Μεταπτυχιακές εργασίες
Permanent URI for this community
Browse by
Browsing Μεταπτυχιακές εργασίες by Advisor "Γερογιάννη, Ειρήνη"
Results 1 - 2 of 2
Results Per Page
Sort Options
Item Open Access If you can't go through an obstacle, go around it. Water does.Καρατζαφέρη, Κατερίνα (Μεταπτυχιακή εργασία, 2025-02-25)Το παρόν έργο επιχειρεί να διερευνήσει τη σχέση της γυναικείας ταυτότητας με τους κοινωνικούς ρόλους και τα στερεότυπα που έχουν παραδοσιακά συνδεθεί με αυτήν. Μέσα από τη χρήση υλικών και τεχνικών όπως το σχέδιο και η ύφανση προσεγγίζονται ζητήματα όπως η υπομονή, η δημιουργικότητα και η αποδόμηση μιας επιφάνειας. Η θεματολογία αντλεί από λογοτεχνικές και μυθολογικές αναφορές, όπως η Οδύσσεια, ο μύθος της Αράχνης και η Πηνελοπιάδα, οι οποίες εμπλουτίζουν τη νοηματοδότηση του έργου. Παράλληλα, η επιλογή της υφαντικής ως πρακτική και η σύνδεσή της με τη γυναικεία εργασία αποτελεί αναφορά στις κοινωνικές προσδοκίες και απαιτήσεις που αποδίδονται στις γυναίκες. Το έργο συνομιλεί με τον χώρο, αξιοποιώντας την τοποθέτηση των στοιχείων του για να ενισχύσει την αίσθηση ροής, μεταμόρφωσης και αλληλεπίδρασης με το κοινό. Η δημιουργική διαδικασία δεν περιορίζεται μόνο στην κατασκευή, αλλά ενσωματώνει την έννοια της συνεχούς αλλαγής και της αναδημιουργίας. Ο τίτλος του έργου, καθώς και της γραπτής εργασίας, If you can't go through an obstacle, go around it. Water does. προέρχεται από το βιβλίο Πηνελοπιάδα της Margaret Atwood. Είναι μια φράση που η Πηνελόπη μνημονεύει, καθώς αποτελεί συμβουλή της μητέρας της την ημέρα του γάμου της. Η φράση ενσωματώνει την έννοια της προσαρμοστικότητας, της υπομονής και της υπέρβασης των εμποδίων – στοιχεία που συνδέονται στενά με την εικαστική μου πρακτική και την κεντρική θεματική της εργασίας μου. Ο τίτλος επιλέχθηκε γιατί αντικατοπτρίζει την έννοια της αντίστασης μέσω της ευελιξίας και της επιμονής, ένα μοτίβο που διατρέχει τόσο τη διαδικασία δημιουργίας του έργου όσο και τη θεματική των έμφυλων ρόλων και της αμφισβήτησης των κοινωνικών στερεοτύπων.Item Open Access Οι απαρχές της επιμέλειας εκθέσεων σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα, 1976-1983Χρυσαφοπούλου, Σοφία K. (Μεταπτυχιακή εργασία, 2021)Η παρούσα ερευνητική μελέτη φέρει τον τίτλο «Οι απαρχές της επιμέλειας εκθέσεων σύγχρονης τέχνης στην Ελλάδα, 1976-1983». Στην παρούσα εργασία εξετάζονται οι απαρχές της επιμέλειας εκθέσεων στην Ελλάδα, εστιάζοντας στις πρακτικές του επιμελητή ως ανεξάρτητου δημιουργικού υποκειμένου. Η μελέτη των θεσμών συνιστά αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της τέχνης, και ως εκ τούτου, η ιστορία της ανάδυσης του επιμελητικού υποκειμένου στην Ελλάδα, όντας ένα πεδίο έως τώρα ανεξερεύνητο, κρίθηκε πως ήταν σημαντικό να μελετηθεί και να αναδειχθεί. Στο διάστημα 1976-1983 εντοπίζονται και αναλύονται ορισμένες περιπτώσεις εκθέσεων, όπου αρχίζουν να σκιαγραφούνται, έστω και δειλά, οι πρακτικές του επιμελητή εκθέσεων και η ανάδυσή του ως ανεξάρτητου δημιουργικού υποκειμένου. Η έρευνα εστιάζει κατά κύριο λόγο σε επιμελητές και επιμελήτριες που έδρασαν στην Ελλάδα εντός του συγκεκριμένου χρονικού πλαισίου, διοργάνωσαν ομαδικές θεματικές εκθέσεις με έμφαση στις νεότερες μεταπολεμικές εικαστικές τάσεις της ελληνικής τέχνης, επέλεξαν τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες και τα έργα της έκθεσης, και τέλος, προσπάθησαν να αναπτύξουν έναν θεωρητικό λόγο γύρω από κάθε έκθεση που παρουσίαζαν. Ως αφετηρία της έρευνας ορίστηκαν τα χρόνια της Μεταπολίτευσης, και συγκεκριμένα το έτος 1976 με την έκθεση Διαδικασίες / Συστήματα, του ιστορικού τέχνης και τεχνοκριτικού Εμμανουήλ Μαυρομμάτη, καθώς τότε εντοπίζεται πιο συστηματικά, ένας νέος τύπος τεχνοκριτικού, που δεν ασχολείται αποκλειστικά με την κριτική αποτίμηση ενός έργου ή μιας έκθεσης, αλλά συνεργάζεται με καλλιτέχνες ή ομάδες καλλιτεχνών για τη δημιουργία μιας έκθεσης και ξεκινά να αναλαμβάνει χρέη επιμελητή εκθέσεων. Από το σύνολο των εκθέσεων που εντοπίστηκαν και καταγράφηκαν μέσα σε αυτό το διάστημα, μόνο οι δώδεκα κρίθηκε ότι ανταποκρίνονται ως έναν βαθμό στα ανωτέρω κριτήρια που τέθηκαν, και αξιοποιήθηκαν ως μελέτες περίπτωσης για τη σκιαγράφηση και την ανάδυση του επιμελητή ως δημιουργού-auteur. Η έρευνα ολοκληρώνεται στα τέλη του 1983, που κάνει την εμφάνισή του το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ με την ιστορικό τέχνης και τεχνοκριτικό Έφη Στρούζα στο τιμόνι των πρώτων βημάτων του. Το ΔΕΣΤΕ προτείνει και εν συνεχεία, διαμορφώνει έναν αρκετά διαφορετικό τρόπο προσέγγισης της επιμελητικής πρακτικής, εγγύτερο στα δυτικά πρότυπα, και αρχίζει να προωθεί και μια διαφορετική εικαστική αισθητική για τα ελληνικά δεδομένα της εποχής. Την εν λόγω περίοδο η επιμέλεια εκθέσεων στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα, αλλά μήπως θα μπορούσε ιστορικά να ιδωθεί ως μια στιγμή κομβική, που αρχίζει να διαφαίνεται στην Ελλάδα η αναγκαιότητα του ρόλου ενός νέου δημιουργικού υποκειμένου, και σταδιακά ενός νέου επαγγελματικού κλάδου;