributor.departmentΤμήμα Εικαστικών Τεχνώνel
dc.contributor.masterΠΜΣ "Ψηφιακές Μορφές Τέχνης" (ΨΜΤ)el
dc.date.accessioned2022-11-25T12:27:31Z
dc.date.available2022-11-25T12:27:31Z
dc.date.issued2008
dc.descriptionΒιβλιογραφία: σ. 25-26
dc.descriptionΣτη συλλογή του οπτικοακουστικού βρίσκεται και η "Κατάσταση εξαίρεσης" (DVD-ROM) που αντιστοιχεί στο καλλιτεχνικό έργο το οποίο συνόδεψε τη θεωρητική εργασία του φοιτητή καθώς και η θεωρητική μορφή -ψηφιοποιημένη (CD-ROM) - με τίτλο "Από το πανοπτικόν στις κοινωνίες του ελέγχου" που συνόδεψε το καλλιτεχνικό έργο του φοιτητή
dc.description1 CD-ROM και 1 DVD-ROM
dc.description.abstractΗ τεχνολογία εμφανίζεται στις μέρες μας ως ολικό κοινωνικό γεγονός, δηλαδή ως γεγονός που επεκτείνεται στο σύνολο των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, από τις πλέον εργαλειακές έως τις εξόχως προσωπικές και πνευματικές. Αποτέλεσμα της εξάπλωσης αυτής είναι η δημιουργία δυνητικών ή εικονικών κόσμων, οι οποίοι σταδιακά κατακτούν την πρωτοκαθεδρία έναντι του κόσμου των αισθήσεων. Συνακόλουθη είναι και η μεταβολή του τρόπου με τον οποίο ο άνθρωπος αισθάνεται, παρατηρεί και αντιλαμβάνεται τον κόσμο του. Βρισκόμαστε δηλαδή μπροστά σε μια οντολογική μεταβολή, σε μια αλλαγή του πλαισίου που καθορίζει τον γνωσιοθεωρητικό και συνειδησιακό ανθρώπινο ορίζοντα. Αν με τη βιομηχανική επανάσταση η μηχανή αντικατέστησε τους μύες και τη σωματική δύναμη, η σημερινή τεχνολογική επανάσταση χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι ο υπολογιστής αντικαθιστά το μυαλό, ή τουλάχιστον όλο και περισσότερες συγκεκριμένες λειτουργίες του. «Τελικά όλα είναι ψηφιακά, πράγμα που σημαίνει πως τα πάντα πρέπει να ειδωθούν ως μια λιγότερο ή περισσότερο πυκνή κατανομή των στιγμών, των bits. Αυτή η ερμηνεία επιτρέπει τη σχετικοποίηση της έννοιας του “πραγματικού”: όσο πιο πυκνή είναι η κατανομή τόσο περισσότερο πραγματικό είναι κάτι, ενώ όσο πιο αραιή είναι η κατανομή τόσο περισσότερο δυνητικό είναι κάτι. Αυτό που ονομάζουμε, βιώνουμε και αντιλαμβανόμαστε ως πραγματικό, είναι εκείνα τα σημεία, εκείνες οι καμπυλώσεις ή τα κοιλώματα, όπου τα σωματίδια πυκνώνουν και οι δυνατότητες υλοποιούνται. Αυτή είναι η κοσμο-εικόνα, όπως μας την προτείνουν οι επιστήμες και μας την παρουσιάζουν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Εφεξής, έτσι θα ζούμε και ας μη θέλει να το χωρέσει ο νους μας.»
dc.format.extent26
dc.identifier.urihttps://artia.asfa.gr/handle/artia/227
dc.language.isoel
dc.publisherΑνώτατη Σχολή Καλών Τεχνώνel
dc.rightsΑναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/deed.el
dc.subjectΔιατριβές
dc.subjectΠανοπτικό
dc.subjectΚοινωνικές απόψεις
dc.subjectΤεχνολογία
dc.subjectΚυβερνοχώρος
dc.titleΑπό το πανοπτικόν στις κοινωνίες του ελέγχου
dc.typeΜεταπτυχιακή εργασίαel
dspace.iiif.enabledtrue

View or Download Files